Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1992, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 18. JÚNÍ 1992.
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EVJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, 105 RVlK, SlMI (91)63 27 00
SlMBRÉF: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Askrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDGÖTU 25. SlMI: (96)25013. Blaðamaður: (96)26613.
SlMBRÉF: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Askriftarverð á mánuði 1200 kr.
Verð I lausasölu virka daga 115 kr. - Helgarblað 150 kr.
Nenna enn að rífast
Svo virðist sem margir telji skipta máli að vera í
Alþýðuflokknum og taka virkan þátt í störfum hans.
Mikil átök um málefni einkenndu flokksþing hans um
síðustu helgi, en helztu forustumenn hinna ólíku sjón-
armiða síðan kosnir til óbreyttra trúnaðarstarfa.
Svo mikill var ágreiningurinn, að um tíma þurfti að
stöðva þinghald meðan samningafundir stóðu yfir í hlið-
arsölum, og í annan tíma stóð til að loka þinginu í einn
dag fyrir íjölmiðlum. Allt fór þó á þann veg, að menn
greiddu hver öðrum atkvæði í rússneskri kosningu.
Málefnaágreiningurinn þarf ekki að skaða flokkinn
neitt. Jafnvel er hugsanlegt, að hann dragi athygli að
flokknum sem hugmyndafræðilegum skurðpunkti í
stjórnmálasögu síðustu ára, þar sem tekist er á um
mikilvæg atriði á borð við umfang velferðarkerfisins.
Að vísu verður að vara við að meta málefni of mik-
ils. Stjórnmál snúast miklu fremur um menn og völd,
þar sem málefnum er teflt fram og aftur. Að loknum
flokksþingum setjast menn í ráðherrastóla, fara að
reikna dagpeninga sína og finna vinum sínum stöður.
Samt er ljóst, að burðarlið Alþýðuflokksins hefur
metið málefni nógu mikils til að nenna að rífast um þau
á flokksþingi. Það er merki þess, að menn reikni með,
að þeim verði ekki stungið undir stól milli málþinga,
þótt ótal dæmi séu einmitt um þau örlög málefna.
í stórum dráttum tók Alþýðuflokkurinn mælanlega
sveigju í átt frá velferðarstefnu til hagfræðihyggju. Hann
sætti sig við atlögu ríkisstjórnarinnar að miklum kostn-
aði í heilbrigðis- og menntamálum og fól henni, með
fyrirvörum þó, að halda áfram á sömu braut.
Hagfræðihyggja flokksins er enn mjög óskýr. Engin
marktæk niðurstaða fékkst í sjávarútvegsmálum. í þess
stað var endurtekin gömul hómilía um, að banna þurfi
útflutning á ferskum og dýrum fiski til aö efla atvinnu-
bótavinnu við framleiðslu á ódýrri og frystri fangafæðu.
Ekki komu fram nein merki þess, að Alþýðuflokkur-
inn hyggist taka á tuttugu milljarða árlegum kostnaði
við hefðbundinn landbúnað. Hann neitar sér og þjóð-
inni um spamað til að vega á móti tólf milljarða þorsk-
tjóni og átta milljarða Qárþörf til velferðar.
Ekki þarf að hrósa Alþýðuflokknum fyrir þau mál-
efni, sem urðu ofan á eða biðu lægri hlut á flokksþing-
inu. Hér er aðeins verið að hrósa honum fyrir að rífast
yfirleitt um málefni á tímabih stjómmálasögunnar, sem
einkennist fremur af öðm, baráttu um menn og völd.
Jónamir vom sigurvegarar þingsins. Þeir notuðu
fréttir af milljarða niðurskurði þorskveiða til að auð-
kenna tillögur Jóhönnu um milljarða aukningu velferð-
ar sem tímaskekkju. í hnotskum má lýsa þinginu á
þann hátt, að þar hafi Jónar lamið Jóhönnu með þorski.
En Jóhanna Sigurðardóttir mun áfram verða í stjóm-
arandstöðu í ríkisstjóminni. Hún mun halda áfram að
verja sín málefni með klóm og kjafti og vera afskipta-
laus um önnur mál. Hennar stíll mun áfram vera annar
en hinna ráðherranna, án flottra bíla og stöðutákna.
Að öðm leyti hafa ráðherrar Alþýðuflokksins fengið
heimild flokksþingsins til að halda áfram stefnu ríkis-
stjórnarinnar. Hún mun mæta áföllum með því að ganga
í evrópskt efnahagssvæði og með því að auka enn bilið
milh ríkra og fátækra, en ekki skera upp efnahagslífið.
Merkilegast er, að rúmlega hundrað manns skuh telja
mikhvægt að veija rúmlega heihi helgi til að takast sið-
menningarlega á með nokkrum tilþrifum um málefni.
Jónas Kristjánsson
-
11:81
.Skipulag iþróttamála er ekki eins gott hér á landi og viða erlendis
segir m.a. í grein Stefáns.
íþróttaþjóðin
íslendingar
Áhugi á íþróttum er vaxandi hér
á landi. Margir telja jafnvel að ís-
lendingar séu talsverð íþróttaþjóð
og miðað við höfðatölu séum við í
fremstu röð. Enn vantar þó mikið
upp á að við stöndum grannþjóöum
okkar á sporði í íþróttum. Iþrótta-
menning, íþróttaiðkun ahnenn-
ings, íþróttakennsla og keppnis-
íþróttir standa enn að baki því sem
almennt gerist í okkar heimshluta.
íþróttahefðir
Á Norðurlöndum er mikill áhugi
á íþróttum. iþróttaiðkun er sam-
gróin menningu þjóðanna og iðkun
íþrótta og útivera til heilsubótar
og líkamsræktar er hluti af daglegu
lífi fólks. Skipulag keppnisíþrótta
er markvisst og þjóðimar löngu
kunnar á alþjóðavettvangi fyrir
afrek sín og íþróttamenn. Danir til
dæmis fyrir hjólreiðamenn og sigl-
ingakappa, Norðmenn skiðamenn
og skautahlaupara, Finnar fyrir
frjálsíþróttamenn og Svíar fyrir
tenniskappa og borðtennismenn.
íþróttakennsla, þjálfun barna og
unglinga, skipulag íþróttamála og
annað íþróttastarf býr að þessari
arfleifð. Við íslendingar eigum ekki
eins mikla íþróttaheíð. Ekki er
langt síðan íþróttir þóttu annars
flokks tómstundagaman og þeir
sem stimduðu þær voru nefndir
„sportidíót". Afstaða manna hefur
þó breyst síðustu árin. Með aukn-
um áhuga hefur komið aukinn
metnaður. - Fólk er stolt af afrek-
um helstu afreksmanna þjóðarinn-
ar.
Margir hajga þvi fram aö við höf-
um náð úíntalsverðum árangri í
íþróttum, skipulag íþróttamála sé
gott, þjálfun bama og unglinga í
góðum höndum og geta þeirra
bestu jafnist á við það sem best
gerist erlendis. Miðað við fólks-
flölda séum við í fremstu röð. Það
er misskilningur. Við stöndum
flestum nágrannaþjóðum okkar að
baki á öllum þessum sviðum, jafn-
vel þó miðað sé við höfðatölu.
Hálfdrættingar á við Dani
Erfitt er að mæla árangur heilla
þjóða í íþróttum. Ólíkar íþróttir era
stundaðar og engar reglur um
hvemig meta skuh árangur. Sem
vísbendingu mn árangur má ef til
vill bera árangur okkar á ólympíu-
leikum saman við árangur helstu
grannþjóða okkar. Ólympíuleik-
amir em heimsins mesta íþrótta-
hátíð og þjóðir leggja mikinn metn-
að í framgöngu fulltrúa sinna. Til
dæmis má finna hversu mörg
ólympíuverðlaun hver þjóð haíi
unnið fyrir hveija 260 þúsund íbúa
Kjállariim
Stefán Ingólfsson
verkfræðingur
en við miðað við höfðatölu, Bretar
og Belgar 50% fleiri og Frakkar og
ítalir nálægt 25% fleiri. Austurrík-
ismenn og Svisslendingar eru einn-
ig með betri árangur. Þá hafa verið
taldar helstu þjóðir Vestur-Evrópu,
að frátöldum Spánverjum, Portú-
gölum, írum og Lúxemborgurum
en greinarhöfundur þekkir ekki
árangur þeirra.
í Evrópu er að fmna fámennar
smáþjóðir. Nefna má San Marino,
Liechtenstein, Andorra, Kýpur og
Möltu. Ein þessara þjóða, Liechten-
stein, hefur náð afbragös góðum
árangri á vetrarólympíuleikum.
Fjórir íþróttamenn hennar hafa
hlotið 2 gull-, 2 silfur- og 5 brons-
verölaun. Þaö svarar til 45 verö-
launa miðaö við okkar fólksflölda.
„Þjálfunin miðast oftast við að búa lið
undir næstu keppni en kennsla á und-
irstöðuatriðum og uppbygging ein-
staklinga er vanrækt.“
í landinu.
Við erum sjálf 260 þúsund og höf-
um hlotið tvenn verðlaun. Vil-
hjálmur Einarsson vann til silfur-
verðlauna í þrístökki í Melboume
1956 og Bjami Friðriksson brons-
verðlaun í júdó í Los Angeles 1984.
Þessi kvarði er smáþjóðum hag-
stæður. Samkvæmt honum eru
Finnar mesta íþróttaþjóð Norður-
landa. Þeir höfðu um síðustu ára-
mót unnið alls 392 verðlaun á sum-
ar- og vetrarleikum. Þá em síðustu
vetrarleikar ekki taldir með. Það
jafngildir því aö íslendingar hefðu
unnið 25 verðlaun.
Hver Finrú er samkvæmt því
jafnoki 12 íslendinga í keppni.
Norðmenn og Svíar em einnig
miklir íþróttamenn. Norðmenn
hafa unnið til 275 verðlauna og
Svíar 533, auk þeirra sem þjóðimar
unnu í febrúar síðastliðnum. Það
svarar til 15 eða 17 verðlauna til
íslendinga eða meira en sjöfalds
okkar árangurs. Danir hafa unnið
95 verðlaun sem svarar til 5 verð-
launa tfl íslendinga. Við erum sam-
kvæmt því ekki hálfdrættingar á
við Dani í íþróttum.
Meö þeim lökustu í Evrópu
Samanburður við áörar grann-
þjóðir okkar er einnig óhagstæður.
Þjóðverjar og Hollendingar hafa
unnið til helmingi fleiri verðlauna
Undirstaðan vanrækt
Ástæða er til að íhuga hvers
vegna árangur okkar í íþróttum er
ekki betri en raun ber vitni því
metnað skortir ekki. Þeir sem fylgj-
ast með þjálfun bama og unglinga
vekja athygh á þætti sem kann að
vega þungt. Þjálfunin miöast oftast
við að búa Uð undir næstu keppni
en kennsla á undirstöðuatriöum og
uppbygging einstaklinga er van-
rækt. I knattspymu er til dæmis
algengt að 9 og 10 ára böm taki
þátt í 5 eða 6 stórum mótum á
minna en þremur mánuðum.
Keppnisharka og metnaður er
með ólíkindum. Þjálfari í þessum
aldurshópi lýsti markmiðum sín-
um þannig: „Takmarkið er alltaf
að vinna. Því sættir maður sig aldr-
ei við annað en ná sigri. Ég vona
að þeir sem komast ekki í Uð geflst
ekki upp heldur haldi áfram af full-
um krafti."
Svipuð dæmi er að finna í öðram
íþróttagreinum. Skipulag íþrótta-
mála er ekki eins gott hér á landi
og víða erlendis og opinber stuðn-
ingur hinn minnsti á Norðurlönd-
um. GaUaö uppbyggingarstarf veg-
ur þó vafalaust enn þyngra því
traust bygging rís sjaldan á óvönd-
uðum granni.
Stefán Ingólfsson