Dagblaðið Vísir - DV - 31.07.1992, Blaðsíða 19

I

FÖSTUDAGUR 31. JÚLÍ 1992.
Dagfari
lýgur í ógáti
Það sannast á þér, elsku vinurinn,
að slæmt er að einangrast og liggja
alltaf undir sömu sænginni án þess
að reka nefið út. Ekki þekkirðu
mikið tíl prestastéttarinnar. Það er
kannski ekki von að þú látir sjá þig
í kirkju. En presturinn í Reykholti
hefur örugglega aldrei ætlast til
þess að fá meira en aðrir. Ég full-
yrði að það hefur honum aldrei
dottiö í hug. Hann er hins vegar til
með að sjá lögmönnum fyrir verk-
efnum og ekki trúi ég að þú hafir
neitt á móti því.
Aldrei hefur það nú verið talinn
glæpur eftir vestrænum gildum að
bera álitamál undir dómstóla. Sei
sei nei. Annars eru þessi verkefni
víst nokkuð snúin fýrir lögmenn.
Mér skilst að sýslumaðurinn eigi
nóg með að koma Reykholtsmál-
daganum inn á þinglýsingarskrána
hjá sér.
En þetta er nú allt í lagi. Hafirðu
hins vegar heyrt Reykholtsklerk-
inn tala um benefissíum og kúgildi
þá bið ég Guð almáttugan að hjálpa
þér og ég tek það skýrt fram að ég
ætlast engan veginn til þess að þú
skiljir það. Auðvitað fyrirgef ég aUt
slíkt því vitið er nú einu sinni ekki
meira en Guð gaf og svo kemur það
heldur ekki að neinni sök því ég
get bara snarað þessu yfir á mælt
mál í einni málsgrein.
Útlegging á texta er nú einu sinni
mitt fag. Það yrði þá þannig í stuttu
máli: Reykholtsklerkur verður ró-
legur ef hann fær bara eins og hin-
ir aumingjamir og hvorki punkt
eða prik fram yfir það.
Það gladdi mig að þú skyldir
muna eftir mettuninni. Hún er nú
það helsta sem ég á og dugar mér
ágætlega enn. Að vísu var það ekki
alveg nákvæmt með fimm hundruð
manns af einu brauði eftir mínum
vasareikni en það er nú vel fyrir-
gefið fyrst þú varst svona skynsam-
ur eins og fiskifræðingamir og Þor-
steinn að sleppa fiskunum alveg.
Þeir em hvort sem er allt of fáir
eftir eins og þjóðin veit.
Launþegar gera heldur enga at-
hugasemd þótt við fáum eins og
hinir. Þeir vita vel hvað þeir eiga
í okkur og þótt Ásmundur og Ög-
mundur hafi verið eitthvað hrædd-
ir um að Vigdís ætlaði fram úr þeim
þá hafa þeir mér vitanlega aldrei
haft neinar áhyggjur af okkur.
Ég hef nú lýst því yfir í þessu
blaði af öðm tilefni að ég er langt
frá því að gefast upp og mun halda
áfram þótt þeir taki mín laun alveg
Kjalkiinn
Úlfar Guðmundsson
prestur, Eyrarbakka
en það gildir bara um mig en ekki
ungu prestana með fjölskyldur og
ómegð. Kaþólska aðferðin hentaöi
því mjög vel á íslandi að mínu viti.
Ókeypis jarðarför
Aðalerindi mitt var þó að mér
fannst þú hefðir áhyggjur af þinni
jarðarfor. Ég skal sjá um hana. Haf
þú engar áhyggjur af því enda sagði
frelsarinn: „Hafið þvi ekki áhyggj-
ur af morgundeginum. - Hverjum
degi nægir sín þjáning." Það eru
fullar líkur á að ég geti staðið við
það því ég er ern eftir aldri og í
sæmilegri þjálfum.
Ég var aö hugsa um að hlaupa
maraþon í ágúst og datt meira að
segja í hug að bjóða ríkisstjóminni
að hlaupa á móti mér eitt hundrað
metra í senn til skiptis og svo gætu
þeir hvílt sig í ráðherrabílnum á
milli. Þeir hefðu haft gott af því.
Jóhanna hefði þá að sjálfsögðu
bara hlaupið eftir því sem hún vildi
sjálf sér til skemmtunar eða þá til
að hjálpa Davið þegar hann tæki
við af Þorsteini þvi það er hætt við
að sæki á hann mæði. En svo hætti
ég nú við þaö allt saman því þeir
hafa svo mikið að gera við að
stjóma þjóðinni. - Ég hleyp bara
sjálfur og bið fyrir þeim á meðan.
En ég lofa þvi sem sagt. Jarðar-
förina færð þú ókeypis h)á mér. Þú
læðir bara nafninu að mér og ég
skýt því inn á milli ritningarlestra
svo lítið beri á um leið og ég syng
yfir þér. Komumst við þá báðir vel
frá þessu, trúi ég. Ég er sjóaður og
öllu vanur og þú veist að flestir era
nú orðnir góðir á kveðjustimdinni.
Lifðu heill þangað til.
Úlfar Guðmundsson
Presturinn í Reykholti, séra Geir Waage. - „Hann er hins vegar til með
að sjá lögmönnum fyrir verkefnum ... “ segir Úlfar Guðmundsson m.a.
. .þótt AsmundurogÖgmundurhafi
veriö eitthvað hræddir um að Vigdís
ætlaði fram úr þeim þá hafa þeir mér
vitanlega aldrei haft neinar áhyggjur
af okkur.“
Góðgætifrá Góu...
NÚ ER
ÞREFALDUR
1. VINNINGUR