Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MÁNUDAGUR8. MARS1993
Hvenærferöu að
sofa á kvöldin?
öm Ólafsson, 4 ára: Þegar Bart
Simpson er búinn í Sjónvarpinu.
Hólmfnöur Rut Einarsdóttir, 4 ára:
Alltof seint. Pabbi og mamma gleyma
aö láta mig fara að sofa.
Sigursteinn Sverrir Hilmarsson, 4
ára: Svoldið snemma en ég fæ að
vaka lengi hjá pabba.
Guðmundur Steinn Hafsteinsson, 3
ára: Ég veit það ekki.
Andri Þór Valgarðsson, 4 ára: Ég
horfi á Bart Simpson og fer svo að
sofa.
Marteinn Jónsson, 3 ára: Um leið og
systir mín.
Lesendur
þjóðfélaginu
Bréfritari vill láta auka löggæslu og jafnframt herða refsilöggjöfina.
Þ.B. skrifar:
Hvað hefur eiginiega komið fyrir
íslenskt þjóðfélag? Voðaverk eru orð-
in daglegt fréttaefni í fjölmiðlum og
upp á síðkastið hafa meira að segja
fréttir frá fyrrum Júgóslavíu og öðr-
um álíka svæðum failið í skuggann.
Glæpafólk og glæpagengi virðast
ganga um götur borgarinnar og
heiðvirt fólk þorir vart út fyrir húss-
ins dyr eftir að rökkva tekur. Og
sumir glæpamannanna eru svo bí-
ræfnir að ráðast á fólk um hábjartan
dag og það á fjölfómum stöðum eins
og dæmið með konuna vestur í bæ
sannar.
Sem betur fer eru morð ekki fram-
in daglega en með sama áframhaldi
verður breyting á. Hyskið ber enga
virðingu fyrir einu eða neinu og þeg-
ar eiturlyf eru komin til skjalanna
er beinlínis stórhættulegt að vera á
ferðinni. Afbrot og líkamsárásir hafa
aldrei verið fleiri en nú og það er
hrikalegt til þess að hugsa að fólk
skuli leggja eld að húsum annarra
eins og gerðist nýlega. Þar var að
vísu andlega vanheil kona á ferð en
drykkjufólk og vandræðagemsar em
úti um allt að því er mér virðist.
En af hveiju er þetta ástand í þjóð-
félaginu? Ekki kann ég skýringu á
því frekar en aðrir en þaö hggur ljóst
fyrir að alla löggæslu verður að
herða til muna og þetta mál verður
að setja á oddinn. Ég er á móti vopna-
burði þeirra svartklæddu en eins og
nýlegt fíkniefnamál, þar sem lög-
reglumaður slasaðist alvarlega, sýn-
ir aö þá er alkunngt að starf þeirra
er mjög hættulegt.
Ég tel að við verðum að hugleiða
réttarkerfið upp á nýtt og t.a.m. nær
það ekki nokkurri átt að mál skuli
geta legið óafgreitt í kerfin mánuðum
og jafnvel árum saman á meðan
sömu mennirnir halda áfram að
bijóta af sér. Jafnframt þarf að herða
allar refsingar til muna enda duga
engin vettlingatök þegar afbrota-
menn era annars vegar. Fólk verður
að læra að bera virðingu hvað fyrir
öðm og það á líka við um eignir þess.
Stofnanir verða að komast á laggir
sem geta sinnt sérstökum hópum
eins og unglingum sem lenda á glap-
stigum.
Eg bjó í stórborg erlendis í nokkur
ár en þar óttaðist ég samt aldrei um
líf mitt. Nú, í minni ReyKjavík, er ég
skyndilega að upplifa ótta við það að
verða fyrir baröinu á glæpamönnum.
Ég veit að fjármagnið hjá ríkinu er
af skomum skammti en ef takast
má aö fækka glæpum meö aukinni
skattheimtu til að bæta löggæsluna
að þá er ég meira en tilbúinn að
leggja mitt af mörkum.
Skálmöld í
Krabbameinssjúk böm
Móðir hringdi:
Máttur fjölmiöla er mikill eins
flestir vita og þeir geta gegnt mikil-
vægu hlutverki. Stundum jákvæðu
og stundum neikvæðu. Ég vil nota
þetta tækifæri og minnast á það já-
kvæða sem er söfnun fyrir krabba-
meinssjúk böm.
Með hjálp fjölmiðla er hægt að gera
stórátak fyrir ýmsa hópa sem þurfa
þess virkilega með eins og dæmið
sýnir meö Bamaheill. Vonandi verð-
ur útkoman jafn góð fyrir krabba-
meinssjúk böm en ég veit af eigin
raun að það er mjög erfitt að standa
í þessari baráttu. Það er alveg hrika-
legt að þurfa að hafa fjárhagsáhyggj-
ur á sama tíma og bamið manns
berst við erfiðan sjúkdóm. Margt
hefur verið gert til aö létta undir með
foreldrum og aðstandendum en það
er margt verk óunnið ennþá.
Starfandi er sérstakt Styktarfélag
krabbameinssjúkra bama og það
hefur unnið mikið og gott starf en
eins og með önnur félög em hendur
þess oft bundnar vegna fjármagnss-
korts. Ég vil líka nota þetta tækifæri
og hvetja landsmenn til að láta eitt-
hvað af hendi rakna. Það þarf ekki
að vera stór upphæð en það safnast
þegar saman kemur.
Bjartsýni er hættuleg
Jóhannes skrifar:
Nú þegar heimsmeistarakeppnin í
handknattleik fer senn að hefjast í
Svíþjóð er rétt aö hafa hugfast að of
mikil bjartsýni getur veriö hættuleg.
Þetta er nokkuð sem við íslendingar
höfum brennt okkur illilega á í gegn-
um árin og iðulega hefur þjóðin ver-
ið búin að bóka sigur á alþjóðlegum
stórmótum áður en farið er af stað.
Þessi bjartsýni, sem ég vil reyndar
kalla mikilmennskubijálæði á köfl-
um, hefur stundum beinlínis gert það
að verkum að landsliðsstrákamir
hafa ekki náð sér á strik vegna þrýst-
ings að heiman. Þannig hafa lands-
menn hreint og klárt verið áttundi
maðurinn í Íiði andstæðinganna.
Þetta nær auðvitað ekki nokkurri
átt, sérstaklega þar sem okkar menn
þurfa oft að glíma við erfiða dómara
sem oft leggjast á sveif með stórþjóð-
unum.
Ég fagna því þeirri umræðu sem
virðist vera um handboltastrákana.
Almenningur er sífellt betur að átta
sig á því aö ekki þýðir að setja mark-
iö of hátt. Við erum nú einu sinni
Það er ekkert grín aö vera bókstaf-
lega með heila þjóð á herðunum,
segir meðal annars í bréfinu.
bara 260 þúsund hræður sem er svip-
aöur mannfjöldi og í þokkalegustu
borg í Evrópu og jafnvel minni ef
eitthvaö er. Á góðum degi stöndum
við þeim bestu fyllilega á sporði en
gallinn á gjöf Njarðar er sá að þessir
góðu dagar koma svo afskaplega
sjaldan. Þar er mörgu um að kenna
og m.a. því að pressan á handbolta-
landsliðið er svo mikil. Útvarps- og
sjónvarpsmenn lýsa leikjunum beint
heim í stofu til landsmanna og full-
trúar dagblaðanna skrifa um hverja
hreyfingu strákanna. Ég held að við
ættum að prófa einu sinni að fjar-
lægja sjónvarpsvélamar og létta
stressinu af strákunum. Þeir vita um
væntingamar en það er ekkert grín
aö vera bókstaflega með heila þjóð á
herðunum.
Ég held aö þetta fyrirkomulag
kæmi okkur til góða og hreinlega
gæfi okkar hði 3-4 mörk í plús fyrir
hvem leik. Mér finnst þessi mögu-
leiki vel athugandi þótt ég þykist vita
að framkvæmdin yrði öllu erfiöari.
Hvað sem verður þá þarf þjóðin að
standa saman á bak við Þorberg
landsliðsþjálfara og sætta sig við ár-
angurinn, hver sem hann verður.
Kristján frábær
Ólöf hringdi:
Kristján Jóliannsson er alveg
frábær söngvari og frammistaða
hans á Ítalíu og nú síðast í Banda-
ríkjunum sýnir, svo ekki verður
um villst, að hann er kominn i
allra fremstu röð. Fyrir okkur,
sem hafa fylgst roeð framgöngu
Kristjáns í gegnum árin, kemur
þetta ekki algjörlega á óvart.
Hann hefur unnið að þessu mark-
visst og það er oröið fyllilega
tímabært að stór liluti íslendinga
hætti þessari öfund út i söngvar-
ann. Kristján er glæsilegur full-
trúi þjóðarinnar á erlendum vett-
vangi og við getum öll verið stolt
af honum. Hann getur leyft sér
að vera ánægður meö eigin
frammistöðu og aðrir ættu líka
að geta samglaðst honum. Af-
reksmenn okkar á heimsmæli-
kvarða eru ekki margir og er
Kristján þeirra fremstur. Verum
stolt af honum.
Umhvaðer
Björn Karlsson skrifar:
Forkólfar ASÍ og VSÍ eru þessa
dagana að ræða saman og mér
sýnist að samkvæmt fréttum séu
þessir aðilar famir að stilla
iskyggilega saman sína strengi.
Út af fyrir sig er gott þegar menn
geta unnið saman en einhvem
tímann hefði það nú þótt saga til
næsta bæjar ef þessi tvenn sam-
tök ætluðu að fara að setja frarn
sameiginilegar kröfur. Þó öllura
sé ljóst mikilvægi atvinnunnar
liggur fyrir að hinn almenni
launamaður fer ekki vel út úr
sliku samkmlli og það vekur upp
þá spumingu um hvað sé eigin-
lega samið. Það er líka staðreynd
að enginn treystir sér í verkfall
og atvinnurekendur hafa því öll
trompin á hendi sér. Ég held því
að allt þetta snakk sé hálftil-
gangslaust. Við launamemiirnir
verðum áfram að lifa af sömu
lágu launum.
María Stefónsdóttir skrifar:
Ég get ekki lengur orða bundist
vegna dónalegrar dagskrárgerð-
ar sem nú veöur uppi á útvarps-
stöðvunum. Ég hef sérstaklega
tekið eftir þessu á Aðalstöðinni
sem ég hlustaði á en geri ekki
lengur. Ástæðan er sú aö það er
meö öllu óþolandi að láta bjóða
sér upp á klám. Það er kannski
ótrúlegt en engu að síður satt að
Aðalstöðih sendir út samfara-
stunur á sunnudagskvöldum.
Þátturinn heitir Sætt og sóðalegt
og ég vil eindregið vara fólk viö
honum. Ég trúi ekki aö svona
útsendingar séu löglegar og skora
á yfirvöld að grípa í taumana.
MáEögreglan
brjótalögin?
J.G. hringdi:
Ég vil vekja athygli á því aö á
einni af fjölförnustu götum borg-
arinnar varö ég vitni að því er
lögreglumaður virti ekki há-
markshraða. Ég ók á 50 km
hraöa, sem er hámarkshraði á
þessari götu, en fram úr mér fór
lögreglumaður á mótorhjóli.
Hann var ekki með blikkandi Ijós
en var samtá a.m.k. 60 km hraöa.
Og nú spyr ég hvort lögreglan
megi brjóta uinferöarlögin?
Fylgistmeðsér-
trúarsöfnuðum
Ólafur og Guðjón hringdu:
í ljósi atburöanna hjá sértrúar-
söfnuöinuro í Texas viljum við
félagarnir gera það að tillögu
okkar að sérstakt eftirlit verði
með öllum sértrúarsöfnuðum er
hér starfa og aö þjóðkirlgan og
fríkirkjan verði líka settar undir
þennan sama hatt.