Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.1993, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 6. MAÍ1993
Fréttir
Grófum líkamsárásum
fjölgar úti á landi
höfuðborgarbragurinn er að flytjast út á landsbyggðina, segir yfirlögregluþjónn

A Flateyri var ungur mað-
ur kjálkabrotinn um miðjan
apríl og skömmu áður
nefbraut og húðstrýkti
breskur boxari íslending.
í Ólafsvík hlutu þrfr menn
alvarleg sár á höfuð um
seinustu helgi eftir
að heimamaður beitti
hnffi gegn þeim.
A Seltjarnarnesi gerðu
tveir drengir árás á móður
þegar hún reyndi að verja
börn sín fyrir ágangi
þeirra.
A Isafirði þurfti lögreglan
að beita táragasi þegar
slagsmál brutust út á milli
aðkomu- og heimamanna.
Á Akureyri var ráðist á tvo
lögregluþjóna um miðjan
seinasta mánuð og þeir
klóraðir og rispaðir í andliti.
■jœmímm
[ Seljahverfi í Reykjavík
réðst 15 ára unglingur með
hníf á sjötugan bakara.
Á kortínu má sjá hvar nokkrar
af grófari líkamsárásum hafa
átt sér stað á landinu.
sjávarplássi á Austurlandi
kærði sambýliskona sam-
býlismann sinn fyrir hrotta-
lega líkamsárás.
Manndráp 1943 —1992
— af ásetningi og gáleysi —
15
12
Bl Reykjavík
_ | "| Igndsbyggðin
Ll
.£> S' & .& £ sy /C- £ .cS'
.?'.<?' .<§>' .<?' .<§’■ ./?' .<?' .<?' .<?
„Höfuðborgarbragurinn er að flytj-
ast út á landsbyggðina. Það sést á
bráðabirgðatölum sem ég hef séð og
af fréttaflutningi dagblaða. Þaö er
beinlínis hægt að tala um beina
fækkun grófra líkamsárása í Reykja-
vík og með tilliti til þess hefur hlut-
fallið milli Reykjavíkur og lands-
byggðarinnar breyst, landsbyggðinni
í óhag,“ segir Guðmundur Guðjóns-
son yfirlögregluþjónn sem unnið hef-
ur að skýrslugerð um þróun afbrota
í Reykjavík. Þetta má jafnframt sjá á
þeim tölum sem Guðmundur hefur
tekið saman um morð og líkamsárás-
ir sem leitt hafa til dauðsfalla og birt-
ast hér á síðunni.
Fækkun í Reykjavík
Fyrstu fjóra mánuði þessa árs hef-
ur líkamsmeiðingum aðeins fækkað
eftir að hafa fjölgað undanfarin ár. í
maí höfðu 154 líkamsmeiðingar verið
kærðar til lögreglunnar í Reykjavík,
en þaö eru að jafnaði 38,5 á mánuði,
en í fyrra var 41,25 líkamsmeiðingar
kærðar til lögreglunnar.
Guðmundur segir að jafnframt
þessu hafi áfengisneysla dregist sam-
an svo að fullyrða má að áfengis-
neysla og ofbeldi fylgist aö. Þetta
staðfesta einnig málin sem talin
verða upp hér á eftir en í flestum til-
fellum var áfengi með í spilinu.
Seinustu mánuðir
Eins og Guðmundur segir hefur
DV greint frá fjölda fólskulegra lík-
amsárása á árinu þar sem drápstól-
um hefur meðal annars verið beitt
við árásimar.
Á kortinu hér á síðunni má sjá
hvar nokkrar þeirra líkamsárása,
sem átt hafa sér stað á árinu, voru.
Fyrst má nefna atburðinn þegar
unglingur með hníf réðst á sjötugan
bakara í Seljahverfi á dögunum.
Ekki kom til þess að hnífnum væri
beitt og alvarleg meiðsl urðu engin.
Þá er mönnum ennþá í fersku
minni árás tveggja drengja á móöur
á Seltjarnamesi fyrir skömmu þegar
hún reyndi að veija böm sín gegn
ágangi þeirra.
í Ólafsvík hlutu þrír menn alvarleg
sár á höfði um seinustu helgi eftir
að heimamaður beitti hníf gegn
þeim.
Um miðjan seinasta mánuð var
ráðist á tvo lögregluþjóna á Akureyri
og þeir klóraðir og rispaöir í andliti.
Um svipað leyti var ungur maður
kjálkabrotinn á Flateyri í, að því er
viröist, tilefnislausri árás.
Skömmu áður átti sér stað önnur
líkamsárás á Flateyri. í því tilviki
nefbraut og húðstrýkti breskur box-
an íslending.
í marsmánuði þurfti lögreglan á
ísafirði að beita táragasi þegar slags-
mál bmtust út á milli hljómsveitar-
meðlima frá Reykjavík og heima-
manna.
Á svipuðum tima gerðist það í sjáv-
arplássi á Austurlandi að sambýlis-
kona kærði sambýlismann sinn fyrir
hrottalega líkamsárás. Maðurinn
barði og beit konuna sem hélt á bami
sínu í fanginu á meðan höggin dundu
á henni.
Grófum árásum fjölgað
Af þessari upptalningu er ljóst aö
málum hefur fjölgað þar sem spörk-
um og grófum aðferðum er beitt í
átökum milli manna.
Guðmundur tekur undir þetta og
segir jafnframt að áður óþekktar að-
ferðir, eins og að sparka í hggjandi
andstæðing og skalla í andht hans,
séu orðnar nokkuð algengar og svo
megi íengi telja.
Þá hefur tilefnislausum árásum
fjölgað þar sem saklaust fólk, sem
ekkert hefur gert á hlut árásar-
mannsins, verður fyrir fólskulegri
árás. Einnig hefur flölgaö þeim til-
vikum þar sem árásarmenn gefa
enga skýringu á athæfi sínu og
þekkja fómarlambið lítið eða ekki.
-PP
I dag mælir Dagfari
Flest virðist benda til þess að Al-
þingi Ijúki störfum sínum á morg-
un án þess að taka fyrir og afgreiða
frumvörp sjávarútvegsráðherra
um fiskveiðistjómun. Stjómarand-
stæðingar em æfir út í þessa frest-
un og heimta umræður. Þeir
heimta að frumvörp ráðherrans
verði tekin fyrir. Þeir vilja ekki
sleppa ráðherranum frá því að
ræða sín eigin frumvörp.
Þorsteinn Pálsson sjávarútvegs-
ráðherra fer hins vegar undan og
segir að samkomulag sé ahs ekki
um fmmvörpin og það geri ekkert
til þótt þau dragist til haustsins.
Það sama segir Ossur, þingflokks-
formaður krata, sem er sagður á
móti einstökum ákvæðum fmm-
varpanna en er þó ahs ekki á móti
því að þau séu afgreidd.
Máhð stendur sem sagt þannig
að Þorsteinn er á móti því að ræða
sín eigin fmmvörp meðan stjómar-
andstæðingar em hlynntir því að
ræða frumvörpin, þótt þeir séu á
móti þeim. Össur í Alþýðuflokkn-
um er á móti frumvörpunum að
hluta en er með því aö þau verði
lögð fram tíl að hann geti verið á
móti þeim, þótt hann verði með því
að þau verði samþykkt. Þorsteinn
leggur hins vegar frumvörpin fram
Hvað þolir þióðin?
en er á móti því að þau verði sam-
þykkt meðan einhver er á móti því
að samþykkja þau. Hann er sem
sagt með því að þeir ráöi ferðinni
sem em með því að frumvörpin fái
afgreiðslu en á móti því að frum-
vörpin verði samþykkt.
Hahdór Ásgrímsson, fyrram
sjávarútvegsráðherra, er brúna-
þungur vegna þessarar stöðu.
Hann segir að óvissan verði óþo-
landi í sjávarútveginum ef ekki
verður ákveðið hvað gera eigi við
sjávarútveginn. Hahdór er ekki
ahskostar ánægður með fmmvörp
Þorsteins þótt hann vilji eindregið
að þau veröi samþykkt th að létta
af óvissunni. Sama segja útvegs-
menn sem em á móti frumvörpun-
um í núverandi mynd og smábáta-
eigendur em á móti frumvörpun-
um hvað þá varðar en horfa fram
á verulega skerðingu á kvótanum
hjá sér ef fmmvörpin verða ekki
afgreidd.
Ofan í aht þetta ríkir svo fullkom-
in óvissa um kvótann á næsta ári
vegna þess að hafrannsóknamenn
segja að kvótinn þurfi að minnka
vegna þess aö þorskurinn þoh ekki
meiri veiöi og Þorsteinn segir að
hann taki mark á Hafrannsókn,
meðan Davíð forsætisráðherra seg-
ir að þjóðin þoh ekki frekari skerð-
ingu á þorskkvótanum. Málið snýst
sem sagt um það hvor þoh skerð-
inguna verr, þorskurinn eða þjóð-
in, og bíða menn nú spenntir eftir
því hvor hafi betur, þorskurinn eða
þjóðin.
Á að fara eftir því hvað þjóðin
þohr eða á fara eftir því hvað
þorskurinn þohr? Hvor stofninn er
mikhvægari? Þorskurinn eða þjóð-
in? Davíö er að hugsa um þorskana
á þurru landi meðan Þorsteinn er
að hugsa um þorskana í sjónum.
Að því leyti hefur Þorsteinn rétt
fyrir sér að þorskamir á landi eiga
ekki langt líf fyrir höndum ef
þorskamir í sjónum verða uppurn-
ir á undan þorskunum í landi. Dav-
ið segir hins vegar, sem rétt er, að
þorskamir á landi verði ekki lang-
lífir ef þorskamir 1 sjónum em
ekki veiddir. Það þýðir ekkert að
skera kvótann meira niður nema
þá til að koma í veg fyrir að þjóöin
geti lifað og th hvers á að vernda
þorskana í sjónum ef þjóðin og
þorskarnir í landi geta ekki lengur
brauðfætt sig? Þess vegna veröur
að veiða þorskana svo þjóðin lifi,
því efþorskamir lifa en ekki þjóðin
þá verður ekki th nein þjóð th að
veiða þorskana þá loks að þjóðin
má veiða þá!
Um þetta er deilt á Alþingi þessar
stundirnar og sýnist sitt hveijum,
enda ríður á miklu að frumvörp
verði rædd og afgreidd sem snerta
fiskveiðistjómunina, ef menn vhja
komast út úr þeirri klemmu hvort
þorskurinn eigi að lifa eða þjóðin.
Á meðan það er ekki uppgert lifa
báðir í miMhi óvissu, bæði þorsk-
urinn og þjóðin. Og öh þessi óvissa
stafar af því að Þorsteinn er á móti
því að ræða sín eigin frumvörp og
stjórnarandstæðingar vhja ólmir
ræða frumvörp sem þeir em á móti.
Þetta er óneitanlega snúið mál
fyrir Alþingi sem á erfitt með að
gera þaö upp við sig hvort þorskur-
inn verði veiddur án þess að þjóðin
verði spurð að því eða hvort þjóðin
megi veiða þorskinn áfram án þess
að þorskurinn sé spurður áhts!
Dagfari