Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1993, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 1. OKTÓBER 1993
Spumingin
Hvað finnst þér leiöinleg-
ast að gera?
Selma Svavarsdóttir: Ryksuga.
Ásta Friðriksdóttir: Mér finnst leið-
inlegast að búa um rúmið mitt.
Halla Dóra Sigurgeirsdóttir: Bera út
bækur.
Iða Jónsdóttir: Hanga og gera ekki
neitt.
Bjarki Elfar Stefánsson: Vaska upp.
Jón Mogensson Schow: Fara á fætur.
Lesendur
Ruglið um
rjúpnastofninn
„Ég skýt rjúpur fyrir mig og skyldfóik mitt,“ segir bréfritari m.a.
Páll Þormar skrifar:
Það er einkennilegt hve margir
verða fróðir um rjúpnastofninn á
þessum tíma. Þar eru mest áberandi
karlar sem hafa það á heilanum hve
mikið var af rjúpu þegar þeir, pabbi
þeirra og afi skutust út fyrir bæjar-
dymar og skutu svo sem 40 til 50
rjúpur fyrir hádegi. - Og konur sem
eru uppfullar af svo dæmalausum
öfgum aö ekki tekur nokkru tali.
Sigríður nokkur segir í lesenda-
bréfi 15. sept. sl. að menn sýni enga
miskunn við veiðamar. - Hvaða
miskunnartal er þetta? Þegar menn
fara á veiðar skjóta menn fuglinn og
reyna að drepa hann eins fljótt og
þrifalega og unnt er. Það er engum
þægð í eða nautn af að eltast viö
særða bráð. Þetta er gert og hefur
ávailt verið gert. Munurinn er sá að
þetta hefur stórbatnað því hér áður
fyrr var xjúpan stundum veidd í
snörur til útflutnings, alit upp í 250
þúsund ijúpur á ári, auk innanlands-
neyslunnar. Og þá skutu menn varg
eins og fálkann.
Hvað varöar Sigríði og aðrar konur
um hvað ég boröa á jólunum? Ég
skýt rjúpur fyrir mig og skyldfólk
mitt, það sem ekki skýtur sjálft. Ég
gef þær. Síðan hef ég selt nokkrar
rjúpur fólki sem ekki veiðir sjálft en
getur ekki hugsað sér jól án ijúpna.
- Nei, Sigríður; borða þú og þið hinar
bara blessuð litlu lömbin, eða svínin,
nú eða kalkúninn sem aðrir drepa
fyrir ykkur. Ekki skipti ég mér af
því. - Og Sigríður talar um „slátr-
un“. Það heita sláturhús, Sigríður,
þú veist, þaðan sem þú færð kjötið
þitt. Það er ekki búið til í búðunum.
Og enn segir Sigríður: „Sumir veiða
tugi ijúpna, og varla ætla þeir að
borða þær allar?“ - Þaö fara 27-30
ijúpur í mál á mínu heimili og við
borðum rjúpur tvisvar á ári.
Einhver lét eftir sé hafa í blaði í
fyrra að byssur væm orðnar svo
góðar í dag að menn dræpu allt sem
þeir sæju. Það versta er að til er fólk
sem trúir svona nokkru og það fólk
rýkur til og krefst frammi fyrir al-
þjóð að rjúpan verði friðuð, hún sé
svo falleg. Það er hárrétt. En það er
líka það eina sem margt af þessu fólki
veit um ijúpur. Okkur veiöimönnum
er engin þægð eöa akkur í að útrýma
rjúpunni.
Og svo er það þetta með vélvæðing-
una við veiðamar; bíla og sleða. Það
er mál sem verður að stöðva. Ég tek
fram að þar er ég enginn eftirbátur.
- Ævar Petersen náttúrfræðingur
segir ijúpnastofninn vera í hefð-
bundinni lægð. Að öðm leyti virðast
menn alltaf vita jafn lítið um ijúp-
una. Þeir eiga því ekki að kveða upp
dóma. Síst þeir sem ekki hafa nokk-
urt vit á þessum málum.
Öfullnægjandi þjónusta apóteka
Þórarinn skrifar:
Það er merkilegt hve þjónusta apó-
tekanna hér í Reykjavík er aftarlega
á merinni ef miðað er við þjónustu á
öðram sviðum verslunar og við-
skipta. - Að ekki skuh vera opið um
helgar nema í einu apóteki er ófull-
nægjandi fyrir svo stórt íbúasvæði
sem Reykjavík.
Ég þurfti í apótek sl. sunnudag og
þá var að byrja á því að leita að dag-
blaði til að afla sér upplýsinga hvaöa
apótek væri opið þá helgina. Það var
í Háaleidsapóteki. Þegar þangað kom
var örtröð af fólki og þóttí engum
mikið miðað við að þetta var eina
apótekiö sem var opið. Þjónusta og
afgreiðsla var hins vegar til fyrir-
myndar og afgreiöslan gekk hratt
fyrir sig.
Ég sá í dagblaðinu sem ég var með
í höndunum að auglýst var varsla í
Vesturbæjarapóteki, en aðeins gefið
upp símanúmer. - En hvers konar
þjónusta er nú þetta á tímum fijáls-
ræðis og frelsis í viðskiptum? Auðvit-
að ættí að vera hægt að fá einfold-
ustu lyf og verkjatöflur svo sem
magnyl, joð o.fl. o.fl. í öllum mat-
vörumörkuðum, líkt og gerist víðast
hvar annars staðar. Ekki þarf aö
snúa hér út úr og segja að ekki passi
nú að hafa lyfin innan um matvör-
urnar (eins og mörgum íslendingum
hættir til að gera, bara til að notast
við orðhengilsháttinn), þaö má auð-
vitað hafa lyfin í sérdeild eða sér-
stöku homi í versluninni rétt eins
og gert er með kjötíð og grænmetíö
og annað sem þarfnast sérstakrar
umönnunar og gæslu í versluninni.
Landgræðslan hef st í eldhúsinu
Magnús H. Skarphéðinsson skrifar:
Fáir leiða hugann að því þegar þeir
sjá uppblásnar hlíðar og mela að
þeir sjálfir eigi þátt í þessum harm-
leik með matarvali sínu. - En þannig
hlýtur það að vera þegar þéttbýlisbú-
ar og aðrir neytendur styðja sífellt
við bakið á uppblástursiðnaðinum í
sveitum landsins með kaupum á af-
urðum hans án nokkurra skilyrða
við framleiðsluhættina.
Enn færri leiða hugann að því að
með þvi að borða dýrakjöt í stað
jurtafæðu þurfi 10 til 12 sinnum
stærra akurlendi tíl framfeiðslu kjöt-
máltíðar í stað jurtanna sem í jurta-
máltíð fara. Með því að vera jurtaæta
býður maður ekki bara líkama sín-
um upp á margfalt hollari fæðu, held-
ur notar maður (eða misnotar) að-
eins tæpan tíunda hluta þess lands
sem annars færi undir uppeldi dýr-
„Um afleiðingarnar ætti hver kjötæta að hugsa,“ segir m.a. i bréfi Magnúsar.
Hringiðísíma
63 27 OO
milli ki. 14 og I6-eóa skrifið
Nafn og símanr. vcröur aö fylgja brófum
anna. Meltingarvegur spendýra er
ekki sérlega góð forvinna á grænmet-
inu fyrir mannslíkamann.
Á íslandi era allnokkrir staðir sem
bjóða upp á grænmetisrétti fyrir þá
sem vildu prófa. Grænmetisréttur af
matseðli Tjamarinnar t.d. svíkur
engan. Heldur ekki af daglegu mál-
tíðunum á matstaðnum Á næstu
grösum hvað sem Jónas á DV segir.
Um afleiðingamar ættí hver kjöt-
æta aö hugsa þegar hún kaupir og
matreiðir kjöt eða aðrar aiurðir
sauökindarinnar. Þaö þýðir ekkert
að híma og benda á bændurna. Þeir
em bara að uppfylla kröfur markað-
arins. Markaðurinn fyrst og síöast
og svo eftirspumin er hið raunveru-
lega vald, hér sem annars staðar.
Gunnar skrifar:
Ný lög um neytendalán frá
bönkum og peningastofnunum
taka gildi hinn 1. okt. Eyðslusemi
landans hefur verið i fréttum.
Hafi hún heltekið svo hluta þjóð-
arinnar að talað er um sérstakan
sjúkdóm. Vom þeir í sjónvarps-
fréttum nefhdir eyðslufíklar og
heilmikið gert úr þessum nýjasta
faraldri í islensku samfélagi. -
Hvað verður næst? Á ekki að
setja ný lög á Alþingi svo að fíkl-
amir eigi aðgang aö sérstökum
eyðslulánum? En era íslenskir
neytendur ekki bara allir
eyðslufíklar í eðli sínu?
EllefuáAlþjóða-
bankafund!
Sigurður Kristjánnson hringdi:
Ellefu manns fóru tíl Washing-
ton tíl að sitja ársfund Alþjóða-
bankans og Alþjóða gjaldeyris-
sjóðsins þessa dagana. Og sjálf-
sagt hefur þessum sporslum, þvi
ekkert er þetta annað, verið skipt
bróðurlega á milli hinna pólitísku
flokka eftír þvi sem mér sýnist
af frétt um máliö. Það er bót í
máli að ferðir og uppihald er
greitt fyrir tvo ráðherra. En hvað
eigum við að gera með 11 manna
sendinefnd á þennan ársfund?
Geturfólklifað
afloftinu?
Kristinn skrifar:
Það vekur stundum athygli
mína að ótrúlegur fjöldi erlendra
manna ráfar um göturnar og
þvælist á milli banka, kaffíhúsa
eða verslana. Þessir menn eru
ekki Reykvíkingar, heldur menn
sem gera ekkert, að því er virð-
ist, á meöan ég og þú, landi minn
góður, vinnum 8-10 tíma á dag til
þess aö hafa ofan í okkur. Þessir
menn virðast hins vegar lifa góðu
lífi á loftínu. Oft eru þessir menn
með stresstöskur, þvi þeir vilja
allavega líta út þannig að þeir séu
menn með mönnum. - Eg vildi
beina því til útlendingaeftirlitsins
hvort ekki sé þörf á að kanna
hagi þessa fólks eitthvað nánar.
Kannski er einhver skýring á til-
komu þessara manna.
erujákvæðar
Ragnar skrifar:
Mig langar til að taka undir les-
endabréf í DV sl. mánudag þar
sem rætt er um hámarksárangur i
í líkamsrækt. Ég er einn þeirra I
sem hafa stundað æfingar í Jóga-
stöðinni Heilsubót og þaö er ,
skemmst frá þvi aö segja, að
þarna er á ferðinni einhver besta
likamsrækt sem ég hef notíð. AU-
ar æfingar sem þarna eru kennd-
ar eru viö það miðaðar að maður
hafí af þeim not og þær eru já-
kvæðar að því leyti að maður
.kemur afslappaður úr hverjum
tíma. - Ég hvet fólk til að kanna
þetta af eigin raun.
MyndiríSjónvarp-
inuvinnaá
Grímur Á. skrifar:
Ég lýsi undrun minni en jafh-
framt stuðningi við skyndilega
breytíngu hjá Sjónvarpinu hvað
varðar kvikrayndir. Nokkrar
góðar myndir hafa verið þar að
undanfómu, t.d. myndin Opnun-
arstúlkan sem sýnd var sl. föstu-
dagskvöld. Hún var n\jög góð og
ég vona að framhald verði á þessu
hjá RÚV. Með þessu áframhaldi
verður RÚV líklega aftur vin-
sælla en Stöð 2 og nær til baka
fjölraennum áhorfendahópum,
t.d. unglingum og fólki allt að fer-
tugsaldri sem hefur fimdist Stöö
2betriíþessum efnum. - Með von
um „svona“ myndir og aðrar lík-
ar á báðum stöðvum.