Alþýðublaðið - 26.07.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Skófatriaður
í dag og næstu viku selja
Stranglega bannað
Kaupfélögin á Laugav. 22
og í Gamla bankanum skó-
fatnað með 20% afslætti:
að ganga á pípunum eða stíflunni við Elliðaárstöðina.
Rafmag'nsveitan.
Kvenstigvél, Karlmannastíg-
vél, Varkamannastigvél,
Drengjastigvél, Barnaskór.
Alt er þetta mjög góður varn
Ingur og með betra veiði en
menn eiga að venjast hér. —
2—3 liCThergt og elrtlnis
óskast til leigu nú þegar eða frá
2. ágúst. — Ábyggileg greiðsla.
Uppl. á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Hey.
Tilboð óskast urn sölu á góðu l&eyi handa hestum, sem flultir
verða til útlaada frá Reykjavík í sumar. Ennfremur um haga
handa útflutningshestum í nánd við Reykjavík. — Tiiboðin sendist
fyrir 1. ág. til Hestasölunefndarinnar, Reykjavík.
M.s. Svanur
fer héðan á föstudag 29. júlf til
Sartds, Ólafsvíkur, Stykkishólms
og Bíiðardals. Vörur afhendist
í dag.
HálffiðskUP kaupir Jóa Sn.
Jónsson, Bjargarstíg 17.
0-€3M0"a*’Q,'0'-0—
$ Brunatryggingar
Íá innbúi og vörum
hvergi ódýrari en hjá
I A. V, Tulinius ?
Y vátryggingasknfstofu t
P Eimskipafélagshúsinu, Ip
$ 2. hæð. Q
er öáýrasta, fjölbreyttastn og
feezta daghlað Isudsins. Knnp-
Ið það og lesið, þá getið
|>W aldrei án þess verló.
Ritstjóri og áöyrgðarmaður
öíafur Friðriks«on
FrcntErniðiar! Gutenben;.
Jmk London'. Æflatýri.
að þakka — hinir ágætu verkamenn frá Poonga- Poonga
grænmetið, ávextirnir og Martha, sem var rifin úr
fainni votu gröf og gefa nú arð, þrátt fyrir varkárni
Kinrose gamla. Beranda var aftur gott fyrirtælci og sá
tími nálgaðist óðum, að hún gæfi arð. Og hún stækkaði
með hverjum degi.
Sheldon sá, að hann var á ýmsa aðra vegu í skuld
við Jóhönnu. — Hann gleymdi gremju sinni, hugsaði
aðeins um yndisleik hennar og þægilegt viðmót og
lofaði nú skapgerð hennar, sem hann í fyrstu hafði
litið hornauga til. Alt ósamræmið í orðum hennar og
æði var honum orðið hjartfólgið. Hann elskaði það.
En hvernig átti hann að vinna hana?
Sheldon vissi fullvel, að Tudor leist vel á Jóhönnu.
Meðan hann var að ná sér, bjó hann svo að segja á
svölunum, en meðan hann var svo máttfarinn, að fæt-
urnir skulfu undir honum, kom hann því þó stundum
fram, að hann fekk að borða inni. Hið fyrsta, er benti
Sheldon á, að Tudor var orðinn meira en lítið hrifinn
af Jóhönnu, var að hann hætti smám saman að tala
hæðnislega til Sheldons, og loks hætti hann alveg að
stríða honum. Það mátti líkja þessari háttbreytni við
það, þegar tvö lönd slíta stjórnmálasambandi áður en
■stríðið byrjar milli þeirra
Þegar grunur Sheldons var vakinn fann hann stöð-
ugt fleiri og fleiri sannanir fyrir þvf, hvernig sakir
stóðu. Tudor var ofsakátur þegar Jóhanna var viðstödd,
•og það var augljóst, að hann gerði alt sem hann gat
til þess að geðjast henni og hrífa hana með æfintýra-
sögum sínum. Oft þegar Sheldon kom heim úr morg-
unferð um ekruna, fann hann þau saman á svölunum
— hún hlustaði hugfangin og æst, meðan hann sagði
frá einhverju æfintýri sem hann sjálfur hafði ratað í
einhversstaðar á heimsenda.
Sheldon veitti því llka athygli, hvernig Tudor horfði
á Jóhönnu og elti hana með augunumi svipurinn og
augnaráðið var svo græðgislegt, að Sheldon fór að
ígrunda, hvort andlit sitt lýsti þannig ósjálfrátt öllum
hugsunum. . . . Hann vissi fullvel, að Tudor var ekki
maður handa Jóhönnu og að hann gat ekki til lang-
frama gert hana gæfusama, hann var líka viss um það,
að eins næmt hugsandi kona og Jóhanna, mundi ekki
elska mann sem var eins mikill yfirborðsmaður. Og
loks fanst honum að Tudor hlyti að gera eitthvert ax-
arskaft með allri sinni ástleitni. En jafnframt fann
Sheldon til óróa elskandans; hann óttaðist, að hinn
mundi kannske ekki hlaupa á sig, en vinna Jóhönnu
af einhverri tilviljun, eða með brögðum,
Eitt var honum ljóst: Tudor þekti skapgerð Jóhönnu
mjög lftið og hlaut að vera það ókunnugt, hve óstýri-
lát hún var, og hve sjálfstæðisþráin var mögnuð í sál
hennar. Hann hlaut að stranda á því skeri . . . . En
— kannske voru hugmyndir hans rangar, og Tudor á
réttri leið.
Astandið var að minsta kosti ekki álitlegt fyrir Shel-
don, sem varð að láta sér lynda að bfða og vona, með-
an keppinautur hans vann af kappi að því, að sigra
kastalann.
Tudor kom mjög ertandi fram. Það var deginum
ljósara, að hann hafði slitið samkomUlagi við Sheldon
en Sheldon hélt þó, að þetta mundi að einhverju Ieyti
stafa af afbríðissemi hans sjálfs. Keppinauturinn var