Alþýðublaðið - 27.07.1921, Blaðsíða 4

f
ALÞVÐUBLAÐIÐ
í S. í. K. R. í. í S. R.
Knattspyrnumót „Yíkings“
hefst í dag. Þ.tttakendur: ,K. R.‘ og ,VikIngUí‘.
(Eiztu fiokkar.)
I kYöld kl. 9 keppa „Fram“ og „K. R.“
Hornablástur á Austurvelli kl. 8 — Hinn írægi knattspyrnumaður
vor hr. Sam. Thorsteinsson kcppir í kvöld. Allir verða að sjá hannl
5kófatriaður
í dag og næstu vilcu setja
Kaupfélögin á Laugav. 22
og í Gamla bankanum skó-
fatnað með 20% afslætti:
Kvenstigvél, Karlmannastíg-
vél, Verkamannastfgvél,
Drengjastigvél, Barnaskór.
Alt er þetta mjög góður varn
ingur og með betra verði en
metrn eiga að venjast hér. —
3—3 herbergi og eldliús
óskast til leigu nú þegar eða frá
1. ágúst, — Abyggileg greiðsla.
Uppl. á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Nokkrir menn
geta fengið vinnu til heigar. —
Kotnið f kvöld til Jóns frá Hól
á uppfyllingunni.
Rafmagnsleiðslur.
Straumnum hefir þegar verið
hteypt á götuæðarnar og mcnn
ættu ekki að draga leagur að
iáta okkur leggja rafleiðslur um
hús sfn. Víð skoðum húsin og
segjum um kostnað ókeypis. —
Komið f tfma, roeðan hægt er
að afgreiða pantanir yðar. —
H.f. Hitl & LjÓS.
Laugaveg 20 B. Sími 830.
Alþbl. kostar I kr. & mánuil
i kjallaæanum á Grundar-
stfg 8 er tekinn til sauma alls
konar kven og barnafatnaður;
: einnig tekinn lopi til spuna. :
K aupið
Alþýðublaðið!
Ritstjóri og ábyrgðarmaðnr:
ólafur Friðrikssoa.
Prentamiðjan Gutenbere.
J*ck Lmdm: Æflnfýrí.
snýkjugestur. Hann átti alls ekki heima á Beranda, og
nú, þegar hann aftur var orðinn frískur, var mál til
komið að hann færi. En í stað þess að gefa skipinu
sera silgdi til Sidney merki, settist Tudor að 1 ró og
næði, byrjaði aftur að synda, skaut fisk ásamt Jóhönnu,
eyddi löngum stundum með henni á dúfnaveiðum,
veiddi krókódíia og æfði sig að skjóta með rifli og
skammbyssu.
Sheldon gat ekki brotið vísar gestrisnisreglur og þess
vegna gat hann ekki sagt gesti sínum, að það væri nú
tlmi til kominn fyrir hann að hafa sig á kreik. Hann
varð beinlinínis að berjast við löngunina til þess að
aðvara Jóhönnu. Jafnvel þó hann hefði vitað eitthvað
ilt um Tudor, hefði hann ekki getað sagt frá því, og
þegar öllu var á botninn hvolft — og það var kannske
verst af öllu — gat hann ekki, ef hann átti að vera
rétláttur, sakað manniun um nokkurn hlut.
Hann gætti þess að vera alúðlegur og rólegur hið
ytra. Vinnan á plantekrunni gekk sinn vanagang.
Martha og Flibber ty- Gibbit komu og fóru. Hið sama
gerðu mörg af minni strandferðaskipunum, þegar þau
byðu eftir byr. Skipstjórarnir komu þá 1 land og röbb-
uðu, drukku eitt glas af víni og fóru í billiard. Satan
gætti þess að engir svertingjar væru inni í girðingunni.
Boucher kom regiulega 1 heimsókn á hverjun sunnu-
degi. Tvisvar á hverjnm degi, um morgunverð og mið-
dag, voru þau Jóhanna, Sheldon og Tudor saman eins
og vinir, og kvöldin voru álíka friðsamleg á veggsvöl-
unum. ,
En svo fór .alt út um þúfur. Tudor gerði axarskaft.
Hann skildi ekki hið órólega skaplyndi Jóhönnu og
hið blinda hatur hennar til alls þess er Iíktist kúgun;
hann misskildi þann eld og þá hrifningu, sem síðasta
lýsing hans hafði kallað fram 1 auga hennar, hann héit
að það væri viðkvæmni og ást. Hann tók fast og
ákveðið utan um hana og dró hana að sér, en hann
hélt að allar þær æðislegu tilraunir, sem hún gerði til
þess að losna, væru bara uppgerð.
Þetta tór fram úti á veggsvölunum rétt eftir morgun-
verð, meðan Sheldon sat fyrir innan og las Sidney-
Grossists verðlista og skrifaði pöntun, sem átti að
afgreiðast með fyrsta skipi. Hann heyrði reiðióp Jó-
hönnu og rétt eftir heyrði hann löðrunginn. sem hún
gaf Tudor með flötum lófanum.
Jóhanna hafði snúið sig út úr armlögum þeim, sem
ætluðu að kúga hana. og um leið sló hún Tudor í
andlitið, svo small í, og með miklu meira afli en þegar
hún var að siða Gogoomy.
Sheldon stökk á fætur, en náði valdi yfir sér og féll
aftur niður á stólinn, og þegar Jóhanna gekk inn, var
hann alveg búinn að ná sér. Hún krepti vinstri hendina
um hægri handlegginn, og hvítar kinnar hennar með
rauðu blettunum mintu hann á það, þegar hann sá
bana reiða í fyrsta sinn.
„Hann tók svo fast um handlegg minn," hreytti hún
úr sér sem svari við spyrjandi augnaráði hans.
Osjálfrátt fór hann að brosa. Þetta var henni líkast,
eins mikill drengur og hún var, að koma til hans og
kvarta yfir því llkamlega ofbeldi, sem henni var sýnt.
Hún hafði sýnilega ekkert vit á karlmönnum né á því,
hvernig fara á að þeim. Smellurinn af kinnnhestinum
sem hún hafði gefið Tudor, söng enn í eyrum hans,
og honum lá við að hlægja, að heyra hana kvarta yfir
þeim órétti sem Tudor hafði gert henni.
Bros hans reið baggamuninn; það sýndi Jóhönnu,
hve bjánalega hún hagaði sér. Hún stokkroðnaði út
undir eyru og varð svo vandræðaleg að Sheldon hálf
kendi i brjóst um hana.
„Hann — hann —,“ hún ætlaði að skýra nánar reiði
sína, en snéri sér snögglega við, hvarf út um dyrnar
og hljóp niður tröppurnar.
Sheldon sat kyr og hugsaði málið. Hann var reiður,
og því lengur sem hann hugsaði, þess reiðari varð
hann. Hefði það verið einhver önnur en Jóhanna, hefði