Alþýðublaðið - 26.05.1967, Blaðsíða 4

GX££iQÍ>
Ritstjóri: Benedikt Grondai. Símar 14900—14903. — Auglýsingasími:
14906;— Aðsetur: Allíýffuhúsið' við Hverfisgötu, Rvik. — Prentsmiðja
Alþýðublaðsins. Sitnt 14905. — Askriftargjald kr. 105.00. — t lausa-
sölu kr. 7.00 eintakið. — Útgefandi: Aiþýðuflokkurlnn.
Hanníbal og Larsen
Alþýðubandalagið þóttist í öndverðu ætla að sameina
; róttækt og frjálslynt fólk í öflugum flokki. Þannig
; fékk það til liðs við sig marga kjósendur, sem veittu
,því brautargengi af allt öðrum ástæðum en sækjast
!eftir þingmennsku og metorðum .Jafnaðarmenn töldu
þessa tilrann hins vegar vonlausa, vegna forustu og
þátttöku kommúnista í samtökunum. Reynslan víðs
vegar um heim hafði sannað, að samvinna við þá af
'hálfu lýðræðissinna er dæmd til að mistákast.
Þess vegna gegndi furðu, þegar Hannibal Valdimars
son lagði trúnað á fagurgala kommúnista. Raunar
mun honum hafa verið mjög í mun að halda áfram
þingmennsku, en hann átti að geta séð fram á, að
kommúnistar yrðu svikráðir. Samt gekk Hannibal
þeim á hönd samtímis því sem til dæmis Aksel Har-
sen í Danmörku sagði skilið við kommúnista af því að
hann taldi þá ósamstarfshæfa og hefur síðan tekið
upp málefnalegt samstarf við jafnaðarmenn, en það
gerbreytir viðhorfum í dönskum stjórnmálum.
Nú kemur í ljós, að Hannibal Valdimarssyni skjátl-
aðist. Hann gat vitaskuld ekki sameinað íslenzka al-
þýðu í samtökum kommúnista. Hannibal er þessa dag
ana reynslunni ríkari. Kommúnistar beittu stuðnings
menn hans ósvífnum bolabrögðum, og þess vegna hef
ur Hannibal tekið upp baráttu gegn þeim með fram-
boði sínu í Reykjavík. Hins vegar gætir mikillar ó-
raunhæfni í málflutningi hans og viðbrögðum. Hann
mælist til fylgis og atkvæða í Reykjavík í von um á-
framhaldandi þingsetu, en sá stuðningur ho-num til
handa kynni að fleyta skoðanabræðrum Magnúsar
Kjartanssonar eins og Geir Gunnarssyni og Ragnari
Arnalds inn í alþingishúsið við Austurvöll, þó að
Hannibal yrði úti. Helzta von hans virðist sú, að hon
um skoli á þing sem uppbótarþingmanni Magnúsar
Kjartanssonar.
Aksel Larsen fór öðru vísi. Hann tók afleiðingunum
af vonbrigðum sínum í samstarfi við kommúnista. Ak
sel Larsen þróaðist til lýðræðislegra skoðana og á-
byrgrar afstöðu. Þess vegna er hann nú áhrifamikill
'aðili að dönskum stjórnmálum. Hannibal Valdimarss.
kiallar hins vegar yfir sig þá hættu að verða pólitískt
vjðundur hálfur inni og hálfur úti í Alþýðubandalag-
iþu, þar sem kommúnistar ráða og drottna.
ÍHannibal Valdimarsson hefði átt að taka atburðun-
urn í Alþýöubandalaginu öðru vísi en ætla sér þann
sicáldlega garpskap að komast brott þaðan eins og
Kári úr Njálsbrennu. íslenzk verkalýðshreyfing á ann
að hluíverk skilið en örlög Bergþórshvols.
4 26. maí 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Nemendurnir sem útskrifuðust úr Leiklistarskóla Þjóöleikhússins.
Tíu ungir leikarar
LEIKLISTARSKÓLA Þjóðleik-
hússins var slitið sl. mánudag og
voru þá brautskráðir frá skól-
anum 10 ungir leikarar.
Skólastjóri skólans, Guðlaug-
ur Rósinkranz, þjóðleikhússtjóri,
sleit skólanum. Þakkaði hann
nemendum fyrir góðan námsár-
angur og kennurum fyrir vel
unnin störf á síðasta skólaári.
Hann gat þess ennfremur, að
þetta væri í fyrsta skiptið, sem
nemendur væru útskrifaðir, eft-
ir að námstíminn í skólanum var
lengdur í þrjú ár, og kennslu-
stundum í hverri viku var fjölg-
að. Einnig hafa skapazt miklu
betri skilyrði fyrir skólann, þar
sem öll kennsla fer nú fram í
hinu vistlega húsnæði á leik-
sviðinu i Lindarbæ. Nú var í
fyrsta skipti tekin til meðferðar
heil leikrit í skólanum, þar sem
nemendur sýndu tvo einþátt-
unga, Yfirborð, eftir Alice Ger-
stenberg og Dauði Bessie Smith,
eftir Edward Albee fyrir próf-
dómendur og kennara og auk
þess höfðu nemendur eina sýn-
ingu á fyrrgreindum leikritum
fyrir gagnrýnendur blaðanna og
aðra gesti. Leikstjóri var Kevin
Palmer. Kennarar við skólann
voru í vetur 13.
Þetta er í tíunda skiptið, sem
leiKnstarnemar eru brautskráðír
frá Leiklistarskóla Þjóðleikhúss
ins, en alls hafa 69 nemendur
Frh. 10. síðu.
★ KOSNINGAR NÁLGAST.
Þá er orrahríð kosninganna hafin
í blöðunum af fullum krafti og bráðlega fá þeir
sem sjónvarpstæki eiga einnig að sjá frambjóð-
endur flokkanna skeggræða í sjónvarpssal og geta
hlustað á þá í hljóðvarpinu um leið.
Maður, sem lengi og náið hefur
fylgzt með stjórnmálum ræddi við þann sem þetta
ritar fyrir nokkru. Hann sagði meðal annars: Ég
man ekki eftir því, að stjórnarandstaða hafi nokkru
sinni verið jafnslöpp og málefnalega snauð og nú
fyrir alþingiskosningarnar í vor. Þeir hafa engin
mál og allur þeirra málflutningur ber þess svo
greinilega vott, að þeir eru ekki trúaðir á sigur-
möguleika sína 11. júní næstkomandi.
Lítum bara á Alþýðubandalagið,
sagði hann. Þar er nú allt endanlega spningið
í loft upp. Logar allt í illdeilum og hatri og brigzl-
yrðin og svigurmælin ganga þar á víxl og vegur
nú hver þar að öðrum, sem áður störfuðu saman.
Hér í Reykjavík vita allir hvernig málin standa
og munu líklega fáir treysta þeim til að stjórna
landinu, sem ekki einu sinni geta unnið saman
innan síns svokallaða flokks. Á Suðurnesjum eru
réttlínukommarnir svo óánægðir með að Þjóð-
varnarmaður (ef enn leyfist að nota það orð) skuli
vera í efsta sæti listans, að búast má við miklu af
útstrikunum. Á Vestfjörðum er einingin löngu far-
in út um þúfur og allt upp í loft’.
i!
★ FRAMSÓKNARHÖFT.
Og ef litið er á Framsóknarflokk-
inn, sagði þessi maður, þá er hann nú staddur
á eyðimörk hugsjónaleysisins eftir langa veru í
stjórnarandstöðu. Flokksforingjarnir eru búnir að
rugla landslýð allan með tali sínu um „hina leið-
ina,” „nýju leiðina, „þriðju leiðina” og „jákvæðu
leiðina,” að enginn veit' lengur hvað þeir eiga
við. Það eina bitastæða, sem hrokkið hefur upp
úr foringjum þessa flokks upp á síðkastið, er að
þeir ætli að „stjórna eins og áður.” Þá stjórn
þekkja þeir, sem eldri eru, en unga fólkið man
hana akki. Því þætti hinsvegar að líkindum harla
undarlegt', ef standa þyrfti í margra klukkutíma
biðröð til að kaupa sér eina skó, ganga um allan
bæ í vonlausri leit að hárgreiðu eða rafmagnsperu
en þannig var ástandið þegar Framsóknarherr-
arnir höfðu þau völd, sem þeir nú sækjast eftir.
Ég held að þessar kosnlngar getl
ekki farið nema á einn veg, sagði maðurinn að
lokum. Stjórnarflokkarnir munu halda meirihluta
sínum, því líti hver í eigin barm, vita allir þann
sannleika, að fólk hér á landi hefur aldrei búið
við betri lífskjör en síðustu átta árin. — Karl.