Alþýðublaðið - 02.06.1967, Síða 4

Bitstjórl: Benedikt Gröndal. Simar 14900—14903. — Auglýsingasimi:
14906. — Aösetur: Alþýöuhúsið við Hverfisgötu, Rvik. — Prentsmiðja
Alþýðublaðsins. Simi 14905. — Áskriítargjald kr. 105.00. — í lausa-
sölu kr. 7.00 eintakið. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Síldarverðið
Það mun hafa glatt alla góða íslendinga, að sam-
komulag varð milli fulltrúa sjómanna, útgerðarmanna
og oddamannsins í verðlagsráði um síldarverðið. Hinn
glæsilegi síldarfloti íslendinga er haldinn úr höfn.
Honum fylgja góðar óskir. Sjómennirnir eru mestu
kunnáttumenn við síldveiðar, sem til eru í veröldinni.
Og skipin eru hin fullkomnustu, sem nokkur þjóð hef
ur á að skipa. Þegar saman fer dugnaður og kunn-
átta áhafnarinnar og fullkominn tækniútbúnaður skip
anna, er von á góðum árangri. Allir góðir íslendingar
vona, að síldarvertíðin færi þjóðinni góða björg í bú.
.Síldarkaupendum mun að vísu þykj'a verðið í hæsta
lagi. í því sambandi er þess að geta, að verðið á
síldarafurðum er nú mjög lágt. Vonir standa til, að
verð á sumum þeirra að minnsta kosti muni fara
hækkandi alveg á næstunni. Mundi það draga úr erf-
iðleikunum.
En ekki eru allir ánægðir með það samkomulag, sem
orðið hefur og að síldarflotinn skuli kominn á veiðar.
Þjóðviljinn hamast gegn samkomulaginu, og Tíminn
lætur sér fátt um finnast. Ef oddamaðurinn hefði gert
samkomulag við síldarkaupendur, hefði verið skilj-
anlegt, að stjórnarandstöðuflokkarnir hefðu reynt að
gera sér mat úr því og kall'að það samsæri ríkisstjórn
ar og atvinnurekenda gegn sjómönnum og útvegs-
mönnum. Menn eru orðnir slíku svo vanir, að eng
inn hefði líklega orðið hissa á því. En þegar síldar-
verðið er ákveðið með atkvæðum fulltrúa sjómanna
og útgerðarmanna, sýnir það glórulaust ofstæki, að
stjórnarandstöðublöðin skuli snúast gegn því.
Þjóðviljinn er greinilega kominn úr öllum tengslum
við sjómenn og útgerðarmenn af einskærum áhuga á
því að síldveiðar hefjist ekki til þess að geta kennt rík
isstjórninni um það. Síldveiðisjómenn tóku þegar af-
stöðu með fulltrúa sínum í verðlagsráði. Samtök síld-
veiðisjómanna ályktuðu þegar í stað, að „fulltrúar
seljenda í verðlagsráði hafi við ákvörðun bræðslusíld
arverðs tekið þá skástu afstöðu, sem um var að ræða,
eftir þeim lögum, sem verðlagsráð verður *að vinna
eftir og miðað við hið lága heimsmarkaðsverð, sem er
á síldarafurðum í dag.“ Þjóðviljinn er hins vegar á
allt ennarri skoðun en síldarsjómennimir. Hann hefur
ekki áhuga á neinu öðru en að geta ráðizt á ríkis-
sfjórnin'a.
En þao verður honum ekki til framdráttar til fram-
húðar.
IJÍRKLEFANUM
4 2. júní 1967 -
Hinir fallegu og vin-
sælu
SO KKAR
fást í flestum vefnaðarvöru-
verzlunum um land allt í
hinum sígilda lit,
B R O N C E
og öðrum tízkulitum.
Einnig eru að koma á mark-
aðinn nýjar gerðir af
TAUSCHER
sokkabuxum fyrir börn og
fullorðna, sem þykja bæði
fallegar og hentugar.
Tauschersokka-
verksmiöjurnar
leggja mikla áherzlu á vöru-
vöndun og vörugæði.
Hefur þessi stefna stutt að
sífellt aukinni eftirspurn og
sölu á TAUSCHER
vörum.
limboösmenn:
✓ /
Agúst Armann hi.
Sími 22100.
á krossgötum
★SÍFELLT PÍP.
Vegfarandi hefur sent' okkur bréf,
sem er á þessa leið: „Það er alveg makalaust hve
íslenzkir bílstjórar eru duglegir að flauta. Þeir
flauta í tíma og ótíma og oftast nær algjörlega
að tilefnislausu. Ég hef dvalið í mörgum stór-
borgum erlendis, sérstaklega í Evrópu, þar liggja
viðar þungar sektir við þvi að flauta að óþörfu og
er raunar víðast bannað, nema um beinan háska
sé að ræða. En það er engu líkara, en íslenzkir
bílstjórar kunni hreint enga mannasiði í þess-
um efnum.
Ég bý í fjölbýlishúsahverfi og þar
er alls ekki óalgengt að hrökkva upp af værum
blundi klukkan tvö eða þrjú, eða jafnvel enn
seinna að nóttu við háværar bílflautur. Er þetta
hvimleitt mjög.
Þá getur maður oft heyrt, þegar
verið er að úvarpa jarðarförum frá Dómkirkj-
unni, er bílstjórar bókstaflega liggja á flautun-
um eins og stundum er sagt, að því er virðist al-
veg við kirkjudyrnar. Er þetta að sjálfsögðu
mikill dónaskapur.
Ekki má heldur gleyma þeim sið,
sem margir hér virðast hafa, og það er ef þeir
mæta kunningja sínum á öðrum bíl, að flauta þá
bg flauta.
★ HLJÓÐMERKI NAUÐSYN-
LEG. I
Það er auðvitað alveg nauðsyn-
legt að bílstjórar geti gefið hljóðmerki til að vara
við hættu, enda er skylda lögum samkvæmt að
hafa bíla þannig útbúna, að þetta sé unnt.
Mér finnst einnig réttlætanlegt
að gefa stutt hljóðmerki, til að ýta við bílum
fyrir framan mann, þegar fyrir löngu er komið
grænt umferðarljós, en enginn hreyfir sig.
Það er bókstaflega éins og mörg-
um bílstjórum hreinlega detti ekki í hug
að fylgjast með umferðarljósunum meðan þeir
bíða. Gæti það áreiðanlega greitt talsvert úr um-
ferðinni, ef menn gerðu sér að reglu, að fylgjast
með ljósunum, en vera ekki að horfa í búðar-
glugga eða á vegfarendur.
Ég vil Ijúka þessum fáu línum
með áskorun til valdhafanna í umferðarmálum
um að taka upp „þögula umferð” og banna stöðugt
flaut í tíma og ótíma og jafnvel sekta menn,
sem misnota þetta annars nauðsynlega hljóð-
merki.”
Við hér á krossgötunum getum
ekki verið annað en sammála þessum skoðunum
vegfaranda. Hann hefur vissulega mikið til síns
má'ls. — K a r 1.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ