Alþýðublaðið - 30.06.1967, Blaðsíða 16

HJATRU OG OFFITA
Nýlega gaf gagnmerkt bókaforlag
út gagnmerka bók eftir gagnmerk
an jjrest fyrr á öldum. Þessi ágæti
guðsmaður varð fyrir því óláni
að sóknarbörn hans og sveitung-
ar ásóttu hann með galdri, og rit-
aði hann bókina um raunir sínar.
Eru margir þeirrar skoðunar að
ísetri heimild um galdratrú fyrri
alda sé hvergi að finna.
Það er ósköp hætt við að sumt
nútímafólk, sem lítur í þessa bók,
undrist þær trúarhugmyndir sem
að baki henni liggja, og lofi jafn-
vel guð fyrir að hafa leyft því
ejálfu að lifa á tímum, þegar öll
thjátrú og hindurvitni séu bless-
unarlega upprætt.
En þarna skyldu menn gá að
fiér. Það er nefnilega alrangt að
lijátrú og ‘hindurvitni séu úr sög-
unni nú til dags, þvert á móti
lifir þetta hvort tveggja góðu lífi,
en það liefur breytt talsvert um
mynd frá því sem áður var.
Ein er sú hjátrú sem öllu tröll-
ríður, ekki aðeins hér á landi
fieldur og um allan hinn siðmennt
aða heim, sem svo er nefndur, og
jafnvel víðar. Það er sú trú, að
tnönnum megi helzt ekki vera
•fcæmilega í skinn komið, það sé
mönnum liollast að vera horrengl-
vir. Þessi trú er oft sett fram í
■nafni læknavísindanna, og af því
að hún er sett fram í nafni vís-
indanna, þá trúa henni auðvitað
allir. Visindin hafa nefnilega á-
inóta sess í augum nútímans og
£uð almáttugur og heilög ritning
höfðu fyrr á tímum. Alveg eins
Og áður var trúað að allt væri
rétt, sem í ritningunni stæði.
þannig er nú 'gengið út frá því
að allt sem tengt er vísindum á
einhvern hátt hljóti að vera gull-
vægt.
Blöð hamast sýknt og heilagt
við að birta ráðleggingar og leið-
beiningar um það, hvernig losna
eigi við kíló hér og kíló þar af
þyngd sinni. Út frá því er alls
staðar 'gengið að það sé mjög
æskilegt að losna við þessi kíló.
Því er oft haldið fram að það sé
hættulegt að vera holdugur, sér- j
staklega sé ístrubelgjum hætt við |
hjartabilun; þetta kann vel að
vera rétt, en það er engan veg-
inn ein'hlítt. Horaðir menn og
smávaxnir geta líka bilazt fyrir
hjarta. Hins vegar gleymist yfir-
leitt alltaf að geta um þær hætt-
ur, sem þessi stöðugi áróður fyrir
megrun getur haft í för með sér.
Hvað skyldu þeir t.d. vera margir
sem hafa fengið magasár eða bii-
azt á taugum af ótta við að vera
að þyngjast örlítið fram yfir það
sem talið er óhætt. Nei, er þá
ekki betra að lifa áhyggjulaust,
borða vel og láta slag standa,
Það má nefnilega ekki gleyma
því, að feitir menn hafa marga
kosti fram yfir lioraða. Það er
viðurkennd staðreynd að feitir
menn eru yfirleitt glaðlyndari og
friðsamari en horrenglurnar, þótt
það kunni að vísu að stafa af
því að þeir geta hvorki slegizt
með góðu móti né bjargað sér á
flótta. Hitt er þó enn meir um
vert, að í flestum eða öllum lönd
Þar frægar kúlur
r ■ ■■■* - ‘ " ''■ v. ■; ■ ■
« í Eyjasjó er agnamergð
- á iði og ferð
í kúlnalíki og .kólgan blá
{:• þeim kastar til og frá.
Þeim fleygðu í hafið frægðarmenri,
sem fara enn .' i
að Ingólfs dæmi og arka á tveim .
um allt' að leita að þeim.
Þar frægar.kúlur fljóta á land
í fjörusand
eða heimtast fyrst við hamrabrík,
skal heita Kúluvík.

um þykja ístrubelgir ekki færir
um að gegna herþjónustu, og er
þar með fundin leið til að tryggja
varanlegan frið í öllum löndum
og álfum. Ef allir menn væru
ístrubelgir, þá væru ekki til nein-
ir herir og þar af leiðandi ekki
nein stríð. Er þessu 'hér með kom-
ið iá framfæri við Sameinuðu þjóð
irnar í þeirri von, að þær gangist
fyrir því að fita mannkynið, en
það er samkvæmt framansögðu
eina raunhæfa leiðin til að draga
úr viðsjám i heiminum. Kjörorðið
hlýtur sem sagt að vera: Gerum
alla að ístrubelgjum.

Akranesliðið slökkti í rúst-
unum.
Alþýðublaðið.
Ekkert skil ég í því, hvernig
veðráttan er farin að haga
sér. Hér var sólskin í gær, og
þó var skemmtiferðaskij) í
höfninni...
— Okkur Nonna varð smávegis sundurorða. Ég vil að við giftum okk-
ur í kirkju, en liann vill slíta trúlofuninni!
— Þeir cru ekki á eitt sáttir um það, livar mörkin ínilli liverfanna
þeirra liggja.
í gamla daga gengu skvísurn
ar út. Nú keyra þær út. . .
Auðvitað ætti maður að gleðj
ast yfir því, sem ínaður á. En
nágranninn á það bara oftast
líka. .