Alþýðublaðið - 24.03.1968, Qupperneq 15
5
Ef Mike hefði ekki verið,
hci'ði Bob aldrei náð prófi.
Hverr vegna hafði maður á borð
við Mike grafið sig lifandi á
hitabeltisey.iu? Hann þráði ekk
ert jafn heitt og að rannsaka
hitabeltissjúkdóma, það vissi
hún af reynslunni og hér aat
hann gert það mjög auðveld-
lega. Starf hans á sjúkrahúsinu
olli kuldalegu viðmóti unnustu
hans.
Dawn hafði gífurlegan áhuga
fyrir allri vinnu á sjúkrahúsinu
og Bob hafði gífurlegan áhuga
fyrir henni. Sandra sá það á
allri framkomu Dawn, að hún
gæti orðið dugleg hjúkrunar-
kona.
Bob fannst frískandi, að fá
Dawn í lieimsókn, því þurfti
hann að fara til Lantau og hvíla
sig, þegar liann hafði slíka
stúiku á sjúkrhúsinu? Hann fór
á stofugang með bróður sínum
um kvöldið .
— Nú veit ég hvers vegna
stofugangur er aðlaðandi. Held-
urðu, að þú kunnir ekki vel við
þig hérna, vinan?
Dawn leit á' Bob og brosti.
— Þá var barið að dj’rum og
ung hjúkrunarkona kom hlaup
andi inn
— Guði sé lof, að þér eruð
liér, systir. Jasmin Kahn er að
deyja og ég finn dr. Bunda
hvergi.
— Hann á frí í dag, en ég er
að koma, sagði Mike og liljóp út
ásamt Söndru. v
Sandra leit meðaukunaraug-
um á Jasmín. Hún var alltof ung
til að deyja. Mike hafði gert sitt
bezta til að telja Jasmin á að
failast á uppskurð, en hún vildi
ekki láta flytja sig á annað
sjúkrahús. Og hérna voru eng
ar aðstæður til að gera heila-
uppskurð.
— Ég vil ekki fara, sagði Jas
mín. — Þér verðið að skera mig
upp, annars dey ég. Enginn ann
ar læknir skal fá að skera mig
upp, en þér bjargið lífi mínu,
dr. Derring.
—Hugsaðu málið, sagði Sandra
ósjálfrátt. — Við viljum öll
hjálpa þér og Jasmín treysttr
þér. Þú getur gert þa'ð Mike.
Sandra horfði á Mike með bæn
og traust í augnaráðinu.. Þau
horfðu lengi hvort á annað, svo
leit hann á sjúklinginn. Hún
vissi, að hann myndi alltaf á-
saka sjálfan sig, ef hann sendi
hana á annað sjúkrahús og hún
dæi þar. Hann hafði áður aðstoð
að við slíka uppskurði, en
aldreí framkvæmt þá'.
— Hvaða tæki þurfum við
syscir? spurði Mike og leit á
Söndru. Ég efast um að þau séu
fyrir hendi hér.
Sandra taldi upp það, sem til
var og bætti svo við.
— Við getum fengið allt ann
að flugleiðis frá Jalanda.
— Þá reynum við uppskurð-
inn, srgði hann. Ég vona að ég
bregðist ekki trausti ykkar Jas
mínar.
Augu Söndru Ijómuðu af
hrifningu, þegar hún fór út.
Loksins hafði hún hitt mann,
sem hún bæði elskaði og dáði.
En þegar hún kom inn fór
hún að gráta. Bæði Rósanna og
Gavir. stóðu í vegi þeirra.
— Þú ert svo áhyggjufull.
Hvað er að, Sandra?
Mike stóð við hlið liennar.
Ferian var farin frá bryggju
og sjúklingarnir, sem höfðu fóta
vist gengu aftur að sjúkrahús-
inu.
— Kelab skipstjóri sagði mér
að það hefðu verið sprengdar
stíflur á fljótinu. Hvað þýðir
það Mike?
— Það eru menn Cheng
Kongr., sagði hann. — Cheng
Kong er prins og olíufélagið
keypti landssvæði af honum og
borgaði vel fyrir. En eftir að
olía fannst í jörðinni vill Cheng
Kong fá meira. En þú þarft ekki
að vera áhyggjufull á svipinn.
Það var engu líkara en Mike
hefði einmitt beðið eftir þessu
tækiíæri, því að hann sagði:
— Hvað er að þér? Er það
eitthvað í sambandi við ferða-
lag þitt upp eftir fljótinu?
— Já. Gamall vinur minn
varð fyrir slysi í frumskóginum
fyrir sex árum og hefur ekki
sézt síðan. Það var flugslys. Ég
liélt að hann væri látinn þangað
til að ég fréíti um orkídeusafn
ara í frumskóginum.
Kelab skipstjóri fór með mig
þangað, en vinur minn var mjög
brcytur. Harm þekkti mig ekki,
hann hafði misst minnið og er
sennilega berklaveikur. Hann
vill ekki fara á spítalann. Hvað
á ég að gera?
— Ég get ekkert gert, ef hann
vill ekki koma með þér, sagði
Miko efíir langa þögn. — Hann
er fjárráða og ræður yfir sínu
eigir. lífi.
Aldrei hafði liún búizt við, að
Mike brygðist svona við. — Þú
ert ekki sérlega samvinnuþýður.
Hann er sjúklingur — bæði and
lega og líkamlega. Hann bregst
ekki við eins og aðrir menn.
Har.n hefur að vísu breytzt, en
ég ber samt ábyrgð á honum
enn.
Mike þagði lengi en hann
sagði: — Ég geri það sem ég
get. En ég hef mikið að gera
næstu viku og hef nauman frí
tíma.
Sandra leit undan. Hver vissi
nema það yrði af seint eft.ir viku?
Gavin hafði peninga meðferðis
og hermdarverkamennirnir yrðu
án efa fegnir að ræna hann. Þá
skortj bæði peninga og hvíta
menn sem gísla.
Fræðslu- og upplýsingaskrifstofa Umferðarnefndar Reykjavikur vill
gefa fleiri saumaklúbbum ó höfuðborgarsvæðinu kost ó að kynnast
Umferðarskólanum „Ungir Vegfarendur11 og undirbúningi fyrir gildis-
töku H-umferðar^-Mun kynningunni verða hagað þannig, að fulltrúar
skrifstofunnar heimsækja þó saumaklúbba, sem hafa í hyggju, að
notfæra sér þessa kynningarstarfsemi.
IMánari upplýsingar gefur
FRÆÐSLU-OG UPPLÝSINGASKRIFSTOFA
UMFERÐARNEFNDAR REYKJAViKUR SiMI 83320
EFTIR: GILLIAN BOND
Hún varð að tala við hann og
það þó að hún yrði að fara þang
að ein.
6 .kafli.
Daginn eftir átti að skera Jas
mín upp. Dr . Sing Bunda vakti •
yfir henni eins og unghæna yfir
eggjunum. Sandra vissi, að
hann kveið fyrir uppskurðinum,
Hann hafði talað um það við
Mike og það var ekki íyrr en
Mike hafði skýrt fyrir honum,
að hann bæri enga ábyrgð á mál
inu, sem hann hafði tekið að sér
að vera svæfingalæknir.
— Það ætlast enginn til að
við sjáum um heilauppskurði, ^
hafði dr. Sing sagt.
Mike vissi það betur en nokk
ur annar og Sandra dáði hann
meira en nokkru r-inni fvrr.
Jasmín var róleg og Bob að-
stoðaði Mike við uppr.kurðinn,
sem gekk einstaklega vel, þang
að til að hjartað fór að sleppa
úr slögum.
— Ég gæfi allt sem ég á fyrir
nýtízku hjartavél, stundi Mike
og þá skildi Sandra, hvers
vegna hann hafði viljað senda
Jasmín á annað sjúkrahús.
Hann gat ekki treyst á neitt
nema sjálfan sig.
Tíminn leið.
— Uppskurðurinn liefur hepn
ast, sagði Mike allt í einu vo
lágt, að Sandra var ekki viss um
að hún hefði heyrt rétt. En hún
sá að sjúklingurinn skipti strax
litum til hins betra og hún
heyrði á andvarpi Sing Bunda,
að allt var í bezta lagi.
— Nú saumum við hana sam
an, sagði Mike og Sandra rétti
honum feginsamlega svampana
og nálarnar, sem hún hafði haft
til reiðu.
Það var aðeins hversdagslegt,
sem eftir var, samt hvíldu þau
sig ekki fyrr en Rósa Ming var
búin að fara með sjúklinginn út.
Bob Derring tók fyrstur til máls.
— Mig langar í vindil og vín-
glas, sagði hann og gekk til
dyra.
— Hann á það líka skilið,
sagði Sandra. — En þú varst
stórkostlegur, Mike.
Hann brosti til hennar.
— Þú líka, sagði hann. Ég
hefði aldrei getað þetta án þín.
Hún ljómaði af gleði, þegar
hún heyrði þetta.
9. kafli.
Skæruliðarnir sóttu sífellt á
og Sandra hafði æ meiri áhyggj
ur af Gavin. Loks ákvað hún að
fara til séra Bryce og biðja
hann um aðstoð.
— Góðan dagin, systir Blaine,
sagð: hann. — Þér fríkkið eftir
því sem hitinn hækkar. Hvernig
farið þér að því?
— Ég hef alltaf nóg að gera
eins og þér. Hafið þér tíma til
að ræða við mig um stund.
— Hvers vegna eruð þér
svona áhyggjufull, vina mín?
— Munið þér eftir orkídeu-
safnaranum, sem ég talaði um
við yður, þegar við sigldum frá
Lanatau? Ég hef fundið hann og
hann er maðurinn, sem ég var
að leita að. En hann er veikur
bæöi andlega og líkamlega og
ég held, að skæruliðarnir hafi
handtekið hann. Svo sagði hún
honum allt af létta.
ÞEKKIRÐU
MERKIÐ?
C2
AKBRAUTARMERKI
Þetta er boðmerki um, að nota
skuli þann hluta akbrautar, sem
örin vísar til.
FRAMKVÆMDA-
NEFND
HÆGRI
UMFERÐAR
SMURT BRAUÐ
SNITTUR-ÖL - GOS
Opið frá 9 til 23.30. - Pantí»
tímanlega í veizlur.
BRAUÐSTOFAN
Vesturgötu 25. Sími 1-60-12.
EIRRÖR
Kranar,
fittings,
einangrun o. fl. til
hita- og vatnslagna.
Burstafell
byggingavöruverzlun
Réttarholtsvegi 3,
Sími 3S840.
24. marz 1968 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ |,5