Alþýðublaðið - 13.06.1968, Blaðsíða 2

tMKSO®
Bltstjórar: Kristján Bersi Ólafsson (áb.) og BenediKt Gröndal. Símar: 14900 —
14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hverfisgötu,
Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Sími 14905. — Áskriftargjald kr.
120,00. — f lausasölu kr. 7,00 eintakið. — Útgefandi: Nýja útgáfufélagið hf.
SUMARLEYFI SÍLDARSJÓ MANNA
Eitt þeirra atriða, sem sjómenn
og útvegsmenn deila um og vald
ið getur verkfalli innan skamms,
er sumarleyfi á síldveiðum.
Leggja sjómannasamtökin ríka á-
herzlu á að fá í samninga slcyn-
samlegt ákvæði um þetta mál,
en hafa fengið daufar undirtekt-
ir.
Fyrr á árum stóðu síldveiðar
aðeins stuttan tíma, tvo til brjá
mánuði. Þá þótti sjálfsagt, að
fólk tæki sumarleyfi á undan eða
eftir iveiðitímanum, enda ráð
fyrir því gert í orlofslögum.
Nú hafa síldveiðar gerbreytzt.
í fyrsta lagi standa þær mun leng
ur, frá sumri allt til áramóta,
og í öðru lagi fara þær að veru-
legu leyti fram á f jarlægum mið-
um, svo að veiðiskip koma ekki í
íslenzka höfn vikum saman.
Vegna þessara breyttu viðhorfa
er sjálfsagt að tryggja síldarsjó
mönnum sumarleyfi, svo að þeir
geti verið einhvern tíma í landi
með fjölskyldum sínum. Geta
vart verið deilur um, að sjómönn
um beri þessi mannréttindi ekki
síður en öðru vinnandi fólki.
Unda’nfarin ár hafa sjómanna-
samtökin gefið út yfirlýsingar
um, hvernig þau töldu heimilt
að haga sumarleyfum með til-
liti til samninga. Stundum hafa
menn fengið leyfi1, er skip þeirra
voru fjarri larrdi'nu, verið settir
um borð í síldarflutningaskip og
mátt sigla með því fjóra sólar-
hringa til íslenzkrar hafnar og
aðra fjóra til baka. Aðrir hafa
haft þann hátt á að láta alla á-
höfnina taka sumarleyfi í einu
og hvíla skipið á meðan.
Sumarleyfismálið skiptir án
efa miklu, þegar menn ákveða,
hvort þeir ráða sig til síldveiða
eða ekki. Þetta er mál, er varðar
sjálfsögð grundvallar réttindi
síldarsjómanna, og ber að vona,
að það leysist svo að þeir geti vel
við unað.
SAS
Nú er svo komið, að fjögur flug
félög halda uppi flugi milli ís-
lands og annarra landa, tvö ís-
lenzk, Pan-American og SAS.
Verður ekki annað sagt, en að
flugsamgöngur við umheiminn
séu í ágætu lagi.
Hin nýja flugleið SAS með á-
framhaldandi flugi til Grænlands
byggist á þeirri von, að í fram-
tíðinni verði mikill ferðamanna-
straumur til Grænlands. Ættu ís
lenzkir og norrænir aðilar að
vinna saman og byggja upp ferð
ir bæði til íslands og Grænlands,
sem isameiginlega mundu lokka
betur en hvort fyrir sig. Á þessu
sviði eru án efa stórfelldir mögu
leikar, sem rík ástæða er til að
notá vel.
Aöalíundur Sláturfélagsins
Dagana 6. og 7. þ.m. voru
haldnir í Bændahöllinni í
Reykjavík fulltrúafundur og
aðalfundur Sláturfélags
Suðurlands. Fundarstjóri á
fundunum var kosinn Pétur
Ottesen fyrrv. alþm., formaður
S.S., og fundarritari Þorsteinn
Sigurðsson formaður Búnaðar-
félags íslands. í upphafi minnt
ist formaður Björns E. Árna-
sonar Iöggilts endurskoðanda,
en hann hafði um áratugi starf
að sem endurskoðandi Slátur-
félagsins, og fór formaður
viðurkenningarorðum um
störf hans í þágu félagsins.
í skýrslu sem forstjóri félags
ins, Jón H. Bergs, flutti um starf
semi Sláturfélagsins á árinu
1967, kom m. a. fram, að heildar
vörusala Sláturfélagsins nam á
árinu rúmlega 492 milljónum kr.
Hafði orðið framleiðslu og sölu
aukning um rúmlega 31 miiljón
króna. Þrátt fyrir þetta var
rekstur félagsins óhagstæður ár
ið 1967. Halli varð á rekstrinum,
sem nam kr. 3.512.460.25, en þá
höfðu eignir félagsins verið af
skrifaðar um kr. 5.477:694.16.
Rekstrarhallann má' rekja til ým
issa orsaka, sem voru stjórn og
forráðamönnum félagsins óvið
ráðanlegar.
Mikið vantaði á, að í verðlagn
ingu sauðfjárafurða hafi verið
tekið tillit til sannanlegra út
gjalda og sérstaklega, að tekið
hafi verið nægilegt tillit í verð
lagningu afurðanna til frysti
geymslu og vaxtakostnaðar, en
eins og kunnugt er, verður að
veita sauðfjárafurðunum öllum
viðtöku á haustin og þá er fram
leiðcndum greiddur mikill hluti
afurðaverðsins, þó sala afurð
anna taki allt að eitt ár eftir mót
töku þeirra. Niðursuðuverk
smiðja S. S. var rekin með tals
verðum halla á árinu 1967. Haust
ið 1966 óskaði félagið samþykkis
Verðlagsnefndar til breytinga á
verði framleiðsluvara verksmiðj
unnar til samræmis við hækkað
hráefnisverð frá því, sem verið
hafði haustið 1965. Verðákvörð
un var dregin á langinn þar til
iög nr. 86, 1966 um verðsvöðvun
tóku gildi 15. nóvember 1966.
Verðstöðvunarlögin voru í gildi
til 31. október 1967 og allt það
tímabil fékkst engin lagfæring
á verði framleiðsluvara niður
suðuverksmiðjunnar og eigi fyrr
en snemma á þessu ári. Sá drátt
ur, sem varð á, eftir að verðstöðv
unarlögin féllu úr gildi stafaði
af þeim töfum sem urðu á verð
lagningu landbúnaðarafurða
haustið 1967. Hinn 1. september
1967 var ákveðin hækkun á nið
urgreiðslu á kindakjöti af fram
leiðslu ársins 1966. Þá þegar
framkvæmdi Verðlagsnefnd
mikla verðlækkun á kjötfarsi,
pylsum og bjúgum, og þráb. fyr
ir að ný kindakjötsframldeiðsla
kæmi á markaðinn um miðjan
septembermánuð á mun hærra
verði, var neitað um allar hækk
anir til samræmingar á liærra
kjötverði þar til 15. desember.
Haustið 1967 var slátrað í 8
sláturhúsum Sláturfélagsins alls
167,846 fjár og var það rúmlega
3.000 fjár fleira en árið 1966 og
um 19.000 fjár fleira en 1965.
Ekki tókst að greiða framleið
endum fullt verðlagsgrundvallar
verð fyrir kindakjöts og gæru
framleiðslu frá haustinu 1966 og
var það sökum rangrar verðlagn
ingar á vaxta og geymslukostn
kindakjöts og verðfalls á gæru
mörkuðum, en engar útflutnings
uppbætur voru greiddar á gær
ur af framleiðslu ársins 1966,
eins og gert var á gærufram
leiðslu 1965, þar sem útflutnings
bætur á landbúnaðarafurðir eru
takmarkaðar lögum samkvæmt
og voru að fullu nýttar.
Slá'trun stórgripa hélt áfram
að aukast á s. 1. ári hjá Sláturfé
laginu. Þá var slátrað hjá félag
inu 10.890 stórgripum, sem er
150 gripum fleira en árið áður
og 3.718 gripum fleira en 1965.
Sérstaklega er mikil aukning í
framleiðslu svínakjöts.
Sláturfélagið starfrækti eins
og áður niðursuðuverksmiðju og
pylsugerð og seldu þessar deildir
framleiðsluvörur fyrir 93 millj
ónir króna. Ullarverksmiðjan
Framtíðin og sútnuarverlcsmiðja
S. S. störfuðu eins og áður
og söluverðmæti sútaðra gæra og
húða frá sútunarverksmiðjunni
var 15 af hundraði meira en ár
ið 1966.
Matarbúðir S. S. seldu á árinu
1967 fyrir um 118 milljónir kr.
í desembermánuði tók til starfa
Framliald á 14. siðu.
2 13- júní 1968
- ALÞÝÐUBLAÐI0
Bréfa—
KASSINN
Afrek blindy tví-
buranna.
Lesandi skrifar:
„ÓVÆNT fregn frá Vestmanna
eyjum varð til að gleðja mig
í dag: blindu tvíburarnir, dreng-
irnir Arnþór og Gísli Helga-
synir voru að ljúka landsprófi
með sóma báðir tveir - og skjóta
þar með mörgum unglingnum,
sem betrj aðstöðu hefur í lífs-
bará'ttunni, ref fyrir rass.
Afrek bræðranna er einstætt
og óvenjulegt á sína vísu, svo
mjög sem öllum kemur saman
um þyngsl þessa margumtalaða
prófs. Hátt hefur verið haft um
margt það, sem minna er virði.
Báðir eiga bræður þessir heiður
og lof skilið fyrir ágæt afrek
unnin við óvenjulega erfiðar
aðstæður. Er ánægjulegt að sjá,
hversu þeir láta ekki örðug-
ieikana aftra sér frá settu marki.
Þeim fylgja beztu hamingjuóskir
allra, sem orðið hafa á vegi
þeirra, en þeir cru margir, þar
sem þeir hafa víðar farið um
landið en flestir jafnaldrar
þeirra. Foreldrum drengjanna
og kennurum fylgja og beztu
heillaóskir.”
LESANDI
Loflegur vitnis-
burður m
ísl. lögregluna
Þjóðverji nokkur, sem var
á ferðinni hér á landi um dag
inn, dáðist mjög að íslenzku
lögreglunni. Fórust honum
þannig orð: „íslenzka lögregl
an veit, hvað hún syngur. Á
sama tíma og kollegar hennar
erlendis eiga í börðum útistöð
um við stúdentá, svo sem í
Þýzkalandi og Frakklandi, og
fá ekki við neitt ráðið, þá ræð
ur íslenzka lögreglan stúdenta
í þjónustu sína og kemur þann
ig í veg fýrir, að stúdentar
verði alvarlegt vandamál á
íslandi“.