Dagur


Dagur - 02.01.1930, Qupperneq 2

Dagur - 02.01.1930, Qupperneq 2
i tbh DAGUR 2 SffiffffSifflffffffflfflil §2 Bifreiða-gúmmí § dekk og slöngur, allarteg. fyrirliggjandi. 2S I Veedol 31 er öruggasta bifreiðasmurningin. —Allar tegundir fyrirliggjandi.— i#S gj Kaupfélag Eyfirðinga. •«1 My ndastofan Oránufélagsgötu 21 er opin alla daga frá kþ 10-6. Ouðr. Funch-Rasmussen. Framboðsfrestur var útrunninn kl. 12 á hádegi á gamlaársdag. Lágu þá fyrir 3 listar, og hafði kjörstjórnin ekkert við þá að at- huga. Listi Framsóknar, er getið var um í síðasta blaði, hafði verið tekinn aftur og nýr listi settur í staðinn, skipaður 22 mönnum. Hafa allir listarnir þá tölu. Eru þá listarnir endanlega mönnum skipaðir sem hér segir: A-listi (Framsókn). Ingimar Eydal skólastjóri. Brynleifur Toibasson kennari. Jón Guðlaugsson bæjargjaldkeri Böðvar Bjarkan lögmaður. Jóhannes Jónasson, verkstjóri. Haraldur Þorvaldsson verkam. Jónas Þór verksmiðjustjóri. Júníus Jónsson bæjarverkstjóri. Hallgrfmur iTraustason verzl.m. Þorsteinn M. Jónsson bóksali. Sigtr. Þorsteinsson yfirmatsm. Eyþór Hallsson skipstjóri. Árni Jóhannsson verzlunarmaður. Finnur Agnars verkamaður, Vilhjálmur Guðjónsson verkstjóri. Aðalsteinn Jónatanss. trésmiður. Magnús Sigurbjörnsson verkam. Bogi Ágústsson ökumaður. Pétur Tómasson verkamaður. Svanberg Sigurgeirss. vatnsv.stj. Halldór Ásgeirsson kjötbúðarstj. Kristján Sigurðsson kennari. B-listi (Jafnaðarmenn). Erlingur Friðjónsson alþingism. Elísabet Eiríksdóttir kenslukona. Einar Olgeirsson framkvæmdastj. Karl Magnússon sjómaður. Steinþór Guðmundsson kennari. Þorsteinn Þorsteinsson verkam. Halldór Friðjónsson síldarmatsm. Jón Steingrímsson bæjarfógetaf. Steinunn Jóhannesdóttir húsfrú. Sigfús Baldvinsson skipstjóri. Guðrún Sigurgeirsdóctir húsfrú. Jón Sigurðsson trésmiður. Kristján Markússon trésmiður. Björg Guðnadóttir húsfrú. Vilhjálmur Guðjónsson verkam. Sjgurður Vilmuud?son verkam. Ur í Félagi ungra fram- • sóknarmanna kl. 1 e. h. í Skjaldborg á sunnudaginn. STJÓRNIN. Zofonias Jónasson sjómaður. Sigurpáll Jónsson verkamaður. Jóhann Kuld sjómaður. Áskell Snorrason kennari. Gestur Bjarnason verkamaður. Halldór Halldórsson byggingaf. C-linti. Sig. Ein. Hlíðar dýralæknir. Hallgrímur Davíðsson versl.stjóri. ólafur Jónsson framkvæmdarstj. Tómas Björnsson kaupm. Gísli R. Magnússon bókari. Páll Einarsson kaupmaður. Stefán Jónasson útgerðarmaður. Jón Guðmundsson byggingam. Jón Jónatansson járnsmiður. Benedikt Steingrímsson skipstj. Steindór J. Hjaltalín útgerðarm. ólafur Ágústsson trésmiður. Guðmundur Pétursson utgerðarm. Kristján Árnason kaupm. Valdemar Steffensen læknir. Sigurður Sumarliðason skipstjóri. Einar Gunnarssj i konsúll. Einar Metúsalemss. verslunarstj. Hallgrímur Pétursson bókbindari. Anton Jónsson úcgerðarmaður. Benedikt Benediktsson kaupm. Lárus Thorarensen safnaðarfullt. Síðasttaiinn iista nefna sumir íhaldslista, aðrir kalia hann sjálf- stæðislista, en blöð þau, er hann styðja, kalla harm »lista borgara- flokksins«! Helzta kosningafyrirbrigðið að þessu sinni hefir verið það, áð »Norðlingur« byrjaði á að nefna fulltrúaefni Framsóknarflokksins fulltrúa K. E. A. »Verkamaður- inn« át þetta siðan upp eftir »Norðlingí« og-að lokurn etur »ís- lendingur það upp eítir »Verka- manninum«. Á þeim d?.gi urðu þeir Heródes og Pílatus vinir! Norðanhriöin 21. f. m. olli miklum skemdum á bryggjum og bátum hér út með firðinum. Sérstaklega kvað þó mikið að skemdunum á Siglufirði. Braut brimið tvö stór skörð í varnargarðinn norðan á eyrinni, og flæddi sjórinn inn um þau og gekk síðan inn í húsin. Stóð aðeins miðeyrin upp úr, þegar fióð- bylgjan stóð sem hæst. Muna monn ekki aðra eins þrimólgu þar. t Arni Eiríksson bankagjaldkeri. Árni var sonur Eiríks bónda á Skatastöðum í Austurdal og konu hans Hólmfríðar Guðmundsdótt- ur, frá Bjarnastaðahlíð í Vestur- dal. Eiríkur var fróðleiks- og gáfumaður. Fékst hann við barnakenslu og unglinga 1 Lýt- ingsstaðahreppi langa hríð. Hann andaðist fyrir 25 árum. Hólm- fríður móðir Árna var annáluð fríðleikskona. Var hún systir Sveins hreppstjóra í Sölvanesi, en hann tók Árna frænda sinn til fósturs kornungan og ól hann upp. Sveinn var gáfumaður mik- ill og merkilegur á marga lund, og mintist Árni hans jafnan með þakklæti og virðingu og fóstru sinnar eigi síður, Guðrúnar Jón- asdóttur frá Vatni, hinnar ágætustu konu. Á efra aldri fór Sveinn til Ameríku, en hvarf heim aftur að tveim árum liðnum og andaðist hjá fóstursyni sínum. Systursonur Sveins er hínn kunni og málsnjalli lögmað- ur, Barði G. Skúlason (B. G. ‘Skúlason), er fyrstur fslendinga vestan hafs útskrifaðist úr Grand Forks háskölanum 1895. Hefir hann getið sér mikinn orðstír, bæði í Norður-Dakota og í fylk- imi Oregon, par sem hann dvel- ur nú. í| ( Árni Eiríksson var maður vel kynjaður, bæði í föður- og móð- urætt. Eiríkur Jónsson, föðurafi hans, var hreppstjóri í Lýtingsstaða- hreppi og bjó í Héraðsdal, og var hann talinn sérlega merkur mað- ur. Árni var 12. maður í beinan karllegg af Grími lögmanni Jóns- syni á ökrum, og voru þessir 12 menn allir merkisbændux í Skaga- firðí. Fæddur var hann 2. septbr. 1857. Á unga aldri lá hann þunga legu í brjóstveiki, og varð hann altaf upp frá því að vera varkár um heilsu sína, en sneri sér þeim mun meir að andlegum störfum. í ráði var að senda sveininn í skóla, og átti hann að hefja undirbún- ingsnám hjá sr. Jónasi Bjarnar- syni á Ríp, en hann druknaði í Héraðsvötnum um þær mundir (í des. 1871). Varð ekki úr skóla- námi, meðal annars sakir þessa atburðar. Vetrartíma dvaldi Árni við nám hjá Stefáni Jónssyni frá Mælifelli, síðar prests að Þórodd- stað, vestur á Undirfelli, en þann stað hélt þá móðurbróðir Stefáns, sr. Sigfús 'Jónsson frá Reykjahlíð. Rétt eftir 1870 stund- aði Árni söngnám í Reykjavík einn vetur hjá Jónasi Helgasyni organleikara. Var hann í húsi Árna leturgrafara Gíslasonar. Voru þeir nafnar aldavinir jafn- an síðan og skrifuðust á. — Ámi Eiríksson flutti fyrstu orgelin til Skagafjarðar, annað í Goðdala- kirkju og hitt heim til sín, að Sölvanesi. Upp frá því yar hann forsöngvari og organleikari, fyrst í Goðdölum, og síðan á Mælifelli og Reykjum, þangað til hann flutti úr sveitinni. Kendi hann fjölda fólks að leika á hljóðfæri og fékst við kenslu víða og lengi. Hreppsnefndaroddviti var hann í Lýtingsstaðahreppi frá því er hann byrjaði búskap eða fyri- og til 1907, og hafði á hendi flestöll helztu ábyrgðarstörf í sveitarfé- lagi sínu. Hann var góðgjarn og framsækinn áhugamaður, pi*ýði- lega vel gefinn og miklu betur að sér en títt var og er um bændur alment. Þessi vandaði og merki maður var sannkallaður menning- arfrömuður sveitar sinnar heilan mannsaldur. Hann var listfengur í mörgum greinum og óvenjulega frjór í hugsun, hrekklaus og hreinlyndur. Mikilla vinsælda naut hann meðal sveitunga sinna og annarra, sem hann átti samleið með um dagana. öll lífvænleg framfaramál Skagfirðinga studdi hann með ráðum og dáð. Hann gekst fyrir því, að reist var sund- skýli við Steinsstaðalaug og sam- komuhús, var einn af frumherjurr. kaupfélagsskaparins í Skagafirði, og eg get fullyrt, að samvinnu- stefnan náði mjög yíkum tökum á honum, og til æfiloka bar hann vöxt hennar og viðgang fyrir brjósti. Hann truði á mátt hennar til hagsbóta í mannfélagiriu. Fyr á árum skrifaðist hann á við Pét- ur alþm. á Gautlöndum um þau mál. Pétur var vanur að gista á Reykjum hjá Árna og frændkonu sinni á þingaferðum áður fyrr. Árni sál. kvæntist eftirlifandi konu sinni, Steinunni Jónsdóttur, 31. des. 1883, prests á Mælifel'i, Sveinssonar læknis, Pálssonar, og Hólmfríðar Jónsdóttur fiá Reykjahlíð. Andaðist tengdamóðir hans fjörgömul hjá þeim hjónum. Reistu þau hjónin, Steinunn og Árni, bú í Hamarsgerði, en flutt- ust að Nautabúi vorið 1890, en þaðan að Reykjum í Tungusveit vorið 1897. Bjuggu þar til vorsins 1907. Næsta ár var Árni starfs- maður Kaupfélags Skagfirðinga, á Sauðárkróki, en fluttist til Ak- ureyrar vorið 1908, og áttu þau hjón þar heima upp frá því. Var Árni starfsmaður í útbúi íslands- banka hér frá ársbyrjun 1910, lengstum gjaldkeri. Eg kom í bankann síðastl. Þorláksdag. Áð- ur en eg fór þaðan, tók eg í hönd- ina á mínum gamla, góða vini og sveitunga og óskaði honum gleði- legra Jóla. Um kveldið, er hann kom heim, aðloknu dagsverki, hné hann niður örendur, og eg er viss um, að Guð hefir gefið honum gleðileg Jól. Veturinn 1921 varð Ámi sál. fyrri stórslysi, er hann datt á götu og lærbrotnaði. Með framúr- skarandi þreki, alúð og samvizku- semi gegndi hann kalli skyldunn- ar fram í dauðann, oft meira af viíja en mætti, síðustu árin. Eg hefi fáa þekt jafn vinfasta, hrekklausa og hlýja sem hann. Héma í bænum var hann, eins og vestra, hvers manns hugljúfi, en hann festi hér aldrei rætur. Huif- V

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.