Dagur - 02.01.1930, Qupperneq 2
i tbh
DAGUR
2
SffiffffSifflffffffflfflil
§2 Bifreiða-gúmmí §
dekk og slöngur, allarteg. fyrirliggjandi. 2S
I Veedol 31
er öruggasta bifreiðasmurningin.
—Allar tegundir fyrirliggjandi.— i#S
gj Kaupfélag Eyfirðinga.
•«1
My ndastofan
Oránufélagsgötu 21 er opin alla daga
frá kþ 10-6.
Ouðr. Funch-Rasmussen.
Framboðsfrestur var útrunninn
kl. 12 á hádegi á gamlaársdag.
Lágu þá fyrir 3 listar, og hafði
kjörstjórnin ekkert við þá að at-
huga.
Listi Framsóknar, er getið var
um í síðasta blaði, hafði verið
tekinn aftur og nýr listi settur í
staðinn, skipaður 22 mönnum.
Hafa allir listarnir þá tölu.
Eru þá listarnir endanlega
mönnum skipaðir sem hér segir:
A-listi (Framsókn).
Ingimar Eydal skólastjóri.
Brynleifur Toibasson kennari.
Jón Guðlaugsson bæjargjaldkeri
Böðvar Bjarkan lögmaður.
Jóhannes Jónasson, verkstjóri.
Haraldur Þorvaldsson verkam.
Jónas Þór verksmiðjustjóri.
Júníus Jónsson bæjarverkstjóri.
Hallgrfmur iTraustason verzl.m.
Þorsteinn M. Jónsson bóksali.
Sigtr. Þorsteinsson yfirmatsm.
Eyþór Hallsson skipstjóri.
Árni Jóhannsson verzlunarmaður.
Finnur Agnars verkamaður,
Vilhjálmur Guðjónsson verkstjóri.
Aðalsteinn Jónatanss. trésmiður.
Magnús Sigurbjörnsson verkam.
Bogi Ágústsson ökumaður.
Pétur Tómasson verkamaður.
Svanberg Sigurgeirss. vatnsv.stj.
Halldór Ásgeirsson kjötbúðarstj.
Kristján Sigurðsson kennari.
B-listi (Jafnaðarmenn).
Erlingur Friðjónsson alþingism.
Elísabet Eiríksdóttir kenslukona.
Einar Olgeirsson framkvæmdastj.
Karl Magnússon sjómaður.
Steinþór Guðmundsson kennari.
Þorsteinn Þorsteinsson verkam.
Halldór Friðjónsson síldarmatsm.
Jón Steingrímsson bæjarfógetaf.
Steinunn Jóhannesdóttir húsfrú.
Sigfús Baldvinsson skipstjóri.
Guðrún Sigurgeirsdóctir húsfrú.
Jón Sigurðsson trésmiður.
Kristján Markússon trésmiður.
Björg Guðnadóttir húsfrú.
Vilhjálmur Guðjónsson verkam.
Sjgurður Vilmuud?son verkam.
Ur í Félagi ungra fram-
• sóknarmanna kl. 1 e.
h. í Skjaldborg á sunnudaginn.
STJÓRNIN.
Zofonias Jónasson sjómaður.
Sigurpáll Jónsson verkamaður.
Jóhann Kuld sjómaður.
Áskell Snorrason kennari.
Gestur Bjarnason verkamaður.
Halldór Halldórsson byggingaf.
C-linti.
Sig. Ein. Hlíðar dýralæknir.
Hallgrímur Davíðsson versl.stjóri.
ólafur Jónsson framkvæmdarstj.
Tómas Björnsson kaupm.
Gísli R. Magnússon bókari.
Páll Einarsson kaupmaður.
Stefán Jónasson útgerðarmaður.
Jón Guðmundsson byggingam.
Jón Jónatansson járnsmiður.
Benedikt Steingrímsson skipstj.
Steindór J. Hjaltalín útgerðarm.
ólafur Ágústsson trésmiður.
Guðmundur Pétursson utgerðarm.
Kristján Árnason kaupm.
Valdemar Steffensen læknir.
Sigurður Sumarliðason skipstjóri.
Einar Gunnarssj i konsúll.
Einar Metúsalemss. verslunarstj.
Hallgrímur Pétursson bókbindari.
Anton Jónsson úcgerðarmaður.
Benedikt Benediktsson kaupm.
Lárus Thorarensen safnaðarfullt.
Síðasttaiinn iista nefna sumir
íhaldslista, aðrir kalia hann sjálf-
stæðislista, en blöð þau, er hann
styðja, kalla harm »lista borgara-
flokksins«!
Helzta kosningafyrirbrigðið að
þessu sinni hefir verið það, áð
»Norðlingur« byrjaði á að nefna
fulltrúaefni Framsóknarflokksins
fulltrúa K. E. A. »Verkamaður-
inn« át þetta siðan upp eftir
»Norðlingí« og-að lokurn etur »ís-
lendingur það upp eítir »Verka-
manninum«. Á þeim d?.gi urðu
þeir Heródes og Pílatus vinir!
Norðanhriöin 21. f. m. olli miklum
skemdum á bryggjum og bátum hér út
með firðinum. Sérstaklega kvað þó
mikið að skemdunum á Siglufirði. Braut
brimið tvö stór skörð í varnargarðinn
norðan á eyrinni, og flæddi sjórinn inn
um þau og gekk síðan inn í húsin. Stóð
aðeins miðeyrin upp úr, þegar fióð-
bylgjan stóð sem hæst. Muna monn ekki
aðra eins þrimólgu þar.
t
Arni Eiríksson
bankagjaldkeri.
Árni var sonur Eiríks bónda á
Skatastöðum í Austurdal og konu
hans Hólmfríðar Guðmundsdótt-
ur, frá Bjarnastaðahlíð í Vestur-
dal. Eiríkur var fróðleiks- og
gáfumaður. Fékst hann við
barnakenslu og unglinga 1 Lýt-
ingsstaðahreppi langa hríð. Hann
andaðist fyrir 25 árum. Hólm-
fríður móðir Árna var annáluð
fríðleikskona. Var hún systir
Sveins hreppstjóra í Sölvanesi, en
hann tók Árna frænda sinn til
fósturs kornungan og ól hann
upp. Sveinn var gáfumaður mik-
ill og merkilegur á marga lund,
og mintist Árni hans jafnan með
þakklæti og virðingu og fóstru
sinnar eigi síður, Guðrúnar Jón-
asdóttur frá Vatni, hinnar
ágætustu konu. Á efra aldri
fór Sveinn til Ameríku, en
hvarf heim aftur að tveim árum
liðnum og andaðist hjá fóstursyni
sínum. Systursonur Sveins er
hínn kunni og málsnjalli lögmað-
ur, Barði G. Skúlason (B. G.
‘Skúlason), er fyrstur fslendinga
vestan hafs útskrifaðist úr Grand
Forks háskölanum 1895. Hefir
hann getið sér mikinn orðstír,
bæði í Norður-Dakota og í fylk-
imi Oregon, par sem hann dvel-
ur nú. í| (
Árni Eiríksson var maður vel
kynjaður, bæði í föður- og móð-
urætt.
Eiríkur Jónsson, föðurafi hans,
var hreppstjóri í Lýtingsstaða-
hreppi og bjó í Héraðsdal, og var
hann talinn sérlega merkur mað-
ur. Árni var 12. maður í beinan
karllegg af Grími lögmanni Jóns-
syni á ökrum, og voru þessir 12
menn allir merkisbændux í Skaga-
firðí. Fæddur var hann 2. septbr.
1857. Á unga aldri lá hann þunga
legu í brjóstveiki, og varð hann
altaf upp frá því að vera varkár
um heilsu sína, en sneri sér þeim
mun meir að andlegum störfum. í
ráði var að senda sveininn í skóla,
og átti hann að hefja undirbún-
ingsnám hjá sr. Jónasi Bjarnar-
syni á Ríp, en hann druknaði í
Héraðsvötnum um þær mundir (í
des. 1871). Varð ekki úr skóla-
námi, meðal annars sakir þessa
atburðar. Vetrartíma dvaldi Árni
við nám hjá Stefáni Jónssyni frá
Mælifelli, síðar prests að Þórodd-
stað, vestur á Undirfelli, en
þann stað hélt þá móðurbróðir
Stefáns, sr. Sigfús 'Jónsson frá
Reykjahlíð. Rétt eftir 1870 stund-
aði Árni söngnám í Reykjavík
einn vetur hjá Jónasi Helgasyni
organleikara. Var hann í húsi
Árna leturgrafara Gíslasonar.
Voru þeir nafnar aldavinir jafn-
an síðan og skrifuðust á. — Ámi
Eiríksson flutti fyrstu orgelin til
Skagafjarðar, annað í Goðdala-
kirkju og hitt heim til sín, að
Sölvanesi. Upp frá því yar hann
forsöngvari og organleikari, fyrst
í Goðdölum, og síðan á Mælifelli
og Reykjum, þangað til hann
flutti úr sveitinni. Kendi hann
fjölda fólks að leika á hljóðfæri
og fékst við kenslu víða og lengi.
Hreppsnefndaroddviti var hann í
Lýtingsstaðahreppi frá því er
hann byrjaði búskap eða fyri- og
til 1907, og hafði á hendi flestöll
helztu ábyrgðarstörf í sveitarfé-
lagi sínu. Hann var góðgjarn og
framsækinn áhugamaður, pi*ýði-
lega vel gefinn og miklu betur að
sér en títt var og er um bændur
alment. Þessi vandaði og merki
maður var sannkallaður menning-
arfrömuður sveitar sinnar heilan
mannsaldur. Hann var listfengur
í mörgum greinum og óvenjulega
frjór í hugsun, hrekklaus og
hreinlyndur. Mikilla vinsælda
naut hann meðal sveitunga sinna
og annarra, sem hann átti samleið
með um dagana. öll lífvænleg
framfaramál Skagfirðinga studdi
hann með ráðum og dáð. Hann
gekst fyrir því, að reist var sund-
skýli við Steinsstaðalaug og sam-
komuhús, var einn af frumherjurr.
kaupfélagsskaparins í Skagafirði,
og eg get fullyrt, að samvinnu-
stefnan náði mjög yíkum tökum á
honum, og til æfiloka bar hann
vöxt hennar og viðgang fyrir
brjósti. Hann truði á mátt hennar
til hagsbóta í mannfélagiriu. Fyr
á árum skrifaðist hann á við Pét-
ur alþm. á Gautlöndum um þau
mál. Pétur var vanur að gista á
Reykjum hjá Árna og frændkonu
sinni á þingaferðum áður fyrr.
Árni sál. kvæntist eftirlifandi
konu sinni, Steinunni Jónsdóttur,
31. des. 1883, prests á Mælifel'i,
Sveinssonar læknis, Pálssonar, og
Hólmfríðar Jónsdóttur fiá
Reykjahlíð. Andaðist tengdamóðir
hans fjörgömul hjá þeim hjónum.
Reistu þau hjónin, Steinunn og
Árni, bú í Hamarsgerði, en flutt-
ust að Nautabúi vorið 1890, en
þaðan að Reykjum í Tungusveit
vorið 1897. Bjuggu þar til vorsins
1907. Næsta ár var Árni starfs-
maður Kaupfélags Skagfirðinga,
á Sauðárkróki, en fluttist til Ak-
ureyrar vorið 1908, og áttu þau
hjón þar heima upp frá því. Var
Árni starfsmaður í útbúi íslands-
banka hér frá ársbyrjun 1910,
lengstum gjaldkeri. Eg kom í
bankann síðastl. Þorláksdag. Áð-
ur en eg fór þaðan, tók eg í hönd-
ina á mínum gamla, góða vini og
sveitunga og óskaði honum gleði-
legra Jóla. Um kveldið, er hann
kom heim, aðloknu dagsverki, hné
hann niður örendur, og eg er viss
um, að Guð hefir gefið honum
gleðileg Jól.
Veturinn 1921 varð Ámi sál.
fyrri stórslysi, er hann datt á
götu og lærbrotnaði. Með framúr-
skarandi þreki, alúð og samvizku-
semi gegndi hann kalli skyldunn-
ar fram í dauðann, oft meira af
viíja en mætti, síðustu árin.
Eg hefi fáa þekt jafn vinfasta,
hrekklausa og hlýja sem hann.
Héma í bænum var hann, eins og
vestra, hvers manns hugljúfi, en
hann festi hér aldrei rætur. Huif-
V