Dagur - 04.01.1934, Blaðsíða 2

2
D»GUE
1. tbl.
Miðst0ðvarv0rur
og
hreinlætistæki
höfum við ávalt á boðstólum bezt og ódýrust,
— Leitið tilboða og fáið nánari upplýsingar.
Kaupfólag Eyfirðinga.
BiiliilliiilliiiiiiiiftiiS
Myndastofan
Oránufélagsgötu 21 er opin alla
daga frá kl. 10—6.
Guðr. Funch-Rasmussen.
Tryggvi Þórhallsson snýr aftur
heim til sinna pólitísku föður-
húsa, mun honum fagnað sem
týndum en afturfundnum syni.
o —■
Framboðsfrestur til bæjar-
stjórnarkosningar hér á Akur-
eyri, sem fram á að fara 16. þ.
m., var útrunninn á hádegi 2. þ.
m. Alls verða 6 listar í kjöri og
eru þeir merktir bókstöfum og
skipaðir mönnum eins og hér
segir:
Listi Alþýðuflokksins, sem er
A-listi:
Erlingur Friðjónsson.
Svanlaugur Jónasson.
Guðmundur Jónsson.
Haraldur Gunnlaugsson.
Gestur Bjarnason.
Jón Austfjörð.
Halldór Guðmundsson.
Stefán Árnason.
Jón Stefánsson Vopni.
Aðalsteinn Stefánsson.
Halldór Friðjónsson.
Þorsteinn Sigurðsson.
Listi Kommúnista, sem er B-
listi:
Steingrímur Aðalsteinsson.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Elísabet Eiríksdóttir.
Magnús Gíslason.
Sigþór Jóhannsson.
Ástvaldur Jónsson.
Sigurjón Jóhannesson.
Margrét Vilmundardóttir.
óskar Gíslason.
Sigvaldi Þorsteinsson.
Sigríður H. Jónsdóttir.
Bjarni M. Jónsson.
Stefán Guðjónsson.
Jónas Hallgrímsson.
Sigrún P. Jónsdóttir.
Hermundur Jóhannesson.
Margrét Magnúsdóttir.
ólafur Aðalsteinsson.
Sigurður Vilmundarson.
Halldór Stefánsson.
Þórður E. Valdemarsson.
Ingólfur Árnason,
Listi bæjarstjórans, sem er C-
listi:
Jón Sveinsson.
Jón Guðlaugsson.
Helgi Pálsson.
Valdemar Steffensen.
Jón Kristjánsson.
Jón J. Jónatansson.
Bogi Daníelsson.
Haraldur Guðmundsson.
Jón Sigurgeirsson.
Einar Gunnarsson.
Jón Björnsson.
Jón Þorvaldsson.
Lisli Framsóknarmanna og
samvinnumanna, sem er D-listi:
Brynleifur Tobiasson, kennari.
Vilhjálmur Þór, kaupfélagsstjóri.
Jóhannes Jónasson, fiskimatsm.
Snorri Sigfússon, skólastjóri.
ólafur Magnússon, sundkennari.
Svanbjörn Frímannsson,
bankafulltrúi.
Haraldur Þorvaldsson, verkam.
Sveinn Tómasson, járnsmiður.
Jónas Þór, verksmiðjustjóri.
Guðmundur ólafsson, byggingam.
Eggert Melstað, slökkviliðsstjóri.
Finnur Agnars, verkamaður.
Steindór Jóhannsson, fiskimatsm.
Bogi Ágústsson, ökumaður.
Sigtryggur Þorsteinsson,
kj ötmatsmaður.
Stefán Marzson, verkstjóri.
Árni S. Jóhannsson, skipstjóri.
Gunnar Jónsson, lögregluþjónn.
Hannes J. Magnússon, kennari.
ólafur Ágústsson, húsgagnasm.
Brynjólfur Sveinsson, kennari.
Böðvar Bjarkan, lögmaður.
Listi Sjálfstæðismanna, sem er
E-listi:
Sig. Ein. Hlíðar.
Stefán Jónasson.
Jón Guðmundsson.
Axel Kristjánsson.
Gunnar Sehram.
Ari Hallgrímsson.
Benedikt Steingrímsson.
Indriði Helgason.
Gunnar Thorarensen.
Halldór Aspar.
Árni Sigurðsson.
Einar Methúsalemsson.
Hallgrímur Kristjánsson.
Páll SigurgéTrsson.
Tómas Steingrímsson.
Kristján Jónsson.
Snoi’ri Guðmundsson.
Jónatan M. Jónatansson.
ólafur Ágústsson.
Benedikt Benediktsson.
Helgi Skúlason.
Gunnlaugur Tr. Jónsson.
Listi Iðnaðarmanna, sem er F-
listi:
Jóhann Frímann.
Stefán Árnason.
Steindór Jóhannesson.
Jóhann Steinsson.
Friðjón S. Axfjörð.
ólafur Ágústsson.
Jón Guðmundsson.
Þorsteinn Þorsteinsson frá
Gunnar Pálsson. Lóni.
Gunnlaugur Sigurjónsson.
Guðmundur Fi'ímann.
Á öllum listunum eru þannig
samtals um hundrað nöfn, en
samt geta ekki náð kosningu
fleiri en 11 aðalfulltrúar og 11
til vara. Af þessu leiðir, að mestu
skiftir hvernig efstu sætin á
hverjum lista eru mönnum skip-
uð, því þeir einir eru líklegir til
að ná kosningu. Þegar litið er yf-
ir þessi nöfn, þá dylst engum ó-
vilhöllum manni, að efstu sætin
á D-listanum eru prýðilega skip-
uð og að flestra eða allra áliti
hæfustu mönnunum að öllum öðr-
um ólöstuðum.
Efsti maðurinn á D-listanum,
Brynleifur Tobiasson, hefir setið
í bæjarstjórn í 5 undanfarin ár;
hann er því orðinn reyndur bæj-
arfulltrúi, og sú reynsla mælir ó-
tvírætt með honum til áfram-
halds við það starf. Hann er ó-
venjulega starfhæfur maður, vel
menntaður, sæmilega framsæk-
inn, en þó mjög vel gætinn. Hef-
ir hann haft á hendi mikilsverð
og vandasöm störf í bæjarstjórn-
inni, sem hafa aflað honum
trausts og virðingar. Fer því vel
á því að hann skipi hið efsta
sæti við í hönd farandi kosning-
ar til bæjarstjórnar.
Annar maðurinn á sama lista,
Vilhjálmur Þór framkvæmdastj.,
er að vísu óreyndur í bæjar-
stjórn, en á öðrum sviðum hefir
hann getið sér orðstír sem fram-
úrskarandi starfsmaðurað hverju,
sem hann hefir gengið, og þá ekki
síður í glöggskyggni og þekkingu
um allt það, er að fjármálum lýt-
ur; eru þetta þeir hæfileikar, sem
bærinn þarfnast mest. Það getur
því ekki leikið á tveim tungum,
hversu mikill fengur bænum væri
að fá að njóta að einhverju leyti
dugnaðar og hagsýni Vilhjálms
Þór, enda mun þetta viðurkennt
meðal hyggnari manna í öllum
stjórnmálaflokkunum hér í bæ,
þó vel kunni að vera, að sú við-
urkenning verði vandlega dulin á
sumum stöðum nú í kosningahit-
anum. Allir samvinnumenn f
bænum, sem eru frjalsir gerða
sinna, eru sjálfsagðir að styðja
að því, að V. Þ. komist í bæjar-
stjórnina.
Þriðji maðurinn á D-listanum,
Jóhannes Jónasson yfirfiskimats-
máður, er yfirlætislaus í háttum
og framkomu allri, en hann er
engu að síður traustur maður,
þéttur á velli og þéttur í lund og
ágætlega vel hygginn. Allir þeir
mörgu hér í bæ, sem kynnzt hafa
Jóhannesi, vita, að hann er giftu-
drjúgur og farsæll í öllum sínum
störfum, Ekki þarf því að óttast
að hann mundi ekki skipa sæti
sitt í bæjarstjórn með prýði.
Við sfðustu bæjarstjórnar-
kosningar komu Framsóknar-
menn að þremur. Það má ekki
minna verða nú, ekki sízt þegar
litið er til þess mannvals, sem er
á D-listanum.
----o-----
Samvinnumál,
Nú er liðin rúmlega hálf öld síð-
an samvinnustefnan barst hingað
til lands. Og það leikur ekki á
tveim tungum að margt af þeim
geysilegu framförum, sem orðið
hafa hér á landi á þeim tíraa, er
beinlínis eða óbeinlinis að þakka
þessari merkilegu félagsmálahreyf-
ingu. Og þó þarf ekki neina sér-
staka .bjartsýni til að sjá það, að
hún muni f framtfðinni verða þjóð-
inni til ennþá meiri blessunar, eftir
þvi sem hún grfpur inn á fleiri svið
f menningar viðskífta og framleiðslu-
málum. Samvinnuhreyfingunni eru
engin takmðrk sett.
En 8amvinaustefnan er hugsjóna-
stefna, sem ,reynir á félagshyggju
fylgjenda sinna. Pess vegna krefst
hún meiri andlegs þroska heldur
en þær stefnur, sem byggja á
miskunnarlausri einstaklingshyggju.
Samvinnumaðurinn vill bjálpa bróði
ir sfnum til efnalegs sjálfstæðis um
leið og hann bætir sinn eigin hag,
með réttlátum viðskiftum og rétt-
látri arðskiftingu við framleiðsluna.
En samkeppnismaðurinn hirðir ekki
um þó vegur sinn tii velmegunar
liggi yfir val fjöldans, sem orðið
hefir undir f Iffsbaráttunni. — Að-
eins ef þeir >hæfu* ná takmarkinu.
En á erfiðum tfmum eins og nú
standa yfir, er hætt við að mörg-
um samvinnumanninum gleymist
hvað unnist hefir á undanförnum
árum, og verði þvf vonlftill um
framtíðina. Pað er þvf aldrei eins
nauðsynlegt að rifja upp sigrana að
baki, eins og einmitt á slfkum
stundum. Yngri starfsmenn sam-
vinnustefnunnar mega ekki gleyma
afrekum eldri kynslóðarinnar. En
þeir þurfa að gera meira: Deir piitla
að vinna nyja sigra i framleiðslu- og við-
skiltamálum. Og peir purla að móta hugs-
unarhátt pjóðarinnar í samræmi viðbræðra-
lagshugsjón samvinnustefnunnar- Takist
þetta hvorttveggja, þá mun vel
fara.
Fyrst framan af gætti samvinnu-
stefnunnar lftið, nema þá f versl-
unarmálum. Pað voru stofnuð
kaupfélög og félagsmenn fengu
þar erlendar vörur fyrir sannvirði,
og kaupfélögin seldu innlendu vör-
una og fengu framleiðendur fyrir
hana það, sem hún seldist á er-
lendum markaði. Kaupiélögin eru félög
alira neyfenda, ai peirri eintöldu ðstæðu,
að pau selja vörur með raunverulegu
Sannvirði (kaupverði plúi dreifingar-
kostnaó ) en útiýma algjörlega milliliöa-
gróðanum. Sá blóðskattur mergsaug
fslenzku þjóðina á einokunartiman-
um, meðan danskar selstöðuversl-
anir réðu hér í verzlunarmálum,
og hann gerir það enn, þar sera
kaupfélögin hafa ekki þrýst vöru-
verðinu niður fyrir kaupmönnum.
Pá hafa kaupfélögin unnið þjóð-
þrifaverk með þvl að útvega fs-