Dagur - 03.03.1934, Blaðsíða 2
66
DAGUR
23. tb!.
mál hnyttilega í einni af sögum
sínum:
»Unga stúlku langar til, en þor-
ir ekki, að verða við öllum óskum
kærastans. Hún gjörir bæn sína
til Maríu guðsmóður um kvöldið:
»ódauðlega mey! Þú sem þungað-
ist án þess að syndga; virztu í
náð þinni að unna mér þess að
syndga án þess að þungast! En
guðsmóðir heyrði ekki bæn henn-
ar«. —
Þannig segist skáldinu frá, og
hefur þessi bænagjörð hneykslað
katólska klerka, en lúterska síður.
»Dusprichst ja fast wie ein Fran-
zos!« mundu þeir máske segja
með Goethe, ef Anatole væri ekki
sannur Frakki, hreinskilinn og
mannúðlegur.
Hvernig sem því nú er háttað
með ástalífið á öðrum stjörnum,
þá er dr. Helgi nokkuð viss í
því, að lífgeislinn okkar ratar
sína leið yfir um. Hann fer við-
stöðulaust, eins og dreginn af
huldu segulafli, einmitt til þeirrar
stjörnu, þar sem hinn framliðni
hefur sjálfur unnið til að búa.
Líkur sækir líkan heim. Góður
maður fer þangað þar sem góðir
eru fyrir, en vondur til vondra;
— og vei þeim vesalingum, —
því þar kveljast þeir svipuðum
kvölum og klerkar (fyrrum)
kenndu um kvalir fordæmdra í
helvíti. Og helvítin eru mörg,
segir dr. Helgi, og heldur því
fram, að auki, að margir séu í
vítisvist þegar hér á jörðu, í
þessu lífi (virðist þá hart að-
göngu að eiga von á öðru lífi með
öðru vítinu til, eða fleirum verrí
seinna). En huggunin er sú, að
kvölin varir ekki eilíflega og
stjörnurnar eru margar og má
með yfirþót komast úr verri stöð-
um til betri.
Áður en ég fylgi dr. Helga
lengra, vil ég segja, að mér
finnst hann helzt til harðvítugur
í kenningunum. Og sérstaklega
tekur mig sárt, hvað hann talar
illa um okkar jarðneska líkama,
þó forgengilegur sé og gallaður.
Það er eins og honum hafi aldrei
þótt vænt um sinn eigin fríða
vöxt og góðu vöðva. Eg veit þó,
að svo þótti honum einu sinni, al-
veg eins og mér. Það var á okkar
Hafnarárum. Og þó ég sé nú orð-
inn gamall nokkuð, og ekki neitt
glæsilegur í augum stúlknanna,
þá þykir mér fyrir mitt leyti enn
þá svo vænt um mitt eigið andans
musteri, að eg mundi, að minnsta
kosti í bili, harma viðskilnaðinn
álíka sárt og söguhetjurnar gera í
Hómers kvæðum. Þar segir skáld-
ið t. d. bæði um viðskilnað Patro-
klusar og Hektors: »------en sál-
in fór til Hadesar-heims, harm-
andi forlög sín, er hún þurfti að
skilja við þroskann og æskuna«.
Ennfremur vil eg segja, að úr
því dr. Helgi telur víst, að við
getum í einum rykk liðið fram til
annarar stjörnu og líkamað
okkur þar, til að lifa aftur í nýju
holdi, sem kann að vera bæði
langtum haldbetra og fullkomn-
ara en það, sem við nú eigum,
þá er óþarfi að skæla.
Aftur þykir mér að hinu leyt-
-♦ • • • m- 4
Kaupfélag Eyfirðinga
— Járn- og Glervörudeildin. —
Fulltrúafundur jflijj),
tveggja herbergja, ásamt eld-
húsi, er til leigu frá 14. mai
á Eyrarlandsveg 1Q.
inu sárt, að þurfa endilega að
skilja alveg við þessa jörð og
þjóta strax til stjörnunnar, að
henni ólastaðri. Því þó eg, líkt
og ólafur í Brekku, hafi farið til
ellifu landa, eða jafnvel fleiri, þá
fyndist mér afar skemmtilegt,
að mega enn fara til langtum
fleiri landa, þar á meðal í rúss-
nesku dýrðina og líkamast ein-
hvernveginn hvað eftir annað hér
og hvar, þar til eg væri orðinn
alveg saddur á jörðinni og henn-
ar lystisemdum. Eg hugsasemsvo,
eilífðin er löng, og liggur ekkert á
að fara til Síríusar o. s. frv.
Eg felli mig hér miklu betur við
kenningu Odds Björnssonar, sem
segir að við munum endurholdg-
ast hér a jörðu hvað eftir annað,
enduriifna og endurvakna aptur
og aptur í okkar afkomendum, og
frændakyni, mann fram af manni,
og læra smámsaman meira og
meira í reynzluskóla jarðvistar-
innar, svo að líkamir okkar í
framtíðinni geti orðið æ full-
komnari og fullkomnari og ef til
vill líði ekki á löngu þangað til
við getum lyft okkur og svifið yf-
ir láð og lög í léttum og liðugum
líkömum, flugvélalaust, í ítur-
vöxnum líkömum, sem eru hrein-
ir og mjúkir, en styrkir sem stál-
fjöður og yndislegir og eldfljótir
í öllum hreyfingum. Og þá þurf-
um við ekki alltaf að vera að eta
allskonar óhollustufæði og drekka
okkur til dómsáfellis og eitrast og
óróast af neinum meltingargerl-
um og þeirra djöfullegu truflun-
um, því líffæri vor verða það
fullkomnari orðin, að við sækjum
alla lífsnæringu úr heiðloptinu
tæra og blessuðu sólskininu.
(Framh.).
Steingr. Matthiasson.
Bæjarfréttir.
Messur. Messað verðui- á morgun kl.
12 á hádegi í Lögmannshlíð.
Aðalfundur Framsóknarfélagsins á
Akureyri, var haldinn í gærkvöldi.
Stjórnin var endurkosin. Fundinn sátu
margir félagsmenn og var hann hinn
fjörUgasti, stóð fram til miðnættis,
þótt eigi væru mörg mál á dagskrá, né
ágreiningur meðal félagsmanna.
Prédikun í Aðventkirkjunni sunnu-
daginn kl. 8 síðdegis.
Félagar. Munið eftir aðalfundi F. V.
S. A. kl. 1 e. h. á morgun, í Skjaldborg.
Voröld heldur fund næstk. sunnudag
kl. 8% síðd. á Hamarstíg 1.
Zíon. Samkomur á morgun: Kl. 10 f.
h. Barnasamkoma. Öll börn velkomin.
Kl. 8Vz e. h. Almenn samkoma. Allir
velkomnir.
K. F. U. M. fundur mánud. kl. 8%
e. h. í Zíon. — Allir ungir menn vel-
komnir.
Hljómsveit Akureyrar efnir til hljóm-
leika næstkomandi fimmtudag í Nýja
Bíó. Á hlutverkaskránni verða meðal
annars lög, sem allur almenningur
kannast við.
(Framh.).
Ennfremur kom fram svohljóð-
andi tillaga frá Jóni Sigurðssyni
og var hún samþ. einróma:
»Fundurinn skorar á stjórn
sölusamlagsins að halda fund einu
sinni á ári með minnst 5 fulltrú-
um úr hverjum landsfjórðungi,
þar sem mál samlagsins væru ít-
arlega rædd og teknar ákvarðan-
ir um framtíðarstarfsemi þess«.
Þegar hér var komið var fundi
frestað til næsta dags. — Var þá
tekið fyrir:
5. Ráðningarkjör sjómanna.
Framsögumaður þessa máls var
litgerðarmaður Jón Sigurðsson.
Lagði hann fram nefndarálit með
stuttri ræðu. Um málið urðu
fjörugar umræður og hnigu þær
í þá átt að halda fast við álykt-
anir þær, er gerðar voru á full-
trúafundi 9. jan. 1931, en á því
hafði reynzt brestur að undan-
förnu. í málinu kom fram svo-
hljóðandi tillaga frá Jóni Sig-
urðssyni:
»Fundurinn mælir eindregið
með því að allstaðar beri að koma
á almennum hlutaskiptum á alla
báta, stærri sem smærri, eins og
tíðkast hjá Siglfirðingum, Hrís-
eyingum og byrjað er hjá ólafs-
fírðingum og er í samræmi við
fundarsamþykkt, er gerð var á
fulltrúafundi, sem haldinn var á
Akureyri 9. jan. 1931«. Tillagan
var samþykkt með öllum greidd-
um atkvæðum.
Ennfremur svohljóðandi tillága
frá Páli Halldórssyni:
»Fundurinn telur nauðsynlegt
að kaupgjald kvenna við fiskút-
gerð verði miðað við hlutdeild í
afla eða prósentur, að svo miklu
leyti, sem við verður komið á
hverjum stað, eins og tíðkast á
sumum stöðum, til dæmis í Ólafs-
firþi«. Tillaga þessi var samþ. m.
öllum greiddum atkv.
Þá var tekið fyrir:
6. Olíuinnkaup: Útgerðarmaður
Jón Sigurðsson reifaði málið og
benti á möguleika til olíukaupa
frá Rússum. Eftir fjörugar um-
ræður kom fram svohljóðandi
f undarályktun:
wr Tapast hefir
karlmanns armbandsúr á götum
bæjarins. Fundarlaunum heitið
þeim, sem finnur.
Bernharð Laxdal,
klæðskeri.
Þjóðjörðin
BAKKI í Svarfaðardal
(að tveim þriðju hlutum) er Iaus
til ábúðar í -næstu fardögum.
Umsækjendui snúi sér til hrepp-
stjórans í Svarfaðardalshreppi
fyrir 1. apríl n. k.
Tjörn, 26. febrúar 1934.
Þórarinn Eldjárn.
1 strðnoar ai M\míl
merktir Karl Árnason. Vaði, töpuðust
af bíl á veginum frá Akureyri að
Skógum 21. febr. s. i. Finnandi beð-
inn að gera aðvart Tómasi Sigurgeirs-
syni, Eyrarlandi, Kaupangssveit.
»Fundurinn ályktar að kjósa
þriggja manna nefnd, er starfí
fyrst um sinn að því, að reyna
að þrýsta niður söluverði á olíum
og bensíni til útgerðarinnar, og í
sambandi þar við að leita verðtil-
boða hvar sem hún getur«. Fund-
arálit þetta var samþykkt í einu
hljóði og var síðan kosin nefndin
og hlutu kosningu þeir: Jón Sig-
urðsson, Stefán Jónasson og Þor-
valdur Friðfinnsson.
7. Lifrarbræðsla. Framsögu-
maður málsins, Vilhelm Vigfús-
son reifaði það. Var sþ. eftirfar-
andi fundarályktun:
(Framh.).
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
Fréttaritstjóri:
Sigfús Halldórs frá Höfnum.
Prentsmiöja Odds Björnssonar.