Dagur - 22.05.1934, Side 1

kemur út á þriðjudögum,
fimmtudögum og laugar-
iögum. Kostar kr. 9.00 árg.
Gjaldkeri: Arni Jóhanns-
son í Kaupfél. Eyfirðinga.
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
aaur
Afgreiðslan
er hjá JÖNI Þ. ÞÖR.
Norðurgötu3. Talsími 112.
Uppsögn, bundin við ára-
mót, sé komin til af-
greiðslumanns fyrir 1. des.
* • • • • • • • • •«
XVII. ár. |
AkureyrL22. maí 1934.
56. tbl.
lnnlendar
Framboð.
Um þessi framboð hefir.enn
heyrzt:
Af hálfu Framsóknarflokksins:
í Borgarf jarðarsýslu Jón Hannes-
son bóndi í Deildartungu.
Af hálfu Alþýðuflokksins: i
Suður-Múlasýslu Jónas Guð-
mundsson og ólafur Þ. Kristjáns-
son. í Eyjafjarðarsýslu Halldór
Friðjónsson, ritstjóri, og Barði
Guðmundsson, sagnfræðingur. í *
Norður-Þi ngeyj arsýslu Ben j am ín
Sigvaldason.
Stórstúkuþingi íslands lauk á
laugardaginn i Reykjavík.
Meðal annars hefir það sam-
þykkt að skora á Alþingi, að ef
svo færi, að bannlögin yrðu num-
in úr gildi, þá skyldi þó í engu
slakað á þeim hömlum, sem með-
ferð og sölu áfengis hefðu verið
settar 1908, bæði á sjó og landi.
Ennfremur vildi stórstúkuþing-
ið krefjast þess, að i engu yrði
haggað gildandi ákvæðum um
bruggun og framleiðslu áfengra
drykkja innanlands.
Þá var og samþykkt að krefj-
ast þess, að ríkið legði stórstúk-
unni 25% af öllum ágóða áfeng-
isverzlunarinnar, til bindindis-
starfsemi hennar, en 10% af öll-
um ágóðanum skuli ríkið verja til
þess að koma á fót drykkju-
mannahælum, enda skuli þau
byggð hið fyrsta, að unnt er.
Ennfremur var samþykkt að
fréttir.
vinna að því, að engir fái að hafa
keúnarastöðu á hendi, er eigi sé
bindindismenn. Ennfremur . skuli
bindindisfræðsla lögboðin í skól-
um og bindindisprédikanir skuli
fluttar í hverri kirkju landsins
eigi sjaldnar en einu sinni á ári.
Þá var og samþykkt, aö krefj-
ast þess, aö blóðrannsókn skyldi
lögboðin, ef slys yrðu á þann veg,
að slysvaldur hefði bragðað vín,
svo að tvímælalaust mætti ákveða
hvort slysið mætti að einhverju
leyti kenna áhrifum víns eöur
eigi.
Á sýslufundi Norður-Múlasýslu
var samþykkt að leggja 126.000
krónur á þessu ári til vegagerða
Um sýsluna. Skyldi Austurlands-
og Fjarðarheiðarvegur fullgerður
í sumar. — Eignir N.-Múlasýslu
nema nær hálfu sjötta hundraði
þúsunda króna, en skuldir eru
eigi teljandi, eða jafnvel’ engar,
að undanteknum nokkrum á-
byrgðum.
Afli hefir verið mjög tregur
austanlands undanfarið, enda
bagað gæftaleysi. Sama er að
segja héðan að norðan. Er tíð nú
um land allt óvenju köld, og einna
verst norðan og austan. Verður
víðast að gefa lambám inni, og er
á stöku stað tekið að kvisast um
heyþröng auk þess sem sumstað-
ar hefir orðið vart lambasýki og
jafnvel dauða, er stafa mun af
innikúldun.
„Stefnir fer á kreik"
»Lífsskoðanir og stjórnmál.«
Rit Magnúsar Jónssonar, fyrr-
um dósents, er hann nefnir
Stefni, og alræmt er orðið fyrir
ósannsögli og blekkingar í lands-
málum, kom ekki út síðastliðið ár.
Útgefandinn segist ekki hafa lát-
ið ritið koma út vegna vorkunn-
semi við bændur, því kreppan
hafi gert þeim óhægt fyrir um
allar greiðslur, »og Stefnir vildi
þá ekki vera að auka á þær byrð-
ar«, segir M. J. En nú eru kosn-
ingar framundan, og »Stefnir fer
á kreik« þeirra vegna, segir M.
J. ennfremur. Bændurnir verða
nú að þola »byrðarnar«, af því
svona stendur á. Og upplag rits-
ins er margfaldað og sent út um
allar byggðir landsins.
Hvaða íhaldsfæða er það þá,
sem nú er á boðstólum? Hvaða
kosningaboðskap hefir Stefnir að
flytja, sem er svo mikilsverður,
að hans vegna þurfi að leggja
byrðar á menn, sem M. J. þykist
þó kenna í brjósti um vegna
greiðslugetuleysis ?
Tilgangurinn með útgáfu rits-
ins að þessu sinni birtist fyrst og
fremst í ritgerð, er nefnist »Lífs-
skoðanir og stjórnmák og er eft-
ir Knút Arngrímsson uppgjafa-
prest frá Húsavfk,
Erl. fréttir.
Síórbruni i Chicago.
Á laugardaginn kom upp eldur
við gripakvíarnar miklu í Chica-
go svo ægilegur, að innan klukku-
stundar hafði hann geisað um
fermílu svæði (enskrar = 2,6 fer-
kílómetrarj. Læsti eldurinn sig
fljótt í borgarhluta, er lykja um
kvíarnar, og hafa farizt 3 slökkvi-
liðsmenn, en um 1000 manna
hafa meiðzt og um 2000 eru
heimilislausir. Nú mun þó hafa
tekizt aö stemma stigu fyrir eld-
inum, en að það tókst eigi fyrri,
var að kenna vatnsskorti, sökum
hinna áköfu, langvarandi þurrka.
Hver er svo mergurinn í þess-
arf ritgerð K. A.?
Á einum stað segir höf.: »Við
Sjálfstæðismenn þykjumst oft
verða þess varir, að í raun og
veru eigist hér aðeins tveir flokk-
ar við í þessu landi, við annars-
vegar, en hinir svo nefndu
»rauðu« flokkar hinsvegar«. —.
Til »rauðu« flokkanna telur höf.
kommúnista, sósíaldemókrata og
Framsóknarmenn. Þessa þrjá
flokka dregur höf. í einn og sama
dilk að því er til lífáskoðana kem-
ur, og grundvöllurinn undir lífs-
skoðunum þeirra allra sé efnis-
liyyQÍa, sem telur manninn ekki
annað en efnisfyrirbrigði á -jörð-
inni. Mannssálin eigi enga sér-
staka tilveru óháða líkamanum.
Með likamsdauðanum sé hún bú-
in að vera. Af því að þessir
stjórnmálaflokkar trúa ekki á
annað líf, þá leggi þeir, sem
þeim tilheyra, ekki stund á að
vanda breytni sína. Annar þátt-
urinn í lífsskoðunum andstæðinga
Sjálfstæðisflokksins segir höf. að
sé raunhyggja í grófustu mynd.
Tilíinnmgar eins og trúarbrögð,
ástir, þjóðernistilfinningar, feg-
urðarþrá í líferni eða list, sýnast
andstæðingum Sjálfstæðisflokks-
ins lítilmótlegar og ókrjálegar.
»Allt það í fari manna, sem ekki
verður rakið að þörfum munns og
maga, dæma þeir barnalega
flónsku eða geðveikk.
Þessi er nú hin sameiginlega
lýsing höf. á lífsskoðunum komm-
únista, krata og Framsóknar-
manna, þegar efninu er þjappað
saman. Þessir flokkar eru allir
hafðir í §ama númerinu. Kjarn-
Nefnd sú, er skipað hefir Roose-
velt forseti, til að rannsaka áhrif
viðreisnarlöggjafarinnar (NRA),
og kennd er við formanninn, hinn
aldna, heimskunna málafærslu-
mann Glarence Darrow, hefir
komizt að þeirri niðurstöðu, að
hún hafi að ýmsu leyti haft ó-
heppileg áhrif sökum þess, ‘ að
hún hafi óbeinlínis hlynnt að ó-
vandlátum auðvaldsjötnum, með
því að hindra þá frjálsu sam-
keppni, er að nokkru hafi þó
haldið niðri verðlaginu, án þess
að nægilega víðtæk og öflug á-
kvæði um framleiðsluverð komi
þá í staðinn. — Um tillögur Dar-
row-nefndarinnar hefir enn lítið
frétzt, annað en það, að hún álít-
ur heppilegt að viðreisnarlöggjöf-
in stefni langtum ákveðnara að
samvinnu- eða sameignarkerfi.'
inn er þessi : Andstæðingar Sjálf-
stæðisflokksins eiga engar æðri
hugsjónir, trúa ekki á annað líf,
en hafa magann fyrir sinn guð.
Þegar hér er komið sögu, snýr
höf. sér að Sjálfstæðisflokknum
og hefur mál sitt á þessa leið:
»En þá má telja mál komið að
fletta við blaðinu og spyrja: —
Hverjar eru lífsskoðanir okkar,
Sjálfstæðismanna? Er ekki hægt
að tala um neitt ákveðið kerfi
lífsskoðana, sem okkur sé yfir-
leitt sameiginleg-t, og afstaða
okkar til félagsmálanna, stjórn-
málanna, eigi rót sína að rekja
til?«
Höf. svarar þessum spurning-
um raunar nokkuð á víð og dreif
og með hálu, afsleppu orðalagi.
Það er eins og hann sé hálfvegis
feiminn við að kveða upp úr með
það fullum hálsi, að flokksmenn
hans séu einu mennirnir, sem lifi
í æðri hugsjónum, trúi á annað
líf og hugsi minna en aðrir um
munn og maga. Það er heldur
ekkert undarlegt, þó hann veigri
sér við því. En hann reynir þó að
læða þeirri hugsun inn, að sjálf-
stæðismenn séu í þessum efnum
betri en stjórnmálaandstæðingar
þeirra. Um þetta farast honum
svo orð:
»Eg get þannig fyrir mitt leyti gert
grein fyrir því, hvers vegna ég er
Sjálfstæðismaður og játað það hrein-
skilnislega, að það eru lífsskoðanir
mínar, sem ráða því, Og ég get þá
einnig játað það, að það er eihkum trú
mín á eilíft gildi einstaklings, sem ég
byggi þær lífsskoðanir á. Því ef svo
væri, að sál manns væri engin til, —
ef svo væri, að vonir manna og þrár,