Dagur - 26.05.1934, Page 1

I
D AGUR
kemur út á þriðjudögum,
fimmtudögum og laugar-
iögum. Kostar kr. 9.00 árg.
Gjaldkeri: Árni Jóhanns-
son í Kaupfél. Eyfirðinga.
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
Afgreiðslan
er hjá JÖNI Þ. ÞÖR.
Norðurgötu3. Talsími 112.
Uppsögn, bundin við ára-
mót, sé komin til af-
greiðslumanns fyrir 1. dea.
XVIL ár.
Akureyri 26. maí 1934.
58. tbl.
Dómur íellur I máli Hermanns Jónassonar daginn ellir
É tiann lesnur i iriWsferi) í Sírandasýslu.
Tíðrætt hefir orðið um drátt á
dómi í máli Hermanns Jónasson-
ar lögreglustjóra. En allir dagar
eiga kvöld og daginn eftir að
Hermann fer frá Reykjavík til
fundarhalda í Strandasýslu fyrir
kosningarnar, er dómurinn kveð-
inn upp í undirrétti. Hljóðar
hann á þá leið, að lögreglustjóri
er dæmdur í 400 kr. sekt. Skulu
af þeirri upphæð kr. 387.33 renna
til bæjarsjóðs Reykjavíkur, en kr.
12.67 til uppljóstrarmannsins,
Oddgeirs Bárðarsonar. Ennfrem-
ur er riffill Hermanns Jónasson-
ar gerður upptækur og skal and-
virði hans ganga í bæjarsjóð
Reykjavíkur. Sektarféð skal
greitt innan 30 daga (þ. e. a. s.
daginn fyrir kosningadag) að
viðlögðu 25 daga fangelsi.
Gagnfrœðaskólinn
á Siglufirði.
Þegar Framsóknarflokkurinn
hafði komið fram lögum um hér-
iaðsskóla, til að tryggja skólamál
sveitanna, beitti hann sér fyrir
og fékk samþykkt á Alþingi 1930
lög um gagnfræðaskóla í kaup-
stöðum. Skyldu allir kaupstaðirn-
ir fá unglingaskóla þegar í stað,
nema Siglufjörður. Honum var
ekki skipað að koma sér upp
skóla strax, heldur gefin heimild
til þess. Það var álitið, að fyrst í
stað myndu Siglfirðingar ef til
vill láta sér nægja að nota skól-
ana á Akureyri.
En það varð ekki til lengdar.
Siglfirðingar komu sér upp
myndarlegum unglingaskóla og
fengu valinn mann, stúdent úr
Akureyrarskóla, til að vera for-
stöðumann. Dafnaði sá skóli vel.
En í vetur gerðist atvik í sögu
skólans, sem mjög er fallið til
frásfgna og eftirbreytni.
Frú Guðrún Björnsdóttir frá
Kornsá er formaður í skólanefnd
barnaskólans á Siglufirði og einn-
ig unglingaskólans. Hún er ein af
þeim mörgu konum, sem afsann-
ar kenningu Hitlers og nazista,
að bezt sé að svifta konur öllum
mannréttindum og valdi utan við
búr og eldhús.
Frú Guðrun sá, að ungmenna-
skólinn þurfti að stækka. En
Verjanda lögreglustjóra, Ste-
fáni Jóhanni Stefánssyni, hrm.,
hafði verið neitað um að verja
hann skriflega.
Ekki þurfti Oddgeir Bárðar-
son að staðfesta framburð sinn
með eiði, meður því að hann
kvaðst eigi trúa á þríeinan guð.
Slíkt kemur vitanlega oft fyrir í
réttarhöldum. En ef til vill er það
sjaldgæfara að uppljóstrarmaður
segi sig úr söfnuði, er hann á
heima í, um þær mundir, er hann
þarf að staðfesta framburð sinn.
En að því er símfregn frá
Reykjavík hermir, hafði Oddgeir
um þessar mundir losað sig við
söfnuð þann, er hann að þeim
tíma hafði haft sálufélag við.
hann vantaði húsrúm og það var
erfitt að byggja í dýrtíðinni. Þá
datt henni í hug það snjallræði,
í}ð gera mætti tvær góðar
kennslustofur á ónotuðu lofti yf-
ir hinni nýbyggðu, myndarlegu
kirkju á Siglufirði.
Frú Guðrún fékk málið borið
upp í bæjarstjórn Siglufjarðar og
þar var tillaga hennar samþykkt.
Eg kom til Siglufjarðar fyrir
skömmu. Þá var viðgerðin langt
komin. Tvær prýðilegar kennslu-
stofur með gluggum móti suðri
eru nú að verða fullgerðar á
steinloftinu yfir kirkjunni. f
næstu 20 ár geta Siglfirðingar,
ef á liggur, haft prýðilegan skóla
í þessum húsakynnum. Eftir það
langan tíma verður bærinn vænt-
anlega orðinn það stór og efnað-
ur, að hann reisi fyrir æskumenn
sína glæsilegt hús, sem verði
prýði fyrir bæinn, og með allri
þeirri fjölbreytni, sem krafizt er
af slíkri stofnun nú á tímum.
Þessi lausn frú Guðrúnar
Björnsdóttur á skólamáli Sigl-
firðinga er áreiðanlega ein hin
hugvitssamasta framkvæmd, sem
sögur fara af í þessu efni. Við-
gerðin kostar ekki nema nokkur
þúsund krónur, en skólinn rúmar
40—50 nemendur. Og kirkjuloftið
var gersamlega ónotað, og engum
nema foimanni skólanefndar datt
í hug að það yrði notað til nokk-
urs skapaðs hlutar. Það var og
átti að vera í eyði og tómt,
Margir menn undrast það, að
i hinum mikla útgerðarbæ, Siglu-
firði, skuli Framsóknarflokkurinn
hafa svo mikið og öruggt fylgi,
sem raun ber vitni um. En það er
ákaflega skiljanlegt. Siglufjörður
er framfarabær. Þar er miki'ð af
áhuga- og dugnaðarfólki, sem læt-
ur sér ekki nægja, að bærinn sé
aðeins mikill útgerðarbær, heldur
vilja líka að hann sé menningar-
bær. Áhugamenn Siglufjarðar
hafa veitt því eftirtekt, hvaða
flokkur studdi þá í "baráttunni við
áfengið,kom upp síldarverksmiðj-
unni, hjálpaði.Siglfirðingum með
bæjarbryggjuna og brimbrjótinn,
til þess að verja kaupstaðarlóðina
og bryggjurnar.
Ein framkvæmdin býður ann-
ari heim. Framsóknarflokkurinn
hefir stutt Siglfirðinga í umbóta-
baráttu þeirra. En Siglfirðingar
liggja ekki á liði sínu. Þar eru
mikil samtök um að hrinda í
framkvæmd vegagerðinni yfir
Sigluf j arðarskarð, sundlaugar-
byggingu skammt frá bænum og
aukinni ræktun í bæjarlandinu og
í grennd við kaupstaðinn.
Það er vorhugur í Framsóknar-
mönnum á Siglufirði. Þeir sjá
hin ríkulegu þróunarskilyrði, sem
bær þeirra hefir að bjóða. Þeir
sjá hve mikið má gera með at-
orku og dugnaði. Þeir hafa tekið
sér stöðu á Siglufirði hliðstætt
við flokksbræður þeirra á Akur-
eyri. Framsóknarfélögin í þessum
tveim stærstu kaupstöðum norð-
'anlands eru með starfi sínu að
hafa megináhrif á þroskun þess-
ara bæja. Dæmið um úrræðið um
gagnfræðaskólann á Siglufirði
sýnir hversu stefnt er. Þingflokk-
ur Framsóknarmanna gefur bæn-
um heimild 1930 til að koma upp
slíkri menntastofnun. Fjórum ár-
um síðar tekst ráðsnjallri Fram-
sóknarkonu á Siglufirði að bjarga
fjárhags- og framkvæmdahliðinni
á rekstri þessa skóla.
Framsöknarflokkurinn vinnur
að því að lyfta . þjóðinni allri
með andlegum og verklegum
framförum. Þar koma hlið við
hlið framkvæmdir eins og síldar-
bræðsla, hafskipabryggjur, hafn-
argarðar, vegir yfir fjöll og firn-
indi, sundlaugar, skólar og aukin
ræktun. I stuttu máli: Bætt lífs-
kjör fyrir alla, sem í landinu búa.
J. J.
Öllum þeim, sem sýndu okkur sam-
úð og hluttekningu við fráfall ogjarð-
arför móður og tengdamóður okkar,
Sigurbjargar Jónsdóttur, Laugalandi,
Þelamörk, sendum við af alhuga
hjartans þakkir. *.
' Börn «»tf tengdabörn.
Misheppnað herbragð.
Ein hin lúalegasta bardagaað-
ferð, sem »bændavinirnir« hafa
fundið upp gagnvart Jónasi Jóns-
syni, er meðferð þeirra á sann-
leikanum um það, hvernig hann
hafi varið bankaráðslaunum sín-
um. Blað »bændavinanna«,
»Framsókn«, byrjar á því að
koma á ,loft þeim ósannindum, að
J. J. hafi svikið loforð sitt um
það að verja bankaráðslaunum
sínum í þágu landbúnaðarins, en
hafi í þess stað hirt þau sjálfur
og gert sér persónulega gott af.
Og það er sjálfur formaður Bún-
aðarfélags íslands, er hlýtur að
vera máli þessu kunnugur, sem
stendur að lyginni. Síðan taka
blöð íhaldsflokksins við og japla
ósannindin upp eftir blaði
Tryggva Þórhallssonar, brigzla
J. J. viku eftir viku um svik og
þjófnað úr sjálfs síns hendi, en
hann lætur sér ekki ótt og lofar
þeim samherjunum, »vinum bænd-
anná« úr Bændaflokknum til
annarar handar og »vinum bænd-
anna« úr íhaldsflokknum til hinn-
ar, að óskapast og rótast um eins
og nautum í flagi út af sínum
eigin uppspuna, lofar þeim að
»skandalisera« sem mest. Loks nú
nýskeð andar J. J. á þessa ósann-
indaspilaborg »vinanna«, eins og
sjá má í síðasta tölublaði þessa
blaðs, og hún hrynur jafnskjótt
til grunna.
Herbragðið hefir misheppnazt,
eins og öll ósannindi misheppn-
ast að lokum. Lygin er fallin til
jarðar eins og dauðskotið illfygli,
og »vinirnir« standa með ólund-
arsvip yfir hræinu.
En hvernig myndi málstaður
þeirra manna vera, sem beita öðr-
um eins vopnum og þetta?
Þessa ódrengilega vopnaburðar
»bændavinanna« skyldu bændur
minnast á viðeigandi hátt 24.
júní.
Hver þeirra treystir sér til að
gera sér þá vansæmd að hallast
á sveif með klofningsmönnum,
eftir að þeir hafa haft í frammi
jafn lúalega aðferð og nú er bert
orðið?