Dagur - 03.11.1934, Síða 1

D AGUR
kemur út á þriðjudögum,
fimmtudögum og laugar-
dögum. Kostar kr. 9.00 árg.
Gjaldkeri: Árni Jóhanns-
son í Kaupfél. Eyfirðinga
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
Afgreiðslan
er hjá JÓNI Þ. ÞÓR.
Norðurgötu 3. Talsími 112.
Uppsögn, bundin við ára-
mót, sé komin til af-
greiðslumanns fyrir l.des.
XVII
* «■ *
. ár. |
Alureyri 3. nóvember 1934.
9 9 9 f0 t O 8 ^
127. tbl.
Tjónið af fárviirim.
(Frh.).
í Héðiissfirði
vita menn eigi til að slíkt hroða-
brim hafi þar komið. Gcngu
brimskaflarnir yfir landtangann
og inn í Héðinsfjarðarvatn, um
1/2 kílómcter vegar, svo að eigi
urðu greind skil hafs og vatns.
Brotnuðu þar tveir sjóskúrar
með fiski, veiðarfærum, matvæl-
um og steinlími, stór geymslu-
hjalkir með vetrarforða tveggja
eigenda, fjárhús, »trillu«-bátar
og tveir árahátar. Ennfremur
bryggja, eign Þorsteins Jónsson-
ar á Dalvík. Fimm kindur hefir
rekið af sjó, en óttast að fleiri
hafi farizt.
A Kópaskeri
segja menn sama og víðast ann-
arstaðar, að sjór hafi gengið
hærra á land en þar séu dæmi til.
Aðalbiyggja þorpsins er byrjað
var á 1933, en lokið við í sumar,
mölvaði brimið um þvert, um
miðju, en fremri hluti bryggjunn-
ar sé niður annarsvegar, svo að
hann hallast nú allur. 40 fötum
af olíu og benzíni var nýbúið að
velta »úr allri hættu« og lágu þau
nálægt skrifstofum kaupfélagsins.
Þau tók brimið öll. Eitthvað mun
þar og hafa farið í sjóinn af fóð-
ursíld, en að öðru leyti hafa þar
vart orðið stórfelldar skemmdir.
Ifón á Langanesi.
»Dagur« hefir átt til við Karl
Hjálmarsson, kaupfélagsstjóra á
Þórshöfn. Kveður hann 3 »trillu«-
báta hafa alveg farið þar í þorp-
inu og útgerðarmenn þar hafa
misst mikið af allskonar veiðar-
færum og áhöldum, t. d. fiskikör
0. fl. Einn útgerðarmaður hafði
misst hluta af fiskhúsi og eitt-
hvað af fiski og hjá allmörgum
hafði skemmzt eitthvað lítilshátt-
ar af fiski. Allar bryggjur á
Þórshöfn mega lieita spónmölvað-
ar. Fáeinar kjöt- og olíutunnur
munu og hafa farið í sjóinn.
Hafrótið var ógurlegt og gekk
sjór á land í þorpinu á tvo vegu,
yfir tún og í tjörnina þar.
Á Langanesi vissi kaupfélags-
Btjórinn um þetta tjón: f Skoru-
vílc tók sjórinn snjógeymsluhús,
metið 500—1000 kr. virði, fisk-
hús, reykhús, 10—20 tunnur af
fóðursild og eitthvað af fiski. A
Læknesstöðum gekk sjór svo æði-
lega á tún, að fullur helmingur
þess mun nú vcra undir möl. Tvo
fiskskúra mun brimið hafa tekið
þar og um 20—30 skp. af fiski.
Einn »trilhi«bátur skemmdist og
annar bátur gamall fór í spón. Á
Brimnesi gekk sjór á tún og jafn-
vel í bæ, en mun þó eigi hafa
skemmt mikið í bænum. En ábú-
andi missti 8 lýsisföt í sjóinn og
allmikið af tómum tunnum. — A
Hciði gekk sjór á tún og skemmdi
scrstaklega gir'ðingar þar að mun,
og fjárhús eitthvað. Á Syðra-Lóni
eyðilagði sjórinn gersamlega U—
6 dagsláttur af túni og mun hafa
tekið eitthvað af sauðfé þótt enn
sé eigi víst hversu margt það
hefir verið.
Frá Raufarhöfn eða Melrakka-
sléttu hafði kaupfélagsstjórinn
Eins og mörgum er kunnugt
hafði Þormóði Eyjólfssyni tekizt
að fá bæjarstjórn Siglufjarðar til
þessaðsamþykkja að áskilja bæn-
um forkaupsrétt að Gooseignunum
á Siglufirði, þó ekki fyrr en »ein-
staklingsframtakið« var búið að
sprengja eignina upp í 180.000
kr. sökum einhvers »leka« af lok-
uðum bæjarstjórnarfundi.
Á þriöjudaginn var hófst bæj-
arstjórnin handa á nýjan leik og
hafði nú endaskipti á fyrri sam-
þykkt sinni, af ljúfri þægð við
skjólstæðinga íhaldsins í þessu
máli, Sigurð Kristjánsson og
Snorra Stefánsson. Var nú sam-
þykkt að ganga frá því að sæta
forkaupsrétti á álitlegum sneiðum
af Goos-eigninni, t. d. rauðu
verksmiðjunni með 3 bryggjum
og stórum grunni, svo að nemur
um % af öllu grunnplássi, fyrir
100.000 króna tilboð í þessi fríð-
eigi heyrt um skaða, né hefir
heldur hingað um það heyrzt, og
er þó nær segin saga, að eitthvert
tjón hafi orðið á Sléttu, þar sem
sagt er að eigi muni nema 5 bái-
ar heilir á öllu Tjörnesi En frá
einum bæ í Þistilfirði, Völlum,
hafði kaupfélagsstjórinn heyrt
það, að þar hefðu um 20 kindur
farið í sjóinn. — Þá hafði og for-
áttan . skemmt þjóðveginn fyrir
innan Þórshöfn á 2 kilómetra
löngum kafla, ýmist brotið
kampa, skolað á burtu ofaníburði
eða varpað malarhrúgum á braut-
ina.
Fannfergja og
jarðleyii.
Þessi hroðabylur hefir dembt
slíkri fannfergju yfir Norðurland
ofan í bleytuklessing, að nú mun
víðast því nær, eða alveg, jarð-
laust fyrir sauðfé. Slíkar fregnir
berast nú úr héruðum bæði aust-
an og vestan Skagafjarðar. f
Hjaltadal er fönn svo djúp, að
bera verður hey í hagann og
sama útvarpsfregn er þetta herm-
ir, kveður að mestu jarðlaust fyr-
ir fé í Skagafirði öllum.
indi frá Sigurði Kristjánssyni og
Snorra Stefánssyni. Þetta snilld-
arverk var unnið með atbeina og
harðfylgi sex bæjarráðsmanna,
en þeir voru Óle Hertervig, Aage
Schiöth, Sveinn Hjartarson, And-
rés Hafliðason, Guðm. Hannes-
son bæjarfógeti og Gunnlaugur
Sigurðsson. Þeir er sporna
reyndu gegn þessu með atkvæð-
um sínum voru þessir fjórir:
Þormóður Eyjólfsson, Jóhann
Guðmundsson, Gunnar Jóhanns-
son og Þóroddur Guðmundsson.
Að loknu þessu afreki meiri-
hlutans heldur þá bærinn eftir í
sínum hlut hinni verksmiðjunni,
Hvanneyrarkrók og 2—3 húsum
öðrum fyrir 80.000 kr.
Svo fastráðinn var meiri hluti
bæjarstjórnarinnar í því að lyfta
nú einu sinni svo um munaði
undir einstaklingsframtakið, að
ekki var takandi í mál að þeir
herrar litu á nokkur önnur boð
skjólstæðingum sínum til handa,
enda þótt kostaboð myndu af
flestum talin. Til dæmis var með
4 atkv. gegn 2 felld tillaga frá
Þormóði Eyjólfssyni um gagntil-
boð til Sigurðar og Snorra á þá
leið, að þeir gætu fengið keypta
rauðu verksmiðjuna, með þeim
grunni, sem henni fylgdi, fyrir
100.000 krónur enda skyldu þeir
þá fá til afnota tvær bryggjur
framan við verksmiðjuna, endur-
gjaldslaust i 12 ár, en eftir það
gegn leigu samkvæmt mati.
Kostaboð bauð Þormóður Eyj-
ólfsson enn með ánnarri tillögu,
til þess að reyna að bjarga bæn-
um frá skaða og skömm hinnar
endanlegu samþykktar. Var sú
tillaga þess efnis, að frestað
skyldi fram yfir áramót að taka
ákvörðun um tilboð þeirra Sig-
urðar og Snorra, á þeim grund-
velli, að þá gæti fengizt betra
boð. — Var þessi tillaga auðvitað
felld sem hin, og meira að segja
þrátt fyrir það, þótt Þormóður
Eyjólfsson legði bréf fram á
fundi með því tilboði frá sjálfum
sér, að ef annaðhvort yrði, að
Sigurður og Snorri gengju frá
tilboði sínu, eða ef bærinn hefði
eigi fengið hærra tilboð um ára-
mót en þeir gerðu, þá skuldbindi
Þormóður sig sjálfan til þess að
bjóða 125.000 krónur í þessa
sömu eign, er þeir Sigurður og
Snorri nú byðu 100.000 krónur í.
En, sem sagt, allt kom fyrir
ekki. Hvað munar líka bæjarfélag
sem Siglufjörð um einn kepp í
sláturtíðinni þegar einstaklings-
framtakið er öðru megin?
Frú Sipjona Jakobsdóttir
Og
Porsteinn M. Jónsson
minntust höfðinglega 25 ára
brúðkaupsafmælis síns á sunnu-
daginn var. Buðu þau þá rúmlega
70 gestum til sín, að hinu forna
höfuðbóli, Svalbarði, og tóku
þeim far með gufubátnum
»Drangey«. Sökum harðviðris
treystu nokkrir sér eigi til farar-
innar, en þó sátu milli 60 og 70
hófið, er fór hið veglegasta fram.
Undir veizluborðum mælti
Brynleifur Tobiasson yfirkennari
fyrir mirmi silfurbrúðhjónanna,
og minntist fagurlega samstarfs
þeirra um heimilis- og athafnalíf*
Stórhneyksli
í bæjarstjórn Siglufjarðar.
íhaldið á Siglufirði fœr filsfyrk fil þess
að afsala bænum forkaupsrétfi kjör-
sneiðanna af (íoos-cigiiinni.