Dagur - 31.08.1944, Blaðsíða 3

Fimmtudaginn 31. ágúst 1944
D A G U R
sextugur
I.
Það þýðir víst ekki að bera á
móti því, að Snorri Sigfússon
skólastjóri sé orðinn sextugur,
þó að mann langi óneitanlega
til þess. Enn er hann kvikur í
öllum hreyfingum og léttur í
spori. Enn er hann glaðværari
og reifari hverjum tvítugunr
unglingi undantekningalítið.
Enn ljómar af fjöri hans og enn
brennur honum eldur áhuga og
framkvæmdavilja í brjósti.
Svona var hann, þegar við sá-
umst í fyrsta skiptið fyrir rúm-
lega 40 árum og svona er hann
enn. Lái mér svo hver, sem vill,
þó að mér gangi illa að átta mig
á því, að Snorri sé orðinn sex-
tugur! En kirkjubækurnar taka
af allan vafa, og líka verð eg að
játa, að hinn langi og merki
starfsferill harls sannar ótvírætt,
að þetta sé á daginn liðið. Hann
tók að vísu ungur til starfa og
það af æskunnar kappi, enda sér
þess víða vott. Hann hefir lagt
gjörva hond á margt. Eg tel víst,
að hann hafi á ungum aldri
gengið að öllurn sumarstörfum á
Tjörn í Svarfaðardal hjá séra
Kristjáni F.ldjárn, er hann telur
fóstra sinn, en stundað svo nám
á vetrum. Eitt sinn var hann og
ráðsmaður hjá Sæmundi Sæ:
mundssyni í Stærra-Árskógi og
hlaut hrós Sæmundar fyrir dugn-
að, en Sæm. kallaði þó ekki „allt
(innnu sína“ í þeim efnum. Að
loknu námi hérlendis réðist
Snorri svo í utanför til kennara-
náms í Noregi og sem einn bezti
söngmaður karlakórsins Heklu
á Akureyri, en Hekla fór fyrst
allra íslenzkra kóra í söngför til
útlanda, eins og frægt er orðið.
Þegar iieim kom, tókst Snorri
kennslu á hendur. Einn vetrar-
tíma kenndi hann í Hrísey og
svona til að-koma í veg óhóflegu
makræði leggur liann um liávet-
urinn í ferð upp í Svarfaðardal,
þegar hann átti að hvíla sig, og
talar þá unga fólkið í dalnum
„upp í það“, að stofna ung-
mennafélag, sem eg held að
starfi enn, ef eg veit rétt. Síðan
þá hofir Snorri alltaf gegnt erf-
iðti og umfangsmiklu kennslu-
starfi, en samhliða því þreytandi
félagsstörfum. Eg hygg, að
Snorri sé tvímælalaust í röð
merkustu skólamanna íslands —
og standi flestum framar að hug-
kvæmni í kennslu og skólastjórn.
Þegar margir kennarar hafa tek-
ið sér algera hvíld á sumrin í
kyrrð og næði afskekktra staða,
joá hefir Snorra oft og einatt ver-
ið að leita í síldarþvargi á Siglu-
firði eða einhvers staðar í þysj-
anda dagverknaðarins. Svona
hefir Snorri alltaf Verið og svona
er liann og sannast að segja á eg
bágt með að hugsa mér hann
öðruvísi. En — þó kemur sjálf-
sagt að því, að gjalda verður
hann Elli kerlingu áskilinn skatt.
Eg veit að það muni hann gjöra
þegar þar að kemur, án þess að
mögla, enda mun sögnin að
„mögla“ tæpast finnast í orðabók
Snorra! Eg bæði bið og vona, að
enn líði löng stund, þar til kem-
ur að þeinr skuldaskilum.
Að loknum árna eg þessum
kæra, garnla samherja mínum og
stéttarbróður, Snorra Sigfús-
syni, allra heilla á ófarinni leið
og bið heimili hans hlessunar
guðs.
V. Sn.
II.
Þann 31. ágúst 1884 var sveinn
í heiminn borinn á bæ þeim í
Svarfaðardal, er Brekka nefnist.
Mér er nær að halda, að örlög
hafi ráðið fæðingarstaðnum, því
að snemma gerðist sveinninn
brekkusækinn og æ því meir,
sem aldur og þroski færðist yfir
hann. í skírninni hlaut hann
nafnið Snorri. I dag er liann sex-
tugur að aldri og hefir verið
skólastjóri við barnaskólann á
Akureyri í 14 síðastl. ár.
Eg hefi átt því láni að fagna að
vera samstarfsmaður Snorra Sig-
fússonar við nýnefnda stofnun
um nær tug ára, og eftir þau
kynni hika eg ekki við að full-
yrða, að það hafi verið mikið
happ fyrir Akureyrarbæ að
liljóta þjónustu hans sem leið-
toga í uppeldis- og fræðslustarfi
til handa æskulýðnum. Hann er
einn af þeirn tiltölulega fáu
mönnum, sem eru því marki
brenndir að hafa aldrei frið í
sínum beinum fyrir glampandi
áhuga á einhverjum mikilsverð-
um málum. Snorri hefir tekið
sérstöku ástfóstri við uppeldis-
málin og er orðinn landskunnur
fyrir afskipti sín af þeim, enda
ber yfirstjórn fræðslumála þjóð-
arinnar hið mesta traust til hans
í þeirn efnum. — Áður en Snorri
Sigfússon tók við skólastjóra-
starfinu við barnaskóla Akureyr-
ar, var hann orðinn þaulæfður
kennari barna og unglinga, eftir
I að liann hafði búið sig undir það
I starf erlendis að lokinni al-
rnennri skólainenntun hér
heima. Kennslustörf sín hefir
hann ætíð rækt af spriklandi
f jöri og fullum áhuga, aldrei ver-
ið dottandi við það verk. Barna-
kennsla rrtun nokkuð almennt
vera talin þreytandi verk,
minnsta kosti öðrunr þræði, en
mikið fer það eftir því, hve mikla
starfsgleði kennarinn getur lagt
inn í starfið. Bezt gæti eg trúað
því, að starfsgleði og starfsáhugi
Sn. S. hefði verið á svo háu stigu,
að honum hafi aldrei orðið það
á að líta á úrið sitt, til þess að
athuga, hvenæf hann fengi hvíld
úr kennslustund. Hitt þykir mér
líklegra, að hann hafi hrokkið
við, ey hann lieyrði hringt skóla-
bjöllunni til merkis um, að
kennslustund væri lokið, og þótt
hún hafa verið allt of stutt.
Það er talað um, að menn eld-
ist misjafnlega fljótt, vitanlega
ekki að árum, heldur að útliti,
líkamlegn sta'rfsþreki og sálar-
SAMNINGUR
/
Verkamannafélags Akureyrar-
kaupstaðar við bæjarstjórn Ak.
Vegna óska nokkurra félags-
manna í Verkamannafélagi Ak-
ureyrarkaupstaðar, um að fá
birtan samning þann er gerður
var milli bæjarstjórnar Akureyr-
ar og Verkamannafélagsins nú í
vor, skal það tekið fram, að hann
er samhljóða samningi þeim, er
gerður var við Vinnveitendafé-
lag Akureyrar og aðra atvinnu-
rekendur, nema 1. og 10. grein.
Var sá samningur birtur í blað-
inu „Verkamanninum" 15. júlí
síðastliðinn.
1. og 10. grein samningsins
hljóðar þannig:
1. grein.
Grunnkaup verkamanna skal
vera:
Almenn dagvinna kr. 2.50 á
klst. — Skipavinna kr. 2.60 á
klst. — Tjöruvinna við götur,
legri orku. Snorri Sigfússon
virðist vera einn þeirra, sem eld-
ist seint. Hann ber það ekki með
sér, að hann hafi 60 ár að baki.
Andleg orka hans sýnist óbiltið
og fjörið hið sarna og áður fyrr.
Áhuginn og starfsgleðin yngir
hann upp. Hann starfar enn af
sarna kappi og hann hefir ævin-
lega gert. Ýmsir kunna að líta
svo á, að hann hreppi góða livíld
nokkurn tíma af sumrinu úti á
æskustöðvum sínum í Svarfaðar-
dal, í guðsgrænni náttúrunni
þar, því að þar héfir liann sum-
arbústað. Þetta má rétt vera. En
þó er mér ekki grunlaust um, að
hann sé þar ekki iðjulaus. Mun
hann nokkurn tíma geta sleppt
huganum af aðaláhugamáli sínu
og skyldustarfinu við það? Er
hann ekki alltaf að brjóta heil-
j ann um frekari umbætur í upp-
eldi og fræðslu æskunnar í land-
inu, þessu fjöreggi þjóðarinnar á
hverjum tíma, og hvernig heppi-
legast sé að skipuleggja öll þau
mál, er að^þessum efnum lúta,
svo að sem mestum og beztum
árangri verði náð? Það er mikill
misskilningur að halda, að góður
og áhugasannir kennari og skóla-
stjóri hafi aldrei erfiði, nerna
þegar hann er í kennslustund-
um eða að skrifa skýrslur um
skólastarfið.
En því er að þessu vikið, að
mér er ekki með öllu grunlaust
um, að Sn. S. sé byrjaður að
kenná þreytu við starf sitt, enda
væri það ekki undarlegt. Nýlega
hafði hann orð á því við þann,
er þessar línur ritar, að hann
ætti bágt með svefn. Gæti þetta
bent á ofþreytu, og að taugarnar
séu teknar að bila. Sjálfur ætti
hann því að athuga að ætla sér of
við störf sín úr þessu, og þá ekki
síður skólanefnd að reyna að
létta honum stiirfin, eftir því
sem við verður komið. Eg efast
ekki um að henni væri það ljúft,
og að hún hafi fullan skilning á
því, hves mikils er um vert, að
skólastjórinn endist sem lengst.
Að lokum sendi eg svo Snorra
Sigfússyni persónulegar heilla-
óskir nreð þökk fyrir ánægjulegt
samstarf.
T. E.
lestun bíla með sprengt grjót og
mulning (sé unnið hálfan dag
eða meira) kr. 2.65 á klst. —'
Kolavinna, sementsvinna (úpp-
skipun, hleðsla þess í pakkhús
og samfelld vinna við afliend-
ingu úr pakkhúsi), ryðberja skip
og vinna við loftþrýstivélar kr.
2.90 á klst. — Díxilmenn og
hampþéttarar, vinna við grjót-
nám, grjótmulningsvél, grjót-
hleðslu og vinna við að hræra og
lesta tjöru kr. 2.80 á klst. —
Stúfun á síld kr. 3.30 á klst. —
Lempun á kolunr í skipi og
katlavinna kr. 4.40 á klst. —
Kaup drengja, 14—16 ára, kr.
1.65 á klst. — Skipayinna og önn-
ur vinna, sem greidd er með
liærra kaupi, en alnienn vinna,
greiðist drengjum með tilsvar-
andi hærra kaupi. — Eftirvinna
með 50% álagi og nætur- og
helgidagavinna með 100% álagi
á dagvinnukaup.
10. grein.
Meðlimir Verkamannafélags
Akureyrarkaupstaðar og annarra
þeirra stéttarfélaga í bænum,
sem eru meðlimið Alþýðusam-
bands íslands, og aðrir þeir, sem
stjórn félagsins veitir vinnurétt-
indi, skulu sitja fyrir þeirri
verkamannavinnu, sem fram-
kvæmd er, enda séu þeir hæfir
til vinnunnar að mati verkstjóra
og trúnaðarmanns og sanni rétt-
indi sín með félagsskírteini. Þó
er bæjarstjóra heimilt að láta
ráða utanfélagsmenn til bæjar-
vinnu, ef hann álítur það nauð-
synlegt verksins vegna, eða
vegna fjárhagsástæðna mannsins.
Allir verkamenn, sem búsettir
eru á félagssvæðinu eiga rétt á
að ganga í Verkamannafélag
Akureyrarkaupstaðar.
Ákvæði þessarar greinar gilda
gagnvart þeim mönnum, er
Vinnumiðlunarskrifstofan út-
hlutar atvinnubótavinnu, sem
styrkt er af bæ og ríki, sam-
kvæmt lögum um vinnumiðlun.
Pr. Verkamannafélag Akureyr-
arkaupstaðar.
Marteinn Sigurðsson.
A
Q
A

Náttúrulækningafélag
stofnað á Akureyri
pORVÍGISMENN NÁTT-
ÚRULÆKNIN G AFÉL AGS
ÍSLANDS í Reykjavík, þeir
Jónas Kristjánsson, læknir, og
Björn L. Jónsson, veðurfræðing-
ur, komu liingað til bæjarins
laust fyrir sl. helgi. Boðuðu þeir
:il fundar í Starfsmannasal KEA
sl. sunnudag. Þar flutti Björn er
indi og skýrði tilgang og lýsti
störfum Náttúrulækningafélags
ins syðra sl. 4 ár. Vék hann og
að því, að þeir hefðu koniið
norður fyrir tilmæli ýmsra Ak
ureyringa, sem annaðtveggja
væru félagar í Náttúrulækninga
félagi íslands, eða liefðu áliuga
fyrir málinu og vildu koma á fót
deild hér á staðnum, Að ræðu
Björns lokinni var kosinn fund-
arstjóri, Sigurður L. Pálsson,
menntaskólakennari, og fundar-
ritari, Þorsteinn Stefánsson, bæj-
argjaldkeri. Var því næst borin
fram tillaga um að stofna til fé-
lagsskapar á Akureyri, er væri
deild í Náttúrulækningafélagi
íslands, Var tillagan samþykkt.
Efalaust verðið þið fljótir að finua
beztu úrlausn á eftirfarandi spilum, með
því að hafa allar gjafirnar upp í loft fyrir
framan ykkttr, en hve margir mundu slá
sér upp í sporum Suðra í hita bardagans?
Sögnin er „sex spaðar" og V. opnar með
spaðaníunni.
AK.,8,7,6.
VÁ,D,10,fi.
♦ Á,K,8,7.
*8.
*9.
♦9,8,7,2.
♦ D, G,10,9.
*D,G,10,9.
♦ 10,5,4,1
♦ K,G,5,4,3.
♦ 6.5,4,2.
♦ —
*A,D,G,2.
V -
♦ 3.
*Á,K,7,6,5,4,3,2
I’að er óþarfi að greina frá því, hvernig
sagnir féllu, því að hér .er það spila-
mennskan, sem er aðalatriðið. Hvernig
væri að reyna að spila úr þessu áður en
lesið er lengra?
V N A s
1. *9 *G!
2. V2 . VD VK *DI!
3. ♦ 9 ♦ K ♦ 2 ♦ 3
4. V7 yio VG *Á!!!
5. *9 *6 *io *2
Staðair er nú orðin þessi:
*8,7.
Þið sjáið nú, að hverju sem A. spilar út
fær N. slaginn og með því að hreinsa
trompin í tveimur slögum getur hann
þjarmað svo að V., að S. komist að. Ef V.
heldur i laufið, nær S. ekki nema einum
slagi á laufið, þrátt fyrir átta á hendinnil
— Observer.
með öllum þorra atkvæða, mót-
atkvæðalaust.
Síðan voru lög félagsins borin
upp og samþykkt grein fyrir
grein og í lieilu lagi. Eru þau
sniðin eftir lögum félagsins i
Reykjavík.
Stjórnarkosningu var fretsað
til væntanlegs framhaldsstofn-
fundar síðar, en kosin var
þriggja manna nefnd til þess að
boða til hans. Hlutu þessir
kosningu :Sigurður L. Pálsson,
menntaskólakennari, Þorsteinn
Stefánsson, bæjargjaldkeri og
frú Ingibjörg Halldórsdóttir.
Á fundinum sóttu rúmlega 50
manns um upptöku í félagið, og
voru karlmenn þar í talsverðum
meirihluta.
Þá flutti Jónas Kristjánsson,
læknir, fróðlegt erindi og rakti
sögu náttúrulækningastefnunn-
ar og skýrði að öðru leyti frá til-
gangi félagsskaparins og starfsað-
ferðum. Því næst svaraði hann
nokkrum fyrirspurnum, er fund-
armenn beindu til hans.
Fundinn sóttu 70—80 manns.
Jónas Kristjánsson, læknir, er
svo sem kunnugt er einn af mæt-
ustu og menntuðustu læknum
landsins og áliugasamur mjög
um heilbrigðismál. Hann er nú
74 ára gamall, en léttur á sér og
frísklegur sem unglingur væri,
þrátt fyrir nærfellt hálfrar aldar
ósérhlífinn þrældóm,