Dagur - 30.11.1944, Blaðsíða 6

Fimmtudaginn 30. nóvember 1044

D AGUR
HRDSIM b8rS :r
<*>?

(Framhald).
félaginu. Það mundi hann geta séð um. Honum fannst það blátt
áfram fallegt, að hann skyldi geta komið þessu til leiðar fyrir þau
tvö, sem hann elskaði bæði, þótt honum sjálfum blæddi inn á
meðan. Hann mundi aldrei geta litið neina aðra konu augum,
fyrst hann fékk ekki ísabellu. Hann mundi fá að halda börnum
þeirra Edwards undir skirn og eftir mörg, mörg ár, þegar hann
væri orðinn grár og gamall, og hjónin komin undh' græna torfu,
mundi hann segja dóttur ísabellu frá því, að hann hefði alla tíð
elskað móður hennar. Honum vöknaði um augu, þegar hann dró
þessa mynd upp í huga sér.
Hann ætlaði að koma Edward að óvörum og þess vegna hafði
hann ekkert látið vita um ferðir sínar. Þegar hann loksins kom til
Tahiti lét hann flytja sig til De la Fleur gistihússins. Edward
mundi sannarlega verða hissa, |>egar liann sæi liver væri kominn
til eyjarinnar!
„Geturðu sagt mér hvar eg get hitt Edward Barnard?" spurði
hann fylgdarmanninn á leið til gistihússins.
„Barnard?" sagði fylgdarmaðurinn. „Eitthvað kannast eg við
nafnið.“
„Hann er Ameríkumaður, hávaxinn, jarphærður og bláeygður.
Hann hefir verið hér meira en tvö ár.“
„Eigið þér við bróðurson Jacksons?"
„Bróðurson hvers?“
„Broðurson Arnolds Jaeksons.“
„Við getum varla verið að tala um sama manninn,“ sagði Bate-
man, og talið féll niður.
Honum var ekki rótt. Það var skrítið, að Arnold Jackson skyldi
búa hér áfram undir hinu alræmda nafninu sínu. Allir hlutu að
vita um glæpaferil hans og þó hann gerði sér ekkert far um að dylj-
ast. Bateman gat ómögeulega gert sér grein fyrir hvaða mann hann
gæti nefnt bróðurson sinn, því að hann hafði aldrei átt neinn bróð-
ur og Mary Longstaffe var eina systirin.
Þegar Bateman hafði komið sér fyrir á hótelinu, spurðist hann
til vegar til verzlunarhúss Braunschmidt & Co Það var aðeins
skammur spölur þangað. Verzlunin var við aðalgötuna, niður við
höfnina. Bateman var feginn að vera kominn á þurrt land aftur,
eftir átta daga sjóvolk, og var í bezta skapi, þegar hann lötraði
niður sólheita götuna í átt til hafnarinnar. Þegar hann hafði fundið
húsið var hans fyrsta verk, að spyrja eftir framkvæmdastjóranum,
og innan lítillar stundar var honum vísað inn í búðina, sem var
sambland af vörukeymsluhúsi og sölubúð. Þar inn af var skrif-
stofan og við skrifborð þar sat feitur, sköllóttur maður með gler-
augu. Bateman varpaði kveðju á manninn.
„Þér getið.sagt mér hvar eg get fundið Edward Barnad?“ Mér
skilzt að hann hafi um skeið unnið hér á skrifstofunni.“
„Það er rétt, en eg veit ekki hvar hann er núna.“
„En kom hann ekki hingað með sérstök meðmæli frá Brauns-
chmidt sjálfum? Eg þekki húsbónda yðar mjög vel.“
Maðurinn við skrifborðið leit efasemdaraugum á Bateman. Því
næst kallaði hann fram í búðina:
„Hérna, Henry, — veiztu hvar Barnard er niðurkominn núna?“
„Eg held að hann vinni hjá Cameron," kallaði einhver frammi í
búðinni.
Maðurinn við skrifborðið kinkaði kolli.
„Verzlun Camerons er hérna rétt hjá, þriggja mínútna gang neð-
ar í götunni."
Bateman kinkaði kolli.
„Edward Bateman er bezti vinur minn,“ sagði hann Ioksins.
„Mér kom það mjög undarlega fyrir sjónir, þegar eg heyrði að
hann væri farinn frá Braunschmidt &: Co.“.
Maðurinn við skrifborðið leit enn rannsakapdi á Bateman. Hon-
um leið illa undir þessu augnaráði og hann fann sér til skelfingar,
að hann roðnaði.
„Eg geri ráð fyrir, að Braunschmidt & Co. og Edward Barnard
hafi ekki átt skap saman,“ svaraði sá þykkholda, eftir stundarþögn.
Bateman fannst lítið til um kurteisi þessa náunga. Hann stóð á
fætur, talsvert þóttafullur á svip, bað hann afsaka ónæðið og
kvaddi.
Hann gekk út úr búðinni og Iiann þóttist finna, að náunginn á
bak við skrifborðið-hefði ekki verið eins fáfróður um hagi Edwards
og hann lét, en hins vegar engan veginn tilleiðanlegur til þess að
leysa frá skjóðunni. Hann gekk niður götuna, eins og honum
hafði verið sagt, og eftir örskamma stunr kom hann að sölubúð
Camerons. Þetta var lítil búðarhola og á leiðinni niður að höfn-
inni hafði hann gengið fram hjá fjölda slíkra búða. Þegar inn úr
dyrum kom sá hann, að maðu rstóð við búðarborðið og mældi
baðmullardúk. Hann þekkti þegar Edward og honum hnykkti við,
er hann sá vin sinn önnum kafinn við svo lítilmótlegt starf. En
(Framhald).
Þökkum innilega samúðarskeyti, minningarspjöld, heim-
sóknir og á hvern annan hátt vottaða hluttekningu, í tilefni
fráfalls okkar hjartkæra sonar og bróður,
STEINÞÓRS.
Guð blessi alla hlutaðeigendur.
Hansína Steinþórsclóttir. Loftur Guðmundsson.
Guðný Loftsdóttir. Þórarinn Loftsson. Eiríkur Loftsson.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem á einn og ann-
an liátt veittu hjálp og auðsýndu samúð við andlát og jarðar-
för okkar hjartkæru móður, HELGU SIGFÚSDÓTTUR.
Börn hinnar látnu.

LÖGTAK
Manntalsbókagjöld, svo sem fasteignaskattur, tekju- og
eignaskattur og stríðsgróðaskattur, lestagjöld og lífeyrissjóðs-
gjöld, hundaskattur og námsbókagjöld á Akureyri fyrir árið
1944, skulu tekin lögtaki á kostnað gjaldenda viku eftir aug-
lýsingu úrskurðar þessa.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu og Akureyrarkaupstaðar,
27. nóvember 1944.
Sig. Eggerz.
'^h>fiH>fiB>fiH>fiH>fiH>fiHÍH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiH>fiBÍH>fiH>fiH>fiH>fiH>l
9
C>Q><S>Q><S><&S><S><S><S><S><$><&&S><$><Í><$4><&$><$><&&$>Q><M>4><S><$><$><$><$><M^
Tilkynning frá ríkissfjórninni
Brezka flotastjórnin hefir tilkynnt íslenzku ríkisstjórn-
inni, að nauðsynlegt sé, að öll íslenzk skip, 10 til 750
smál. að stærð, fái endurnýjuð, eins fljótt og hægt er
eftir 1. desember 1944, ferðaskírteini þau, sem um ræð-
ir í tilkynningu ríkisstjórnarinnar, dags. 7. marz 1941.
Skírteini þessi verða afgreidd sem hér segir: í Reykja-
vík hjá brezka aðalkonsúlnum, á Akureyri hjá brezka
vicekonsúlnum, á Seyðisfirði hjá brezku flotástjórninni
og í Vestmannaeyjum lijá brezka vicekonsúlnum.
Atvinnu- og samgöngumálaráðuneytið
17. nóv. 1944

Mölbrjófar
Mölbrjófasköff
Jámkarlar
Kaupfélag
EyfirÖinga
Járn- og glervörudeild.
UKIÐ:
MIKIÐ ÚRVAL AF
ALLS KONAR
SNYRTIVÖRUM
Stjörnu Apótek
VETRARFRAKKI,
mjög vandaður, á meðal-
mann, til sölu og sýnis á
afgreiðslu Dags.
Af sjónarhóli. . framh. af 2. síðu
fyrir þá, sem sumarið 1942
studdu Reykjavík til enn meiri
áhrifa á málefni þjóðarinnar
með kjördæmabreytingunni
óheillavænlegu. Hvernig snúast
þeir, sem á „landsbyggðinni“
búa, við hinum nýju áform.um
stjórnarflokkanna, um að vega
enn í hinn sama knérunn, —
„jafna kosningaréttinn“ enn,
yeikja enn áhrif byggðanna á
gang þjóðmálanna?
Merkileg nýjung.
í öllu nýsköpunarmoldviðri
stjórnarflokkanna má koma auga
á einn fastan punkt, sem er mik-
iisverður og til framfara horfir.
Það er stofnun fullkominnar
rannsóknarstöðvar fyrir land-
búnaðinn. Búfjársjúkdómarnir
eru eitt af meginvandamálum
komandi tíða. Þær aðgerðir, sem
hingað til hafa verið reyndar,
liafa engan veginn gefizt vel og
hafa þó kostað of fjár. Ef til vill
verða vísindin þess megnug að
koma hér til hjálpar og að því
miðar þessi framkvæmd. Aljtingi
hefir J^egar veitt 1 millj. króna
til fyrirtækisins og Rockefeller-
stofnunin í Bandaríkjunum sem
styrkir vísindastarfsemi víða um
heim, mun leggja frarn helming
stofnkostnaðar. Forsaga málsins
er sú, að í sumar, er landbúnað-
arráðherrann, Vilhjálmur Þór,
var vestur í Bandaríkjunum, hóf
hann máls á þessu við Rockefell-
erstofnunina og fékk góðar und-
irtektir. Lagði hann síðan málið
fyrir fjárveitinganefnd Alþingis,
sem flutti tillögu um fjárveit-
ing uþá, sem nú hefir verið sam-
þykkt. Hefir þessu máli livar- ‘
vetna verið vel fagnað og Vil-
hjálmi Þór vel þakkað ’ians
framtak í málinu. Ein undan-
tekning er þó. Morgunbl. segir
frá nýmæli þessu í „bréfi frá Al-
þingi“. Er þar Pétri Ottesen
þakkað fyrir flutning hans á mál-
inu' og Pétri Magnússyni I jár-
málaráðherra fyrir mikilsveiðan
stuðning við það. Mun það sjálf-
sagt verðskuldað. Hins vegar er
að engu getið um þátt fyrrv.
landbúnaðarmálaráðherra, sem
er þó sýnu mestur og drýgstur.
Slíkar eru leikreglur Mbl.
Ný tækni enn.
En svo aftur sé vikið að hinni
nýju tækni, sem mjög er nu
rómuð, þótt lítið sé hún áþreif-
anleg ennþá, er rétt að vekja at-
hygli á einu atriði. Hér í blaðinu
var nýlega sagt frá fundi Fram-
sóknarmanna á Akureyri og um-
ræðum þeirra um bæjarmál og
framtíðarhorfur bæjarfélagsins.
Meðal annars var rætt um nauð-
syn þess ,að hefja þegar undir-
búning að nýrri aukningu Lax-
árvirkjunarinnar. í þeim um-
ræðum kom fram tillaga, sem vel
er Jress verð að henni sá gaumur
gefinn. Hún var um það, að rétt
væri að rannsaka hvaða mögu-
leikar væru í hveragufunni tii
rafvirkjunar. Eins og kunnugt
er hefir nýlega verið gerð athygl-
isverð tilraun með slíkt fyrir
sunnan. Hveragufa hefir verið
látin reka gufuvél, sem síðan
hefir framleitt rafmagn. Væri
ekki ástæða til að athuga hvaða
möguleikar til rafvirkjunar búa
til dæmis í afli Uxahvers, sem er
að finna einmitt í nágrenni Lax-
árstöðvarinnar? Norðlendingur.