Dagur - 11.01.1945, Qupperneq 7

Fimmtudaginií 11. janúar 1945.
D A G U R
7
Tilkynning
Með tilvísun til tilkynningar Viðskiptaráðsins,
dags. 11. okt. s.l., hefur ráðið ákveðið, að frá og
með 15. jam 1945 skuli vörubirgðir, sem eru
eldri en frá 6. okt. 1944, verðlagðar samkvæmt
ákvæðum tilkynningar þessarar. Þetta tekur þó
aðeins til þeirra vörutegunda, sem verðlagsákvæði
voru sett um í fyrsta sinni með ofangreindri til-
kynningu.
Reykjavík, 27. des. 1944.
V erðlagsst jórinn

FÉLAGSRAÐSFUNDUR K. E. A.
verður haldinn á Akureyri, föstudaginn 19.
janúar n.k. og hefst í starfsmannasal félagsins
kl. U/2 e. h.
Stjórn Kaupfélags Eyfirðinga.
Efemía Benediktsdóttir, kona
kona Gísla Konráðssonar, var
ágætlega hagorð. — Var það j
almæli, að ort hefði hún bezt j
kveðnu rímuna í Andrarímum
— Draugsrímuna sem kölluð
var, — og hendir ein vísa í
mansöng rímunnar á, að svo
muni hafa verið.
Þegar þau hjón bjuggu í
Skagafirði, var eitt sinn hjá
þeim unglingsstúlka, er Gísli
hafði oft gaman af að glettast
við. — Var það vani Efemíu,
eins og þá var reyndar altítt, að
skammta fólki sínu í búri og
láta vinnukonur eða unglinga
bera matinn til baðstofu. — Var
það þá eitt kvöld, að hún var að
skammta, og unglingstsúlkan að
bera inn. — Bar hún sig þá upp
við húsmóður sína um það, að í
hvert sinn, er hún kæmi inn,
kvæði Gísli um 'sig níðvísur. —
Sagði þá Efemía, að sjálf skyldi
hún fara með næsta skammt;
tók hún þá matinn og gekk til
baðstofu. — Gísli sat á rúmi
sínu og kembdi ull, leit hann
ekki af kömbunum, en kvað
þegar við raust, er hann heyrði
að irtn var komið, og byrjaði
þarmig:
Enga kurt her auðarlín,
er í ringu standi,
en ekki komst hann lengra, því
Efemía tók þegar við og sagði:
Konráðsson við konu sín
kveður svolátandi.
Varð Gísla bilt, við og er þess
ekki getið, að harm hafi skemmt
sér þenna leik aftur.
(Handrit Harmesar í Hleið-
argarði).
★
Gáta eftir Þorvald Jóhannes-
son, sem dáinn er fyrir allmörg-
um árum og átti síðast heima i
Rauðhúsum i Saurbæjarhreppi.
Fyrst var eg drykkur af feitum klerks-
nafna,
sem torðum var mikill fræðimaður.
Þar næst var eg af hyrsinnishlóðum
hreint lagðut flatur við raméjörva
byééiné-
Svo var eg stunéinn 'með sverðatýs-
heiti
oé fleinum úr melrakkabýli troðið í
éötin!
eé teyéðist þá allur, unz teyéjan í mér
var klárleéa þrotin.
Þeir voru reknir með fjallaófæru,
féll mér það hvorki vel eða illa.
Veran þar éerði miévíst mjöéóþjálan,
var þar kafþoka flest um daéa.
Loksins var eé þó burt þaðan,
mié lanéaði ei heldur í meira af svo
éóðu,
en það var samt ekki alltsaman búið:
Eg var strax keyrður saman tvöfaldur
oé við mié brúkuð aðferð, er hafa
aðérundir þá er tilbúa rekkum
hreint ómissandi hrollkuldaverjur.
Hér við eé breyttist oé það ekki lítið.
Eé varð á svipstundu allsannarseðlis,
áreiðanleéa af blauðu kyni.
En svo að þessu öllu búnu
í mié var látið bjaðarreyfi.
Ráðninéar sendist blaðinu.
★
Sigluvíkur-Sveinn, æm eitt
sinn átti heima á Kjarna og var
stundum kenndur við þann bæ
kvað eftirfarandi vísu um Sig-
urð nokkurn Kristjánsson, sem
einnig var hagorður og þótti
nokkuð níðyrtur í kveðskap
þegar því var að skipta:
Nef ber strýlu náfölur,
napurt vítir meðbræður,
innföll skrítin oft hefur
einn frá Grýtu Sigurður.
Sigurður svaraði með þessari
stöku um Svein:
Kjarna-Sveinn illhvataður,
hvergi hreinn, lúsataður,
í hrygg óbeinn, marghataður,
hórdóm einn í rataður.
Úr greinargerð vegamáiastjórá.
(Framhald af 1. síðu).
eiðarinnar sérstaklega unnið í
Skagastrandarvegi, Út-Blöndu-
11 íðarvegi, S iglu f jarðarskarðs-
vegi, Svalbarðsstrandarvegi og
Brekknaheiðarvegi. í Skaga-
strandarvegi er verið að leggja
nýjan vegkafia skammt utan við
Blönduós út að Laxá, og mun
meginhluti hans verða fullgerð-
ur á næstu 2 árum. í Blöndu-
hlíð í Skagafirði er nú kominn
allgóður vegur frá Héraðsvatna-
brú á Grundarstokki um 12 km.
út byggðina og er þá leið þessi
austan vatna, alla leið að ytri
arúnni orðin nokkuð greiður
vegur. í Siglufjarðarvegi var
mest unnið í Fljótum og er nú
orðið bílfært skammt út fyrir
Hraun, en að norðan upp í há-.
skarðið, sem er rúmlega 600 m.
yfir sjó. Er fyrirhugað að ljúka
vegagerð þessari á 2 árum. Á
Svalbarðsströnd er fyrirhugaður
vegur allt út til Höfðaverfis.
Varð kaflinn út að Miðvík full-
gerður í ár, en ólagðir eru enn
um 6 km., sem ætti að ljúkast á
3 árum. Brekknaheiðarvegur
liggur frá Þórshöfn áleiðis til
Langanesstranda og eru enn
ólagðir um 6 km. til byggðar ná-
lægt Gunnólfsvík.
Á Austurlandi var víða unnið
að minniháttar vegagerðum, en
vegna manneklu og vélavöntun-
ar var frestað vinna í Odds-
skarðsvegi milli Eskifjarðar og
Norðfjarðar, svo og að mestu
ieyti í Fjarðarheiði. Nokkuð var
unnið í Fáskrúðsfjarðarvegi, sem
nú er nær því kominn að Hafra-
nesi við Reyðarfjörð, en þaðan
er hæg sjóferð innfjarðar til
Eskifjarðar.
Lengd akfærra þjóðvega er nú
nær 4500 km. og eðlilegt, að við-
halds- og nauðsynlegasti um-
bótakostnaður nemi árlega all-
miklu fé. Hann varð þannig alls
irúmar 11 millj. kr. 1943, en 1944
væntanlega um 8 millj. kr.
Allmargar nýjar brýr voru
gerðar, en flestar smáar, og varið
samtals til brúargerða nær 1
millj. kr. Eru þessar helztar á
Norðurlandi: Vesturhópshólaá í
Húnavatnssýslu, Kornsá í Vatns-
dal, Brúnastaðaá í Fljótum og
Reykjadalsá hjá Laugaskóla í
Þingeyjarsýslu. — Fjárveitingar
voru fyrir hendi til 20 annarra
brúa, víðsvegar á landinu, en
þeim varð að fresta, sumpart
vegna vöntunar á efni og brúar-
smiðum.
F. H. Cumberworth
„Pabbi er með inflúeiuu, börnin mega ekki koma inn.“ BILLI: „Það hlýtur að vera dæmalaust gott, að fá „l>ú mátt koma inn, mamma, 'við liöfum líka inflúenzu."
inflúenzu, — sérðu jarðarberjaklasann, sem pabbi faer,