Dagur - 18.08.1948, Blaðsíða 8

8
Bagur
Miðvikudaginn 18. ágúst 1948
Er aflahrolan é koma?
Saltað á öllum bryggjum á Siglufirði í nótt
Rétt í þeim svifum, að blaðið er að fara í
pressuna, berast þær fregnir, að ýmis síldar-
skipanna bafi fengið góða veiði í gærkveldi og
nótt. Verið er að salta af einu skipi á Oddeyrar-
r
tanga, ca. 300 tn. A Dalvík stendur og yfir sölt-
un af 6-8 skipum, en tvö á leið þangað ineð
nýjan afla, og önnur tvö væntanleg til Hrís-
eyjar.
Tvær sprengjur frá setuliðsáruimm
gerðar óvirkar í Hlíðarfjalli ofan við
Akureyri. Sprengingarnar ollu miklu
umróti í fjallshlíðinni
Lögreglan hvetur til varfærni, því að fleiri
sprengjur, sem enn kunna að vera virkar,
hafa fundizt á þessum slóðum
Blaðinu tókst ekki að ná síma-
sambandi við Sigluí'jörð í tæka
tíð ,en heyrzt hefir — að vísu á
skotspónum — að mikil síld hefði
borizt þangað í nótt.
í gærkveldi var hins vegar út-
litið þannig, að líklegast var tal-
ið, að síldveiðiskipin myndu yfir-
Fyrstu dilkunum var slátrað í
sláturhúsi KEA hér í bænum á
föstudaginn var. Voru þeir vel
vænir á þessum tíma árs. Kjötbúð
KEA selur að jafnaði lifur, hjörtu
og mör, en ný svið munu senni-
lega koma þar á markaðinn næstu
daga. Þá mun kjötbúðin hafa nýj-
an blóðmör og kæfu á boðstólum
öðru hvoru, þegar hægt verður
að koma því við.
Framleiðsluráð landbúnaðarins
ákvað fyrsta hámarksverð á
dilkakjöti af nýslátruðu 21 krónu
hvert kg. í smásölu, en kr. 18.50
pr. kg. í heildsölu. Gilti verðlag
þetta frá og með mánudeginum
26. f. m., en í gærkveldi tilkynnti
ráðið lækkun, 3.10 kr. pr. kg.
Þá hefir viðskiptanefnd ákveð-
ið hámarksverð á hraðfrystu
hvalkjöti, sem selt er í pöklcum,
er vega 2 ensk pund. Skal pakk-
inn af hvalkjötinu kosta lcr. 6.75
í smásölu og kr. 5.60 í heildsölu.
Frá og með 2 ágúst skal heild-
söluverð á kjöti af ungum hross-
um vera kr. 5.50 pr. kg., sam-
kvæmt ákvörðun fiamleiðslu-
ráðsins.
Góð laxveiði í sumar
Samkvæmt upplýsingum veiði-
málastjóra, hefir sumarið í sumar
orðið með beztu sumrum, hvað
laxveiði snertir. Er það lang-
mesta laxveiðisumar nú í nokkur
ár, en þess ber þó líka að geta, að
síðustu sumur hafa verið mjög
léleg laxveiðisumur.
Yfirleitt hefir stangarveiði ver-
ið góð í öllum veiðiám og lax
sums staðar gengið nýjar ár.
Þurrkar sunnanlands hafa hins
vegar nokkuð torveldað laxgöng-
ur í minni ám.
leitt bráðlega hætta veiðum, ef
ekki rætist úr með aflabrögðin á
næstunni. Voru sum þeirra jafn-
vel þegar hætt, svo sem ísleifur
frá Hafnarfirði, bátur frá Norð-
firði og loks einn bátur enn, þó
vélbilun muni hafa ráðið þar
nokkru um.
Furðuleg fiskisaga:
10-15 tunnur síldar fást
6r tveimur hvölum, er
veiddust 100 mílur út
af Faxaflóa
Mánudagsblað Vísis skýrir svo
frá, að íslenzkifr hvalveiðibátar
hafi sl. föstudagsnótt veitt fjóra
hvali um það bil 100 mílur út af
Faxaflóa. Þegar komið var með
aflann á hvalveiðistöðina í Hval-
firði, voru skepnurnar skornar
og flaut þá síld af ýmsum stærð-
um, allt upp í stóra hafsíld, um
skui’ðvöllinn, þegar stungið var á
iði-um tveggja hvalanna. Komu
alls 10—-15 tunnur á land á þenn-
an hátt. Þá er þess getið, að það
sé daglegur viðburður að sjá
rauðátu í innyflum hvalanna.
Af þessu virðist ljóst, að tals-
verð síld sé djúpt vestur af landi
nú, rniklu dýpra en bátar leita og
láta í’eka. Væri vissulega rétt að
rannsaka þessar slóðir hið bi’áð-
asta og ekki aðeins nú í sumar,
heldur og á næstu árum.
KOMINN HEIM.
Snoi'i’i Sigfússon námsstjóri er
nýkominn heim úr utanlandsför.
Sat hann 15. norræna kennara-
mótið, sem haldið var í Stokk-
hólmi dagána 3.—5. þ. mán. Mun
hann í næsta blaði segja lesend-
um Dags frá tíðindum, er gerzt
hafa í garði fi-ændþjóðanna,ogfrá
þinginu, en þar voru saman-
komnir um 3000 kennarar víðs
vegar að af Norðurlöndum.
Þrumuguð austursins
merkir fleiri en fylgis-
menn sína með hamri
og sigð!
„Die Welt“ð hið opinbera mál-
gagn brezka setuliðsins í Þýzka-
landi skýrði nýlega frá því, að
ýmsir pólitískir fangar Rússa í
Buchenwald-fangabúðum, konur
jafnt sem karlar, séu tattoveraðir
á berar herðarnar með kommún-
istamerkinu, hamri og sigð.Blaðið
nefnir þetta aðeins sem eitt dæmi
af fjöldamörgum um hroðalegar
misþyrmingar, er fangarnir verði
að sæta, en flestum þeirra sé gefið
að sök að hafa gagnrýnt Rússa og
hernámsstjórn þeirra, og annað
þ. u. 1. Nýlegar hefir öllum Naz-
istum í fangabúðum verið sleppt
lausurn, en 10.000 pólitískir fang-
ar úr lýðræðisflokkum, þ. á. m.
170 konur, sitja þar nú í haldi við
hin ömurlegustu skilyrði og
miskunnarlausar ofsóknir.
(Fi-amhald af 1. síðu).
árum áður en fóstri minn dó, ár-
ið 1887, en þaðan fluttist eg með
fóstru minni að Botni og síðar að
Syði’i-Tjöi-num á Staðarbyggð.
Þú munt alltaf hafa ætlað þér
að gerast bóndi?
Já, ekki minnist eg annai’s. Og
eg reyndi að búa mig undir það
hlutskipti eftir föngum. Gekk í
Hólaskóla á sínum tíma og lauk
þaðan búfræðiprófi eftir tveggja
ára nám. Skömmu síðar gekk eg
að eiga Guði’únu dóttur Jónasar
bónda og hagyrðings á Syðri-
Tjörnum, Benjamínssonar, sem
reyndist mér liinn ágætasti og
ástfólgnasti lífsförunautur til
æfiloka. Við hjónin eignuðumst 4
börn alls, dreng, sem dó í
beinsku, og þrjár dætur, en tvær
þeirra misstum við uppkomnar,
svo að nú er aðeins ein dóttir eft-
ir, Þórunn, sem eg dvelst nú hjá
í bezta yfirlæti í ellinni.
Fóruð þið hjónin strax að búa
eftir giftinguna?
Ónei. Fyrst réðumst við til
Magnúsar bónda og kaupmanns
á Grund í Eyjafii’ði, og var eg
ráðsmaður fyrir búi hans um
tveggja ára skeið. Þaðan flutt-
umst við til Akureyrar, og starf-
aði eg þar við tóvélamar fjögur
Síðan hið erlenda setulið yfir-
gaf landið hafa við og við fundizt
sprengjur í námunda við staði
þá, er það dvaldi á. Ei’u sumar
sprengjurnar óvirkar, • en sumar
stói’hættulegar og hafa valdið
mannskaða, svo að enginn skyldi
hreyfa þá hluti, sem fiimast
kunna og líkjast spi’engjum.
Síðastliðið sumar var hér á
ferð ei’lendur liðsforingi, sem
stai’faði að því að ónýta fundnar
sprengjur. Hann kom hingað til
Akureyrar og með honum lög-
regluþjónn úr Reykjavík, Þorkell
Steinsson, sem lærði af honum
stai’fann. Þeir félagar eyðilögðu
eina sprengju hér í nágrenninu
og reyndist hún óvirk. Nú fyrir
skömmu var Þoi’kell Steinsson
aftur hér á ferð. Kom hann frá
Seyðisfirði, þar sem hann hafði
verið í umræddum erindum, og
var hann fenginn til að eyðileggja
tvær sprengjur, sem kunnugt var
um að voru hér í Hlíðai’fjallinu.
Voru þær virkar og gei’ðu mikið
umrót, er þær sprungu.
Lögreglunni hér hefir borizt
vitneskja um fleiri sprengjtu-
uppi í fjallinu og eru menn góð-
næstu árin. Það var fyrst árið
1904, að við settum bú saman að
Hraukbæ í Kræklingahlíð og
bjuggum þar í tvö ár, en flutt-
umst þaðan að Yti’i-Skjaldax’vík.
En árið 1908 losnuðu Sílastaðir í
sömu sveit og fluttumst við þá
búferlum þangað og bjuggum þar
æ síðan, unz kona min andaðist
fyrir fjórum árum síðan. Og ekki
get eg neitað því, að alltaf sakna
eg Sílastaða, sveitarinnar og
gróðui’moldai’innar, þótt vel og
ágætlega hafi farið um mig í alla
staði, síðan eg fluttist til bæjar-
ins.
Eg veit, að þú hefir komið all-
mjög við sögu í félagsmálum
sveitar þinnar og héraðs.
Varla er nú oi’ð á því gex’andi.
En yíst hafa þó sveitungar mínir
trúað mér fyrir ýmsura opinber-
um störfum. Eg átti t. d. sæti í
hreppsnefnd Glæsibæjai’hrepps í
24 ár, var þar lengi foi’ðagæzlu-
maður, í stjórn nautgrxparæktar-
félags hreppsins og kom nokkuð
við sögu ýmissa vei’klegra fram-
kvæmda í sveitinni, svo að eitt-
hvað sé nefnt. En af öllum slíkum
stöi’fum er mér þó langkærast að
minnast þátttöku minnar í Kaup-
félagi Eyfii’ðinga frá upphafi fé-
lagsins til þessa dags.
Já, vel á minnzt. Þúhefir lengi
fúslega beðnir að tilkynna henni,
ef sprengjur finnast, og jafnframt
er alvai’lega varað við að snerta
á þeim.
verið eindreginn samvinnumað-
ur.
Ójá. Eg hefi ávallt verið trúað-
ur á mátt og hlutverk samvinn-
unnar, og eg vona, að eg verði
aldrei svo gamall og sljór, að eg
gangi af þeirri trú. Hvar væru
Eyfirðingar nú á vegi staddir, ef
KaupfélagsEyfirðinga hefði ekki
notið við? — Gamli maðui’inn
færist allur í aukana, þegar hann
segir þetta, og hann bætir við
með áherzluþunga í rómnum: —
Og eg hefi ávallt staðið hiklaus
og ákveðinn með þeim eina
stjói’nmálaflokki, er fylgt hefir
málefnum samvinnumanna fast
og hiklaust eftir í fullri einlægni
og alvöru, en það er auðvitað
Framsóknarflokkui’inn, því að
allir aðrir flokkar hafa ýmist sýnt
samvinnumálunurn fullt tómlæti
og hálfvelgju, þegár bezt lætur,
en oftast þó fullan fjar.dskap. Eg
treysti því einlæglega, að Fram-
sóknai-flokkurinn bi-egðist sam-
vinnustefnunni aldrei.
Þú munt eiga margs að minnast
í sambandi við þátttöku þína í
félaginu öll þessi ár.
Víst er um það. Eg hefi átt sæti
sem fulltrúi á öllum aðalfunduni
KEA frá því, að félagið var stofn-
að og allt til þessa dags. Og síðan
deildaskipting komst á í félaginu,
en það var fljótlega eftir stofnun
þess, hefi eg verið deildarstjóri
þess í Glæsibæjarhreppi og er
það raunar enn, samkvæmt ein-
dreginni ósk sveitunga minna,
þótt eg sé fluttur burt af deildar-
svæðinu. — — Ágúst Jónasson
segir mér fjöldamargar sögur af
einstökum atburðum í sambandi
við kynni sín af félagsrekstrinum
og samskipti sínu við stjórn fé-
lagsins og framkvæmdastjóra öll
þessi ár. Og margt fleira fi-óðlegt
og skemmtilegt ber auðvitað á
góma, þessa stuttu stund, sem við
röbbum saman, þótt þoss sé eng-
inn kostur, rúmsins vegna, að
rekja þráðinn lengra að sinni. En
þegar eg kveð þennan aldna og
gjöi’vilega sæmdarmann, og hann
hvei-fur aftm’ til varðstöðu sinnar
á Lónsbrú, tekur hann rösklega
og þéttingsfast í hönd mér að
skilnaði og segir með áhuga-
glampa í augum.
—• Eg er stoltur af því að hafa
verið ókvikull liðsmaður sam-
vinnuhreyfingarinnar öll mín
manndómsár. — Og eg er stoltur
af félaginu mínu, eins og eg kalla
það------félaginu okkar allra.
Sumarslátrun hafin í sláíurhúsi
K. E. A. á Oddeyrartanga
Nýtt dilkakjöt kostar nú 17,90 kr. pr. kílógram
Lækkaði í morgun um kr. 3,10 pr. kg.
— Óhvikull liðsmaður
samvinnuhreyfingarinnar