Dagur - 27.10.1948, Blaðsíða 6

t)
D A GUR
Miðvikudaginn 27. október 1948
MAGGIE LANE
Saga eftir Frances Wees
50. DAGUR.
PALL C. JONSSON í Garði
Nokkur minningarorð
(Framhald).
„Já, en við komumst seint af
stað og við vorum þar ekki lengi.
Við spurðum á pósthúsinu og á
brautarstöðinni, en enginn kann-
aðist við Maggie Lane. Enginn
vissi heldur til þess að nokkur
stúlka úi' bænum hefði verið
næturklúbbssöngvari. Þegar við
spurðum urn rauðhærða stúlkur,
var okkur sagt að þær væru
margar í bænum. Eg held að hún
sé ekki frá Penfield. Fólk mundi
hafa tekið eftir henni í svo litlum
bæ.“
„Skildi hún nokkuð eftir í her-
berginu sínu, sem gæti gefið til
kynna nokkuð um hana?“ spurði
Anthony.
„Nei, þar var ekkert, það er að
segja nema allt það, sem við
keyptum og gáfum henni meðan
hún var hér. Meira að segja
minkpelsinn. Hún skildi alla
beztu hlutina eftir. Hún hefir far-
ið burt í sléttum kjól og kápu.
Öll beztu fötin voru kyrr. En hún
fór með allar nótnabækurnar.“
Eftir andartaks umhugsun sagði
Anthony: „Mér hefir eiginlega
aldrei verið það ljóst fyrr en
núna, að ef til vill tekst okkur
aldrei að finna hana aftur.“
Borgman sagði: „Nei, eg veit
ekki hvar hún er. Eg fékk miða
frá henni, með þakklæti fyrir
kennsluna. Hann horfði athugull
á Anthony. „Þér eruð ekki mað-
urinn hennar?“ sagði hann.
„Nei.“
„Þetta er óvenjulega glæsileg
stúlka. Röddin er ágæt. Ef þér
getið sagt mér sannleikann um
hana og það er eitthvað, sem ég
get gert fyrir hana, þá er mér
það ánægja."
„Það er lítið að segja. Hjóna-
band hennar og bróður míns
var aldrei í rauninn neitt. Það
var ógilt. Og nú er hún horfin."
„En hún kemur væntanlega
aftur?“
„Ef mér tekst að finna hana og
telja henni hughvarf.“
„Eg held að það verði erfitt
verk, að telja hana á að gera eitt-
hvað, sem hún er mótfallin. Eg
hefi sjaldan fyrirhitt jafn mikla
viljafestu í ungri stúlku. Hún
veit hvað hún vill og hvernig hún
á að haga sér til að ná markinu.
Hún stundar nám sitt hjá mér af
hinni mestu prýði. Eg lét hana
meira að segja ekki æfa sig eins
mikið og hún sjálf vildi. Það gæti
haft slæm áhrif á röddina að of-
þreyta hana. En hún virtist mjög
áköf að ná tökum á verkefninu
mjög fljótt. Fyrir því var einhver
ástæða, sem mér er þó hulin.“
„Talaði hún um að vinna fyrir
sér með söng?“
„Nei, en hún ætlaði sér það. Eg
•las það í augum hennar og mér
kom það mjög á óvart, því að eg
vissi að hún var frú Carver. En
hún bjó yfir meiru en ósk um að
verða sjálfstæð og geta unnið
fyrir sér. Hana þyrsti í lærdóm og
þekkingu, eins og hún væri alltaf
óánægð með það, sem hún kunni,
og mjög áfjáð að ná meiri þroska.
Hún vildi enga hálfvelgju í hlut-
unum, heldur fullkomnun. Ef satt
skal segja, hlakka eg til að hún
komi hér aftur og haldi náminu
áfram.“
Jesse Davíðsson, sem nú hét
raunar frú Laurence, var ákaf-
lega vingjarnleg.
„Nei, sæll og blessaður Ant-
hony,“ sagði hún. „Það er svona
rétt við það að eg trúi mínum
eigin augum. Hvernig má það
vera að þú leggur nú leið þína
allt í einu hingað til míns litla og
óásjálega heimilis?"
„Læt eg það nú vera, hvað
húsakynnin eru óásjáleg," sagði
Anthony er hann hafði séð hina
gríðarstóru dagstofu Jessie.
„Mér sýnist nú eitthvað annað."
Jessie hló góðlátlega. Hún var
kát eihs og hún hafði raunar allt-
af vérið, dálítið farin að fitna, en
hafði ekkert af yfirlæti og kulda
móður sinnar. „Jæja, hvað sem
því líður, þá er varla nema von
að eg sé forvitin að vita, hvað
rekur þig hingað, já og að vita
hvort það sé satt að kona Georgs
sé horfin? Og að þau hafi aldrei
verið gift?“
„Er það nú sagt?“
„Já, eg er búin að heyra það
minnsta kosti á sextán stöðum.“
„Það er satt.“
„Var þetta óttaleg manneskja?“
„Nei, ljómandi stúlka, ef satt
skal segja. Falleg, gáfuð, prúð og
hverri stúlku elskulegri í allri
umgengni. En einhvers staðar á
lífsleiðinni hefir hún orðið fyrir
einhverri óhamingju og vera
hennar hjá okkur var víst bara
leit að hefnd. Ef satt skal segja,
kom eg hingað til þess að fá að-
stoð hjá þér.“
„Hjá mér? En góði Anthony,
eg hefi aldrei séð stúlkuna!“
„Það má vel vera, en eg veit
varla hvert eg á að snúa mér í
leitinni, að öðru en því, að dálít-
ið bendir til þess að hún sé héðan
frá Penfield, eða að hún hafi ein-
hver sambönd hér. Þú hefir verið
hér í mörg sumur, Jessie, mamma
þín segir að vísu að þú hafir aldr-
ei umgengist fólkið í bænum, en
auðvitað er það ekki rétt. Þú
þekkir fólk ,ef eg þekki þig rétt.“
„Þetta fer að verða spennandi,“
sagði Jessie. „En hér er enginn
með nafninu Lane, sem mér er
kunnugt um. Auðvitað þekktum
við mjög margt fólk í bænum.
Það var okkar aðalskemmtun, að
finna það. Og sumarið áður en
Hugh fór burtu, fórum við á
dansleiki í bænum. Það var dans-
skáli niður við vatnið, og þangað
(Framhald).
Páll G. Jónsson bóndi í Garði í
Fnjóskadal andaðist 2. októbei'
síðastliðinn. Hann var fæddur 6.
apríl 1869 og var því hálfnaður
með áttugasta aldursárið er hann
lézt. Hann var jarðsunginn að
Draflastöðum 14. sama mánaðar
að viðstöddu miklu fjölmenni.
Komu um 200 manns að Garði
og þágu allir hinar rausnarleg-
ustu veitingar. Veður var þó
slæmt, norðan kaldi og hríðarél.
Sýnir það bezt vinsældir Páls
heitins að svo margt fólk fann sér
skylt að kveðja hann í hinzta-
sinn. Hinar miklu vinsældir Páls
stöfuðu af mörgu: Hann var
gleðimaðui' mikill og hjálpsamur
með afbrigðum. Hann lagði
stund á dýralækningar og hafði
hjálpað margri skepnu í öllum
nærliggjandi sveitum. Ennfrem-
ur hafði hann verið fjallskila-
stjóri í 50 ár og var svo mark-
fróður, að hann kunni utanbókar
flest mörk í Þingeyjar- og
Eyjafjarðarsýslum, hafði og af
glöggskyggni og greiðvikni
greitt fyrir skepnum manna á
réttum og endranær. Hann sat
í markadómi og var formaður
hans hin síðustu ár.
Póll heitinn sat lengi í hrepps-
nefnd Hálshrepps, og var með-
hjálpari í Draflastaðakirkju til
hins síðasta. Hann var félags-
maður í Kaupfélagi Svalbarðs-
eyrar og ötull stuðningsmaður
þess alla sína búskapartíð.
Fyrstu kynni mín af Páli G.
Jónssyni voru þau, að haustið
1894 urðum við samfei'ða í
Möðruvallaskóla; hann þá 25 ára
%
og töluvert lífsreyndur, ófeim-
inn og einarður. Eg var þá 18 ára
stráklipgur, sem aldrei hafði
komið út fyrir sitt „barnrjóður",
svo að heitið gæti. Var hann mér
ómetanleg stoð fyrst í stað og sú
vinátta, sem þá myndaðist milli
okkar, hefir haldist óslitið síðan.
Vegir okkar skildust að nokkru
leyti þegar eg fluttist til Flateyj-
ar, en liann var sá Fnjóskdæl-
ingur, sem oftast heimsótti mig í
Flatey, enda hafði hann á hendi
póstflutning að Brettingsstöðum
í fjölda ára. Sumarið 1907 var
gamla Hálshrepp skipt í tvennt.
Það var áhugamál Páls heitins að
góð kynni héldust á milli hrepp-
anna og tók hann það mjög sárt
að sjá liina „horfnu byggð“ á
Flateyjardalsheiði sífellt minnka.
Eitt af áhugamálum Páls heitins
var að berjast fyrir því að bílveg-
ur yrði lagður yfir Flateyjardals-
heiði og taldi það öruggasta ráðið
til að viðhalda byggðinni, en þar
var hann á undan fjárveitinga-
valdinu, sem sýndist aðrir vegir
nauðsynlegri.
Kvæntur var Páll Elísabetu
Árnadóttur frá Skuggabjörgum,
mikilli fríðleiks- og dugnaðar-
konu, meðan heilsa entist, enda
varð hún oft að sinna jafnt
bónda- sem húsfreyjustörfum, er
Páll var í ferðalögum, að dýi'a-
lækningum eða í póstferðum.
Elísabet lifir mann sinn ásamt
4 börnum þeirra, en þau eru:
Garðar, bóndi í Garði, giftur
Líneyju Árnadóttur frá Knarar-
eyri, Ásmundur, Jón og Ásrún,
sem nú eiga heima í Glerárþorpi.
Jóhannes Bjarnason.
Kaupum vel unna
sjóveftlinga og leisfa
{ hæsta verði. {
VÖRUHÚSIÐ H.F.
..............IIMIMIIMIMIM..........................1111..
»im«iiiiiHMimmmmmH"mMmmHiiHmmMiiHmmmmiiMHm"""MmmmmfiinmiiirmHimirmtntimiM,f>
| AÐVÖRUN
frá Sjúkrasamlagi Akureyrar |
Samkvæmt samþykktum samlagsins eru öll iðgjölcl \
\ til ársloka 1948 fallin í gjalddaga. i
Ber því að greiða þau nú þegar, antiars ieiðir van- 1
| greiðsla til réttindamissis. 1
Læknum og lyfjabúðum er óheimilt að afgreiða á |
í kostnað samlagsins, þá, sem ekki hafa sýnt full skil.
Skrifstofa sjúkrasamlagsins. {
7iimtimimmimimimmiiiiiiiiiiiimmimiiimmmiiioiimmmiimiiiiimmmimmiimmmimimiimimmm7
•iiiititiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiHmtuiiiitiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiUiiillfli"*
| Heimilisiðnaðarfélag Norðurlands
heldur SAUMANÁMSKEIÐ í nóvembermán- I
uði. Byrjar 4. nóvember. Kénnari Þórey Arn- \
\ grimsdóttir. i
i Umsóknir í síma 488, kvöld og morgna.
• uiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiMiiiiiiliiiiiiiimimiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiii*
Blaufsápa
fœst hjá
VerzL Eyjafjörður h.f.
Olíuofnar
Olíuvélar
1, 2ja og 3ja hólfa
Tvíkveikjur
Verzl. Eyjafjörður h.f.
fccst hjá
Verzl. Eyjafjörður h.f.
Hálfbaunir
Heilbaunir
Grænar baunir
Soyjamjöl í pk.
Ntýlen dupöru defl d
og úlibú.
Saltpétur
Natrón
Hjartarsalt
Lárviðarlauf
Þvottablámi
Eggjaduft
Nýlenduvörudcild
og útibú.
Herbergi
til leigu frá 1. nóv., gegn
lítilsháttar lnishjálp.
Afgr. vísar á.
Fjármark mitt,
sem er blaðstýft frarnan
hægra, blaðstýft aftan, biti
aftan vinstra, gef ég hér
með Sævari Magnússyni á
Syðri-Grund, og getur hann
því látið auglýsa það sem
sína eign.
Syðri-Grund, 14. okt. ’48.
Jón Sigurgeirsson.
Auglýsið í Degi