Dagur - 24.12.1948, Blaðsíða 25

25
JÓ^^BLAÐ DAGS
„þeí;ar kláus KOM í GULLGRAFARAÞ0RPIГ
Smásaga
eftir BRET HARTE
Það háfði rignt óskaplega í clal n-
um.
Fljótið flæddi y.fir bakkana og
reif allt méð sér, sem það náði til.
Vegirnir lágu undir vatni, og
aurinn var svo mkill, aðsíðasti Jirað-
jiósfúr, sem var ríðandi, varð að
skjlja póstpokana eftir á miðri leið
og þóttist góður að sleppa með
lausa hestana.
Vegurinn frá bænum, fram dah
inn, að litla sveitaþorpinu, var
várðaður hestvögnum, sem sátu
ifastir í aiirléðjunni.
!>að var aðfangadagskvöld.
Rökkrið færðist yfir litlu kofana
j. þorþinu — vindurinn hvein og
kaSfaði regnhryðjum á gluggártið-
tirnar: Flestir gullnemarnir voru
staddir í kránni lians Tomma
gamla .Allir voru þeir jrögulir.
IJtnræðuefnin voru löngu þrot-
in. Þeir horfðu hugsandi inn í ar-
inglæðuvnar. Deyfðin var svo mikil
að engin virtist taka eftir hqfaslög-
um sem lieyrðust fyrir utan krána-
Og þegar hurðin var opnuð leit
varla nokkur þeirra til mannsins,
sem kom inn, þó þekktu þeir hann
áfíir. Flann vár venjulega kallaður
Gamli. Og var áreiðanlega 70—80
ára, gráhærðiir, en undarlega ting-
legur í andliti og Ineyfíngum
jfartn var auðsjáanlega í góðú skapi
pg tók því ekki strax eftir þung-
lyncfi Télagá sirtna'.
lialtan Cliess Club í ,New York. ]>ar var allt
veglegra en í Manchester, luisakynni, fjii|-
ijienntuö og skákstyrkleikinn. í klúbbnuni
voj'U sumir af bcztu skákmöntjuiu Uan(|arjkj-
anna. t. d. Horowiu. Mcistararnjr voru j>ar
sjaldséðir á fundum, belz't þó Horowitz. kkki
tók eg þátt í innanfálagskapiptefluni Man-
liíttan Chcss Club, en telfdj alloft lausaskákjr
t klúbbnum og farnaðist þar lakar en j Man-
cliester, enda „stepkari" ínenn við að kljást
vestan 'hafsjns.
Gamli hjassaði sér niður í stól,
sló hressilega á öxl þess, er næstur
var og sagði, með hárri glaðlegri
rödd:
„Strákar, eg heyrði glymrandi
sögu um Jimm núna nýlega, — þið
kannist allir við Jimm — sniðugur
náungi það.“
„Jimm er asni.“ lreyrðist utan
úr liorni.
„Mesti lygalaupur," var bætt
við.
Oamli leit fljótlega kringum sig
andlit hans varð alvarlegt.
„Já Jiað er kannski satt að Jimm
er engin sannleikspostuli." röddin
var ekki Jengur glaðleg.
„jJölvað veðui'," hélt hann áfram,
með rödd sem átti vel við umhverf-
ið Engin ansaði.
„Já, og aðfangadagur í dag og
jtiladagur á morgun.“
Engin tók undir, og um stund
var alger þögn í kránni.
„Fleyrið þið félagar, mér datt dá-
lítið í lmg núna alveg í augnablik-
inu,“ það var Gamli, sem enn hélt
áfram, þót-t undirtektirnar væru
daufar. „Þið ættuð allir að koma
Ijeim til njín, við getum fengið okk-
ur Wlúsky-lögg, og sjjílað einn
liring, — en þið ertið líklega ekki í
skapi til þess?“ bætti hánn.við.
„Hvers vegna ekki," gall í Tomm
Flyp næiTÍ glaðlega.
,,Én heyrðu Gamli, heldur þú að
Veturinn 1938—39 var cg alloft áhorfandi á
skákþiugi New York borgar, þar sem m. a.
tefldtt Reshevsky, Fine, Horowitz og fleiti
fiu-gir skákmenn. Var gaman að sjá meistar-
aua kljást þar. A þessu þingi sigraði Reshev,
sky.
hessar endtjrminningar hafa nú orðjð til
þess að kveikja hjá mér liingun til þess að
hahja áfram að iðka hina göfugu skákíþrótt,
én þún hefur nú legið á hillunni í hartn.er
10 ár. En hvort sem úr því verður eða ekki,
kerlingin Jrín verði nokkuð hrifin
af Jrví, að fá okkur alla í heimsókn.“
Áður en Gamli gát svarað, tók Jói
orðið og lét þá skoðun í Ijós að
Gamli ætti kofann og væri líklega
húsbóndi á sínu heimili.
„Jahá, það lield eg, og þið skul-
uð ekki taka kerlinguna alvarlega,
Jiótt hún blási eitthvað svona fyrst,
hún meyrnar, verið þið vissir um
]yað.“ Gamli var dálítið drjúgur ;í
svipinn.
En með sjálfum sér hugsaði
hann, að nærvera félaganna og
nokkrir snapsar mundu gefa sér
hngrekki til að standa dáiítiö í kerl-
ingunni,
Dick, sem mestur var fyrir sér af
öllum gullnemunum, Irafði ekki
lagt neitt til málanna, ennjrá. Nú
tó'k liann pípuna út úr sér og
spýtti.
„Hvernig er Jiað, er strákurinn
þinn eitthvað lasinn, eg sá hann
ekki þegar við vorum að bjarga rek-
anum á land í dag. Hann er ]>ó
vantir að vera við ef eitthvað er um
að vera? — Ef strákurinn er veikur,
gerum við ónæði.“
,,(), skrattakornið, það er ein-
hver vella í stráknum, en það gerir
ekkert."
,,Af stað þá,“ lnópaði Dick, og
Tommi gamli kráreigandinn, var
varla búin.n að átta sig, Jregar krá-
in var orðin mannlaus.
vil eg benda nngum mönnum, t. d. náms-
mönnum, á þ.’i staðreynd, að eigi þcir lyrir
höndtim langdvöl í erlendum stórborgum,
þá opnar skákíþróttin þeim dyr til herdóms-
ríkra kytjua og góðrar afþreyingar í skák-
klúbbum borganna.
Skákjn er riokkurs konar alþjóðamál. ]>að er
gott vegarnesti út fyrir landsteinana að vcra
mcðalsku.ssi í skák! l’css vegna m. a. er tíma
ungra manna ekki illa varið til skákiðkana.
H. Sn.