Dagur - 27.04.1955, Blaðsíða 10
10
D AGUR
Miðvikudaginn 27. aprfl 1955
Klukkan tifar
Smásaga eftir O’Henry
Jón rölti heim á leið. Hann fór
lötur hægt, enda lá honum ekkert
á. Hann hlakkaði ekkert til að
koma heim. Þegar maður er bú-
inn að vera giftur í tvö ár og
býr í lítilli foúð í sambyggingu
í borg, bíða manns ekki lengur
nein óvænt tíðindi. Jón Perkins
rifjaði upp í huganum þrautleið-
inlegt kvöld. Þau voru öll eins.
Kata mundi taka á móti honum
við dyrnar, kyssa hann og skilja
eftir bragð af varalit. Kvöldverð-
urinn mundi einhver glás úr potti
eins og áður, og á eftir kaffi og
brauð með glæru marmelaði.
Þar næst mundi Kata sýna
honum, hvar hún væri nú í
saumaskapnum á veggteppinu,
sem ísmaðurinn hafði áteiknað
fyrir hana. Klukkan á slaginu
hálf átta mundu þau svo taka til
að breiða dagblöðin yfir hús-
gögnin til þess að verja þau fyrir
stoppi úr milligólfinu í loftinu,
sem tók til að hrynja úr því þeg-
ar feiti maðurinn á efri hsrðinni
byrjað að brölta í fimleikaæfing-
um sínum. Háiftíma seinna
mundi hefjast hið venjulega |
kvöldrifrildi hjá nágrönnunum.
Húsbóndinn mundi hrópa og
kalla og skamma konuna.
Jón Perkins vissi þetta allt
fyrirfram, og hann vissi miklu
meira. Hann vissi til dæmis, að
klukkan kortér yfir átta mundi
hann grípa hattinn sinn, og þá
mundi konan hans segja, hér um
bil jafnfljótt, og í sömu ólundar-
tóntegundinni og ævinlega áður:
„Mér þætti fróðlegt að vita hvert
þú ætlar nú, Jón Perkins." „Ja, eg
var að hugsa um að skreppa til
McCloskeys og taka slag með
strákunum," mundi hann svara.
Þetta var orðinn vani í seinni
tíð. Hann kom ævinlega heim
um ellefu leytið. Stundum svaf
Kata. En stundum beið hún eftir
honum og las honum textann.
Forgyllingin á hjónabands-
hlekkjunum var farin að láta á
sjá.
En þetta kvöld virtist ekkert
standast. Hann sá það jafnskjótt
og hann kom inn úr dyrunum, að
efnisskráin var breytt. Þar var
engin Kata til að hlaupa til hans
og kyssa hann. Allt virtist á. öðr-
um endanum í íbúðinni. Föt og
skófatnaður af henni lá eins og
hráviði út um allt.
Þetta var ólíkt Kötu. Jón
horfði með undrun og ógeði á
lokk úr hári hennar, sem sat í
greiðubroti. Það var naumast að
henni hafði legið á! Hún var
venjulega mjög aðgætin að glata
engum hárlokk, heldur safnaði
hún þeim saman í umslagi. Ætl-
aði að nota þá í fléttu seinna,
sagði hún. Á eldavélinni var
bréfmiði, Jón greip hann og las:
„Kæri Jón!
Eg fékk skeyti að heiman og
boð um að mamma væri veik.
Eg fer því með lestinni kl. hálf
fimm. Sam bróðir tekur á móti
mér á stöðinni. Eg skil eftir
kaldan mat í ísskápnum. Eg
vöna að sé ékkert alvarlegt
að mömmu. Viltu borga mjólk-
urmanninum 2 krónur. Mamma
hefur ekki verið vel hress þetta
síðasta ár. Eg skal senda þér
línu á morgun. Eg er að flýta
mér. — Kata.“
Jón stóð ráðalaus með miðann í
hendinni. Þetta hafði aldrei gerzt
fyrr í hjúskapartíð þeirra, að þau
svæfu sitt í hvoru rúmi. Hann las
bréfið aftur, en skildi það ekki.
Hið daglega, vanafasta líf var allt
úr skorðum. Ekkert eins og það
átti að vera.
Hann byrjaði með því að taka
til í íbúðinni, eftir því sem hann
hafði vit á. Þegar hann greip föt
hennar, fór hrollur um hann.
Hann hafði eiginlega aldrei hugs-
að um það, hvernig lífið mundi
vera ef hann ætt enga Kötu. Hún
var orðin óaðskiljanlegur hluti
hans. Hann þurfti hennar með
eins og andrúmsloftsins. 'Það var
nauðsvnlegt, en maður hugsaði
aldrei um það. Og nú, þegar hún
var horfin allt í einu, var engu
líkara en hún hefði aldrei verið
til.
Jæja. Þetta mundi taka nokkra
daga, kannske viku. en honum
fannst eins og dauðinn hefði rétt
fingur að sér. Vanaföst tilvera
var úr skorðum. Oryggistilfinn-
ingin horfin.
Jón tók kaldar kjötsneiðar úr
skápnum, og settist við borðið.
Þar stóð krukka með glæru mar-
melaði. Hann saknaði heitrar
glásar úr potti. Notalega heimil-
istilfinningin var rokin út í veður
og vind.
Lasleiki tengdamóðurinnar hafði
ýtt við sofandi samvizku Jóns og
nú rumskaði hún ónotalega.
Hann settist út við glugga. Hann
langaði ekki lengur til að
reykja. Uti kallaði borgin og allar
lystisemdir hennar. Hann átti
nóttina sjálfur. Hann gat farið án
þess að spyrja nokkurn lifandi
mann. Og hann gat komið heim
þegar honum sýndist. Hann var
frjáls. Hann gat verið úti fram á
rauðan morgunn. Heima mundi
engin suðandi kona til að gera
honum gramt í geði. Nú gæti
hann tekið slag með strákunum.
En allar þessar hugsanir færðu
honum hvorki frið né ánægju.
Honum virtist erfitt að átta sig á
tilfinningum sínum. En það var
einna líkast því, að hann gæti
ekki verið án Kötu. Líklega
höfðu tilfinningar hans gagnvart
henni blundað eitthvað innan um
atburði hversdagslífsns, en nú
voru þær vaknaðar til iífsins á
ný. En Kata var ekki heima.
Já, Jón sá, að hann hafði ekki
verið nógu nærgætinn við Kötu.
Þarna hafði hann farið út á
hverju kvöldi til að spila við
strákana, á meðan hún sat alein
heima og hafði engan til að
spjalla við. Nei, Jón Perkins,
þetta er ekki hægt. Þú mátt ekki
haga þér eins og dóni, sagði hann
við sjálfan sig. Nú verður þú að
breyta til, karl minn. Þú verður
að fara út að skemmta henni. Hún
á það skilið, telpan, að þú sért
góður við hana. Strákarnir geta
átt sig til að byrja með a. m. k.
Uti kallaði gatan og ljósadýrð-
in, en Jón hafði engan áhuga fyr-
ir skemmtunum. Nú-væru strák-
arnir komnir til McCloskeys og
byrjaðir, en Jón langaði ekkert
þangað. Hann hafði tekið ákvörð-
un. Hann iðraðist af hjarta. og
honum leið betur, er hann fann
það.
Jón hafði lagt hægri hendina á
stól. Á stólbakinu lá bláa blússan
hennar Kötu. Hún bar enn svip-
mót brjóstanna og hinnar mjúku
línu. Ermarnar minntu hann á
þrýstna handleggina, sem sífellt
voru að starfa fyrir hann. Og ilm-
inn af líkama hennar lagði að vit-
um hans. Hann greip blússuna og
horfði lengi á hana. Efnið var
gott. Kata hafði alltaf verið svo
hyggin í innkaupum sínum. Já,
hún skyldi eiga betri daga, er
hún kæmi heim. Hvers virði var
lífið án hennar?
Dyrnar opnuðust. Kata stóð á
þröskuldinum með töskuna sína í
hendinni. Jón horfði orðlaus á
hana.
„Æi, dæmalaust er gott að
koma heim,“ sagði hún. „Þetta
var ekkert með mömmu, svo að
eg fór bara. Eg held maður verði
nú að hita sér kaffisopa.“
Þau heyrðu ekki, þegar fim-
leikaæfingarnar á loftinu byrj-
uðu. Og þau tóku heldur ekki
eftir því, að rifrildið í nágranna-
íbúðinni hófst á réttum tíma.
Hávaðinn frá götunni fyllti íbúð-
ina, en þau heyrðu hann ekki.
Jón leit á klukkuna. Hún var
kortér yfir átta. Hann tók hat.tinn
sinn og gekk fram að dyrunum.
„Mér þætti fróðlegt að vita,
hvei’t þú ætlar nú, Jón Perkins?"
sagði Kata í venjulegum ólund-
artón.
„Ja, eg var bara að hugsa um
að skreppa til McCloskeys og
taka slag með strákunum,“ svar-
aði hann. — SÖGULOK.
Kaupakonu
vantar mig nú þegar eða
14. maí.
Karl Frímannson,
Melgerði, Saurbæjarhr.
Rafha eldavél
Notuð en vel með farin
Rafha eldavél er til sðlu.
Sanngjarnt verð.
Afgr. vísar á.
Þrj ár dagsláttur
óræktað land, ásamt litlu
fjárhúsi til sölu.
Afgr. vísar á.
Unglingsstúlka
11—12 ára óskast á sveita-
heimili í sumar.
Uppl. í BSA-búðinni.
Atvinna í heimavist MA
Vantar 2—3 stúlkur 14. maí
til mánaðamóta maí, júní.
Uppl, i síma 1895.
Barnavagn
Vel með farinn SILVER
C.ROSS harnavagn til sölu í
RAUÐUMÝRI 19.
Uppboð
Samkvæmt kröfu fram-
kvæmdastjóra Skipasm íða-
stöðvar K.E.A., Akureyri verð-
ur eitt par herpinótabáta, tal-
ið eign Guðmundar Sigfús-
sonar, útgerðarmanns, Nes-
kaupstað, selt á uppboði, sem
haldið verður í nefndri skipa-
smíðastöð, föstudaginn 6. maí
n. k. og hefst kl. 1,30 e. h., til
lúkningar áföllnum kostnaði.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu
og Ak. 20. apríl 1955.
Friðjón Skarphéðinsson.
Lítil íbúð
— 2 herbergi t. d. — óskast.
Tvennt í heimili.
Uppl. í sima 1337.
Góð stofa
til leigu í Hafnarstræti
100.
Þorsteinn M. Jónsson.
Kápuefni
Dragtaefni
MARKAÐURINN
SÍMI1261.
Trésmíðavélar til sölu
hjá Kristjáni S. Sigurðssyni
Brekkugötu 5 Akureyri
Barnakerra
með skýli óskast til kaups.
Guðmar Gunnlaugsson
Ocldeyrargötu 3
Barnavagn
til sölu með tækifæris verði.
A. v. á.
Penni
Tapast hefur hrúnn Park-
erpenni, merktur. Finnandi
vinsaml. skili honum á afgr.
Dags. — Fundarlaun.
ALBIN-bátavél
14 hestafla í góðu lagi til
sölu, með góðum greiðslu-
skilmálum.
Kristján P. Cjuðmundss.
Símar K)80 og 1876.
Sá, sem tók regnhlíf
á Ferðaskrifstofunni á Ak-
ureyri skili henni þangað
strax.
Bíll til sölu:
4 manna Austin 8. Prýði-
lega útlítandi á nýjum
dekkum. Ýmsir varahlut-
ir fylgja.
Sigmar Benediktsson
Svalbarðseyri
Stúlka
óskast til heimilisstarfa
nokkra tíma á dag.
Uppl. í sima 1455.
Norðurlandasiglingar M.S. HEKLU
sumarið 1955
Frá Reykjavík, laugardag .......... .. 11/6
Til/frá Thörshavn, mánudag............. 13/6
Til/frá Bergen, þriðjudag ............. 14/6
Til/frá Kaupmannahöfn, fimmtudag .
Til/frá Gautahorg, föstudag ........... 17/6
Til/frá Kristiansand, laugardag . . ... 18/6
Til/frá Thorshavn, mánudag............. 20/6
Til Reykjavíkur, miðvikudag............ 22/6
meðan það stendur við í Reykjavík, frá miðvikudagsmorgni til laugardagskvölds.
Tökum nú þegar á móti farpöntunum fyrir allar ofangreindar ferðir.
Nánari upplýsingar á aðalskrifstofu vorri.
Skipaútgerð ríkisins
1 2 3 4 5 6 7
11/6 25/6 9/7 23/7 6/8 20/8 3/9
13/6 27/6 11/7 25/7 8/8 22/8 5/9
14/6 28/6 12/7 26/7 9/8 23/8 6/9
10/0 30/6 14/7 28/7 11/8 25/8 8/9
17/6 1/7 15/7 29/7 12/8 26/8 9/9
18/6 2/7 16/7 30/7 13/8 27/8 10/9
20/6 4/7 18/7 1/8 15/8 29/8 12/9
22/6 6/7 20/7 3/8 17/8 31/8 14/9
is frá. , geta fengið að nota skipið sem hótel