Alþýðublaðið - 05.08.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Rafmagnsleiðslu?.
Srraumnum hefir þegar verið
hseypt á götupeSaraar og naeun
ættu ekki að dr%a lengur að
láta okkur ieggja rafleiðslur um
hús sín. Við skoðuui húsin Og
s.tgjum um kostnað ókeypis. —
Komið t rifflt, íneðan hsegt er
»ð afgre’.J. paat-nir yðar. —
Agætt saltket
fæst í
Kaupfélaginu
H.f. Hltl & Ljós.
Laugaveg 20 B. Sími 830.
í Gamla bankanum.
Gí-eriö svo vel og kynnið
ykkur hin hagfeldu kaup á met
vöru i verziun »Von«. Altaf
nægar vörur og tnargbreyttar
íydriiggjandi. Komið og reyni?'
vórugæðio og taiið við mig sj»!f-
an um viðskiftin.
Virðir garfyist
Gunna?9.Sigu?ðB80ii.
Sími 448.
Libby’s mjólk
er marg viðurkend.
Stærri dósirnar kosta kr. 1,10.
Kaupfélögin
— Laugaveg 22 A og Gamla bankanum. —
Alþbl. «r blað allrar alþýðu.
Eitstjóri og ábyrgðarmaður: Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gtutenberg.
y*ei< Ls .id&n: Æffliiftýrí.
Einu sinni þegar Sheldon var í útjaðri plantekrunnar
í„.;nand við húsið, sá hann að alt þjónustufólkið var
saman ikomið á svölunum og masaði afskaplega með
hlátrum og sköllum um leið og það horfði forvitniilega
til trjánna. í annað sinn mætti hann verkamaunahóp.
Þeir létust ekki taka eftir honum, þó þeir vissu vel
hvað fraiu íór. Hvað varðaði þá um það, þó þessir/
undarlegu hvítu menn væru að reyna að drepa hvor
annan — þeir gættu þess að minsta kosti að láta
ekki á neinu bera við Sheldon. Hann skipaði þeim að
halda vinnunni áfram lengra 1 burtu.
Sheldon var þreyttur af þessum eltingaleik, og reyndi
einu sinni enn að ganga beint þangað er hann bjóst
við óvini sínum, En hann græddi það eitt á því, að
"l’udor skaut á hann nokkrum skotum og hvarf svo á
burtu í aðra átt.
Heila klukkustund eltu þeir nú hvorn atína milli
trjánna; þeir beygðu sig niður, gengu fram og aftur,
fóru aftur í sveig og sáu hvor öðrum bregða fyrir en
skotin sem þeir sendu voru árangurslaus.
Sheldon sá, að Tudor hafði legið 1 grasinu bak við
eitt tréð og reykt vindling. Oðrum megin lá vindlings-
búturinn og eldspíta, hinum megin sá hann málmspæni
sem glóðu í grasinu, Sheldon skildi strax hver fiskur
lá undir steini, Tudor hafði gert skoru i kúlurnar, svo
þær rifnuðu er þær mættu mótstöðu — með öðrum
orðum hann hafði gert þær að hinum ógurlegu dum-
dum kúlum. sem eru bannaðar í stríði. Sheldon var það
ljóst, hver árangurinn mundi verða, ef hann fengi eina
slíka kúlu í skrokkinn. Kúlan mundi skilja örlítið sár
eltir þar sem hún íór inn, en þar setn hún fór út
úr skrokki hans mundi verða eins stórt gat og undir-
skál.
Hann afréð að hætta eftirförinni. Hann lagoist í gras-
ið þar sem hann gat séð til allra hliða eftir trjágöng-
unura. Nú gat Tudor komið til hans, ef nokkur endir
átti að vera á þessu á annað borð.
Hann þurkaði svitann af enninu og batt vasaklútinn
um hálsinn til þess að verja sig mýbiti. Hann hafði
aldrei fyrirlitið æfintýri eins innilega og nú. Jóhanna
hafði verio Ijót með barðastóra hattinn og langhleyptu
skammbyssuna; en þessi nýkomni náungi var verri
hann var líka í æfintýraleit og svo var að sjá, sem
hann fyndi ekkert heppilegra en það, að draga frið-
saman bónda út 1 jafn vitlaust og þýðingarlaust ein-
vígi. Ef æfintýrum hefir nokkurntíman verið bölvað ær-
lega, þá var það meðan Sheldon sat þarna og varðist
mýbitinu um leið og hann hafði vakandi auga á trjá-
göngunum.
Tudor kom í ljós. Sheldon horfði einmitt þangað sem
hann sýndi sig. Tudor gætti varlega í allar áttir, áður
en hann gekk úf í göngin og stansaði svo í þeim miðj-
um til bess að fhuga hvert hann skyldi halda. Hahn
gat ekki verið betra skotmark en hann var, þar sem
hann stóð í þrjúhundruð skrefa fjarlægð frá Sheldon
og snéri sér að honum.
Sheldon miðaði á brjóst hans, en breytti svo um og
hugsaði með sjálfum sér: þetta getur víst gert hann
ófæran til víga fyrst um sinn, hleypti af og miðaði á
hægri öxl Tudors. Kúlan, sem hafði svo mikið afl, að
hún gat drepið mann í mílufjórðungs fjarlægð, hitti
Tudor og hringsnéri höggið honum og þeytti honum
um koll.
„Eg vona að eg hafi ekki drepið manntetrið," muldr-
aði Sheldon hálfhátt, um leið og hann stökk á fætur
og hljóp í áttina til Tudors.
Þegar hann var fimmtíu skref í burtu, hvarf allur efi
því Tudor skaut á hann með vinstri hendi öllum skot-
unum úr skammbyssu sinni. Sheldon hljóp á bak við
tré, og er hann hafði talið öll skotin, réðist hann á
Tudor. Hann sparkaði skammbyssunni úr hendi hans
og settist ofan á hann til þess að halda honum niðri.
„Vertu nú kyr,“ sagði hann, „Nú hefi eg veitt þig,
og það er gagnslaust að brjótast um.“
En Tudor lét sér ekki segjast og reyndi altaf að velta.
honum af sér.