Dagur - 29.05.1958, Page 5
Fimmtudaginn 29. maí 1958
D A G U R
5
r Hesfamannafélagsins Léltis
Þátttaka meiri en áður - Margir fagrir og
fljótir gæðingar sýndir og reyndir
Hestamannafélagið Léttir á
Akureyri efndi til kappareiða og
g'óðhestasýningar um hvítasunn-
una á skeiðvelli sínum á Eyja-
fjarðarárbökkum. Þrír góðhestar
voru valdir til keppni á Lands-
mót hestamanna á Þingvöllum í
sumar. Hestarnir voru yfirleitt
mjög vel hirtir og ágætlega fóðr-
aðir og blandaðist engum hugur
um, að margt var þar góðra hesta
og gæðingsefna.
Kappreiðarnar á skeiðvelli
Léttis bera ótvírætt vitni um
mikla framför í meðferð hesta.
Einnig um mikinn áhuga al-
mennings fyrir góðhestum. Yfir
600 manns sóttu mótið. Fjörutíu
og fjórir skráðir hestar mættu til
keppninhar, en á annað hundrað
hestar voru þarna samankomnir,
því að márglr komu ríðandi.
Úrslit í góðhestakeppninni.
Sigurvegari sem alhliða góð-
hestur varð Svalur Björns Jóns-
sonar, Melum. Hann er grár og
sjö vetra. Dómsorð: Glæsilegur
pg fjölhæfur gæðingur með öll-
um gangi, hreinum og sniðföst-
um. Hlaut hann bikar, gefinn af
hjónunum Guðborgu Brynjólfs
dóttur og Albert Sigurðssyni.
Annar í röðinni varð Kol-
skeggur. Eigandi Aðalgeir Ax-
elsson, Torfum. Dómsorð: Sköru-
legur, tilþrifamikill gæðingur,
ekki laus við ofríki. Höfuðburður
ekki gallalaus. Kolskeggur er 6
vetra.
Þriðji varð Villingur, 6 vetra.
Eigandi Árni Magnússon, Akur-
eyri. Dómsorð: Ovenju glæsilegt
yfirbragð, mjúkar, léttar og reið-
hestlegar hreyfingar. Eðlishæfi-
leikar miklir, en ekki búinn að
ná fullri gerð. Hann er á tamn-
ingastöðinni á Akureyri.
Ofantaldir hestar, sem fengu
beztan dóm góðhesta, munu all-
ir verða sýndir á Landsmóti
hestamanna á Þingvöllum í sum-
ar.
Klárhestar nicð tölti.
Þar sigraði Jarpur Árna Magn-
ussinar, 8 vetra gamall, og hlaut
bikar þann, er eigandi hans gaf
fyrir nokkrum árum. Hann fékk
þennan dóm: Ljúfur, vel reist-
ur, mjög fallegur, vel þjálfaður
með háu og fallegu tölti. Næstir
urðu, Flosi, 14 vetra, eigandi
Helgi Hálfdanarson, og Bleikur,
eigandi Ingólfur Magnússon.
Kappreiðarnar.
Folahlaup, 250 metrar.
Fífill Pálu Björnsdóttur, Mel-
um, Akureyri, sigraði á 20,5 sek.
Stökk, 300 metrar.
Gráni Kristjáns Jónssonar og
Haukur Péturs Steindórssonar,
Krossastöðum höfðu jafnan tíma,
23,8 sek. En á þeim var aðeins
sjónarmunur. Þriðji varð Ljóska,
eigendur Hugi Kristinsson og
Vilhelm Jensen, á 24 sek.
350 metra stökk.
Logi, eigandi Alfreð Arnljóts-
son, 27,9 sek. Sörli, eigandi Vil
helm Jensen, 28,0 sek. Stjarni,
eigandi Guðborg Brynjólfsdótt-
ir, 28,4 sek.
Skeið.
Hrafnhildur Péturs Þorvalds-
sonar, sem gerði mikla lukku á
skeiðvellinum, fékk sérstök heið-
ursverðlaun fyrir skeið. Hún ein
rann skeiðið á enda án þess að
fipast.
Veður var gott. Veðbanki var
starfandi. Hæsti vinningur á veð-
miða gaf 75 krónur.
Hestamenn munu fjölmenna á
Landsmót hestamanna á Þing-
völlum 19. og 20. júlí í sumar.
Héðan frá Akux-eyri og úr Eyja-
firði mun farið með margt
hrossa. Fyi-st og fremst góðhesta
þá, sem áður voru nefndir eða þá
sem næstir voru, en þeir ei-u:
Hrafnhildui-, áður nefnd, Skjóni
Bei-gvins Halldói-ssonar, Skútum
og Draumur Eiríks Brynjólfs-
sonar.
íslenzki hesturinn er lífsföru-
nautur þjóðarinnar allt frá land-
námstíð. Hlutverki hans virtist
að mestu lokið þegar vélvæðing-
in gjörbreytti atvinnuháttum. —
Svo er þó ekki, en hann hefur
skipt um hlutverk að nokkru.
Iiann er að verða sporthestur,
séi-staklega í bæjum, og til þess
er hann vel fallinn.
Jarpur, Árna Magnússinar og Svalur, Björns Jónssonar (Ljósnx. ED)
Mestu góðhestarnir á kapprciðum „Léttis“ (Ljósm. E. D.)
Úrslitaspretturinn hafinn (Ljósm. E. D.)
Átökin innan Álþýðubandalagsins
Þegar Framsóknarflokkurinn og
Alþýðuilokkurinn gengu í stjórn
með Alþýðubandalaginu 1956, var
það gert að vel athuguðu máli og
miðað við aðstæður, eins og þær
voru eftir hin óheppilegu kosninga-
úrslit, þar sem ekki náðist sá meiri-
hluti m.iðblakkarinnar, bandalags
Framsóknar- og Alþýðuflokksins, er
vænzt hafði verið.
Eins og kunnugt er, var Alþýðu-
bandalagið stofnað lyrir forgöngu
Sósíalistaflokksins og stefnt gegn
kosningábandalagi Franxsóknar-
flokksins og Alþýðuflokksins, en
óttinn við sanistöðu þessara tveggja
lýðræðisflokka knúði kommunista
til aðgerða, þar sem þeir voru sjálf-
ir fyrir frani clæmdir úr leik, ef þeir
byðu fram einir og óstuddir. — Sá
mótleikur kommúnista, að neyða
Hannibal Valdimarsson til fylgis
við sig og láta hann þannig svíkja
gefin loforð gagnvart sínum eigin
flokki, Alþýðuflokknum, og uni-
bótabandalaginu, hafði að sjálf-
sögðu úrslitaáhrifin um það, að um-
bótabandalagið náði ekki meiri-
hluta, því að Hannibal fylgdi mikið
lið Alþýðuflokksmanna og fleiri
vinstri manna, sem stöðu jxó fjarri
kommúnistum. Sjálfur er Hannibal
Valdimarsson ekki kommúnisti, Jxó
að atvikin og örlögin liafi borið
hann inn á áhrifasvæði Jxeirra, en
kommúnistar hafa kunnað að not-
færa sér Jxennan hjartaprúða ridd-
ara, sem verkamenn liafa jafnan
borið traust til.
Alþýðubandalagið er Jxví fjarri
Jxví að vera byggt upp af kómmún-
istuin cinum saman. — Þessa stað-
reytid verður ávallt að hala í huga,
og Jxað var einmitt fyrir Jxá sök, að
kommúnistar létu ekki rnikið á sér
bcra í röðum bandalagsins, að Jxess
var freistað að mynda stjórn með
Jxví og fá Jxannig verkalýðshreyíing-
una með Hannibal Valdimarsson í
broddi fylkingar til jákvæðra upp-
byggingarstarfa í stað þess að stunda
niðnrrifsstarfsemi í anda lxinnar
neikvæðu og byltingakenndu stefnu
kommúnista, sem raunverulega er
fjarri skapi ölluin islenzkum veika-
mönnum.
Hermanni Jónassyni tókst að
sameina Jxessi öfl og lionum tókst að
móta stefnu hinnar nýju stjórnar
svo, að livergi örlaði á áhrifum
kommúnista, heldur var stefnuskrá
stjórnarinnar um alla hluti full-
komlega lýðrteðisleg og alls ekki rót-
tækari en verið hefði, Jxótt Aljxýðu-
flokkurinn og Framsóknarflokkur-
inn lxefðu staðið cinir að stjórninni.
Hróp andstæðinganna um Jxað, að
stjórnin væri kommúnisk, kafn-
aði fljótlega, enda átti það ekki
við nein rök að styðjast í raun og
veru. l’ótt viðurkennt sé, að komnx-
únistar áttu aðikl a'ð Alþýðubanda-
laginu, sem aftur var þátttakandi í
ríkisstjórninni, Jxá bcr að leggja á
Jxað höfuðáherzlu, að áhrif Jxeirra
voru orðin svo útþynnt, Jxegar til
mótunar stefnuskrár ríkisstjórnar-
innar kom, að þeir gátu alls engu
ráðið um gerðir eða yfirlýsingar
stjórnarinnar. Þetta verður strax
augljóst, ef litið er til Jxeirra mála,
Jxar sem mest ber á milli kommún-
ista og lýðræðissinna, utanríkismál-
anna. Kommúnistar hafa algerlega
verið cíhrifalausir í utanrikismálum
(encla annað óforsvaranlegt), og er
Jxað gleggsta sönnunin fyrir órétt-
mæti allra getsaka um „kommún-
isk" áhrif í ríkisstjórninni.
Ilitt er svo annað mál, að innan
Alþýðubandalagsins eru Moskvu-
trúarmenn íxógu sterkir til Jxess að
geta komið Jxar nokkurri óró af
stað með sífelldu ntiddi og undir-
róðri.
Moskvumenn, með Brynjólf og
Einar í broddi fylkingar, geta ekki
til Jxess liugsað, án [xess að Jxeim
verði illt fyrir brjósti, að menn
þeirra beini starfskröftum sínúm að
jákvæðum verkefnum nxeð frjáls-
lyndum umbótamönnum. Þessir
menn leggja að sjálfsögðu allt kapp
á að gera núverandi stjórnarsam-
starf að engu. Þeir eru eins og sýkl-
ar í sári, sem eitra út frá sér. Við
Jxessu mátti raunar alltáf búast, Jxví
sanntrúaðir kommúnistar eru ekki
stilltir á sömu bvlgjulengd og venju
legt fólk, og Jxeir ktinna raunveru-
lega ekki til annarra starfa en
Jxeirra, sem miða til niðurrifs, en í
Jxví eru Jxeir að sjálfsögðu vel færir.
Þcss vegna verður að halda Jxessum
mönnum niðri og láta Jxá ekki koma
fram í dagsljósið. Ef Alþýðubanda-
laginu er alvara mcð að halda á-
fram stjórnarsamstarfi með hinutn
lýðræðissinnuðu umbótaflokkum og
ef það ætlar að leggja sitt af mörk-
um til góðs áraiigurs, eins og rétt
er að viðurkenna að Jxað gerði í
byrjun stjórnarsamstarfsins, Jxá
verður Jxað að gera sér grcin fyrir
Jxví, að Jxað dugir ekki að láta menn
vaða fram með Jxá ósvífni, sem -Ein-
ar Olgeirsson hefur haft f franxmi
að undanförnu, og láta Þjóðviljann
hamast með illmælgi gegn þeirri
stjórn, sem liann ætti vitanlega að
styðja, ef liann gæti orðið annað og
meira en neikvætt niðurrifslxlað í
lxöndum blindra kommúnista. Það
má með rökum halda [xví fram, að
ekki sé við Jxví að búast, að Þjóð-
viljinn breyti liáttum sínum, og er
kannske ekki ástæða til að stökkva
upp á nef sér, Jxótt hann sé alla tíð
i stjórnarandstöðu.
En Jxeim Aljxýðubandalagsmönn-
unx, cr farið hafa yfir í Jxenna flokk
af eins konar Jxreytu og ójxolinnxleði
gagnvart Alþýðuflokknum, skal
bent á Jxað, að ef Jxeim er annt um
áframhaldandi tilveru Jxessa banda-
lags, Jxá geta Jxeir ekk.i tryggt [xað
betur en með Jxví að varpa Moskvu-
trúarmönnum Jxeim, er jxeir dragn-
ast með, fyrir borð, Jxví að' Jxeir eru
líkið í lestinni. Þeir eru ójxurftar-
menn x öllu jákvæðu uppbyggingar-
starfi og eiga enga samleið mcð lýð-
ræðissinnuðum mönnum.
Núverandi stjórnarsamstarf var
(Framhald á 7. síðu.)