Dagur - 01.10.1958, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 1. október 1958
DAGUR
7
Mikhail Sostjenko:
Brúðkaupið
Ekki er hægt að neita því, að
Volodjka Savitusjkin hafði verið
allsnar í snúningunum.
Það má víst segja sem svo, að
hahn hefði átt að gefa sér tíma til
að skoða betur andlitið á konu
sinni tilvonandi. Hann hafði
nefnilega ails ekki séð hana nema
í kápu og með hatt á höfði. Allir
viðburðir tilhugalífsins höfðu
gerzt úti á götu.
Reyndar hafði Volodjka farið
ásamt konuefninu í heimsókn til
tilvonandi tengdamóður sinnar
til þess að kynna sig, en það hafði
hann gert lauslega frammi á
gangi; hann hafði ekki einu sinni
farið úr frakkanum.
Volodjka hitti tilvonandi brúði
sína fimm dögum fyrir brúð-
kaupið. Hann sat í sporvagninum,
og þá uppgötvaði hann skyndi-
lega, að þarna fyrir sjónum hans
var allra indælisstúlka, lágvaxin
og reglulega geðsleg, klædd
vetrarkápu.
Hún stóð í kápunni sinni fast
upp við Volodjka og hélt dauða-
haldi í handfang í loftinu, svo að
hinir farþegarnir veltu henni
ekki um koll. Hún þrýsti böggli
að barmi sér með hinni hendinni.
Auðvitað voru þrengsli í spor-
vagninum, menn ýttu og tróðust.
Það fór því ekkert vel um hana
þarna.
Volodjka kenndi í brjósti um
hana.
„Þér megið gjarna setjast
hérna á hnéð á mér,“ sagði hann.
„Það er þægilegra fyrir yður.“
„Nei, þakka yður fyrir, þess
þarf ekki,“ svaraði hún.
„Látið mig þá a. m. k. halda á
bögglinum fyrir yður. Verið ekk-
ert feimnar við það. Leggið hann
bara hérna í kjöltu mína, og þá
standið þér stöðugri.“
En hún vildi ekki heldur
sleppa við hann bögglinum. Ann-
- Grein Jónasar
(Framhald af 5. síðu.)
Með þessari stefnuyfirlýsingu
sinni gckk Hallgrímur Kristinsspn
lengra heldur en nokkur annar
samvinnuleiðtogi hér á landi hef-
ur gert í kröfum sínum á hendur
sérdrægunt fjáriillunarmönnum. —
Hann vildi marka leiðina, eins og
liann vissi að bezt var fyrir sam-
vinnufélögin. Sambandið og kaup-
félögin áttu jöfnum höirdum 5ð
vera gróðrarstöövar hins bætta fjár-
hags og lyftistöng andlegrar þró-
unar.
Nú vænti ég þess, að jressi ábend-
ing á síðasta Sambandsfundi i 15if-
röst liafi einhver sýnileg áhrif í
landinu. Síðan vikli ég óska, að ís-
lenzkum samvinnumönnum farist
við minningu Hallgríms Kristins-
sonar líkt og Bretum við Shakes-
peare eða Hollendingum við Renr-
brandt. Báðar þjóðirnar létu sér
áratugum sarnan fátt finnast um
afrek þeirra, en þó kom þar af lok-
um, að í báðum þessum líindum
þótti það hæfa þjóðarmetnaði og
þjóðarmenningu, að geta sýnt í
verki að eftirkomendurnir kynnu
að meta unnin stórvirki.
Júnas Jónsson frá Hriflu.
að hvort óttaðist hún, að hann
myndi stela honum — eða hún
hafði aðrar ástæður til fastheldni
sinnar.
Volodjka leit á hana enn einu
sinni og varð stórhrifinn. Ham-
ingjan góða, hugsaði hann með
sér. Dæmalaust hittir maður
yndislegar stúlkur hérna í spor-
vagninum!
Á þennan hátt óku þau fram
hjá tveim', viðkomustöðvum, svo
þremur, því næst fjórum. Loks sá
Volodjka, að stúlkan reyndi að
smeygja sér út í gegnum þröng-
ina. Volodjka stóð einnig á fætur,
og rétt áður en þau stigu út á
götuna, kynntu þau sig hvort
fyrir öðru.
Þau gengu saman eftir götunni.
Engum tíma var eytt til spillis.
Allt gekk með hraði. Þegar tveim
dögum seinna hafði Volodjka
beðið hennar.
Ef til vill gaf hún jáyrði sitt
strax, ef til vill ekki, það skiptir
ekki máli. Endirinn varð a. m. k.
sá, að þau fóru á fimmta degi á
giftingarkontórinn og létu pússa
sig saman. Þar á eftir fylgdi hin
áhrifamikla rás viðburðanna.
Að giftingu lokinni fóru ungu
hjónin heim til móður brúðar-
innar, og þar komst allt í háa loft
í húsinu. Borð voru dúkuð, og
gestirnir streymdu að. Þetta var
ncfnilega stórviðburður fyrir
fjölskyldu og settingja. Allir
vildu sjá ungu hjónin. Stúlkur og
stimamjúkir karlmenn þutu fram
og aftur um stofuna, lögðu á borð
og tóku tappa úr flöskum.
Volodjka hafði misst sjónar af
hinni ungu konu sinni, um leið
og hann kom inn í ganginn, því
að þá lenti hann í torfu af mæðr-
um og öðrum ættingjum, sem
óskuðu honum til hamingju og
drógu hann með sér inn í stof-
una; þar hópuðust aðrir í kring
um hann, hristu'hönd hans og
spurðu, í hvaða stéttarfélagi
hann væri.
Volodjka gat alls ekki gert sér
grein fyrir því, hvar hin unga
brúður hans væri niður komin.
Það voru margar ungar stúlkur
þarna í stofunni. Allir voru á
þönum og þutu fram og aftur, og
er komið var af götunni inn í allt
þetta ljós, var ógerningur að
þekkja skil á öllum andlitUnum.
Herra minn trúr, hugsaði
Volodjka með sjálfum sér. Aldrei
hef eg nú lent í öðru eins! Hver
þeirra er nú eiginlega konan
mín?
Iiann tók nú að rópa um stof-
una og horfa af blíðu á ungu
stúlkurnar. Hann gekk á röoina,
en þær virtust vera fremur mót-
snúnar ástleitni hans, flestar eins
og snúið roð. Volodjka varð blátt
áfram óttasleginn.
Nú er það svart, maður, hugs-
aði hann. Eg get ekki einu sinni
fundið konuna mína.
Ættingjarnir voru nú þegar
teknir að líta hann óhýru auga.
Hvers vegna var mannhálfvitinn
með þessi fleðulæti við stúlkurn-
ar? Volodjka tók sér stöðu við
dyrnar; hann hafði gefizt upp á
leitinn og var hinn daprasti.
Æ, bara að verði nú farið að
setjast til borðs, hugsaði hann. Þá
hlýtur hitt og annað að skýrast
fyrir mér. Auðvitað verður kon-
an mín látin sitja við hliðina á
mér. Bara það verði nú þessi
ljóshærða. En eg get annars átt
það 'á hættu, að fólkið setji hjá
mér eitthvert óféti, sem eg get
svo ekki losnað við.
Einmitt á þessu augnabliki
tóku gestirnir að setjast við
borðið.
Móðir brúðarinnar sárbað þá
að hinkra nú dálítið við, en það
héldu þeim engin bönd; þeir réð-
ust ákafir á drykkjarföngin og
matinn.
Volodjka var nú leiddur í
heiðurssætið, og á aðra hönd
honum settist ung stúlka.
Hann leit á hana, og honum
létti óskaplega.
Sjáum bara til, hugsaði hann.
Hún er bara býsna lagleg! Hún
er jafnvel enn laglegri svona
hattlaus. Hún hefur alls ekkert
kartöflunef.
Volodjka fyllti hrifinn hennar
glas og sitt, skálaði við hana og
kyssti hana.
Nú gerðust stórviðburðir af
miklu hraða. Það heyrðust
skrækir og kvein.
„Hann er snarvitlaus, maður-
inn,“ hrópaði einn gestanna. „Það
er óskaplegt að sjá, hvernig hann
hefur látið utan í öllum stúlkun-
um. Unga konan hans er ekki
komin að borðinu, hún er að
skipta um föt, og hann er bara
strax tekinn saman við aðra!“
Nú komst allt í uppnám og
ringulreið.
Volodjka hefði auðvitað átt að
slá þessu öllu upp í gaman, en
hann var nú orðinn stórmóðgað-
ur, því að einn gestanna hafði í
uppnáminu lamið hann duglega í
hausinn með flösku.
Volodjka hrópaði: „Fjandinn
sjálfur getur áttað sig á ykkur en
ekki eg! Þið hrúgið all's konar
kvenfólki í kringum mig, og
hvernig í djöflinum á eg þá að
geta þekkt þetta allt saman í
sundm'?“
í sama bili brunaði brúðurin
inn í hvítum kjól, með blóm í
hárinu.
„Nú, það er svoleiðis,“ hrópaði
hún. „Þetta skal verða yður dýrt
spaug!“
Stofan fylltist aftur af kveini
og móðursjúkum skrækjum.
Nú þyrptust ættingjarnir auð-
vitað saman í harðsnúinn flokk
til þess að henda brúðgumanum
út.
En Volodjka baðst vægðar:
„Leyfið mér þó að minnsta kosti
að fá mér eitthvað að borða. Eg
hef ekki bragðað matarbita síðan
í morgun vegna alls þessa djöfla-
gangs og láta.“
En ættingjarnir hentu honum
út.
Daginn eftir fór Volodjka beint
úr vinnunni til giftingakontórsins
til þess að koma skilnaðinum á.
Mennirnir þar virtust ekki
vera neitt undrandi.
„Allt í lagi,“ sögðu þeir. „Þetta
kemur fyrir.“
Svo skildi hann við konuna.
Kirkjan. Messað í Akureyrar-
kirkju á sunnudaginn kemur kl.
5 e. h. — Sálmar nr.: 15 — 208 —
453 — 649. — Ath.: Messan er kl.
5 e. h. — P. S.
Fíladelfía, Lundargötu 12. —
Sunnudagaskóli okkar byrjar n.
k. sunnudag kl. 1.30 e. h. — Öll
börn og unglingor eru hjartan-
lega velkomin. Og þið, kæru
börn, sem hafið verið hjá okkur
undanfarna vetur, við reiknum
með ykkur alveg sérstaklega. —
Almenn samkoma kl. 8.30 e. h. —
Allir velkomnir!
Sunnudagaskólinn á Sjónarhæð
byrjar n.k. sunnudag kl. 1 e. h.
Öll börn og unglingar velkomin.
Sunnudagaskóli Akureyrar-
kirkju hefst á sunnudaginn kl.
10,30 árdegis. — 5—6 ára börn í
kapellunni, 7—13 ára börn í
kirkjunni. Þau börn, sem hafa í
hyggju að verða bekkjastjórar,
eru beðin um að koma í kirkjuna
á laugardaginn kl. 5 síðdegis.
Happdrætti Framsóknarflokks-
ins. Þeir Akureyringar, sem
fengið hafa senda miða í happ-
drættinu, eru vinsamlega beðnir
að gera skil til Ingvars Gíslason-
ar fyrir mánaðamótin okt.—nóv.
Munið spilakvöld Léttis í Al-
þýðuhúsinu, sem auglýst er í
blaðinu í dag.
- Kartöfluuppskeran
(Framhald af 2. síðu.)
magn, sem sett er niður, við það
að við fáum nægilegar matarkar-
töflur í meðalári, þá er það and-
stætt mál, að í góðum sumrum
fáum við allmikið meira magn en
við höfum not fyrir. Uppskeran
getur verið 5-föld og allt upp í
12—13-föld. í góðu sumrunum
larf þá að vera trygging fyrir
rví að hægt sé að koma offram-
leiðslunni í verð, en möguleikar
til þess eru ekki aðrir en þeir, að
komið sé upp verksmiðju, sem
geti unnið úr úrgangi og afgangi
einhverja þá yöru, sem yæri not
hæf til manneldis, fóðurs eða
iðnaðar, og þá kemur helzt til
greina kartöflumjölsvinnsla eða
spíritus, en þessar tvær vörur
hafa íslendingar alltaf not fyrir,
a. m. k. spíritusinn.
Taða óskast keypt
GÍSLI EIRÍKSSON,
sími 1041.
BARNAVAGN
Góður barnavagn til sölu.
Uppl. i sima 1514.
TIL SÖLU
notuð svelnlierbergishús-
gögn, ásamt 2 stoppuðum
stólum.
Uppl. i sima 2310.
NÝ SENDING:
P0LY-C0L0R
Verzlunin Ásbyrgi
Kjúskapur. Laugardaginn 27.
sept. voru gefin saman í hjóna-
band í Akureyrarkirkju bi'úð-
hjónin ungfrú Hildigunnur Hall-
dórsdóttir frá Húsavík og Páll
Þór Skúli Þórhallsson stud. med.,
Akureyri. — Heimili þeirra
verður ao Hafnarstræti 39, Ak-
ureyri.
Hjúskapur. Laugard. 27. sept.
sl. voru gefin saman í hjónaband
ungfrú María Jóhannsdóttir,
Munkaþverárstræti 18, Akureyri,
og Þórir Magnússon, Meðalholti
14, Reykjavík. Heimili þeirra
verður að Meðalholti 14, Rvík.
Framsóknarvistirnar hefjast að
nýju n.k. sunnudag að Hótel
KEA kl. 8.30 e. h. — Miðsala er
í skrifstofu flokksins í Hafnar-
stræti 95 á föstudag og laugardag
eftir kl. 2. — Keppt verður um
þrenn kvennaverðlaun og þrenn
karlaverðlaun og lýkur keppn-
inni 2. nóv. Alls verður spilað
þrisvar að þessu sinni.
Hlutavelta Iðju, sem auglýst
er annars staðar í blaðinu í dag,
verður á sunnudaginn í Alþýðu-
húsinu.
Bazar Húsmæðraskólafél. Ak-
ureyrar hefur bazar í Hafnarstr.
88 (Ásgarði) sunnudaginn 5. okt.
n.k. kl. 4 e. h.
Stúkan Ísafold-Fjallkonan nr. 1
heldur fund fimmtudaginn 2. okt.
kl. 8.30 í Landsbankasalnum. —
Vígsla nýliða. — Æðstitemplar.
Skógræktarfélag Tjarnargerðis
og bílstjórafélög bæjarins hafa
spilakvöld í vetur. Það fyrsta
verður 10. þ. m. og verður aug-
lýst síðar.
Vinningar í Ilappdrætti Fram-
sóknarflokksins eru alls 10. Þar
á meðal er tveggja herbergja
íbúð í Reykjavík, kæliskápur,
þvottavél, eldavél og fleiri heim-
ilistæki, vönduð föt og ferð fyrir
tvo til meginlandsins með skipi.
— Dregið verður 23. des. 1958. —
Á Akureyri fást miðar í Bókabúð
Jónasar, Blaðasölunni við Ráð-
hústorg (hjá rakarastofunni) og í
járn- og glervörudeild KEA.
Leiðrétting. í 47. tbl. Dags
birtist ritdómur um ljóðabók
Heiðreks Guðmundssinar: Vor-
draumur og vetrarkvíði. Seinast
í ritdóminum er getið um kvæði
sem heitir „Þögn“ og birt ein
vísa, sem ekki er rétt meðfarin.
Rétt er hún svona:
„Orðin, sem eg vildi segja,
syngja nú í huga mér.
Þögnin verður þeim að bana,
þar sem hin af gömlum vana
fljúga af vörum fyrr en skyldi,
fánýt bæði mér og þér.
Liggur því í þagnargildi
það, sem bezt og fegurst er.“
ÓDÝR
barnanærfatnaður
úr bómull, á drengi
og stúlkur.
VERZL. DRSFA
Sími 1521
----o-----
SKÓLAPEYSUR
á börn og unglinga
í fjölbr. úrvali.
Verzlunin DRÍFA
Simi 1521.