Dagur - 17.06.1959, Síða 2

2
D A G U R
Miðvikudaginn 17. júní 1959
Akureyringar vilja halda kjördæmi sínu
Öllum þykir okkur vænt
um kjördæmið okkar. Akur-
cyringar hafa sérstaka ástæðu
til að þykja innilega vænt um
kjördæmið sitt. Hvers vegna
mundi einhver spyrja. Því er
íljctsvarað. Akureyri er einn
allra fallegasti bær Iandsins,
og þannig staðsettur, land-
fræðilega, að hann hlýtur að
verða höfuðstaður Norður-
lands um langa, ókomna tíma.
Bærinn liggur við eina beztu
hö/n landsins, í botni Eyja-
fjarðar, en sá þáttur í legu
bæjarins er einnig stórmerk-
ur í nútíð og framtíð. Vegna
legu bæjarins er veðrátta
mild, og því eru hér hin hag-
fellduslu gróðrarskilyrði, t. d.
fyrir 'márgþætta skógrækt.
Enda hefur svo farið, að óvíða
á landinu cr jafn almennt að
menn prýði heimili sín með
fögrum görðum sem hér á
Akureyri.
í menningarlegu tilliti hfef-'
ur Akureyrarkjördæmi hald-
ið vcl sínurn hlut. Hér eru
þrír barnaskólar, gagnfræða-
skóli, iðnskóli og mennta-
skóli.
Hér er einn bezti íþrótta-
völlur landsins, íþróttahús,
sundlaugar, úti- og innilaug,
cg í sambandi við þetta fjöl-
þætt íþróttalíf æskumanna
bæjarins.
KOSNÍNGA-
SKRIFSTOFAN
cr í Hafnarstræti 95.
Símar 1443 og 2406
Heimasími
Ingvars Gíslasonar
1746
MUNIÐ að kjósa áður
en þér farið úr bænum,
ef víst er, að þér verðið
fjarverandi á kjördegi.
MINNIÐ aðra á að
kjósa.
KOSNIN G ASKRIFSTOF A
FRAMSÓKNARFL.
Atvinnulega séð stendur
Akureyrarkjördæmi beíur að
vígi en margir aðrir bæir
landsins. Hér er rekinn marg-
þættur iðnaður, vaxandi út-
gerð og fjölþætt viðskiptalíf.
Á umliðnum árum má segja,
að atvinnuleysisdraugurinn
hafi hér verið kveðinn niður,
og ber að vona að hann stingi
aldrci upp höfðinu aftur.
■K '
Við þær aðstæður, sem hér
hefur verið lýst, hefur æsku-
maðurinn, konur og karlar,
verið að hefja lífsgöngu sína
í þessum bæ. Með hverju ári
sem liðið hefur, þykir þcim
vaénna um bæinn sinn. Þann-
ig hefur bærinn í djúpi minn-
inga þeirra fest dýpri og dýpri
rætur, tengzt þeim fastari
böndum og, ef svo mætti
segja, orðið smátt og smátt
hluti af þeim sjálíum. Er
nokkur furða, þótt æskumað-
urinn telji sig hafa vissar
vökumannásíiyídur við bæinn
sinn, þegar ráðist er á hann
eins og síðar verður frá
greint?
Miðaldra fólk hefur fest hér
rætur, eignazt sitt heimili,
fryggt sér farsæla lifsafkomu
við margþætt störf, annazt
uppeldi barna sinna við mjög
hagfelld skilyrði, blandað geði
við samborgara sína í marg-
þættu félagslífi, og síðast en
eigi sízt hefurþaðímargþættri
merkingu lagt krafta sína
fram til að gera Ak-
ureyri það sem hún er í dag.
Allt þetta fólk hefur ríka
ástæðu til sð halda vöku
sinni, þegar kjördæmið, þeirra
hagsmunir og framtíðartilvera
Akureyrar, er í húfi.
*
Eldri kynslóðin hefur lagt
lífsorku sína í að gera kjör-
dæmið það sem það er, þannig
er kjördæmið í veruíegum
atriðum verk hennar, og ákaf
lega eðlilegt að við það séu
tengdar margslungnar minn-
ingar, gegnum langa ævi. —
Þannig er kjördæmið, hvar
sem litið er, margvíslega
fléttað í líf fólksins sem það
byggir. Vegur kjördæmisins
er vegur þess fólks sem það
byggir. Nú á að Icggja bæinn
niður sem sjálfstætt kjör-
dæmi, blanda því saman við
Þingeyjarsýslurnar báðar og
Eyjafjarðarsýslu. Einhvern
tíma hefðu þetta þótt tíðindi á
Akureyri. En það á að gera
meira, það á auk þess að rýra
gildi hvers atkvæðis í þessu
nýja svonefnda Norðaustur-
landskjördæmi þann veg, að
svo hundruðum skiptir þarf
fleiri kjósendur að baki
hverjum þingmanni hér en í
öðrum nærliggjandi nýsköp-
unarkjördæmum þríflokk-
anna. Þetta heitir á máli þrí-
flokkanna að skapa meira
réttlæti í kjördæmaskipan
þjóðarinnar.
-K
Akureyri er annar stærsti
bær lahdsinsr og þöfuðs/aðprí. <,
Norðlendingafj. Því verður
þessi framkoma þríflokkanna,
Sjálfstæðisfl., Alþýðuflokks-
ins ogAþýðubandalagsflokks-
ins, sem nú er stjórnað frá
Mcskvu, að teljast bein fjör-
ráð við bæinn. — Full-
trúar þessara flokka, þeir
Jónas Rafnar, Björn Jónsson
og Friðjón Skarphéðinsson,
eru eigi öfundsverðir af þess-
um verkum sínum. Fullyrða
má, að enginn kjósandi þeirra
hér á Akureyri hefur gefið
þeim umboð til að berjast
fyrir þessu máli. Fyrirmælin
hafa þeir allir úr flokksher-
búðunum suður í Reykjavík.
Svar Akureyringa við þess-
um tilmælum þcirra ættu að-
eins að verða á einn veg,
þannig að við þá ætti þessi
hluti úr vísu eins kvæðis Ein-
ars Benediktssonar:
f minnum er höfðingja
heimreiðin enn,
þeir hurfu í messulok allir
senn.
Og það voru hljóðir og
hógværir menn,
sem héldu til Reykjavíkur.
AKUREYRINGUR.
* >
Kjósið Sngvar Gíslason
KOSIÐ ER UM KJÖR-
DÆMABREYTINGUNA.
Nú, að tæpum hálfum mán-
uði liðnum ganga íslenzkir
kjósendur að kjörborðinu og
kjósa sína fulltrúa á Iöggjaf-
arþing vort. — Kosningabar-
áttan er nú að komast á há-
punktinn og einkennist hún
fyrst og frcmst af undanhaldi
cg þegjandahætti þríflokk-
anna um það mál, sem kósn-
ingarnar snúast um, kjör-
dæmamálið. Svo almenn óá-
nægja hefur risið gegn hinum
þröngu flokkssjónarmiðum
þessara flokka, að þeir hafanú
séð sitt ráð óvænna og réyiia
að koma því inn hjá kjósend-
um, að ekki sé í raun og veru
kosið um kjördæmamálið,
heldur allt annað. Svo auð-
virðilegan málflutning Ieyfa
fulltrúar þríflokkanna sér að
bera fyrir háttvirta kjósend-
ur, þrátt fyrir það að stjórn-
arskráin kvcður svo á, að sé
stjórnarskrárbreyting sam-
þykkt á Alþingi, skuli þegar
rjúfa þing og efna til nýrra
kosninga.
FLOKKSBÖNDIN BRESTA.
Þegar þríflokkarnir sam-
þykktu kjördæmabreytinguna
á þingi nú fyrir skömmu,
treystu þeir á að flokksböndin
myndu haldast og voru meira
að segja svo vissir, að þeir
sögðu kjördæmafrumvarpið
þegar afgreitt. — Nú er aftur
svo komið að hvarvetna virð-
ast vera komnir bláþræðir í
böndin og því vilja þeir ekk-
crt um kjördæmainálið ræða,
cnda ckki þægilcgt fyrir þá,
þar sem samvizkan ónáðar þá
ábyggilcga meir en lítið. —
Framsóknarflokkurinn einn
hcfir frá upphafi verið heill
og óskiptur í þessu máli og sí-
fcllt ganga nú mcnn í berhögg
við skoðanir síns flokks og
lýsa stuðningi við stefnu
Framsóknarflokksins í þessu
m£di, cnda cngin furða, þar
scm nú á, að áliti þríflokk-
anna, að draga allt vald frá
dreifbýlinu og flytja það til
höfuðpauranna í stóra bænum
við Faxaflóa.
IIVER ER VILJI
KJÓSENDA?
Nú er að koma að því að
kjósendur sýni vilja sinn. Þeir
sem vilja flokkavaldið sem
mest, valdaaðstöðu drcifbýlis-
ins kastað á glæ og að stjórn-
málaspekúlantar í höfuð-
staðnum* Ispili * “með aðstöðu
ér W *
dreifbýliiiinS, l til áhrifa á
landsmálin, éltir cigin geði
þótta, kjósá að sjálfsögðu ein-
hvern þríflokkanna, en þeir
sem halda vilja við menning-
ar- og sögulegum rétti hér-
aðanna til áhrifa á stjórn
landsins, þurfa ekki að hugsá
sig um áður en þcir setja á
kjörseðil sinn
x Ingvar Gíslason
IsEendingsrifsfjórinn hræddur
I feitletraöri ranunaklausu í fslendingi sl, föstudag op-
inberar ritstjórinn glórulausa hræðslu þríflokkanna um
úrslit komandi kosninga. Hann scgir m. a.:
„Fari nú svo að Framsókn ynni verulega á í þcss-
um kosningum og fengi aðstöðu til þess, annað hvort
ein, eða í samstarfi við annan flokk, að mynda ríkis-
stjórn að Ioknum kosninum í vor, . . .“
Hvað er það, Jakob, sem fær þig til að halda að Fram-
sóknarflokkurinn bæti svo við sig þingmönnum, að hann
gæti jafnvcl myndað stjórn einn? Er bjargfasta trúin á
flokksböndin eitthvað farin að gliðna?
Sjaldan eða aldrei hefir verið um svo skilyrðislausa
uppgjöf að ræða í málflutningi íslendings og hcfir þó sitt
af hverju sézt í því blaði. Nú cr ekki lengur trúað á ein-
falda kjósendur, heldur hefir ritstjórinn loksins gert sér
það Ijóst, að kjósendur eru vcrur, sem hugsa og fram-
kvæma eftir því, og munu því ekki styðja þetta eigin-
hagsmunabrölt þríflokkaforkólfanna. Hann hefir loks
komizt að því, að Framsóknarflokkurinn einn cr með
hreinan skjöld í þessu máli og kjóscndur vita það og því
munu þeir er í kjörklefann kemur setja á sinn kjörseðil:
Xíngvar
Gíslason