Dagur - 17.10.1959, Blaðsíða 1

Fylgizt meS því sem gerist
hér í kringum okkar.
KaupiS Dag. — Sími 1166.
Dagur
DAGUR
kemur næst út miSviku-
daginn 21. október.
XLII. árg.
Akureyri, laugardaginn 17. október 1959
57. tbl.
Þar sem áður var bátadokk spratt fullþroska
bygg í sumar - Það verður gefið fuglunum
Þeir, sem vel þekkja sögu Ak-
ureyrarkaupstaðar, kunna frá
mörgum breytingum bæjarins að
segja.
HVERJU SVARAR
ÞU?
Hinar stórmcrku félagsmála-
hreyíingar: Samvinnufélögin,
ungmcnnafélögin og Framsókn-
arflokkurinn eiga ættarstöðvar í
Norðurlandskjördæmi cystra,
eru náskyldar og standa hér cnn
föstmn fótum. Þar er e. t. v.
skýringin á því, að þríflokkarnir,
s«n allir eru bornir og barn-
fæddir liöfuðborgarfl., skyldu
sérstaklega níðast á þessu kjör-
d|æmi með því að ákveða þvx
færri þingmenn en því ber með
réttu.
Þríflokkarnir, mcð Sjálfstæð-
isflokkinn í broddi fylkingar,
hafa ckki farið dult með þá
skoðun sína, að þcim þætti vald
byggðanna of mikið. Baráttu
Framsóknarmanna fyrir alhliða
framförum og bættum lífskjörum
í sveit og við sjó um land allt,
kallaði borgarstjórinn í Reykja-
vík „stefnu óbyggðanna“.
í næstu kosningum svara kjós-
endur því, hvort þeir vilja taka
undir háðsyrði borgarstjórans
með því að kjósa einhvern liöf-
uðborgarflokkinn, eða styðja
baráttu þess eina stjórnmála-
flokks, sem runninn er upp í
dreifbýlinu, og berst fyrir jöfn-
um lífskjörum fólksins í landinu.
Hverju svarar þú, kjósandi góð-
ÖTVARPS-
UMRÆÐUR
Frambjóðendur stjórnmála-
flokkanna í Norðurlandskjör-
dæmi eystra héldu ekki sameig-
inlega framboðsfundi í hinu nýja,
stóra kjördæmi.
En stjórnmálaumræðum þeirra
var útvarpað frá cndurvarps-
stöðinni í Skjaldarvík tvö kvöld
í þessari viku og hófust þær um
kl. 8.15.
Umræður þcssar fóru prúð-
mannlega fram, svo scm við var
að búast. Ræður manna eru að-
alumræðuefni manna á milli
þessa dagana, og er það vel, að
almenningur reyni að glöggva
sig á störfum og stcfnum hinna
einstöku stjórnmálaflokka, áður
cn gengið er að kjörberðinu
þann 25. þ. m.
A’llir kannast við bátadokkina,
sunnan við hús það, sem nú er
BSO. Þar var grunnsævi orðið
og smábátum búinn annar stað-
ur. Nú eru bátarnir horfnir og
bátadokkin líka. Hún var fyllt
upp. Og í sumar var sáð
grasfræi og byggi í
veg og var illa spáð
gróðri.
Byggið þroskast.
En það fór öðruvísi en spáð
var. Þótt jarðvegurinn sýndist
sandur einn, er það mála sann-
ast, að grasfræið spíraði vonum
framar og byggið óx vel.
í sumar var fagur byggakur,
þar sem áður var einn mesti
óþverrastaður þessa bæjar. Og
bæjarbúar hafa vonandi tekið
eftir því, að nú fyrir skömmu tók
akurinn að gulna, en guli litur-
inn á kornökrum, er merki þess
að kornið er að þroskast. Hin
hagstæða tíð, sem enn stendur,
bætti það upp hve seint var sáð
og sandurinn sýndi enn einu
sinni, hvers hann er megnugur,
þegar honum er trúað fyrir
nytjajurtum og heppileg aðstoð
veitt í alhliða áburði.
Framháld á 7. siða.
Frá Barnaskóla Akureyrar. Börnin fara í raðir er skólabjallan kallar. — ('Ljósmynd: E. D.).
„NÚ ERU JAFNVÆ6ISMÁLIN KO
FST Á BAUG"
Um þau fórust Karli Kristjánssyni alþingismanni m. a. svo orð í útvarpsumræðunum í fyrrakvöld
.Flokkar eru starfandi í stjórn-
málum vegna nauðsynlegra sam-
taka fólks í höfuðmálum og ráða
eðlilega lífsskoðun og hagsmunir
miklu um, hvernig menn skipa
sér í flokka. Flokkaskipun hlýt-
ur, ef allt er með felldu, að
breytast með breyttum tímum og
nýjum viðhorfum.
Nú eru jafnvægismálin komin
efst á baug. Kjördæmabyltingin
hefur stækkað þau og gert þau
háskalegri en nokkru sinni fyrr.
Nú hljóta menn að skipa sér til
stuðnings við flokka að tilefni
þeirra mála — annað væri ófor-
svaranlegt andvaraleysi.
Hver sveit, kauptún og kaup-
staður hér í Noi'ðilrland.skjör-
dæmi eystra hefur þreifað á þeim
staðreyndum, að höfuðborgin og
hennar grennd sogar til sín fólk
og fjármuni. Þetta hefur hún
gert með krafti, sem að ýmsu
leyti hefur mátt kalla sjálfvirk
an. Ef nú hið pólitíska vald gerist
meðvirkara þessum krafti —
eins og til er stofnað með kjör-
dæmabyltingunni — þá er voð-
inn vís.
Allir íslendingar hljóta að
,vilja höfuðborg sini vel. En það
er ekki að vilja henni vel, að
hún vaxi meira og meira á kostn
að landsbyggðarinnar. Ef það
gerist verður þjóðfélagið eins og
líkami, sem er sjúkur af því að
allt blóðið sækir til höfuðsins.
Limirnir kólna upp og visna og
höfuðið, Reykjavík, sýkist líka af
blóðsókninni. Ogæfan verður
gagnkvæm og alger.
Reykjavík sjálf þarf að gæta
sín fyrir hinni pólitísku valda-
græðgi flokkanna, sem eru synir
hennar. Hún ætti að taka þátt í
að aga þá — og gerði það raunar
líka í síðustu kosningum, dá-
lítið.
Hið sjálfvirka aðdráttarafl
Reykjavíkur, sem fjölmennið
skapar, lífsþægindin, fjölbreytt
atvinna, aðstaða til náms, hag-
nýting sérstakra hæfileika og
skemmtanalíf dregur til sín ungt
íólk utan af landinu og þar með
fex- vinnukrafturinn til Reykja-
víkur. Á eftir fara svo aldraðir
foreldrar með fjármuni sína. —
Engin predikun megnar að koma
í veg fyrir þetta.
Hið eina, sem hamlar á móti
aðdráttaraflinu, er að bætt sé
h'fsaðstaða fólksins úti um land,
svo að fólkið geti unað þar við
sín hlutskipti og í samanburði
við kjör höfuðborgarbúanna,
þegar á allt er litið. Að því þarf
þjóðfélagið að vinna með fólkinu
sjálfu, eftirtölu- og tvíveðrungs-
laust.
Sú er stefna Framsóknarflokks-
isn, enda er hann upprunninn á
landsbyggðinni og alinn upp af
fólkinu þar. En stefna hans er
auðvitað þveröfug við stefnu
þeirra forystumanna í stjórn-
málum, sem halda því fram, að
of miklu fé hafi verið varið tii
þess að gera lífvænlegt úti um
land. Enda ásaka þeir Fram-
sóknarflokkinn um slíka meðferð
fjár. Þær ásakanir eru heiður
fyrir Framsóknarflokkinn.“
ÞYRFTI NOKKRA BETRUMBÓT
Björn Jónsson og menn hans muna áreiðanlega eftir orrustunni í
19 manna ncfndinni vorið 1958. Mcnn hér utan af Iandi höfðu það þá
fram með naumindum, að Alþýðubandalagið stóð með Hannibal og
Lúðvík og studdi Iausn vinstri stjórnarinnar í efnahagsmálum. 7 af
8 þingmönnum Alþýðubandalagsins stóðu þá með stjórninni. En
formaður Sósíalistaflokksins, nú formaður Alþýðúbandalagsins,
Einar Olgcirsson, tók sig úr. Hann talaði og grciddi atkvæði gegn
vinstri stjórninni, eins og Áki Jakobsson og Eggcrt Þorsteinsson.
Þá mun Björn Jónsson ekki hafa verið mjög hrifinn af því atferli.
Hann veit, að Einar Olgeirsson þarf að fá pólitíska bctrumbót. Sú
bctrumbót er í því fólgin, að atkvæðum Alþýðubandalagsins fækki
dálítið í þcssum kosningum og rcnni til Framsóknarflokksins, sem
alltaf og cinhuga stóð með vinstri stjórninni.
Einar þarf að sjá það svart á hvítu, að vinstri mönnum Alþýðu-
bandalagsins hafi ekkj iikað tal hans í vctur UM VINSTRI STJÓRN
MEÐ ÍHALDINU.
Mikil eru þðu umskiffi