Dagur - 06.04.1960, Blaðsíða 8
8
Miðvikudaginn 6. apríl 1960
Bagur
ÞURA I GARÐI:
Rabbað við þröstinn
Vorsóiin vakti mig í morgun
kl.' 7 og þá voru þrestirnir komn-
ir á kreik úti í garðinum og farn-
ir 'að syngja morgunsöngva sína.
Það er synd að sofa svona
fagran vormorgun, sagði eg við
sjálfa mig og fór að tína á mig
leppana og dró gluggatjöldin frá
austurglugganum. Það fyrsta,
sem auganu mætti var þröstur-
inn, sem var á þönum um garð-
inn og virtist vera í mesta ann-
ríki. Það væri gaman að tala
nokkur orð við þennan árrisula
fugl, hugsaði eg á meðan eg var
að snyrta mig; púðra á mér nef-
ið og bera á mig varalitinn. Svo
gekk eg á vit þrastarins.
Góðan daginn, sagði eg, þú
tekur daginn snemma.
Góðan dag, sagði þrösturinn.
Svo dintaði hann stélinu hátíð-
lega eins og kjólklæddur karla-
kórsmaður á söngmóti, flaug upp
á snúrustaur og söng: „Nú ligg-
ur vel á mér, nú liggur vel á
mér“ og brosti til mín um leið.
Viltu veita mér viðtal, sagði
eg?
Alveg sjálfsagt, svaraði þröst-
urinn og flaug upp á öxlina á
mér, annars er mér illa við alla
ritsnápa. Svo rak hann nefið inn
í eyrað á mér og spurði kank-
víslega: Geturðu þagað yfir
leyndarmáli?
Stundum, sagði eg. En þetta á
að verða blaðamál, en ekki
leyndarmál.
Eg gef nú ekkert fyrir þess
háttar, sagði þrösturinn.
Hvað segirðu um ástamálin
þín, eru þau í lagi, sagði eg.
Ástamálin mín eru nú í lagi,
sagði þrösturinn, og ef þú þarft
að vera með nefið niðri í öllu, get
eg svp seip sagt þér það, að eg er
trúlofaður.
Til hamingju, sagði eg. Þakka
þér fyrir, sagði þrösturinn, en
það kom dálítið fyrir þegar eg
var að fylgja henni heim af
þorrablótinu snemma á góunni,
og nú bráðliggur á að laga til í
dyngjunni. Svo flaug hann út að
girðingunni og sótti strá og flaug
með það upp í búrið á snúru-
staurnum.
Því snautið þið ekki í hjóna-
bandið, sagði eg í vandlætingar-
tón.
Okkur hefur komið saman um
að gera það ekki fyrr en við lát-
um skíra, sagði þrösturinn.
Þið eruð bjartsýn, eins og
unglingar eiga að vera, sagði eg,
en ætli kattarkvikindin vilji ekki
ráða einhverju þar um?
Ha, kötturinn, sagði þröstur-
inn og það var eins og honum
brygði dálítið. Eg var alveg búinn
að gleyma honum í bili.
Eg sá eftir að hafa nefnt þetta.
Það var dálítið kuldalegt fyrir
þröstinn að detta ofan úr skýja-
borgum um sitt fyrsta hreiður.
Já, sagði þrösturinn, mamma
hefur varað mig við köttunum,
því að þeir eru viðsjálir og slæg-
ir. Það er eins og fjandinn segi
þeim hvar veiðinnar er von,
sagði hún. Svo skríða þeir þang-
að og bíða þar til þessir litlu og
ósjálfbjarga ungar fara á kreik.
Nei, þeir ná víst ekki allir skírn,
sagði þrösturinn áhyggjufullur.
Svo sagði hann: Varst þú í garð-
inum þegar hún amma sáluga
dó?
Ja, hvort eg var. Eg gleymi
því aldrei. Þau byrjuðu ævinlega
að búa snemma á vorin í turnin-
um í þríhyrningnum og fyrsti
TOGARARNIR
Sléttbakur losaði 115 tonn á
Akureyri á mánudaginn.
Kaldöakur er væntanlegur á
morgun eða föstudag.
Harðbakur og Svaibakur eru á
veiðum.
ÞURA í GARÐI.
hópuidnn þeirra kom um miðjan
júní. Svo fluttu þau sig með aðra
umferðina. Eg skildi aldrei í
þeirri vogun. Það var lítið og
snoturt heimili við trjárót. Eftir
fjóra daga voru eggin orðin fjög-
ur. Það var mikil fegurð í kring-
um þau og vorgleði í lofti. Svo
var það eitt kvöldið, að eg gekk
um götuna og þá heyrði eg, að
eitthvað var að. Eg þekkti öll
þeirra geðbrigði í söng og kvaki,
bæði gleði, hræðslu og sorg og eg
vissi hvenær þau þurftu á hjálp
að halda. En eg kom því miður
allt of seint. Ovinurinn hafði
verið í Paradís. Þarna var sorg-
leg aðkoma. Vinkona mín hafði
verið rifin í tætlur rétt við
hreiðrið sitt, og fíni, mjúki dúnn-
inn hennar um allt. Bóndi henn-
ar flögraði um slysstaðinn í
marga dag.a á eftir, þögull og yf-
irbugaður af sorg. Fjögur lítil
egg lágu köld í hreiðrinu. Úr
þeim komu aldrei ungar.
En eru mennirnir þá nokkuð
betri?
Nei, því miður, sagði eg, þeir
eru verri. Kettirnir drepa fugl-
ana sér til viðurværis eins og
mennirnir þorskinn og þið ána-
maðkinn. En þegar vondir strák-
ar leika sér að því að drepa varn-
arlausa smáfugla, þá er það fúl-
mennska, bjánaskapur og mont.
Það er ljót'ur leikur, en ekki
íþrótt að hitta fugla með stein'
um.
Eg er alveg á sama máli, sagði
þrösturinn. Eg man eftir því þeg-
ar strákarnir gerðu aðförina að
mér og leikbræðrum mínum.
Þá lágu 8 eftir í valnum, en eg
og við hinir forðuðum okkur. Eg
hef aldrei komið þar síðan. Ef til
vill hafa þeir ekki vitað hvað
þeir gerðu, og ef til vill hefur guð
fyrirgefið þeim, en eg get það
ekki.
Eg ekki heldur, sagði eg. Svo
varð hljótt í garðinum lengi á
eftir og þá skildi eg sannleik
þessara ljóðlína: „Þar, sem söng-
ur dvín, er dauðans ríki.“
Af hverju eru sumir stálpaðir
krakkar svona vondir, sagði
þrösturinn?
Nú erum við komin út á hála
braut, félagi, sagði eg, eiginlega
vil eg ekki segja, eftir mínum
kynnum af þeim, að þeir séuvond
ir. En þeir eru fávísir, og þrátt
fyrir allt, sem í börn er látið í
skólum, eru þau úr lífrænu sam-
bandi við dýrin, bæði fugla him-
insins og ferfætt dýr. Þeim finnst
allt, sem þau heyra og sjá, bæði
dautt og lifandi, vera leikföng,
handa sér. Eða hvað segir þú lim
þetta, þröstur minn?
Ætli skólarnir geti ekki eitt-
hvað bætt úr þessu? spurði þröst
urinn, til dæmis ef að einn dag-
ur væri helgaður dýrunum, bæði
í skólunum og útvarpinu, ef
nokkur dagur er eftir, sem ekki
er helgaður einhverju öðru?
Þetta hefur mér líka dottið í
hug, sagði eg. Það mætti lesa upp
fallegu ljóðin hans Þorsteins Er-
lingssonar og sögurnar hans og
Þorgils Gjallanda um dýrin. —
Málleysingjarnir misstu mikið
þegar þeir féllu í valinn.
En hvernig eigum við að leysa
vandamálið um ófétis köttinn,
svo að við þrestir getum við það
unað, sagði þrösturinn.
Það er nú annar handleggur,
sagði ég. Auðvitað eiga þeir sama
rétt á að lifa og við. En þeir eru
bara þarflausir í borgum og
kaupstöðum. Kettlingarnir eru
indælir eins og önnur ungviði og
góðir leikfélagar barna. Það er
verið að gefa krökkum kettlinga
eins og leikföng. Stundum fara
börnin illa með þá af óvitaskap.
Og svo verður kisa stór og fer
sínar eigin leiðir og hún er rán-
dýr. Nú eru húsin orðin svo fín,
að það er enginn staður fyrir
kisu,. svo er fýla af henni. Áður
en varir fer kisa að stela fiski ná-
grannans og halda fyrir honum
vöku með kattamúsik. Útilegu-
köttur er oft svangur og kaldur
og ævi hans ömurleg. En það
hlutskipti bíður margra katta, að
verða algjör villidýr. Hefurðu
aldrei kennt í brjósti um kött í
snjóskafli í grenjandi hríð?
Þessu svaraði þrösturinn aldr-
ei, því að hann var orðinn leiður
á rausinu í mér og hafði forðað
sér ofan í brekku, enda hafði
hann mikið að gera.
En við ykkur, heiðruðu sam-
borgarar, vil eg segja þetta: Nú
er vor í lofti, farfuglamir koma
og þrestirnir eru famir að svip-
ast um eftir hreiðrum. Gæti nú
hver síns kattar.
BRYR A SKARÐSA
OG GREFILSGIL
Nesi 4. apríl. — SkemmtanaUf
hefur verið nokkuð, m. a. hélt
ungmennafélagið þorrablót, þar
voru skemmtiatriði flutt af seg-
ulbandi og hátölurum komið fyr-
ir á fleiri stöðum, svo að allir
gætu notið þeirra sem bezt. Þá
var spiluð Framsóknarvist sl.
laugardagskvöld, og að henni
lokinni dansað.
, Vegaframkvæmdir. Á sl. ári
var lokið við undirbyggingu veg-
ar um Dalsmynni. Veitt var til
vegarins á því ári 200.000.00 úr
millibyggðasjóði, sýslan lánaði
150.000.00, Hálshreppur 220.000.00
og Grýtubakkahreppur kr.
100.000.00. Ráðgert er að brúa
Skarðsá og Grefilsgil í sumar og
er veitt til þess á fjárlögum um
810.000.00. Einnig er rætt um
að ljúka við að mölbera það sem
eftir er af Dalsmynnisvegi, sem
er um 6 km. Auk þess, sem að
framan greinir, lánaði Háls-
hreppur á síðastl. ári ca.
86.000.00 til Fnjóskadalsvegar
vestri. Vonast Fnjóskdælingar til
þess að þessar framkvæmdir
bæti að nokkru úr samgönguörð-
ugleikum þeim, er þeir hafa átt
við að búa, þótt langt sé í land
enn.
Tillaga um efnahagsmál. 3. þ.
m. var aðalfundur Búnaðarfélags
Hálshrepps haldinn að Sólvangi.
Þar var m. a. samþykkt tillaga
um, að skora á stjórn B. S. S. Þ.
að halda almennan bændafund á
sambandssvæðinu um efnahags-
mál. Sérstök áherzla var lögð á,
að rætt verði hvernig mæta skuli
þeim örðugleikum, sem hækkun
vaxta og fjárskprtur sjóða B. í.
valda bændum, sem staðið hafa í
framkvæmdum og safnað hafa
verulegum lausaskuldum af þeim
ástæðum.
SIGURÐUR BJARNASON
losaði hér 56 tonn á sunnudag-
inn. — Súlan kom í gær með
10—15 tonn.
í síðasta mánuði voru starísmenn flugþjónustunnar ætíð í björgunar- og leitarstörfum. — Þann 18.
marz voru tvær flugáhafnir næturlangt skammt frá Þrengslaveginum nýja. Áhafnirnar sváfu í gúmmí-
bátnum og þótti köld vistin. — ('Ljósmynd: E. D.).