Dagur - 06.04.1960, Blaðsíða 8

Dagur - 06.04.1960, Blaðsíða 8
8 Miðvikudaginn 6. apríl 1960 Bagur ÞURA I GARÐI: Rabbað við þröstinn Vorsóiin vakti mig í morgun kl.' 7 og þá voru þrestirnir komn- ir á kreik úti í garðinum og farn- ir 'að syngja morgunsöngva sína. Það er synd að sofa svona fagran vormorgun, sagði eg við sjálfa mig og fór að tína á mig leppana og dró gluggatjöldin frá austurglugganum. Það fyrsta, sem auganu mætti var þröstur- inn, sem var á þönum um garð- inn og virtist vera í mesta ann- ríki. Það væri gaman að tala nokkur orð við þennan árrisula fugl, hugsaði eg á meðan eg var að snyrta mig; púðra á mér nef- ið og bera á mig varalitinn. Svo gekk eg á vit þrastarins. Góðan daginn, sagði eg, þú tekur daginn snemma. Góðan dag, sagði þrösturinn. Svo dintaði hann stélinu hátíð- lega eins og kjólklæddur karla- kórsmaður á söngmóti, flaug upp á snúrustaur og söng: „Nú ligg- ur vel á mér, nú liggur vel á mér“ og brosti til mín um leið. Viltu veita mér viðtal, sagði eg? Alveg sjálfsagt, svaraði þröst- urinn og flaug upp á öxlina á mér, annars er mér illa við alla ritsnápa. Svo rak hann nefið inn í eyrað á mér og spurði kank- víslega: Geturðu þagað yfir leyndarmáli? Stundum, sagði eg. En þetta á að verða blaðamál, en ekki leyndarmál. Eg gef nú ekkert fyrir þess háttar, sagði þrösturinn. Hvað segirðu um ástamálin þín, eru þau í lagi, sagði eg. Ástamálin mín eru nú í lagi, sagði þrösturinn, og ef þú þarft að vera með nefið niðri í öllu, get eg svp seip sagt þér það, að eg er trúlofaður. Til hamingju, sagði eg. Þakka þér fyrir, sagði þrösturinn, en það kom dálítið fyrir þegar eg var að fylgja henni heim af þorrablótinu snemma á góunni, og nú bráðliggur á að laga til í dyngjunni. Svo flaug hann út að girðingunni og sótti strá og flaug með það upp í búrið á snúru- staurnum. Því snautið þið ekki í hjóna- bandið, sagði eg í vandlætingar- tón. Okkur hefur komið saman um að gera það ekki fyrr en við lát- um skíra, sagði þrösturinn. Þið eruð bjartsýn, eins og unglingar eiga að vera, sagði eg, en ætli kattarkvikindin vilji ekki ráða einhverju þar um? Ha, kötturinn, sagði þröstur- inn og það var eins og honum brygði dálítið. Eg var alveg búinn að gleyma honum í bili. Eg sá eftir að hafa nefnt þetta. Það var dálítið kuldalegt fyrir þröstinn að detta ofan úr skýja- borgum um sitt fyrsta hreiður. Já, sagði þrösturinn, mamma hefur varað mig við köttunum, því að þeir eru viðsjálir og slæg- ir. Það er eins og fjandinn segi þeim hvar veiðinnar er von, sagði hún. Svo skríða þeir þang- að og bíða þar til þessir litlu og ósjálfbjarga ungar fara á kreik. Nei, þeir ná víst ekki allir skírn, sagði þrösturinn áhyggjufullur. Svo sagði hann: Varst þú í garð- inum þegar hún amma sáluga dó? Ja, hvort eg var. Eg gleymi því aldrei. Þau byrjuðu ævinlega að búa snemma á vorin í turnin- um í þríhyrningnum og fyrsti TOGARARNIR Sléttbakur losaði 115 tonn á Akureyri á mánudaginn. Kaldöakur er væntanlegur á morgun eða föstudag. Harðbakur og Svaibakur eru á veiðum. ÞURA í GARÐI. hópuidnn þeirra kom um miðjan júní. Svo fluttu þau sig með aðra umferðina. Eg skildi aldrei í þeirri vogun. Það var lítið og snoturt heimili við trjárót. Eftir fjóra daga voru eggin orðin fjög- ur. Það var mikil fegurð í kring- um þau og vorgleði í lofti. Svo var það eitt kvöldið, að eg gekk um götuna og þá heyrði eg, að eitthvað var að. Eg þekkti öll þeirra geðbrigði í söng og kvaki, bæði gleði, hræðslu og sorg og eg vissi hvenær þau þurftu á hjálp að halda. En eg kom því miður allt of seint. Ovinurinn hafði verið í Paradís. Þarna var sorg- leg aðkoma. Vinkona mín hafði verið rifin í tætlur rétt við hreiðrið sitt, og fíni, mjúki dúnn- inn hennar um allt. Bóndi henn- ar flögraði um slysstaðinn í marga dag.a á eftir, þögull og yf- irbugaður af sorg. Fjögur lítil egg lágu köld í hreiðrinu. Úr þeim komu aldrei ungar. En eru mennirnir þá nokkuð betri? Nei, því miður, sagði eg, þeir eru verri. Kettirnir drepa fugl- ana sér til viðurværis eins og mennirnir þorskinn og þið ána- maðkinn. En þegar vondir strák- ar leika sér að því að drepa varn- arlausa smáfugla, þá er það fúl- mennska, bjánaskapur og mont. Það er ljót'ur leikur, en ekki íþrótt að hitta fugla með stein' um. Eg er alveg á sama máli, sagði þrösturinn. Eg man eftir því þeg- ar strákarnir gerðu aðförina að mér og leikbræðrum mínum. Þá lágu 8 eftir í valnum, en eg og við hinir forðuðum okkur. Eg hef aldrei komið þar síðan. Ef til vill hafa þeir ekki vitað hvað þeir gerðu, og ef til vill hefur guð fyrirgefið þeim, en eg get það ekki. Eg ekki heldur, sagði eg. Svo varð hljótt í garðinum lengi á eftir og þá skildi eg sannleik þessara ljóðlína: „Þar, sem söng- ur dvín, er dauðans ríki.“ Af hverju eru sumir stálpaðir krakkar svona vondir, sagði þrösturinn? Nú erum við komin út á hála braut, félagi, sagði eg, eiginlega vil eg ekki segja, eftir mínum kynnum af þeim, að þeir séuvond ir. En þeir eru fávísir, og þrátt fyrir allt, sem í börn er látið í skólum, eru þau úr lífrænu sam- bandi við dýrin, bæði fugla him- insins og ferfætt dýr. Þeim finnst allt, sem þau heyra og sjá, bæði dautt og lifandi, vera leikföng, handa sér. Eða hvað segir þú lim þetta, þröstur minn? Ætli skólarnir geti ekki eitt- hvað bætt úr þessu? spurði þröst urinn, til dæmis ef að einn dag- ur væri helgaður dýrunum, bæði í skólunum og útvarpinu, ef nokkur dagur er eftir, sem ekki er helgaður einhverju öðru? Þetta hefur mér líka dottið í hug, sagði eg. Það mætti lesa upp fallegu ljóðin hans Þorsteins Er- lingssonar og sögurnar hans og Þorgils Gjallanda um dýrin. — Málleysingjarnir misstu mikið þegar þeir féllu í valinn. En hvernig eigum við að leysa vandamálið um ófétis köttinn, svo að við þrestir getum við það unað, sagði þrösturinn. Það er nú annar handleggur, sagði ég. Auðvitað eiga þeir sama rétt á að lifa og við. En þeir eru bara þarflausir í borgum og kaupstöðum. Kettlingarnir eru indælir eins og önnur ungviði og góðir leikfélagar barna. Það er verið að gefa krökkum kettlinga eins og leikföng. Stundum fara börnin illa með þá af óvitaskap. Og svo verður kisa stór og fer sínar eigin leiðir og hún er rán- dýr. Nú eru húsin orðin svo fín, að það er enginn staður fyrir kisu,. svo er fýla af henni. Áður en varir fer kisa að stela fiski ná- grannans og halda fyrir honum vöku með kattamúsik. Útilegu- köttur er oft svangur og kaldur og ævi hans ömurleg. En það hlutskipti bíður margra katta, að verða algjör villidýr. Hefurðu aldrei kennt í brjósti um kött í snjóskafli í grenjandi hríð? Þessu svaraði þrösturinn aldr- ei, því að hann var orðinn leiður á rausinu í mér og hafði forðað sér ofan í brekku, enda hafði hann mikið að gera. En við ykkur, heiðruðu sam- borgarar, vil eg segja þetta: Nú er vor í lofti, farfuglamir koma og þrestirnir eru famir að svip- ast um eftir hreiðrum. Gæti nú hver síns kattar. BRYR A SKARÐSA OG GREFILSGIL Nesi 4. apríl. — SkemmtanaUf hefur verið nokkuð, m. a. hélt ungmennafélagið þorrablót, þar voru skemmtiatriði flutt af seg- ulbandi og hátölurum komið fyr- ir á fleiri stöðum, svo að allir gætu notið þeirra sem bezt. Þá var spiluð Framsóknarvist sl. laugardagskvöld, og að henni lokinni dansað. , Vegaframkvæmdir. Á sl. ári var lokið við undirbyggingu veg- ar um Dalsmynni. Veitt var til vegarins á því ári 200.000.00 úr millibyggðasjóði, sýslan lánaði 150.000.00, Hálshreppur 220.000.00 og Grýtubakkahreppur kr. 100.000.00. Ráðgert er að brúa Skarðsá og Grefilsgil í sumar og er veitt til þess á fjárlögum um 810.000.00. Einnig er rætt um að ljúka við að mölbera það sem eftir er af Dalsmynnisvegi, sem er um 6 km. Auk þess, sem að framan greinir, lánaði Háls- hreppur á síðastl. ári ca. 86.000.00 til Fnjóskadalsvegar vestri. Vonast Fnjóskdælingar til þess að þessar framkvæmdir bæti að nokkru úr samgönguörð- ugleikum þeim, er þeir hafa átt við að búa, þótt langt sé í land enn. Tillaga um efnahagsmál. 3. þ. m. var aðalfundur Búnaðarfélags Hálshrepps haldinn að Sólvangi. Þar var m. a. samþykkt tillaga um, að skora á stjórn B. S. S. Þ. að halda almennan bændafund á sambandssvæðinu um efnahags- mál. Sérstök áherzla var lögð á, að rætt verði hvernig mæta skuli þeim örðugleikum, sem hækkun vaxta og fjárskprtur sjóða B. í. valda bændum, sem staðið hafa í framkvæmdum og safnað hafa verulegum lausaskuldum af þeim ástæðum. SIGURÐUR BJARNASON losaði hér 56 tonn á sunnudag- inn. — Súlan kom í gær með 10—15 tonn. í síðasta mánuði voru starísmenn flugþjónustunnar ætíð í björgunar- og leitarstörfum. — Þann 18. marz voru tvær flugáhafnir næturlangt skammt frá Þrengslaveginum nýja. Áhafnirnar sváfu í gúmmí- bátnum og þótti köld vistin. — ('Ljósmynd: E. D.).

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.