Dagur - 11.06.1966, Qupperneq 5

4
5
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
FÉ OG FISKAR
ÍSLAND hefur þá sérstöðu, að við
strendur þess er laxveiði bönnuð og
land okkar er eitt af fáum, sem held
ur fullri laxagengd ár hvert, án þess
að veruleg laxarækt komi til. Og
enn er laxinn talinn „henamanns-
matur“ og verð á honum í sami'æmi
við það. Og enn vilja nógu margir
stangveiðimenn greiða fjárfúlgur
fyrir veiðileyfin við laxár landsins
og fá færri en vilja. Útlendingum er
nú boðin vikudvöl við kunna laxá
fyrir 60 þúsund króna gjald (veiði-
leyfi, fargjöld og annar kostnaður
innifalimi). Innlendum mönnum
eru boðin veiðileyfi fyrir 1—3 þús-
und krónur á dag. Hér ræður fram-
boð og eftirspum verðlaginu. Með
þetta í huga og þær ár landsins, sem
nú eru laxveiðiár og aðrar, sem einn-
ig gætu orðið það, er ljóst, að um
stórmál er að ræða. I»að vill einnig
svo til, að laxagengd má auka með
skynsamlegum aðgerðum bæði með
friðun, klaki, uppeldi seiða og lag-
færingu á fiskivegum um árnar. En
jafnvel í þeim ám, sem ekki hafa til
þess skilyrði að fóstra ungfisk sinu
sjálfar kunna að reynast nothæfir
möguleikar á þann hátt, að ala lax-
inn í göngustærð, sleppa honum í
þessar ár og fá hann þangað aftur.
En öll laxveiði í árn byggist á þeirri
eðlisávísun eða ratvísi laxins, að
ganga úr sjó í þær ár, sem fóstruðu
hann. I‘að nægir, að gönguseiðin séu
aðeins fáa daga í ánni áður en þau
halda til sjávar, hún dregur þá til
sín aftur, eftir eitt ár sem 3—5 punda
laxa eða eftir lengri tíma sem enn
stærri liska og eftirsóttari.
Laxamerkingar og tilraunir með
laxaeldi eru skammt á veg komnar
Iiér á landi, en möguleikarnir sýnast
ótæmandi og er furðulegt, live hið
opinbera skammtar smátt úr hnefa
til þessara mála. Það þykir fullvíst,
að laxinn í núverandi veiðiám lands
ins megi margfalda og er um að
ræða töluvert fjárhagslegt atriði og
möguleika, sem nýta þarf.
Bændur reka vor hvert ær sínar
með mörkuðum lömbum til heiða
og f jalla, smala á haustin og heimta
fé sitt og afurðir þess. Svipað má
segja um laxinn. Hann á sitt fyrsta
vaxtarskeið í einhverri ánni eða eld-
isstöð, fer síðan til víðáttumikilla
„afrétta“ rithafsins og keiiuir síðan
sjálfur til sinna heimahaga, stór,
feitur og jafnvel óveiddur er hann
verðmikill, svo sem áður greinir. —
Laxaveiðar má margfalda, svo og
veiði annarra göngufiska af sömu
ætt, en fiskaeldi í tjörnum og vötn-
um, er einnig þýðingarmikið. □
NEFNDIR OG RÁD AKUR-
EYR ARK AUPSTADAR
BÆJARSTJÓRJST Akureyrar
var kjörin sunnudaginn 22. maí
sl. og hana skipa þessir menn:
Þorvaldur Jónsson (A), Bragi
Sigurjónsson (A), Jakob Frí-
mannsson (B), Stefán Reykja-
lín (B), Sigurður Óli Brynjólfs
son (B), Arnþór Þorsteinsson
(B), Jón Sólnes (D), Árni Jóns
son (D), Jón H. Þorvaldsson
(D), Ingólfur Árnason (G), Jón
Ingimarsson (G).
Forseti bséjarstjómar:
Jakob Frímannsson (B).
1. varaforseti:
Stefán Reykjalín (B).
2. varaforseti:
Arnþór Þorsteinsson (B).
Bæjarráð:
Bragi Sigurjóhsson (A),
Jakob Frimannsson (B),
Sigurður Óli Brynjólfss. (B),
Jón G. Sólnes (D),
Ingólfur Árnason (G).
Bygg'nganefnd:
Innan bæjarstjórnar: ■
Stefán Reykjalín (F),
Jón H. Þorvaldsson (D).
Utan bæjarstjórnar:
Haukur Ámason (B),
Bjarni Sveinsson (D).
Hafnarnefnd:
Innan bæjarstjórnar:
Stefán Reykjalín (B),
Árni Jónsson (D).
Utan bæjarstjórnar:
Zophonías Ái-nason (B),
Magnús Bjarnason (D).
Framfærslunefnd:
Kristbjörg Dúadóttir (A),
Jónína Steinþórsdóttir (B),
Laufey Stefánsdóttir (B),
Ingibjörg Halldórsdóttir (D),
Jón Ingimarsson (G).
Rafveitustjórn:
Þorvaldur Jónsson (A),
Sigurður Óli Brynjólfss. (B),
Magnús Kristinsson (B)
Árni Jónsson (D),
Ingólfur Áimason (G).
17. júní-nefnd:
Hermann Sigtryggsson (A),
Þóroddur Jóhannsson (B),
Siguróli Sigurðsson (D),
Jón Ingimarsson (G).
Kjörstjórn:
Sigurður M. Helgason (A),
Hallur Sigurbjörnsson (B),
Sigurður Ringsted (D).
Fræðsluráð:
Valgarður Haraldsson (A),
Brynjólfur Sveinsson (B),
Sigurður Óli Brynjólfss. (B),
Aðalsteinn Sigurðsson (D),
Jón H. Jónsson (G).
Iðnskólanefnd:
Steindór Steindórsson (A),
Aðalgeir Pálsson (B),
Guðmundur Magnússon (B),
Bjarni Sveinsson (D).
Sjúkrasamlagsstjórn:
Sigurður Halldórsson (A),
Jóhann Frímann (B),
Arngrímur Bjarnason (B),
Árni Jónsson (D).
Menningarsjóðsstjórn:
Friðjón Skarphéðinsson (A),
Arnþór Þorsteinsson (B),
Jón G. Sólnes (D),
Einar Kristjánsson (G).
Forseti bæjarstjórnar er sjálf
kjörinn formaður nefndarinnar.
Krossanessstjórn:
Kolbeinn Helgason (A),
Arnþór Þorsteinsson (B),
Guðmundur Guðlaugss. (B),
Árni Jónsson (D).
íþróttaráö:
Jens Sumarliðason (A),
Haraldur M. Sigurðsson (B),
Svavar Ottesen (B),
Hermann Stefánsson (D).
Fjallskilastjórn:
Árni Magnússon (A),
Ásgeir Halldórsson (B),
Þórhallur Guðmundsson (B),
Víkingur Guðmundsson (D),
Anton Jónsson (G).
Framtalsnefnd:
Sigurður M. Helgason (A),
Hallur Sigurbjörnsson (B),
Sigurður Jóhannesson (B),
Gísli Jónsson (D).
Leikvallanefnd:
Páll Gunnarsson (B),
Elín Bjarnadóttir (B),
Ingibjörg Magnúsdóttir (D),
Hlín Stefánsdóttir (G).
Stjórn FSA:
Þórir Björnsson (A),
Sigurður O. Björnsson (B),
Sigurður Jóhannesson (B),
Eyþór H. Tómasson (D),
Jón Helgason (G).
Húsmæðraskólanefnd:
Ragnhildur Jónsdóttir (B),
Þórunn Sigurbjöx-nsd. (D).
Pétur Sigui-geirsson (D),
Tryggvi Þoi’steinsson (G).
Skip ulagsnef nd:
Haukur Árnason (B),
Bjai-ni Sveinsson (D).
Áfengisvarnarnefnd:
Stefán Ág. Ki’istjánsson (A),
Jónas Jónsson (B),
Sveinn Kristjánsson (B),
Bjarni Halldói’sson (D),
Lýður Bogason (D),
Rögnvaldur Rögnvaldss. (G).
Náttúruverndarnefnd:
Björn Bessason (B),
Kristján Rögnvaldsson (D).
Kjarasamninganefnd:
Þorvaldur Jónsson (A),
Arnþór Þoi’steinsson (B),
Árni Jónsson (D),
Baldur Svaniaugsson (G).
ÞANN 13. apríl sl. andaðist á
sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn
Peter Christian Lihn, fyrrver-
andi framkvæmdastjóri við Skó
gerð Iðunnar hér á Akureyri.
Hann var jarðaður í Bisper-
bjæi’gkirkjugarði þann 21. sama
mánaðar.
Christian Liihn stai’faði við
iðnað samvinnumanna hér á
í HEIMI ÓÐRA AFLA, þar
sem hver vai’gurinn holrífur
arinan, ef honum býður svo
við að horfa, hefir sá stærsti
og hvasstenntasti ávallt mestu
sigurvonirnar, enda þótt hann
hafi ekki auk höggvopnanna
liola eitui’tönn, sem þó ber við.
Hafi þeir smáu og tannlitlu
di’egizt í leikinn fá þeir að bezta
kosti, rifið skinn og skrámu og
eiga það á hættu að vei’ða étn-
ir.
Gott skín þeim aldi’ei af
áflogunum.
Vitsmunir þeirra umfram
hina geta varla vai’nað því,
hvað þá ef þeir eru minni, og
X’eynslan takmai’kaðri.
Þó ekki sé fagurt að færa
þessa samlíkingu yfir til manna
er örðugt að verjast hugsun-
inni.
Atbui’ðir og hoi’fur í heims-
málunum eiga sinn þátt í því.
einni af stærstu skóvei’ksmiðju
í Danmöi’ku.
Chi’istian Lihn réðst til skó-
verksmiðju Iðunnar á Akureyri
1938 og flutti þá með fjölskyldu
sína hingað til lands. Hann
starfaði fyrst sem yfirvei’kstjói’i
og síðar sem framkvæmdastjói’i
vérksmiðjunnar allt til ársins
1953, að hann fluttist alfax’inn
aftur til Kaupmannahafnai’.
Lihn vann á þessum byi’junar-
árum skóframleiðslunnar hér á
landi, mjög merkilegt starf.
Hann tók við skóvei'ksmiðjunni
á byrjunarstigi, framtíðin var
óviss og mai’ga örðugleika varð
að yfii’stíga. En honum tókst
með ágætu starfi og mikilli
bjartsýni að byggja upp álit á
fi-amleiðslunni útávið og auka
hana svo að Iðunn náði því tak
mai-ki að vei’ða eitt af stærstu
og traustustu iðnaðarfyrirtækja
þessa bæjar. Og honum tókst
einnig að opna augu lands-
manna fyrir þeim möguleikum,
sem íslenzkt leður hefir til
fyrsta flokks skófi’amleiðslu.
Sé sviðið þrengt og litið til inn-
anlandsmála, þó ekki sé nema
fáa áratugi aftur, blasir við
ófrýnileg mynd.
Sjálfstæðisflokkui’inn verður
ímynd stærsta vai’gsins, —
þyngsta, áriðamesta, hvass-
tenntasta. Vaxinn frá því að
vera hópur þröngsýnna sérrétt-
inga- og efnamanna með all-
miklu og ti-austu, en þó þverr-
andi fylgi þess fólks er lítur
valda- og eignamenn allt öðr-
um augum en jafningja, til þess
að vera harðsnúinn flokkur
stórgróðamanna, víðsýnna um
öll lönd og álfui’, þar sem fjár-
von ei’, en sjónlítill eða sjónlaus
á eigið land, nema sem gi’óða-
lind. Blindingjaflokkur, sem
styðst annarri hendi við annan
flokk engu skyggnari. Raunar
slegið kló sinni í hann og merkt
sér á bi-jósti og enni. Hina hef-
ir hann lagt í lófa ennþá stærri
ti’ölla, sem í’aunar eigna sér
allan hópinn og okkur hina,
sem viljum þó ekki þýðast þau.
Þessi samsteypa öll er oi’ðin
að þjóðarvoða, sem fer for-
göi’ðum með flest það er unn-
izt hefir og allar fi’amtíðarvon-
ir Islendinga, á einu til tveim-
ur kjörtímabilum, fái hún því
við komið og allt í nafni ætt-
jai’ðarinnar.
Eina von þess að svo verði
ekki er sú að falslaus samtök
geti hafizt og haldizt með and-
stæðingum Blindingja við
næstu alþingiskosningar.
Blindingjar þykjast ekki trúa
því að svo verði, en þeir óttast
það engu að síður. Það eitt og
ekkert annað og eru þess al-
búnir ef svo skyldi fai’a að
bjóða öll góð boð þeim er lík-
legir væru til að láta fi’eistast.
„Allt þetta mun ég gefa þér,
ef þú fellur fram og tilbiður
mig.“ Hér á það sannarlega við
sem sagt hefir verið: „Hver sá
sem þykist standa gæti þess að
hgnn ekki falli.“
Engu skal spáð um úrslit
kosninga að ári liðnu, en það
má teljast með ólíkindum að
Blindingjar sigri hjálparlaust.
Þó er ekki fyrir það að synja
að svo geti fai’ið og þá bíða
flestra íslendinga dimmir dag-
ar og skal ekki um þá rætt, en
hitt að samstai’fssamninga með
al íslendinga þarf að hefja fyrr
en síðar og þeim að vei’ða lokið
fyrir næstu alþingiskosningar.
Meginatriði þeirra þessi þi’jú:
1. Umbætur í efnahagsmál-
um.
lendingar — kommar og aftur-
halds- eða úrtölumönnum á
þeirra máli — geti myndað
starfhæfa stjórn.
Fullar líkur ei-u til að þeir
misstu mun meira lið, en þeir
ynnu ef stjói’narmyndun er
tryggð fyrii-fram og ekki þai-f
að óttast kaupslag og brigð af
neinna hendi.
Eins gætti í útvarpsumræð-
unum nýloknu sem ber að
fagna. íslendingar skemmtu
þar ekki ski-attanum og Blind-
ingjum með brigzlyi’ðabarsmíð.
Þess hefir oft gætt. Færi vel á
því að svo yi’ði eftirleiðis, enda
þótt hvoi’ir um sig líti sínum
augum á silfrið.
Þjóðarnauðsyn knýr á um
samheldni gegn bráðum voða
af stói’auknum áhrifamætti
Blindingja, útlendingahei’sveit
þeii-ra og innlendu málaliði er
þangað sækir sem fangs er von
og vegur þar sem bent er til.
Staddur á Akui’eyri 4. maí 1966
Ketill Indriðason.
ÝMISLEGT UM KEA
Félagsmenn Kaupfélags Eyfii’ð
inga eru 5515 í 24 félagsdeild-
um.
Fasti’áðið starfsfólk er 544 og
launagreiðslur voru á sl. ári á
Akureyri og við útibúin utan
bæjar 103 millj. kr. og „óbeinar
launagreiðslur“ þ. e. tillag til
lífeyrissjóðs, slysatrygginga-
gjöld o. fl. rúmlega 3 millj. kr.
Á undanföi-num 15 árum hef
ur KEA endui-gi’eitt félags-
mönnum sínum í stofnsjóði
þeiri-a rúmlega 33 millj. kr.
Framkvæmdir á sl. ári voru
þessar helztar: Bygging kjöt-
vinnslustöðvarinnar hélt áfram
og er um það bil að ljúka.
Fx-esta verður kaupum á vélum
til nýrrar mjólkurstöðvar
vegna lánsfjái’skorts og úr bygg
ingafi-amkvæmdum vex’ður einn
ig að di-aga af sömu ástæðu.
Margvíslegar endurbætur voru
gerðar á verzlunardeildum fé-
lagsins og ski’ifstofum bæði hér
í bæ <5g hjá útibúum út með
firðinum. q
Pefer Chrisfian Lihn
MINNING
Framangreindar nefndir eru
kosnar til eins árs.
Nefndir kosnar til fjögurra
ára:
Elliheimilisstjórn Akureyrar:
Bragi Sigurjónsson (A),
Bjöi’n Guðmundsson (B),
Sigui’ður Jóhannesson (B),
Ingibjörg Magnúsdóttir (D),
Jón Ingimarsson (G).
Bókasafnsnefnd:
Þoi’valdur Jónsson (A).
Hólmfi-íður Jónsdóttir (B),
Árni Kristjánsson (B),
Gísli Jónsson (D),
Rósberg G. Snædal (G).
- - '/
Æskulýðsráð:
Bragi Hjartarson (A),
Svavar Ottesen (B),
Haraldur Sigurðsson, banka-
gjaldkeri (D).
Lystigarðsstjóm:
Arnór Kaidsson (B),
Jónas Guðmundsson (B),
Anna Kvax-an (D).
Botnsnefnd:
Richard Þórólfsson (B),
Gunnar H. Ki'istjánsson (D).
Eftirlaunasjóðsstjórn:
Arnþór Þorsteinsson (B),
Jón G. Sólnes (D).
Umferðarnefnd:
Valgarður Frímann (B),
Jón H. Þoi’valdsson (D).
Heilbrigðisnefnd:
Stefán Reykjalín (B),
Sveinn Tómasson (D).
Barnaverndarnefnd:
Helga Svanlaugsdóttir (A),
Páll Gunnarsson (B),
Birgir Snæbjörnsson (B),
Akureyri í rúmlega 15 ár og á
því tímabili kynntist hann
mörgum Akux’eyi’ingum, bæði
gegnum starf sitt og utan þess.
Hann átti því hér orðið margt
góðra vina, sem minnast hans
með hlýjum huga.
Christian Lihn var fæddur
þann 26. febrúar 1896, í bænum
Bjerringbro á Jótlandi og var
því nýlega oi’ðinn sjötugur er
hann lézt. Hann fór ungur til
Kaupmannahafnar og lauk þar
námi í skógsmíðaiðn, sem svo
vai’ð hans ævistai’f upp frá því.
Lihn kvæntist í Kaupmanna-
höfn, eftirlifandi konu sinni,
Jane Esther, sem var ættuð frá
Smálandi í Svíþjóð. Þau eign-
uðust einn son, sem einnig lagði
fyrir sig skóframleiðslu og er
nú framkvæmdastjóri fyrir
Fyx’ir þetta starf, og þann skei’f,
sem Christian Lihn lagði til upp
byggingar íslenzks iðnaðai’,
standa landsmenn í þakkar-
skuld við þennan danska skó-
gei’ðai-meistara.
Eftir að Lihn kom aftur heim
til Danmei-kui’, stofnaði hann
fyrst sitt eigið fyrirtæki, en síð-
ustu árin vann hann hjá syni
sínum, eftir því sem heilsa og
kraftar leyfðu.
Þrátt fyrir annríki gaf Lihn
sér alltaf tíma til að fylgjast vel
með öllu því sem gei’ðist á fs-
l.andi og hafði óskertan áhuga
á öllu því sem íslenzkt var.
Samstarfsmenn Christians
Lihn minnast þess látna iðnað-
arfrömuðar með söknuði og sér
stöku þakklæti fyrir þau störf,
sem hann vann hér. R. Þ.
2. Ákveðin útilokun Stór-
Blindingja frá öllum stjórnar-
völdum. Þetta tvennt hlýtur
að fara saman, því það er víst
að þeir bera höfuðábyrgð alls
ófarnaðar okkar s.l. 7 ár og
verja auð sinn og allsnægtir
með klóm og kjafti. Til þeirra
vei’ður að sækja verulegan
hlut þess fjár er þarf til að
bæta úr vanrækslu þeiri’a öðr-
um þræði, en hinum til að létta
allra ósanngjöi-nustu byi-ðun-
um af þjóðinni.
3. Brot á nýjustu þi’ældóms-
fjötrunum, Svissneska okinu.
Hugsanlegt er að samstai’f
fyrir síðustu kosningar hefði
bjargað okkur frá martröð 3
ára og 4 þó. Því vai’la verður
hið 4. betra en hin. Firrt okkur
megini þeirrar ógæfu sem hef-
ir þyrmt yfir þjóð og land og
aldir og óbornir munu gjalda.
Samningar nú hnekktu þeirri
staðhæfingu Blindingja að ís-
KYNNINGARFUNDUR
FATLAÐRA
SÍÐDEGIS á sunnudaginn
hafði Sjálfsbjörg, félag fatlaðra,
kynningai’fund á Bjai’gi á Akur
eyx-i. Þar flutti Sigui’sveinn D.
Ki-istinsson ræðu og Einar
Kristjánsson las upp smásögu.
Frú Sigríður Schiöth og Jóhann
Daníelsson skemmtu með söng
við undirleik Guðmundar Jó-
hannssonar, sýnd var kvik-
mynd af þjálfun lamaðra og til
sýnis voru ýmis hjálpartæki
fyrir fátlaða, einkum húsmæð-
ur. Fúndarstjóri var frú Heið-
rún Steingrímsdóttir og kynnti
hún hvert atriði fyrir sig. Fund
urinn var vel sóttur og ánægju
legur í alla staði. □
Bergmál ttmans
Einokunin og ótal margt,
ísland þjáði á fyrri öldum.
Þó var lesið á kyrrum kvöldum,
kveðnar rímur, en lifað spart.
Flestum iandsmönnum fannst þó hart,
fastir að hanga á dönskum klafa,
því miskunnar aldrei verður vart,
hjá valdhöfum þeim, sem styrkinn hafa
kæi’leikur þeirra er keyrið svart,
en kraftaverkið — að grafa.
Þeir fluttu til landsins maðkað mjöl
og mönnum það seldu á þreföldu verði,
að okra og svíkja ekkert til gerði,
því enginn hafði á neinu völ.
Þeir féflettu landsmenn og fölsuðu skjöl,
því framburð þeirra ei danskir rengdu.
Hungi-aða ræfla, kreppta af kvöl,
sem krónu stálu þeir tóku og hengdu.
Og Hólmfasti fannst það hálfgert böl,
þegar helvítin kax’linn flengdu.
Dansklundað illþýði — íslenzkt þó,
óhefluð skriðdýr, með lágum hvötum,
héldu sig menn, í fínum fötum,
en fátækra bænda krepptu skó.
Fengju þeir sjálfir frelsi nóg,
var fallvalt að treysta á slíka hi’otta,
menn dæmdu frá eignum — í kóngsins kló,
með kærum, svikum, með falska votta.
En fólkið sem þui-fti að fara á sjó,
fékk varla snærisspotta.
Við kúgarans sterka kverkatak,
kvaldar sálir til moldar hnigu.
Aðrir af í’eisn og eldmóð stigu
áfram veginn, með teinrétt bak.
Þó fáir af slíkum bæru blak,
samt bei-jast þeir máttu í allra þágu,
við ís sem landinu upp að rak,
eldgos, harðindi og skattaplágu.
Og víða í gegnum laupinn lak,
hjá lubbunum hinum gráu.
II
Sjálfstæði okkar var endui’heimt
á öldinni þeirri, sem nú er að líða.
í margar aldir máttum við bíða,
máttlausir, vona, um frelsið dreymt.
Ekki þó okkar eðli gleymt,
andlegum þroska, né fornum sögum,
alltaf vakið og áfram geymt,
og eldskíi-n hlotið, frá liðnum dögum,
þó allstaðar væri ox’ðið reymt
af útlendum þræla lögum.
En seinna á þessai’i sömu öld,
siðfræðin virðist í hæpnara lagi.
Einhyggjumenn af ýmsu tagi,
eygja framundan styi'k og völd.
En aðfei’ð þeirra er ill og köld,
eindreginn vilji landið að selja,
auðhi’ingá bak við og erlendan skjöld,
öruggir munu þeir fi’amvegis dvelja.
Og menningin deyr út við myrkvuð tjöld,
ef menri kunna ekki að velja.
í Straumsvík ef upp byggist iðjuver,
er íslenzkt sjálfstæði í bráðri hættu,
og atvinnuvegir okkar mættu
ekki við slíku brölti hér.
Þar sem fámenni fyrir er,
fær ekkert staðizt svoleiðis þróun.
Ennþá situr hér erlendur hex’,
ýmsum til miska, en sumum fróun.
Að sjá hvenær bui'tu svo hann fer
er sannkölluð stjórnai’prófun.
Nú skal sameina þessa þjóð,
sem þúsund ár hefur beðið í sárum,
lifað í eymd, með trega og tárum,
tapað, og misst sitt hjai’tablóð.
Því ennþá logar hin aldna glóð,
og aftur mun rísa heiðskír dagur,
sem upp hefur sterkan andans óð,
og öruggui' ljómar nýr og fagur.
í innstu leynum við eigum sjóð,
sem er eining og þjóðai’hagur.
ísland skal vei’a íslénzkt land
og íslendinga á komandi dögum.
Byggt upp af ljóðum, list og sögum,
með litla báta við fjörusand.
Siglandi skip, um sjávai’band,
sækjandi fisk og að landi streyma,
og loftin kljúfa við ljóssins brand
léttfleygar þotur víða um geima.
Við sjáum að engu má sigla í strand,
en sigrum — og eigum hér heima.
Guðmundur Valgeirsson, Auðbrekku.
NÝTT OC Ll TSII FCT HFFTT TfFI ANT) RF.VTFW
NÝTT hefti tímaritsins Iceland
Review er komið út. Er það
fjölbreytt að efni, vandað að
frágangi og hið glæsilegasta í
alla staði eins og ávallt áður og
er nú að hluta tileinkað Vest-
mannnaeyjum.
Gísli J. Ástþói-sson, rithöfund
ur, skrifar um Vestmannaeyjar
og líf fólksins þai’, stutt viðtal
er við Guðlaug Gíslason — og
Páll Steingrímsson, kennai’i, seg
ir frá lundaveiðum í úteyjum.
Fjölmai'gar fallegar myndir eft-
ir Sigui'geir Jónasson og Her-
mann Schlenker pi'ýða greinarn
ar og ennfremur eru þar marg-
ar teikningar frá Vestmanna-
eyjum eftir Baltasar. Ljósmynd
ir eru bæði svart-hvítar og í
litum.
Elín Pálmadóttir skrifar grein
um hraun-keramik Glits og
birtast myndir af ýmsum unn-
um munum og veggmyndum úr
þessari nýju keramikblöndu,
sem vakið hefur töluverða at-
hygli. Greininni fylgir ennfi'em
ur litmynd af veggmynd þeirri,
sem Ragnar Kjartansson gerði
úr hraun-keramik, og prýðir
hið nýja félagsheimili í Ytri-
Njai’ðvík.
í ritinu birtist grein og mynd
ir frá Iceland Food Centre í
London og Amalía Líndal skrif
ar grein um ballet á íslandi,
skreytta myndum úr Þjóðleik-
húsinu.
Þá er grein um íslenzka örn-
inn ásamt fjölmöi’gum mynd-
um, bæði svart-hvítum og í lit-
um. Eru litmyndirnar teknar úr
kvikmynd þeirri, sem Magnús
Jóhannsson hefur gert um örn-
inn og vakið hefur mikla át-
hygli.
Gunnar Rogstad í utanríkis-
ráðuneytinu í Osló ritar fyrir
Iceland Review grein um noi-sk
-íslenzk verzlunarviðskipti, og
Mats Wibe Lund jx’. ski’ifar
grein um skipabyggingar fyrir
íslendinga í Noregi.
Undir fyrirsögninni „Spot-
light on Business“ kynnir Ice-
land Review ýmsa þætti at-
vinnulífsins og auk greinar
Mats Wibe Lund eru hér ýtar-
legar frásagnir af Sambandi
ísl. samvinnufélaga og starf-
semi þess eftir Andrés Kristj-
ánsson, Baader-þjónustunni,
ferðaskrifstofunni Útsýn, kraft-
blökkinni og Ingvari Pálmasyni
eftir Jónas Kristjánsson, máki-
ingarvei’ksmiðjunni Hörpu svo
að það helzta sé nefnt.
Af öðru efni má nefna frétta-
þátt þar sem gi-eint er í stuttu
máli frá viðburðum vetrarmán
uðanna — því, sem útlendingar
hafa einkum áhuga á að fylgj-
ast með. Þáttur er um íslenzk
frímerki — í umsjá Jónasar
Hallgi’ímssonai’. Er þar m. a.
mynd af umslagi, sem prentað
var í páfagarði með mynd a£
forseta íslands í heimsókn hjá
páfa. Hefur ekki áður verið
greint frá þessari útgáfu hér-
lendis. Bókaþáttur er í umsjá
Sigurðar A. Magnússonar, sem
einnig skrifar stutta frásögn af
blaðaútgáfu á íslandi. Enn-
fi-emur eru hér fróðleiksmolar
fyi’ir erlenda ferðamexm.
Af öðru efni má nefna, að
ritstjóramir skrifa nú „leiðara"
(Framhald á blaðsíðu 2)