Dagur - 07.12.1966, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSÖN
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar hJ.
STJÓRNIN BEITIR
RÖNGUM RÖKUM
ÞEGAR stjórnin um síðustu mánaða
mót dró frelsisfánann í hálfa síöng —
eins og það var orðað af öðmrn —
með því að leggja fram fmmvarp til
nýrra laga um verðlagseftirlit, var af
hennar hálfu gerð grein fyrir því á
Alþingi, hvers vegna hún hefði nú
breytt viðhorfi sínu og teldi nauð-
synlegt að draga úr sjálfræði í við-
skiptamálunum um stundarsakir.
Gieinargerð stjórnarinnar var í
aðalatriðum á þessa leið: Útflutn-
ingsgreinar landsins hafa orðið fyrir
áfalli á þessu ári. Áfallið er í því
fólgið, að verð á síldarmjöli og síld-
arlýsi hefir stórfallið. Þess vegna á
sjávarútvegurinn í vök að verjast og
hans vegna verður að koma í veg fyr-
ir frekari verðhækkanir. Þess vegna
eru niðurgreiðslur stöðugt auknar
og þess vegna er þetta nýja frumvarp
um verðlagseftirlit lagt fram. Einn
af ráðlierrunum reiknaði út í skyndi,
að ef miðað væri við verðlag það,
sem nú væri, myndi verðmæti aflans
vera 750 millj. kr. minna en ef mið-
að væri við verðlag í fyrra. Sá út-
reikningur verður ekki ræddur hér.
Það er auðvitað satt og almenn-
ingi kunnugt, að verð á síldarlýsi og
síldarmjöli lækkaði til mikilla muna
sl. sumar og í haust. Hins vegar
hækkaði verð á þorskafurðum síðari
hluta ársins 1965 og á þessu ári. Og
sannleikurinn er sá, að þó að þessi
— vonandi tímabundna — lækkun
hafi orðið á verksmiðjuafurðum, er
það ekki þar sem skórinn kreppir
mest að. Hinn mikli síldarafli vegur
hér á móti. Erfiðleikarnir hjá sjávar-
útveginum eru fyrst og fremst lijá
þorskveiðibátum, togurum og Iirað-
frystihúsum, þar sem ekki hefir ver-
ið um verðfall að í'æða.
Það er satt, að sjávarútvegurinn —
og þó ekki fyrst og fremst síldarút-
vegurinn — á í vök að verjast um
þessar mundir, og ekki aðeins sjávar-
útvegurinn heldur flestar atvinnu-
greinar landsmanna. Helzta undan-
tekningin frá þessu erfiðleikaástandi
er e. t. v. „skemmtiiðnaðurinn", sem
viðskiptamálaráðherrann nefndi svo
á sínum tíma. En það er ekki rétt,
að verðlækkanir á síldarlýsi og síld-
armjöli sé aðalorsök „áfallsins“, aðal-
orsök þess, að atvinnuvegimir eiga
í vök að verjast. Það er verðbólgan,
sem þessu veldur, hin mikla lækkun,
sem orðið hefir og heldur áfram á
kaupmætti krónunnar innanlands.
Þess vegna eiga þær atvinnugreinar
nú svo erfitt, sem ekki hafa orðið
fyrir neinni verðlækkun á erlendum
markaði. □
Jörgen Bukdahl sjötugur
Á MORGIJN, þann 8. desember,
fyllir danski rithöfundurinn og
„íslandsvinurinn okkar allra“,
Jörgen Bukdahl, sjötugasta ald
ursár sitt, — sennilega suður í
Rómaborg!
Þann 19. nóvember átti blaða
maður frá józka blaðinu „VEST
KYSTEN“ viðtal að „Bjargi“
við húsbóndann þar: „skáldið
og rithöfundinn, fornmennta-
fræðinginn, ritdómarann og
ræðuskörunginn Jörgen Búk-
dahl.
Áttu þeir langar viðræður m.
a. um ritstörf Bukdahls, lífshorf
hans og stefnu í stjómmálum,
Og þá sérstaklega í Norður-
landamálum. Blaðamaðurinn
kveðst hafa orðið að ná þessu
„afmælis-viðtali" svona löngu
fyrirfram sökum þess, að „af-
mælishóf sitt“ muni Bukdahl
ætla að sitja suður í Rómaborg
þann 8., fjarri ys og þys og
háreysti heimahaganna þann
dag.
Afmæli Jörgens Bukdahls
ætti að minna okkur íslendinga
á þá miklu þakkarskuld, sem
við eigum ógreidda þeim sam-
herjunum Bjama M. Gíslasyni
og Jörgen Bukdahl fyrir ára-
tuga sókn þeirra og harða högg
orustu á okkar vegum á vett-
vangi Handrita-hólmgöngunn-
ar! Og um afrek Bjarna á þeim
vettvangi ætti ekki þurfa að
minna!
Jörgen Bukdahl skrifaði ný-
skeð bréfavini sínum á Akur-
eyri m. a.:
„Hjartanlegustu hamingjuósk
ir með Handrita-sigurinn! Það
hefir þurft hörku-átök um 20
ára skeið til að koma þjóðþingi
og ráðherrum í réttan skilning
á þessum málum .... “
„.... Og að hugsa sér: Nú
kemur Flateyjarbók, Codex
Regius, Hauksbók — og allt
hitt — heim aftur úr 300 ára
útlegð ....!“ — Og svo að lok-
um:
„Men til lykke með den store
nationale sejr: Det danske folks
sejr mod hele den videnskabe-
lige opposition ....!“
Helgi Valtýsson.
Vilhelm Þórarinsson fimmfugur
f DAG er Vilhelm Þórarinsson,
skrifstofumaður á Dalvík 50
ára. Hann er fæddur að Teigi
í Vopnafirði 7. desember 1916.
Foreldrar hans voru búandi
hjón þar, Þórarinn Stefánsson
og Snjólaug Sigurðardóttir.
Mun Þórarinn hafa verið ættað
ur úr Norður-Múlasýslu, en
Snjólaug var sonardóttir Sig-
urðar smiðs og bónda á Urðum
í Svarfaðardal, er á sínum tíma
þótti mikill atgerfismaður bæði
til sálar og líkama.
Bam að aldri missti Vilhelm
föður sinn og var þá tekinn í
fóstur af prestshjónunum á
Völlum í Svarfaðardal, frú Sól-
veigu Pétursdóttur og séra Stef
áni Kristinssyni, er þann stað
sátu með mikilli sæmd um 40
ára skeið, og þar ólst hann upp
við ástríki fósturforeldra og
fóstursystkina.
Átján ára fór Vilhelm á
bændaskólann á Hólum og
lauk búfræðinámi á óvenju
skömmum tíma. Vorið 1941,
þegar prófastshjónin fluttu frá
Völlum til Hríseyjar, fór hann
til Dalvíkur og átti þar heima
síðan.
Ungur gekk Vilhelm í umf.
Þorstein Svörfuð og reyndist
þar sem annars staðar farsæll
liðsmaður. Meðal annars var
hann í nokkur ár féhirðir fé-
lagsins og reyndist í því starfi
svo vel að betur verður tæplega
gert.
Einn af þeim starfsþáttum,
sem mörg ungmennafélög hafa
unnið að á undanfömum ára-
Ótugum, er leikstarf. Þar var
Vilhelm mjög liðtækur bæði í
umf. Þorsteini Svörfuði og eins
eftir að hann fluttist til Dalvík-
ur. Rétt er að taka fram, að
hann átti þar marga góða leik-
félaga, einkum eftir að til Dal-
víkur kom. Þótt félagsmálastarf
hans væri einkar farsælt í
þeim félögum, sem hann eink-
um starfaði í, umf. Þorsteini
Svörfuði og Leikfélagi Dalvík-
ur, var þó annað starf sem hann
varð héraðskunnur eða jafnvel
landskunnur fyrir, en það var
landþurrkunarstarf hans. Þegar
skurðgrafa kom í Svarfaðardal
vorið 1944, ef ég man rétt, var
Vilhelm þegar ráðinn skurð-
gröfustjóri og því starfi gengdi
hann í 18—20 ár, fyrst allmörg
ár í Svarfaðardal, en síðan í
Svalbarðsstrandar- og Grýtu-
bakkahreppum. Á þessum ár-
um munu afköst gröfunnar, a.
m. k. sum árin, hafa verið með
því bezta sem þekktist hér á
landi. Að vísu var Vilhelm ekki
hér einn að verki nema allra
síðustu árin. Flest árin voru
tveir við þetta starf, en stjórn
og umsjón öll í hans höndum.
Þama austan Eyjafjarðar
kynntist hann sinni elskulegu
konu, Ingu Benediktsdóttur frá
Efri-Dálksstöðum á Svalbarðs-
strönd, og eiga þau nú fallegt
einbýlishús við Svarfaðardals-
braut 1 á Dalvík, og þar hefir
mér þótt sérlega hugljúft að
koma, og munu fleiri, bæði
skyldir og vandalausir, hafa
sömu sögu að segja.
Hér hefir verið minnzt á nokk
ur atriði úr lífi og starfi Vil-
helms Þórarinssonar. Að sjálf-
sögðu er hér engin ævisaga
sögð, enda maðurinn enn á góð
um starfsaldri. Aðeins átti þetta
að vera stutt afmælis og vinar-
kveðja eftir 35 ára einkar hug-
þekk kynni.
Að lokum sendi ég Vilhelm
og fjölskyldu hans mínar beztu
óskir á afmælisdaginn með
bæn um farsælan framtíðarhag.
Magnús Gunnlaugsson.
- NÝJAR BÆKUR
(Framhald af blaðsíðu 1)
„samtíning“ að ræða, ásamt
nafnaskrá yfir öll bindin. Öll
eru bindin, Breiðfirzkar sagnir,
læsileg og fróðleg mjög. í þessu
síðasta bindi eru ýmsar styttri
frásagnir og bregður fyrir
bundnu máli.
Framsýni og forspár er for-
vitnileg bók, þýdd af sr. Sveini
Víkingi. Höfundur er Ruth
Montgomery. Hér er um að
ræða spádóma, vitranir og ýmis
dulræn efni í sambandi við hina
heimsfrægu frú Dixon. En frú
Jeane Dixon hefur undraverða
dularhæfileika og framsýni.
Bók þessi er 188 blaðsíður. Q
BÆKUR KVÖLDVÖKUÚTGÁFUNNAR
KOMIÐ er út annað bindi af
Myndir daganna, hinni bráð-
skemmtilegu sjálfsævisögu séra
Sveins Víkings, sem allir keppt
ust um að lesa upphafið að í
fyrra haust. Þetta bindi fjallar
um skólaár höfundarins á Ak-
ureyri og í Reykjavík, og er
það sá tími, sem venjulegast
hvílir mestur ljómi yfir í endur
minningunni. Og þó að þessi
tími sé ekki ætíð dans á rósum
hjá fátækum stúdentum, sem
vinna þurfa baki brotnu með
náminu, er lífsgleðin venjulega
svo mikil og. framtíðarvonimar
svo bjartar, að búksorgimar
hrína ekki á þeim. Alltaf er ein
hver leið að gera sér til gamans.
Vegna sinnar frábæru kímni-
gáfu hefur séra Sveinn Víking-
ur oft haft meiri hæfileika til
þess en margir aðrir. Þessi guðs
gáfa er sjaldgæf og oft misskil-
in og virt mönnum til léttúðar,
en ekkert krydd er þó hollara
mannfélaginu. Auk þess er
skopskynið nauðsynlegt til að
sjá atburðina í réttri fjarvídd.
Sögðu Gyðingar um Jahve:
„Hann, sem situr á himni sín-
um hlær, drottinn gerir gys að
þeim“. Og sjálfsagt hefur hann
oft haft ástæðu til þess.
Hér koma margir þjóðkunnir
menn við sögu eins og gefur að
skilja. Þannig kemst hann t. d.
að orði um skólabræður sína í
Gagnfræðaskólanum á Akur-
eyri:
„Þegar ég nú eftir fimmtíu
ár lít yfir þennan garpahóp og
sé, hve margir þeirra hafa
reynzt þjóð sinni nýtir menn
og ómissandi, get ég ekki annað
en hugsað til þess með skelf-
ingu, hvernig okkar ástkæra
fósturjörð væri nú stödd, ef
þessir úrvalsmenn hefðu aldrei
sezt á skólabekk. Hvernig hefði
verið umhorfs í þessu þjóðfé-
lagi nú, ef þeir Hermann Jónas
son og Stefán Jóhann hefðu
aldrei komizt í ríkisstjórn,' Her
mann orðið bóndi og hrepp-
stjóri í Skagafirði, en Stefán
gert út mótorbát með tapi á
Dalvík? Hvar væri nú Sam-
einingarflokkur alþýðu — sósial
istaflokkurinn, ef Einars Olgeirs
sonar hefði ekki við notið, en
hann orðið bara kokkur eða há
seti á togara? Hvar væri KEA
á Akureyri nú, ef þeir Jakob
Frímannsson, Ingimundur Árna
son og Jóhann Kröyer hefðu
þar hvergi nærri komið? Eða
halda menn, að jöklamir hér á
landi hefðu minnkað jafnmikið
og raun hefur á orðið á síðari
árum, ef Jón Eyþórsson hefði
ekki stappað á þeim sumar eft-
ir sumar og troðið þá niður?
Eða — ætli þjóðskráin okkar
væri orðin löng nú, ef Jón Skag
an væri ekki stöðugt að bæta
við hana? Svona mætti lengi
halda áfram.“
Allt er gaman séra Sveins
græskulaust en gerir sögu hans
miklu skemmtilegri. Já, ekki
var uppskeran slæm af nem-
endahópnum þeim, sem lagði til
tólf alþingismenn, átta presta
og tvo ráðherra.
Hin bók Kvöldvökuútgáfunn
ar er fjórða og síðasta bindi af
hinum vinsæla bókaflokki: Því
gleymi ég aldrei. Þarna er eins
og fyrr margt forkunnarvel

'#'#>##>##'##**' |
Séra BENJAMÍN
skrifar um
bækur
L
######################
skrifaðra igreina og eru þær
ekki lakastar, sem konurnar
skrifa. Nafnaskrá yfir allt verk
ið fylgir þessu bindi. Ekki væri
illa til fallið í riti eins og þessu
að gera stutta grein fyrir höf-
undunum, annað hvort við
hvern kafla eða á eftir. Allt er
ritsafnið hið eigulegasta og ber
þess glöggt vitni, að margur er
íslendingurinn meira en sendi-
bréfsfær.
Þrj ár merkar bækur
frá Bókaforlaginu
Feðraspor og fjörusprek.
Allir þeir, sem þjóðlegum
fræðum unna, munu fagna því
að eiga þess enn kost að taka
sér í hönd bók eftir Magnús
Bjömsson á Syðra-Hóli, en ný
bók eftir hann er nú komin á
markaðinn, er nefnist: Feðra-
spor og fjörusprek. Þetta er
þriðja bókin, sem forlagið gef-
ur út eftir hann, en áður var
hann kunnur fyrir þann mikla
og góða skerf, sem hann lagði
til Þátta úr Húnavatnsþingi, er
Sögufélag Húnvetninga gaf út.
Höfundurinn er nú látinn fyr
ir þrem árum, og hafa þeir séra
Gunnar Árnason og Bjarni Jóns
son frá Blöndudalshólum' séð
um útgáfu þessa bindis, sem þá
jafnframt er eins konar minn-
ingarrit um þennan merka
fræðimann. Skrifar séra Gunn-
ar prýðisgóða ævisögu Magnús
ar, en Bjarni hefur tekið saman
greinargóða skrá yfir rit hans
prentuð og óprentuð. Gegnir
það furðu hversu mikil þessi rit
verk eru að vöxtum, þegar þess
er gætt að höfundurinn var
lengi einyrkjabóndi. En þessi
fræði voru líf hans og yndi og
er þá alltaf góðs að vænta, þar
sem alúð er lögð við.
Lengsta ritgerðin í þessu
bindi heitir: Feður mínir, og er
það langfeðgatal hans sjálfs
með söguþáttum, stórfróðlegt
og skemmtilegt. Eru þeir menn
undarlega gerðir, sem enga for
vitni hafa til að vita eitthvað
run feður sína hina nánustu,
örlög þeirra og ævistríð, og
ímynda sér að fortíðin komi
okkur ekkert við. Allt er lífið
órofaheild og engin leið að átta
sig á samtíð og framtíð, ef menn
hafa ekki líka einhverja hug-
mynd um fortíðina. Sagan gef-
ur útsýni yfir tíma og tíðir. —
Aðrir langir þættir í ritinu eru:
Líkamáls-Jón, sem kemur við
harmsögu Reynistaðabræðra,
Sigurður á Heiði, um höfund
Varabálks, og Kornsár-Gróa,
auk margra annarra smærri frá
sagna og þjóðsagna.
Magnús á Syðra-Hóli var
ágætur fræðimaður, ekki að-
eins rýninn á „ættir og slekti“,
heldur og sagnamaður af lífi og
sál, orðfær hið bezta og sýnt
um að bregða upp lifandi mynd
um af mönnum og atburðum.
Honum gefur sýn inn í fortíð-
ina, og atburðirnir stíga fram
ljóslifandi fyrir hugskotssjón-
um hans eins og skuggamyndir
á tjaldi, og honum er auðvelt að
gefa öðrum hlutdeild í vitrun-
um sínum. Hann er sjór af þjóð
legum fróðleik, og kemst séra
Gunnar réttilega þannig að orði
um hann: „Hann var glögg-
skyggn, trúvirkur og hlutlaus
fræðimaður, en fer höndum
listamannsins um efni sitt.
Hann er frábær sögumaður.
Stíl hans má líkja við tæran
fjallalækinn, sem freyðir og
kliðar í margbreyttu umhverfi
og skiptir um blæ eftir litbrigð-
um himinsins.“
Munu bækur hans og ritgerð
ir lengi skipa veglegan sess í
bókmenntum vorum.
Búfjárfræði.
Ekki var laust við, að ég væri
dálítið feiminn við að rífa um-
búðirnar utan af hinni miklu
bók: Búfjárfræði Gunnars
Bjarnasonar kennara á Hvann-
eyri. Taldi ég mig naumast þess
umkominn að leggja fræðilegan
dóm á þau vísindi, sem þar eru
saman komin, og er það auð-
vitað ekki. En auðsætt er, að
þetta er ákaflega glæsileg og
eiguleg bók og nýstárleg að allri
gerð. Hún er prentuð á svell-
þykkan myndapappír og inn-
heft í vandað lausblaðabindi.
Með þessu móti vinnst það,
að auðvelt er að bæta nýju efni
og alls konar upplýsingum í
bókina, þegar á þarf að halda,
og fjarlægja það, sem annað
hvort er orðið úrplt, eða ekki
er þörf fyrir lengur. Hægt er að
bæta inn í hvers konar upplýs-
ingum um rekstur búanna, ætt
artölum hrossa, nauta, sauða og
jafnvel hænsna, hagskýrslum
ýmislegum og ritgerðum og upp
lýsingum um vélar og verkfæri
fram yfir þann. fróðleik, sem
fyrir er og sýnist vera ærinn.
Með þessu móti yrði bókin með
tímanum mikil fróðleiksnáma
og eins konar alfræði um land-
búnað og kvikfjárrækt, óþrjót-
andi bændabiblía, sem hver
ágætur búþegn getur aukið og
bætt í það óendanlega með
ýmiss konar gagnasöfnun. Ger-
ir þetta ekki aðeins að ýta und-
ir bændur að fylgjast sem bezt
með í vísindum þessum, heldur
kennir þeim jafnframt hagnýt
vinnubrögð um söfnun fróð-
leiksins.
Ég sé, að bókin er strax í upp
hafi troðin, skekin og fleytifull
af alls konar lærdómi, sem ekki
mun aðeins koma lærisveinum
Gunnars að góðu gagni, heldur
yfirleitt búandi mönnum í land
inu. Þarna eru töflur og skýr-
ingarmyndir, jafnvel litmyndir
af hrútum, stóðhestum og mink
um og alls konar loðdýrum, en
fyrir utan öll þessi kvikindi eru
myndir af Ijómandi fallegum
stúlkum í loðfeldum, sem gætu
orðið fyrirmyndar búkonur.
Gunnar hugsar fyrir öllu. Lof
og dýrð sé honum fyrir þessa
veglegu bók, sem enginn bóndi
getur án verið, og ætti að skipa
hið virðulegasta rúm í hverj-
um bókaskáp til sveita.
Veisla í farángrinum.
Þriðja bókin, sem ástæða er
til að minnast á _er: Veisla í
farángrinum eftir Emest
Hemingway í þýðingu Halldórs
Laxness.
Það ætti ekki að vera ama-
legt, þegar tveir snillingar og
Nóbelsverðlaunamenn leggja
saman í eina bók, eins og hér á
sér stað. Þetta eru endurminn-
ingar eða- öllu heldur svipmynd
ir frá París frá árunum 1922—
1926, en þangað fór höfundur-
inn í brúðkaupsferð sína, eftir
að hann kvæntist sinni fyrstu
konu, hinni undurfögru Hadley
Richardson, haustið 1921. Var
hann þar viðurloða næstu árin
fyrst sem fréttaritari stórblaða
og því næst sem byrjandi rit-
höfundur. París var á þessum
árum eins og oft áður eins kon-
ar nýlenda skálda og lista-
manna, og segir höfundurinn í
þessari bók frá ýmsum kunnum
rithöfundum, sem hann komst
í kynni við, eins og t. d. Ezra
Pound, og Scott Fitzgerald. En
naumast verður sagt að sumir
þessara frægu manna vaxi mik
ið við þá nærsýn, fremur en
venja er til.
Bókin lýsir áhrifum hinnar
frægu stórborgar á þennan
mikla og sérkennilega rithöf-
und og gefur innsýn í huga
hans á því tímaskeiði, þegar
hæfileikar hans voru í örum
þroska. Jafnframt er sagt und-
an og ofan af því, hvernig fyrsta
hjónaband hans gliðnaði og
gekk úr skorðum, enda þótt sú
„yndisleg og töfrum slungin
tíð, sem þau voru saman, væri
tíð.“ „París varð aldrei söm og
áður, og að því skapi sem París
breyttist, breyttist sjálfur hið
sama .... Svona var París sem
sé snemma á dögum, þegar við
vorum snauð og sæl.“ •
Bókin er bráðskemmtileg og
sem vænta má listilega umrituð
á íslenzku, fyrir utan sérvizku
Laxness í stafsetningu, sem ég
kann aldrei að meta. En það
verður að umbera vegna þess
hve mikill og skemmtilegur rit-
höfundur hann er.
mmmmm
HERBERGI ÓSKAST
Tvær stúlkur vantar her-
bergi frá áramótum.
Uppl. í síma 1-12-46
eða 1-10-46.
Skagfirzkar ævi-
skrár II. bindi
er komið út.
Fæst hjá bóksölum á Ak-
ureyri og Þormóði
Sveinssyni, Rauðuinýri
12, sími 121-97.
Kona með Verzlunarskóla
próf óskar eftir atvinnu
eftir áramótin, liálfan dag
inn (9—12). Sikrifstofu eða
verzlunarstörf. Tilboð
merkt „333“ óskast sent á
skrifstofu Dags fyrir
15. þ. m.
BÁTAFÉL AGIÐ
VÖRÐUR
heldur félagsfund föstu-
daginn 9. þ. m. kl. 8.30
e. h. í lesstofu íslenzk-
ameríska félagsins,
Geislagötu 5.
Mjög áríðandi mál
á dagskrá.
Fjölmennið stundvíslega.
Stjórnin.
JÓLAMATUR
Aligæsir, tilbúnar til mat-
reiðslu, verð 500.00 kr.
Sendar heim eftir 20. des.
Nafn og heimilisfang
sendist afgr. Dags fyrir 15.
des. Merkt Jólagæs.
i^íÍiípÍIÍÁ
JOLA-
LEIK-
handa börnum á öllum aldri
fást hjá oss.
Bæjarins bezta úrval.
Gjörið svo vel og ath. gluggana.
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Jám- og glervörudeild
Leikfélag
Akureyrar
KOSS I
KAUPBÆTI
Næstsíðasta sýning í kvöld
— miðvikudagskvöld.
FÉLAGSVIST og DANS
í Alþýðuhúsinu föstud.
9. des. kl. 8.30 e. h.
Húsið opnað kl. 8.
Póló, Beta og Bjarki
leika og syngja.
Allir velikomnir án
áfengis.
S. K. T.
TIL SÖLU:
Stofuskápur og
útvarpstæki.
Uppl. i síma 1-11-88.
TIL SÖLU:
Necchi fótstigin sauma-
vél í skáp, laus zig-zag
fótur fylgir.
Uppl. í síma 1-13-78.
TIL SOLU:
Borðstofuborð, 4 stólar
og Rafha-ísskápur
í Eyrarvegi 23,
sími 1-17-96.
TIL SÖLU:
Saumavél, Rafha-eldavél
og hrærivél.
Uppl. í síma 2-12-15.
KEX í skraulöskjum
GLÆSILEG JOLAGJÖF.
KJÓRBÚÐIR KEA
TIL JÓLANNA:
Allar tegundir af
ÞURRKUÐUM og NIÐURSOÐNUM
ÁVÖXTUM.
JÓLAKORT
80 tegundir
JÓLAPAPPÍR
JÓLALÍMBÖND
JÓLAMERKI-
MIÐAR
JÓLABÖND
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Jám- og glervörudeild