Dagur - 04.03.1967, Blaðsíða 7

T
DRAUMUR
(Framhald a£ blaðsíðu 5.)
liðið bezt á ævi minni — þar
var á þeim árum ógrynni síld-
ar, svo mig kitlar þægilega alla
leið ofan í maga, þegar ég minn
ist þeirrar fullsælu. Við lágum
þarna nokkrir kunningjar í torf
unum svo mánuðum skipti, og
þurftum ekki annað að gjöra en
gleypa og melta —og mikið fór
okkur fram.
En allsstaðar eru hættur.
Einn góðan dag vissi ég ekki
fyrr til en torfan tók allt í emu
að þéttast saman frá öllum hlið
um, með ómótstæðilegu afli,
þar til við ætluðum alveg að
kremjast í þrengslunum. Ég var
út við einhvern voðalegan vegg,
sem kreppti svona óskiljanlega
að. Allir, stórir og smáir börð-
ust fyrir lífi sínu að reyna að ná
andanum, ég var rétt að segja
efst svo mörgum hefur liðið enn
ver. En allt í einu rifnaði vegg-
urinn, svo við sluppum úr þess-
ari skelfilegu písund — en þá
var óhugnanlegur valur lemstr
aðra og dauðra fiska, sem blasti
við augum. Þannig endaði sú
sæluvist, — og ég dróst burt
dasaður og fullur viðbjóðs.
Svona hélt ég áfram umhverf
is landið, margt dreif á dagana:
mai'gskonar ævintýri, sem með
smá-tilbrigðum líktust þó oft
einhverju því sem ég þegar hef
sagt. Þá fór ég og að halda fyrir
lestra, því fræðslu okkar er
mjög ábótavant.
Ég hef drepið hér á nokkrar
hættur, sem ber að varast, — en
því miður verður að játa og við
urkenna að okkar vísindi
þekkja ekki önnur ráð til bjarg
ar, en að temja sér góða eftir-
tekt, og vera fljótur að forða
sér, ef háska ber að, sem þýðir
aldrei að bregða hraðar við en
svo, að hugsa fyrst hvað hyggi-
-legt er að gjöra. Þá ber og held
ur að varast að vera í miklu
fjölfiski, því þar eru hættur
meiri, að öðru jöfnu.
Einn er sá háski sem ég enn
hef ekki nefnt, en mætti þó
allra sízt gleymast. Hann er sá,
að nokkrir höfuðóra-þorskar
eru farnir að impra á því, að
ofan sjávar kunni að vera til
miklu fullkomnai'a líf en okkar.
Þetta er augljós fjarstæða, og
ræð ég ykkur til að leggja það
vel á minnið. Svo oft hef ég
hprft á eftir kærum vinum mín
um, sem með einhverjum dular
fullum hætti hafa ærzt og
strokkað sig upp úr sjónum, að
ég veit að þeir eiga ekki aftur-
kvæmt — hvað sem af þeim
verður. Þið vitið það sjálf, að
þið missið andann ef þið rekið
höfuðið upp úr vatninu, því ræð
ég ykkur endregið til að halda
ykkur við það sem þið sjáið
sjálf, en láta alla draumóra eiga
sig, og trúa staðfestum niður-
stöðum vísindanna.
Nú hef ég í hyggju að fara til
Grænlands og Nýfundnalands í
fyrirlestraferð. Mig hefur líka
lengi langað til þess að víkka
dálítið sjóndeildarhring minn —
þó varla sé allt full-kannað enn
hér við land — en máske að gef
ist tóm til þess síðar“ —.
Sólin vai'paði brennheitum
geislum á lognsléttan hafflötinn
á grunnsævinu. Fræðarinn þok
aði sér því smásaman í skugg-
ann af bryggjunni, eftir því sem
hún hækkaði á lofti, en til-
heyrendur hlustuðu svo fjálg-
lega, að þeir gáfu sér varla tóm
til þess að anda —.
Ég rakti gætilega úr færinu
mínu, beitti gimilegum lifrar-
broddi lét hann síga varlega nið
ur, rétt framan við æruverðugt
nef fræðarans og blakaði hon-
um þar örlítið til. Mörgum boð
anda menntá og vísinda hefur
orðið full-örðug freisting að sjá
góðan bita, vera má að fræðar-
inn hafi verið farinn að þorna
í kverkum, eftir langa og
snjalla tölu. Svo mikið er víst,
að hann greip bitann, og renndi
honum niður í vetfangi. Því,
sem næpt gjörðist, er örðugt að
lýsa svo að það veri nema svip-
ur hjá sjón: Ongullinn kræktist
einhversstaðar í maga þorsks-
ins, hann tók ógurlegt viðbragð
með busli og boðaföllum, svo
tilheyrendurnir flúðu skelfdir í
EINAR „ríki“ skrifar um bjart-
sýna stjómmálamenn og „bein“
í viðreisnarboðskapnum í þætti
sínum „Úr verinu“ í Mbl. 26.
febr. sl. Kemst hann m. a. svo
að orði:
„Nú fara kosningar í hönd, og
þá eru stjórnmálamennirnir
bjartsýnir. Háttvirtir kjósendur
vilja ekki, að fjandinn sé málað
sitt undir velgengni atvinnulífs-
ins og þjóðarbúsins í heild. Þeir
þurfa að hafa stöðuga, vel borg
aða atvinnu, þeir standa ef til
vill í stórræðum, svo sem hús-
byggingum og mega ekki við
neinum skakkaföllum af völd-
um samdráttar og kreppu.
Og auðvitað hlýtur hver ríkis
allar áttir eins og laufblöð fyrir
stormi. Seglgarnið skarst inn í
höndina á mér — en ég ætlaði
ekki að sleppa, hvað sem taut-
aði. Maginn togaðist að hálfu út
um gin fræðarans, og hann
lamdi með sporðinum sjóinn í
freyðandi löður — en þá réttist
öngullinn og þorskurinn slapp.
Ó, — þeir bannsettu, skít-
deigu grásleppu-önglar. Þeir
hafa margt forboðið orð lokkað
út úr ungum og óheppnum
veiðimönnum, — en sem betur
fer, eru þeir eilíflega horfnir í
tímans haf.
Þegar slaknaði á spennu auga
bragðsins, fann ég fyrst hve
sárt mig sveið í höndina undan
seglgarninu, — og við það vakn
aði ég, enn í hálf-gjörðu upp-
námi.
O,—jæja. Það veitir líklega
varla af því, að þessi áhuga-
sami fræðari fái að halda áfram
að upplýsa eitthvað sína þjóð,
þegar frónskir fiskimenn ferð-
ast vítt um heim, til þess að
kenna vanþróuðum þjóðum ný-
tízku aðferðir við að hóp-veiða
alsaklausa þorska, sem eru viss
ir um að ekkert æðra líf sé til
ofar vatnsborði — og eru sælir
í sinni trú.
Og mikið hljótum við einnig
að vera sælli en ella, og ánægð
ari með okkar jörð, þegar við
höfum það skýrt staðfest af vís-
indunum, að hún sé hin göfug-
asta stjarna í alheiminum — og
höfum það svo í bakhöndinni
að geta sprengt hana í dust, ef
við skyldum samt verða leiðir á
henni.
St. Rv. 24. 1966.
Guðm. Þorsteinsson frá Lundi.
stjórn, því oftast eru það þær,
sem móta stefnuna, að miða að
því að auka almenna velmegun.
Það verður bezt gert með því
að stuðla að velgengni atvinnu-
veganna, auka framleiðsluna og
framleiðnina eins og nú er
sagt.
Svo koma útgerðarmenn og
fyrstihúsamenn og segja sínar
sig ekki, freðfiskurinn falli í
verði, tilkostnaðurinn vaxi og
þeir séu í hinum verstu krögg-
um.
Hvað á almenningur að hugsa,
þegar hann hlustar á hinn bjart
sýna stjórnmálamann, sem sér
alla vegi færa, og svo framleið-
andann, sem ekki sér fram úr
daglegum erfiðleikum. Fólk vill
mega trúa því, sem óskhyggjan
segir, en rekur sig óþyrmilega
á staðreyndirnar, eins og stund
um vill verða í lífinu. Allt getur
verið tvíeggjað. Bjartsýni, sem
ekki er raunhæf, getur verið
varhugaverð. Hún ýtir undir
kröfur og aukna verðbólgu, sem
er stjói-nmálamönnunum öllu
öðru erfiðara viðfangs. Almenn
ingur verður því að taka full-
yrðingar um áframhaldandi góð
æri og svo aftur spádóma um
kreppu eins og maður, sem fær
fisk á diskinn sinn. Hann borð-
ar fiskinn, en skilur beinin eft-
ir.“
Þetta skrifar fyrrverandi vara
þingmaður viðreisnarstjórnar-
innar og lætur aðalmálgagn sitt
birta. Orð hans eru hógvær, en
„hnútur fljúga um borð.“ Q
Eiginmaður minn,
HALLDÓR SIGURGEIRSSON,
fyrrv. bóndi, Öngulsstöðum,
verður jarðsunginn frá Munkaþverárkirkju þriðju
daginn 7. marz kl. 1.30 e. li.
Þorgerður Siggeirsdóttir,
PETRA SIGRÍBUR STEINDÓRSDÓTTIR,
sem andaðist í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akurevri 1.
þessa mánaðar, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
miðvikudaginn 8. marz, kl. 13.30.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Sveinar Rósantsson.
Um bjartsýna stjórnmalamenn
ur á vegginn, og það- er- óskop '• farir ekki sléttar. Margir segja
skiljanlegt. Þeir eiga margir allt þá vera með barlóm, þegar þeir
kvarta undan, að útgerðin beri
FRÁ kristniboðshúsinu ZION.
Sunnudaginn 5. marz. Sunnu
dagaskóli kl. 11 f. h. Samkoma
kl. 8,30 e. h. Ingunn Gísla-
dóttir hjúkrunarkona (kristni
boði) talar. — Allir hjartan-
lega velkomnir.
BÆDNAKLÚBBSFUNDINUM,
sem boðaður var mánudaginn
6. þ. m., verður frestað vegna
veikinda Guðmundar Knut-
sen, dýralæknis.
KRISTILEGAR SAMKOMUR í
Alþýðuhúsinu. Boðun fagnað
arerindisins (Það sem var frá
upphafi) I. Jóh., 1. — Sunnu-
daginn 5. marz kl. 15,30 og
fimmtudaginn 9. marz kl.
20,30. — Allir eru velkomnir.
— John Holm. Calvin Cassel-
man.
KYLFINGAR! — Munið aðal-
fundinn í Sjálfstæðishúsinu^
(litla sal) kl. 4 í dag (laugar-
dag). — Stjórnin.
MINNINGARSPJÖLD Kven-
félagsins Hlífar verða fram-
vegis seld í Bókabúðinni
Huld og hjá Laufeyju Sig-
urðardóttur.
BRIDGEKLÚBBUR F.U.F. —
Þriðja og síðasta umferð tví-
menningskeppninnar fer fram
að Hótel KEA n.k. sunnudag
og hefst kl. 2 e. h.
SAMKOMA að Sjónarhæð n.k.
sunnudag kl. 5 e. h. Stuttorð-
ar skýringar á Daníelsbók. —
Allir velkomnir. Sæmundur
G. Jóhannesson.
TRYGGING
ER
NAUÐSYN
FERDA-OG
FARANGDRS
IRYGGING
eitt simtal
og pér eruð
tryggður
ALMENNAR
TRYGGINGAR f
HAFNARSTRÆTI 100
AKUREYRI SÍMI 11600
ÞINGEYINGAFÉLAGIÐ, Ak-
ureyri. Félagsvist að Bjargi
föstudaginn 10. marz n. k. og
hefst kl. 20,30. Skemmtiatriði.
Allir velkomnir. — Nefndin.
SKÓLASKEMMTUN verður í
Oddeyrarskólanum í dag og
á morgun. — Þar verður til
skemmtunar: Kórsöngur, leik
sýningar, barnadansar, hljóð-
færaleikur, fimleikar o. fl.
SLYSAVARNAKONUR, Akur
eyri. — Munið aðalfundinn í
Alþýðuhúsinu þriðjudaginn
7. þ. m. kl. 8,30 e. h. — Mætið
vel og stundvíslega og takið
með ykkur kaffi. — Stjórnin.
ST.-GEORGSGILDHE).
Fundur í Völubóli, 6.
marz kl. 20,30.
- Rannsóknar krafizt
(Framhald af blaðsíðu 4).
séð við nánari athugun, að
ásakanir hans hefðu ekki við
rök að styðjast, þar sem þeim
var ekki hreyft meira að
sinni.
Það hefur nú gerzt, að nú«
verandi utanríkisráðherra
virðist hafa tekið þessar órök
studdu fullyrðingar fyrir-
rennara síns alvarlega og
fært þær fram sem afsökun
fyrir því, að hann hefur ekki
haft það samstarf við utan-
ríkismálanefnd, sem lög gera
ráð fyrir. Jafnframt eru
stjórnmálablöð farin að
byggja á þessum fullyrðing-
um árásir á utanríkismála-
nefnd eða a. m. k. á suma þá
menn, sem þar hafa átt sæti.
Þar sem hér er beint að þing
mönnum þungum ásökun-
um um brot á trúnaðarskyld-
um, hefur Þórarinn Þórarins
son, alþm. og ritstjóri, nú
flutt í neðri deild Alþingis
tillögu til þingsályktunar um
að deildin kjósi, samkv. 39.
gr. stjórnarskrárinnar, nefnd
alþingismanna til að fram-
kvæma rannsókn á því, hvort
ásökun fyrrv. utanríkisráð-
herra hafi við rök að styðj-
ast þanig, að utanríkismála-
nefndarmenn hafi gert sig
seka um trúnaðarbrot í utan-
ríkisráðhenatíð hans.
ný sending.
FERMINGARKÁPUR
í úrvali.
MARKAÐURINN
SÍMI 1-12-61