Dagur - 26.04.1967, Side 5

4
5

v, v .V V. V■ V 1 .V..VY. V .V ■ V. V .■ ...v. .'.V. .. .■.V
Skrifstoíur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
Húsnæðiskostnaður, sem
verðbólguvaldur
f NÝAFSTÖÐNUM útvarpsumræð-
um frá Alþingi fórust Ingvari Gísla-
syni alþm. m. a. orð á þessa leið:
„Tæplega getur orðið að ágrein-
ingsefni, að húsnæðisþörfin er ein af
frumþörfum mannsins, ámóta eins
og fæði og klæði. Einnig er ljóst, að
þeirri þörf verður ekki fullnægt án
víðtækra samfélagsaðgerða. Hús-
næðismálin eru eitt stærsta félags-
lega verkefni þjóðarinnar og einnig
hið fyrirferðarmesta fjárfestingar-
mál. Byggingarþörfin er hér meiri
en í flestum löndum, sem fyrst og
fremst stafar af því, að þjóðinni
fjölgar mjög ört, auk þess sem eldra
húsnæði er ófullkomið og úr sér
gengið. Hjá því verður ekki komizt
að fjárfesta mikið í íbúðahúsabygg-
ingum hér á landi, en á því veltur að
skipuleggja byggingariðnaðinn þann
ig, að sem mest nýting verði á því
fjármagni, sem varið er til þeirra
mála, en á það brestur nú stórum.
Þó að byggingariönaðurinn sé ein
fyrirferðarmesta grein jjjóðarbúskap
arins fer hitt ekki milli mála, að hún
er sú grein hans, sem einna lakast er
skipulögð hvað snertir fjármagn,
vinnutilhögun og notagildi húsrým-
is. Það ber að harma, að engar fram-
búðarlagfæringar hafa verið gerðar
á húsnæðismálum hin síðari ár, þó
að skilyrði hafi verið til j>ess vegna
óvenju hagstæðs árferðis, auk þess
sem reynslan sannar, að frá þjóð-
haglegu sjónarmiði er endurskipu-
lagning húsnæðismála sennilega
brýnni en margt annað. Verðbólgu-
þróunin á að verulegu leyti rætur að
rekja til hins óhagstæða liúsnæðis-
kostnaðar og annars ófremdarástands
í byggingarmálum.
Taka verður upp nýja byggingar-
hætti, útrýma braskinu, stöðva hús-
næðisokrið og umfram allt að koma
upp starfhæfu veðlánakerfi, sem
stuðlar að Jm, að almenningur geti
eignazt hóflegar íbúðir með viðráð-
anlegum kjörum. Nauðsynlegt er að
koma upp „húsnæðisbanka“ (sbr.
Noreg), sem hafi með höndum al-
menna húsnæðislánastarfsemi og
aðra yfirstjóm húsnæðismála og
ákveða bankanum svo rúm fjárráð,
að hægt sé að lána út á staðlaðar
(,,standard“) íbúðir allt að 80—90%
af verði J>eirra til langs tíma. Einnig
þarf að koma upp sjóði, sem lánar til
kaupa og endurbóta á eldra húsnæði.
Mundi það stuðla að betra viðhaldi
og nýtingu eldra húsnæðis, sem í
ýmsum tilfellum kann að reynast
hagkvæmara en að ráðast í nýbygg-
ingar.
(Framhald á blaðsíðu 7)
V estfjarðaáætlunin
er ekki til
HROLLUR I RJARNA
OFT hefur verið rœtt og ritað
um Vestfjarðaáætlun þá, sem
ríkisstjómin sagðist hafa látið
gera í sambandi við eflingu at-
vinnulífsins í þeim landshluta,
og ekki laust við að töluvert
hafi verið af henni gumað.
Hvert mannsbam í landinu
kannast við Vestfjarðaáætlun-
ina svo oft hefur hún verið
nefnd í blöðum og útvarpi og á
fundum, sem tákn um það, er
vel hefur verið gert í tíð nú-
verandi ríkisstjómar.
Rétt fyrir þinglokin kom Vest
fjarðaáætlunin margnefnda á
dagskrá. Margir þingmenn leit-
uðu fast eftir því við ríkisstjórn
ina í umræðum í neðri deild,
hvemig á því stæði að þessi
áætlun hefði ekki enn komið
fyrir augu almennings. Loks lá
ljóst fyrir, að Vestfjarðaáætlun
fyrirfinnst engin. Hún er hugar
smíð og annað ekki. En lántaka
úr svokölluðum Flóttamanna-
sjóði var notuð til samgöngu-
bóta á Vestfjörðum. Erlendir
menn voru fengnir til þess að
skreppa til Vestfjarða og fara
þar eitthvað um og gefa ríkis-
stjórninni skýrslu um ferð sína
á norsku. Þeir komust ekki um
allt það svæði sem þeim var
ætlað. Skýrsla þeirra, eða þetta
plagg, hefur ekki notið þeirrar
virðingar að vera þýdd á ís-
lenzku, enn sem komið er, og
ríkisstjórnin hefur harðbannað
viðkomandi ráðuneyti að láta
uppi hvað í þessari skýrslu
stæði. Má því segja að Vest-
fjarðaáætlun eins og hún hefur
verið túlkuð sem framkvæmda-
áætlun undanfarin ár, sé engin
til og hafi aldrei verið til, held-
ur einskonar ferðaþáttur. Það,
sem sérstaklega bendir til þess,
að þessi ferðasaga hinna er-
lendu manna sé óraunhæf, er til
dæmis það, að engar viðræður
fóru fram á milli þeirra og
heimamanna. Hvorki var haft
samband við sveitarstjórnir,
verkalýðsfélög eða forstöðu-
menn hinna ýmsu fyrirtækja.
í MORGUNBLAÐINU 22.
apríl er birt ræða sú, er for-
maður Sjálfstæðisflokksins,
Bjarni Benediktsson, flutti við
setningu landsfundar flokks-
ins í Reykjavík 20. sama mán-
aðar. Bjanii talaði þar all-
mikið um kosningahorfur á
þessu vori, og var nokkru
niðurlútari en oddvitar Sjálf-
stæðismanna hafa oftast verið.
Bjami sagðist „telja mestar
líkur á því, að ef flokkarnir
tveir (þ. e. Sjálfstæðis- og Al-
þýðuflokkur) fá nægan meiri-
hluta, þá muni þeir halda
áfram samstarfi sínu eftir
kosningar". Svipað höfðu
raunar ráðherrar Alþýðu-
flokksins sagt í úitvarpsumræð
um. En Bjarni bætti við:
„Hvort slíkur meirihluti fæst,
getur hins vegar enginn fyrir-
fram séð“. Og síðar í ræðunni
sagði hann: „Urslit þingkosn-
inganna hinn 11. júní eru
mjög tvísýn“.
í ræðu Bjarna er m. a. að
Frá skátanióti í Vaglaskógi.
(Ljósm.: E. D.)
Skátastörf á Akureyri í 50 ár
LAUGARDAGINN 27. maí n.k.
eru liðin 50 ár síðan skátastarf
hófst á Akureyri. í sambandi
við afmæli þetta hafa skátafé-
lögin á Akureyri ýmislegt í und
irbúningi, til að minnast þess-
arra tímamóta.
Eins og ætíð verður aðal-
áherzlan lögð á sjálft félags-
starfið og má í því sambandi
benda á að um síðustu helgi
fóru 14 drengjaskátar og 3 kven
skátar frá Akureyri til Bessa-
staða, til að taka á móti „For-
setamerkinu", sem er æðsta
viðurkenning skátahreyfingar-
innar fyrir vel unnin skátastörf
og fyrirmyndarframkomu í
hvívetna.
Þetta er þriðja árið sem , For
setamerkið“ er afhent og hefur
ætíð verið álitlegur hópur
drengjaskáta frá Akureyri, sem
hefur unnið til merkisins, en í
ár bætast fyrstu stúlkumar í
hópinn.
Beinum hátíðahöldum í sam-
bandi við afmælið má skipta í
þrjá meginhluta.
í fyrsta lagi er fyrirhugað að
minnast afmælisdagsins með
því að gefa út sérstakt afmælis
blað og miðsvæðis í bænum
verður settur upp veglegur
turn, þar sem verður vörður
allan daginn og væntanlega
verður þar eitthvað um að vera
af og til allan daginn.
Um kvöldið sama dag er fyrir
huguð skrúðganga um bæinn
og varðeldur.
í öðru lagi er fyrirhugað að
hafa sérstakan „skátadag",
sunnudaginn 4. júní. Verður þar
bæði sýning frá 50 ára skáta-
starfi, kynning á skátastarfi í
dag og „Tivolí", „fjölleikahús“
o. m. fl. til fróðleiks og skemmt
unar.
í þriðja lagi er fyrirhugað að
halda afmælismót fyrir Norður
land í Vaglaskógi, fyrstu helgi
í júlí. Verða þar meðal annars
sérstakar tjaldbúðir fyrir for-
eldra skátanna og eldri skáta.
í sambandi við ofannefnd há-
tíðahöld hefur verið boðið hing
að frá Danmörku, Viggó Öfjord
og frú, en hann var á sínum
tíma aðalstofnandi og fyrsti
foringi skátanna hér á Akur-
eyri. Vonum við, að hann sjái
sér fært að heimsækja okkur í
sambandi við hátíðahöldin.
Einnig hefur verið boðið
hingað norskum drengjaskát-
um og grænlenzkum kvenskát-
um á afmælismótið og vonum
við að þau sjái sér einnig fært
að heimsækja okkur.
Þá má einnig geta þess að nú
eru í þann veginn að hefjast
framkvæmdir við endurbygg-
ingu á húsnæði því, í Hafnar-
stræti 49, sem Akureyrarbær
afhenti skátunum síðastliðið
haust.
í því sambandi er nú að hefj-
ast fjáröflun, sem er í því fólg-
in, að fólki gefst kostur á að
skrifa nafn sitt á „Skátaskinn“
það sem sézt á meðfylgjandi
mynd, gegn framlagi í bygginga
sjóð og verður lágmarksfram-
lag kr. 50.00, en ekkert hámarks
gjald. Ymsar fleiri fjáröflunar-
leiðir eru á döfinni vegna þess-
ara byggingaframkvæmda, en
áætlað er að heildarkostnaður
við þær verði kr. 1.500.000.00.
Að lokum má geta þess, að
Skátafélögin á Akureyri hafa
nýlega farið þess á leit við sókn
arprestana á Akureyri, að þeir
gerðust verndarar félaganna og
hafa þeir góðfúslega orðið við
þeirri beiðni. Voru þeir form-
lega skipaðir á fyrsta sumar-
dag.
(Fréttatilkynning frá Skáta-
félögunum á Akureyri)
því vikið, sem raunar er al-
mennt ljóst orðið, að „ógern-
ingur sé að stjórna landinu
nema að hafa svo mikinn
meirihluta, að minnsta kosti
32 af 60 þingmönnum sé trygg
ur í báðum deildum“. I fram-
haldi af þessu vekur hann at-
hygli á því, að skipting þings-
ins í deildir „kunni að hafa
úrslita áhrif um framþróun ís
lenzkra stjómmála“.
Bjarni ræðir um sveitar-
stjómarkosningarnar i fyrra
og segir um þær: „í þessum
sveitarstj órnarkosningum vor
ið 1966 mættum við nokkrum
andblæstri, meiri en flestir
bjuggust við“. Hann gefur í
skyn, að deilt hafi verið á
stjórnina fyrir fjármálaspill-
ingu og dýrtíð og þykir hvort
tveggja ómaklegt. Um þetta
segir hann m. a.: „Ég þver-
neita því kerlingarhjali, að við
lifum í gerspilltu þjóðfélagi.
— Við lifum á endumýjunar-
og viðreisnartíma —“.
Um verðbólguna ræðir hann
allmikið og reynir að færa
henni ýmislegt til málsbóta t.
d. að hún sé „þolanlegri" en
atvinnuleysi og að tlmabilið
efttir 1940 hafi verið „mestu
hagsældartímar, sem þjóð okk
ar hefir notið“, Hér kunna nú
einhverjir að staldra við og
spyrja: „Var það þá kannske
ætlun viðreisnarstj ómarinnar
að binda enda á „hagsældina“
árið 1960 með því að stöðva
verðbólguna, eins og hún sagð
ist þá ætla að gera, þótt mis-
tekizt hafi sem kunnugt er?
Fáir munu raunar þeirrar
skoðunar, að dýrtíð sé undir-
staða hagsældar.
Bjai-ni spyr: „Af hverju er
hærra verðlag hér en víðast
hvar í nálægum löndum“?
Þessu svarar hann m. a. á
þessa leið: „Fyrata ástæðan
má segja, að sé sú, að það
kostar meira að halda uppi
sérstöku sjálfstæðu .ríki á
hvern mann á litlu landi en
stóru, fámennu en fjölmennu“.
Aðrar skýringar hans eru í
stuttu máli sagt þær, að is-
lenzkir atvinnuvegir gefi „mis
jafnan arð“ og að landbúnað-
ur og iðnaður séu ekki sam-
keppnisfærir við sömu at-
vinnuvegi erlendis. Bót sé það
þó í máli, að Ingólfur Jónsson
hafi veitt bændum „raunhæft
jafnrétti“ á við aðrar stéttir.
Niðurstaðan er sem sé sú,
að verðbólgan sé landinu að
kenna en ekki „viðreisninni“
eða ríkisstjóminni.
Ymsar spurningar vakna við
svona bollaleggingar. Verða
íslendingar að afsala sér sjálf
stæðinu til að hægt sé að ráða
við verðbólguna? Er ekki hægt
að reka landbúnað og iðnað?
Er ekki umsvifaminnst að
veita þessum þjóðarleiðtoga,
sem svona talar, lausn í náð?
Leyfa honum að taka úr sér
„hrollinn“ við störf, sem betur
eru við hans hæfi en stjómar-
forystu á íslandi? Q
Góðir fundir um landbúnaðarmál
STEF ÁN VALGEIRSSON
bóndi í Auðbrekku og þriðji
maður á lista Framsóknar-
manna hér í kjördæminu og
Jónas Jónsson ráðunautur frá
Yztafelli hafa haldið nokkra
fundi í héraðinu nú að undan-
förnu, bæði um stjórnmál og
landbúnaðarmál.
Fyrsta fund sinn höfðu þeir
félagar í Ólafsfirði og var hann
haldinn í félagsheimilinu Tjam
arborg. Þar var fundarstjóri
Stefán Halldórsson. Næsta fund
sinn héldu þeir á Akureyri og
var það einnig stjómmálafund-
ur. Fundarstjóri var Sigurður
Jóhannesson. Á báðum þessum
fundum töluðu frummælendur
um stjómmálaviðhorfið og
ýmsa þætti þjóðmálanna, en að
loknum frámsöguerindum
þeirra hófust umræður. Þeir fé
lagar hafa svo mætt á tveimur
fundum, þar sem rætt var um
landbúnaðarmál sórstaklega.
Fyrri fundurinn var haldinn í
Laugarborg í Hrafnagilshreppi
og síðari fundurinn í félags-
heimilinu á Melum í Hörgárdal.
Stefán Valgeirsson talaði eink-
um um verðlagsmál landbún-
aðarins og samtök bændana um
þau. Hann taldi stöðu landbún-
aðarins í þjóðfélaginu hlutfalls
lega lakari heldur en hún var
fyrir heimsstyrjöldina slðarL
Jónas Jónsson talaði um mögu-
leika I íslenzkum landbúnaði,
framtíðarhorfur hans, markaðs
málin og skipulagningu fram-
leiðslunnar. Báðir ræðumenn
komu víða við og voru fram-
söguræður þeirra mjög fróð-
legar. Á fundinum I Laugar-
borg var Guðlaugur Halldórs-
son fundarstjóri, en á fundinum
á Melum var Þórir Valgeirsson
fundarstjóri. Á öllum þessurri.
fundum urðu umræður og fyrir
spurnir komu fram, en frum-
mælendur svöruðu. Þessir fund
ir þóttu takast vel. Fundarsókn
var eftir atvikum góð. Q
Loðdýrarækt er
bönnuð á Islandi
Þrátt fyrir hin ákjósanlegustu skilyrði
EFTIR mjög klaufalegar og
misheppnaðar tih-aunir íslend-
inga við loðdýrarækt, hefur eldi
loðdýra verið bannað á íslandi.
En margar aðrar þjóðir afla sér
EINFÖLD ÞJÖNUSTA
EKKI verður annað sagt en að
Alþýðuflokksmenn á þingi séu
húsbóndahollir og leggja sig
fram til að vera til þægðar, þeg
ar á liggur. Einn þeirra tók sér
t. d. fyrir hendur I útvarpsum-
ræðunum á Alþingi að færa
sönnur á, að ekki hefði verið
góðæri hér á landi I seinni tíð
heldur harðæri. Þessu til sönn-
unnar nefndi hann, að í sumum
landshlutum hefði verið kal í
túnum og hafís landfastur fyrir
tveim árum. Hvorttveggja er
rétt, en því miður ekki nýlunda
á íslandi, og ekki hefir umtals-
verður hluti af hinum gífurlegu
ríkistekjum eyðzt í útgjöld af
þessum sökum. En þegar sjávar
afli eykst um helming og út-
flutningsverð sjávarvöru um
þriðjung, hafa margir leyft sér
að kalla góðæri í þjóðarbú-
skapnum, og af því stafar vel-
megun og aukning gjaldeyris-
öflunar m. m. Afla- og mark-
aðsgóðæri undanfarin ár er
jafnvel viðurkennt af viðreisn-
arráðherrunum, og mun harð-
æriskenning Alþýðuflokksins
því eiga erfitt uppdráttar. En
taka ber viljann fyrir verkið. Q
K. A.
SKÍÐAMÓT
BARNA
fór fram um síð-
ustu htílgi I Hlíðar-
fjalli við Akureyri.
Úrslit verða vænt-
anlega birt I næsta
blaði. — Þátttak-
eridur voru 73.
Myndin er af
verðlaunahöfum.
Heilsuskæðar rotfur éta 13 kíló á ári
ROTTUR, mýs og önnur nag-
dýr hafa verið til umræðu hjá
Alþj óðaheilbrigðismálastofnun-
inni (WHO) I Genf. 30 vísinda-
menn hafa skipzt á upplýsing-
um um baráttuna gegn þessum
heilsuskæðu smitberum. Venju
leg lítil húsamús getur t. d. flutt
með sér salmonella (ákveðinn
flokk taugaveikissýkla). Þó eru
rottur mun hættulegri smitber-
ar farsótta. Árið 1965 ollu þær
1326 sjúkdómstilfellum, svo vit
að sé, þar af 120 dauðsföllum —
flestum I Vietnam.
Talið er að rottur og önnur
nagdýr éti allt að 33 milljónum
tonna af kornmeti árlega I heim
inum. Yfir 20 af hundraði út-
sæðis I heiminum fer til spillis
vegna nagdýra og skordýra.
Hér, eins og á svo mörgum öðr
um sviðum, verða vanþróuðu
löndin harðast úti. í Indlandi
er talið að 25 af hundraði korns
ins á ökrunum séu eyðilögð af
nagdýrum áður en til uppsker-
unnar kemur. Af þeim þremur
fjórðungum, sem þá eru eftir,
taka rottumar aftur einn fjórð
ung I hlöðunum. Reiknað héfur
verið út, að fengi ein rotta að
leika lausum hala I matvöru-
búð eða -geymslu, mundi hún
á einu ári éta um 13 kg af mat-
vælum. Mús mundi hins vegar
éta um 2 kg á sama tíma.
Sjálfseyðing.'
Endrum og eins kemur það
fyrir að ofvöxtur hleypur I við-
komu nagdýra. í fyrra voru allt
I einu orðnar svo margar rott-
ur á Madagaskar, að þar varð
neyðarástand eftir rýra upp-
skeru. Vorið 1966 hafði rottun-
um fækkað verulega. Á Filipps
eyjum kom upp sama vandamál
1951, þegar tímabundin fjölgun
rottustofnsiris leiddi til þess að
90 af hundraði hrísgrjónaupp-
skerunnar eyddust.
Það eru þessar sveiflur. sem
visindamenn álíta að vísað geti
veginn til árangursríkari útrým
ingaraðferða en ^itur og gildr-
SMÁTT OG STÓRT
mikils gjaldeyris með fram-
leiðslu margskonar loðskinna.
Fyrir skömmu var staddur hér
á landi forseti Loðdýrasam-
bands Kanada, Jóhann Sigurðs-
son að nafni og er hann Vestur-
íslendingur. Hann undraðist
mjög að loðdýrarækt skyldi
vera bönnuð hér á landi, þótt
hér væru skilyrði óvenjulega
hagstæð. Loftslagið hér er talið
mjög heppilegt því að erfitt er
að framleiða falleg loðskinn í
hlýrri veðráttu en hér. Annað
höfuðskilyrði er loðdýrafóðrið,
sem nægilega mikið er af hér á
landi. Fiskvinnslustöðvar eru
hér svo að segja með strand-
lengjunni allri og út er flutt loð
dýrafóður sem þykir mjög góð
vara. Það væri sennilega mun
hagkvæmara, að framleiða loð-
skinn af þessu góða, innlenda
fóðri, en að flytja það á erlenda
markaði. En að sjálfsögðu þarf
kunnáttumenn í þessari grein
og þá vantar. Q
(Framhald af blaðsíðu 8)
tugi eða hundruð þúsund ha. af
gróðurlausu en ræktanlegu
landi, sem liefur blásið upp.
Þessi eyddu gróðurlönd, sem
allir vegfarendur sjá með eigin
augum, er unnt að græða á hý.
ÞOLIR EKKI GÓÐÆRIÐ
Flestir, sem af óhlutdrægni
kynna sér þróun þjóðmála síð-
ustu ár, munu geta tekið undir
þau orð Ingvars Gíslasonar í út
varpsræðu Iians, að valdaskeið
„viðreisnarstjórnarinnar“ megi
með réttu kalla „ár lmina glöt-
uðu tækifæra“. Allan þennan
tíma hefur gætt framleiðslu-
auknmgar, metafla úr sjó og
góðra viðskiptakjara lit á við,
cn eigi að síður hefur flest sigið
á ógæfuhlið í efnahagslífi og
stjómarfari landsins, þannig að
miklum tækifærum til fram-
fara og framtíðaruppbyggingar
hefur verið glatað. Myndi ekki
eitthvað bogið við þá stjómar-
stefnu, sem ekki þolir góðæri?
GLEYMDI STRAUMSVÍK
Jón Þorsteinsson þóttist reikna
það út í útvarpsumræðunum
frá Alþingi, að fólksfjölgun
hefði verið tiltölulega minni á
höfuðborgarsvæðinu á þessum
áratug en á tveim næstu ára-
tugum á undan. Athygli vakti,
að í þessum útreikningum Jóns
var liöfuðborgarsvæðið minna
en annarsstaðar er talið, t. d. í
skýrslum Fjármálatíðinda, og
skiptir það máli við samanburð.
Hitt lét hann svo óumtalað, að
fullar horfur eru á að straum-
urinn aukist suður á síðustu
árum þessa áratugar, þegar
milljarða stóriðjufyrirtæki tek-
ur til starfa.
„SPARIKAUP“
Gunnar Ásgeirsson h.f. er að
hefja þá tegund viðskipta, sem
nefnd eru „sparikaup“, og tiðk-
azt hafa um árabil t. d. í Sví-
þjóð. Umboðsmenn G. Á. úti um
land annast „sparikaup“-samn-
inga hver á sínum stað. En
fyrirtækið selur eldavélar,
saumavélar, utanborðsniótora,
bifhjól, sjónvörp, útvörp o. fl.
- Nýtt íþróttalms
vígt á Dalvík
(Framhald af blaðsíðu 1)
til leiks og starfs, þegar unnt
er, einnig til menningarlegra
móta og mannfunda.
Fj áreigendaf élag var hér
stofnað á dögunum. Það nær að
eins til þeirra fjáreigenda, sem
búa innan skipulagssvæðis
sjálfs kauptúnsins. En þeir
munu eiga 4—500 fjár á fóðrum.
Töluvert hefur verið hér um
skipakomur síðustu daga, bæði
til að sækja framleiðsluvörur og
færa okkur vaming. Er því líf-
legi-a nú en oft áður, hér í kaup
túninu. J. H.
ur eru. Nagdýrum fjölgar þegar
nóg er fæða. Þegar þau eru orð
in svo mörg að fæðan nægir
ekki, slær í brýnu, sem hjá rott
um vekur árásarhvöt og veldur
hormónabreytingum, sem gerir
þær næmari fyrir smitun og
dregur úr tímgunarmættinum,
þannig að færri rottur fæðast.
Vísindamenn álíta, að verði
hægt að halda rottum frá hlöð-
um, geymslum, búðum og borð
stofum, muni rottustofninn sj álfi
krafa minnka. Það verður dýrt,
en þó hégómi einn hjá tjóninu
sem rottur vinna nú. Q
NÝ DÝPKUNARTÆKI
SMÁSAMAN eignast íslending
ar stórvirkari vélar og tækL
Þessa dagana er að koma í gagn
ið nýtt dýpkunartæki á vegum
vita- og hafnarmálaskrifstof-
unnar og hefur tækið hlotið
nafnið „Hákur“. Þetta er sand-
dæla á flotpramma með 14
þumlunga röri. Dælan mun
fyrst verða notuð í Hafnar-
firði, síðan á Akranesi og Rifi,
Hún sogar sandinn úr botnin-
um og getur dælt upp 250 rúm-
metrum af sandi og leir á
hverri klukkustund. í sambandi
við sanddælu þessa er útbún-
aður, sem tætir jarðveginn £
sundur um leið og honum er
dælt. Á það að auðvelda starfið
og koma í veg fyrir tafir. Q
Razar og kaffisala
KRISTNIBOÐSFÉLAG kvenna
á Akureyri efnir til bazars og
kaffisölu í samkomuhúsinu
Zion laugardaginn 29. apríl n.k.,
og verður húsið opnað kl. 3 s. d.
Margt muna verður á boðstól-
um og veitingar ríflegar eins og
endranær, og rennur allur ágóð
inn af sölunni til íslenzka
kristniboðsins í Konsó í Eþíópíu.
Akureyringum er vel kunnugt,
að Kristniboðsfélag kvenna hef
ur starfað í bænum í fjölda-
mörg ár og unnið að kristilegu
starfi hér heima og meðal heið-
inna þjóða. Síðustu árin hefur
fé það, sem félagið hefur safnað,
runnið svo til eingöngu til starfs
ins í Konsó.
Nú hefur ungur Akureyring-
ur, Skúli Svavarsson, farið ný-
lega til Afríku ásamt konu sinni
til þess að starfa að kristniboði
í Eþíópíu. Má því segja, að
kristniboðið sé orðið Akureyr-
ingum nákomnara en nokkm
sinni áður, er einn úr þeirra
hópi hefui- gerzt virkur liðs-
maður. Vafalaust munu margir
bæjarbúar hafa þetta í huga, er
þeir leggja leið sína í Zion á
laugardag til að gera góð kaup,
drekka gott kaffi og styrkja
þarft og gott málefni.
(Aðsent)