Dagur - 22.05.1967, Blaðsíða 1
H*rb«rgU-
pantanir.
F«rSa-
skrifstoían
Túngötu 1.
Akuroyrl.
Sími 11475
r | • # • f Túngötu 1.
Feroaskrifstofan sí».í u475
Skipuleggjum
ódýrustu
ferðirnar
til
annarra
landa.
SJÖ METRA SJÚKIND
I HEIÐARHÖFN
I FEBRÚARMÁNUÐI sl. fann
LúSvík Jóhannsson í Heiðar-
höfn á Langanesi sjódýr rek-
ið á fjöru. Taldi hann þetta vera
beinhákarl og lét kyrrt liggja.
Nú fyrir skömmu bar þar gesti
að garði, >sem töldu að hér væri
um annað dýr að ræða, og eru
menn ekki á eitt sáttir um grein
ingu þess. Dr. Finnur Guð-
mundsson hefur verið beðinn
að skreppa austur til þess að
skoða þennan sjaldgæfa reka.
Bláðið hafði í gær tal af bónd
anum í Heiðarhöfn, Lúðvík Jó-
hannssyni, og sagði hann að dýr
ið væri sex til sjö metrar á
(Framhald á blaðsíðu 7)
r
Oveiijuleg ýsugengd á Inn-Eyjafirði
UNDANFARNA daga töldu sjó
menn sig hafa orðið vara við
smásíld innanvert á Eyjafirði.
Var loðnunót kastað í von um
beitu, en hún fylltist af fallegri
ýsu af meðalstærð. Fóru nú
fleiri sjómenn á stað á trillum
sínum með litlar fiskinætur og
öfluðu vel. Stutt var að fara því
ýsa þessi veiddist örskammt
norðan við Oddeyri. Á sunnu-
daginn veiddust 15—20 tonn og
var mest af aflanum sent á bíl-
um til Húsavíkur, þar sem ekki
virtist aðstaða hér á Akureyri
til að vinna aflann, svo illa stóð
A SKAUTUM 19. MAI
Gunnarstöðum, Þistilfirði 22.
maí. Á flæðiengjum hér fyrir
neðan túnið voru fyrr í vor
komnar nokkrar vakir. Síðan
fraus þetta allt á ný og voru
unglingar þar á skautum 19.
maí og var ísinn traustur. Er
þetta talið einsdæmi hér um
slóðir og sýnir hvað vorkuldarn
ir eru miklir.
Bátar flýðu undan ísnum um
daginn og geta nú ekki sótt á
miðin. ísinn er mestur út á
miðjum firði þar sem bezt fisk-
aðist áður. Ó. H.
á og litlu betur á Húsavík, því
að Fiskiðjusamlagið vildi ekki
taka á móti meira magni héðan.
Virðist þessum þætti veiðanna
því lokið, enda jafnan fáa daga
á vori, sem ýsan gengur hér í
torfum, eins og nú um helgina.
Hér er Ingólfur Magnússon að plægja bratt garðland með tveim hestum. (Ljósm.: E. D.)
é^xJx$xSxí>^><$><5>^>^><í>^x^><í><í><$x$>^>^xí>«xS^><Sx$x$>«x$^><Sx$x$^x^xíxí^><íx$xí><$^^xS><$>^x5x8^xM^x$xS><S>^M^x$><$><3
Útlitið er mjög ískyggilegt
segir búnaðarmálastjóri, dr. Halldór Pálsson
— KULDINN gerir útlitið
ískyggilegt og menn eru sannar
lega farnir að vonast eftir vor-
inu og gróðrinum, sagði Halldór
Pálsson búnaðarmálastjóri, þeg
ar Dagur hringdi til hans, og
spurði hann um ástandið al-
mennt hjá bændum í landinu.
— Þetta getur orðið mjög
bagalegt, ef langur tími líður
enn án þess byrji að gróa.
— Heybirgðir eru mjög litl-
ar, en fáar kvartanir hafa þó
borizt Búnaðarfélaginu um al-
gjört heyleysi, því menn reyna
að bjarga hverjir öðrum. Kjarn-
fóðurgjöf hefur verið geysi-
mikil handa sauðfé og öllum
gripum, þar sem heyin eru
Sauðburður - frost og gróðurlaust
SAUÐBURÐUR er nú víðast
hvar hafinn, en útlitið er
ískyggilegt, þar sem hey eru
víða á þrotum, og fé er allt á
gjöf ennþá.
— Hreinn Helgason á Rauf-
arhöfn sagði í viðtali við Dag,
að bændur þar um slóðir væru
svartsýnir orðnir, og sumir
liverjir eru orðnir heytæpir, og
vita varla hvað þeir gera upp
úr mánaðamótunum. Gróður er
enginn. Landið er ein íshella
hér í þorpinu og upp um allt.
Annað eins fannfergi og verið
hefur hér í vetur, hefur ekki
þekkzt í 30 ár.
— Sauðburður er alls staðar
að byrja eða byrjaður, sagði
Þorsteinn Þorgeirsson í Vopna-
©
I-
i
%
l
I
i
i
I
F
I
J
f
%
I
£
%
%
£
í
I
-t-
Geysif jölmennar samkomur
1 Olafsfirði og Freyvangi
UM síðustu helgi gengust
ungir Framsóknarmenn í
Norðurlandskjördæmi eystra
fyrir tveimur skemmtisam-
komum, sem báðar heppn-
uðust með afbrigðum vel og
voru prýðilega sóttar. Fyrri
samkoman var í Tjarnar-
borg í Ólafsfirði á laugar-
dagskvöld, en sú síðari í
Freyvangi á sunnudags-
kvöldið.
Stefán Ólafsson, varafor-
maður Framsóknarfélags Ó1
afsfjarðar, setti samkomuna
þar. Ávörp fluttu Björn
Teitsson, Jónas Jónsson,
Stefán Valgeirsson og Ingv-
ar Gíslason. Jóhann Kon-
ráðsson söng nokkur lög við
undirleik Áskels Jónssonar.
Einnig skemmti Ómar Ragn-
arsson við undirleik Hauks
Heiðars. Kynnir samkom-
unnar var Aðalsteinn Karls-
son frá Húsavík, gjaldkeri
Sambands ungra Framsókn-
armanna í kjördæminu, og
sýndi hann jafnframt fáein
töfrabrögð. Troðfullt hús
var og undirtektir áheyr-
enda hinar beztu. Á eftir lék
hljómsveitin Póló með söngv
aranum Bjarka. Var einnig
troðfullt á dansleiknum, sem
stóð til kl. 2.
Guðríður Eiríksdóttir kenn
ari á Laugalandi, setti sam-
komuna í Freyvangi á
sunnudagskvöldið. Ávörp
fluttu Jónas Jónsson, Björn
(Framhald á blaðsíðu 6)
-)•
1
I
|
f
I
f
?
$
I
t
<51
I
I
I
?
£
?
f
firði, og allt fé er í húsi. Útlit
er fyrir, að hér verði fóðurskort
ur, ef ekki bregður fljótlega til
betri tíðar.
— Ástandið er að verða
slæmt. Hér hefur verið keypt
mikið af fóðurbæti og heybirgð-
ir eru mjög að ganga til þurrð-
ar, þrátt fyrir það að menn
reiknuðu alltaf með því, og sáu
að hverju stefndi og reyndu að
treina sér heyið sem lengst,
sagði Óli Halldórsson á Gunn-
arsstöðum. — En ef þetta stend-
ur fram í júní er hætt við að
einhvers staðar verði vandræða
ástand. (Framh. á b!s. 6)
minnst. Erfitt er að segja um
með vissu hvar þau eru minn$t,
því mörg héuð eru tæp með
hey, sagði Halldór.
— Bændur í hrossahéruðun-
um, sem eyddu heyi í hrossin í
mestu hörkunum í vetur,
standa mjög illa að vígi, og
sömu sögu er að segja um hér-
uð, þar sem venjulega er nokk-
uð treyst á útbeit, því þar var
mikið gefið inni í vetur. Arínars
er þetta ekki mjög héraðsbund-
ið í ár, en skást er ástandið að
sjálfsögðu þar sem menn eru
vanir hörðum vetrum og lítið
reynir á beitina.
— Sauðburður er víðast hvar
að hefjast, og það sem veldur
bændum að sjálfsögðu hvað
mesturn erfiðleikum er, að víð-
ast hvar verður sauðburður að
fara fram innan dyra. Vantar
bændur þá bæði mannafla og
svo að sjálfsögðu hey, og getur
það átt eftir að verða þeim
erfitt, sem ekki eru vanir að
láta bera inni, því til þess þarf
mikið húsrými og mikinn mann
afla, sagði búnaðarmálastjóri.
Verður landið kjarnfóðurlaust?
Blönduósi 22. maí. Enn er gjör-
samlega gróðurlaust hér um
slóðir þó aðeins sjáist græn
slikja á stöku túni. Og úthagi er
dauður og sést hvergi votta fyr
ir nýgræðingi. Hey eru ríú mjög
víða að ganga til þurrðar og
með hverjum kuldadeginum
sem líður verður útlitið skugga
legra. Sauðfé er allt á fullri
gjöf, sauðburður stendur yfir
og sýnilegt að gefa þárf fénu
allan sauðburðinn. Liggur ljóst
fyrir hver tilkostnaðurinn við
fóðrunina er mikill og ofaná
það bætist svo það afurðatjón,
sem jafnan fylgir hörðu vori.
Erfiðlega hefur gengið að
flytja þungavörur um sveitirn-
ar vegna vondra vega, hitt er
þó enn ískyggilegra, ef svo fer
að landið verði kjarnfóðurlaust,
en á því er nú nokkur hætta,
(Framhald á blaðsíðu 7)