Dagur - 15.11.1967, Blaðsíða 8

8
SMÁTT OG STÓRT
Vistheimilið Sólborg í smíðum.
(Ljósm.: E. D.)
UNNIÐ er af kappi á Akureyri
við byggingu heimhis fyrir
vangefna. Ef sæmilega viðrar
standa vonir til, að það komist
undir þak í vetur. Hér er um
nær eitt þúsund fermetra bygg-
ingu að ræða, þrjár byggingar-
samstæður. Byggð verða vænt-
anlega íbúðarhús starfsfólks
næsta sumar. Ef allt gengur
eftir áætilun má gera ráð fyrir,
að hælið geti tekið til starf-a
seint á árinu 1969 og mun það
taka 36—38 vistmenn.
Það er átta ára gamall fé-
lagsskapur, Styrktarfélag van-
gefinna á Akureyri, sem liratt
þessu af stað, en fé til fram-
kvæmda kemur að mestu úr
svonefndum „Tappasjóði", sem
m. a. er ætlað slíkt hlutverk.
En rekstur heimilisins verður í
Þrjú lömb illa farin á Glerárdal
FREGNIR HERMA, að grunur
hafi í haust leikið á því, að
eftirleit hafi ekki verið vel
skipulögð á Glerárdal í haust
og fé orðið eftir. Fjallskilastjóri
Ak. fékk flugvél til að fljúga
yfir dalinn og sáust þá þrjár
kindur þar, mjög framarlega.
í fyrradag lögðu svo tveir
vaskir menn snemma af stað til
að sækja kindur þessar, þeir
Jóhannes Pálsson og Guðjón
Elíasson. Fundu þeir þrjú lömfo
í Grenishólum. Komu þeir
tveimur til byggða en urðu
að lóga einu. Lömbin voru orð-
in mjög illa farin, höfðu staðið
í sveltu nokkurn tíma því að
haglaust var á þeim slcðum
með öllu. Munu tvö lömbin
vera frá Akureyri en eitt frá
Hvammi í Hrafnagilshreppi. —
Frú Helga Weisshappel
Foster
sýnir um þessar mundir 10 ný
málverk í hinum nýja veitinga-
sal Hótel Varðborgar og geta
menn notið þess að skoða þau
og kynnast þeim meðan þeir fá
sér hressandi kaffisopa eða
gæða sér á góðum mat, því kaffi
stofan er opin öllum aðkomu-
gestum og bæjarbúum allan
daginn alla daga.
Málverkin eru til sölu við
hóflegu verði. Q
Lömbin réðust að fötum mann-
anna og vildu eta þau.
Hross eru á beit í framan-
verðum Glerárdal. Q
höndum félagsins hér og undir
stjórn fimm manna. Tilnefnir
félagið 3, en ríkið og bær einn
mann hvert. Þarna verðuií enn-
fremur dagheimili fyrir 10—12
börn. Starfslið þarf að vera
15—20 manns.
Nauðsyn slíkrar stofnunar er
mjög mikil. Leitað var til sveit-
ar- og bæjarfélaga á Norður-
landi um aðstoð. Svör hafa bor-
izt frá einu af hverjum þremur
og eru þau jákvæð. Virðast
ekki allir hafa áttað sig á því,
hvað hér er um að ræða og hve
þörfin er brýn.
Hælisbyggingin er í landi
Akureyrarbæjar — Skarðs-
landi. Ingólfur Jónsson er fram
(Framhald á blaðsíðu 6).
'W r í" > > ■* cp <
VEIÐIÞJOFAR
Eftirfarandi barst biaðinu frá
Sigurjóni Sigurðssyni á Syðra-
ITvarfi: Ég er að koma inn frá
því að horfa á þrjá veiðiþjófa í
fjallinu hér fyrir ofan og vil ég
áminna þá og aðra, sem svip-
aðan verknað vinna, að hug-
leiða hvað þeir eru að gera.
Já, þetta segir bóndinn og er
viðvörum hans réttmæt og í
tíma töluð. Hann mun hér eiga
við rjúpnaskyttur, sem því mið
ur virða síundum ekki ský-
lausan rétt landeigenda.
LEÍTAÐ AÐ FÉ
Bárðdælir og Fnjóskdælingar
leigðu á föstudaginn flugvél
Norðurflugs h.f. á Akureyri til
þess að leita að fé á fjöllum
ippi. Fnjóskdælingar fundu
dilká nálægt Sörlastöðum og
sóttu liana daginn eftir á snjó-
bíL Hún var frá Eyjadalsá í
Bárðardal. Bárðdælingar sáu
hins vegar enga kind í leit sinni.
KOMU ÚR FÖNN
Sama dag bar það við á Hrapps
stöðum í Bárðardal, að heim að
fjárhúsi komu þrjár kindur,
sem vantað hafði í hálfan mán-
uð. Voru þær æði mjóslegnar
en vel frískar. Bóndi fann stað-
inn, þar sem þær höfðu fennt,
og gátu þær sjálfar skriðið úr
fönninni.

Stjórn Styrktarfélags vangefinna. Frá vinstri: Jón Ingimarsson, Jóhann Þorkelsson, Albert Sölva-
son, Jóhannes ÓIi Sæmundsson og Níels Hansson. (Ljósm.: E. D.)
ra§S¥
Egilsstöðum 13. nóv. Um helg-
ina var haldin mjög fjöknenn
héraðsvaka í Valaskjálf og stóð
FÉLAG, SEM FÓLK Á AÐ STYÐJA
STÚKAN Brynja nr. 99 og ísa-
fold-Fjalikonan halda sameigin
lega skemmtisamkomu, spila-
kvöld og e. t. v. fleiri skemmti-
atriði í Alþýðuhúsinu 17. nóv.
n. k., og dansað verður á eftir.
Sjá auglýsingu í blaðinu í dag.
Hinn 1. des. halda sömu aðilar
skemmtun öðru sinni, sem nán-
ar .verður auglýst síðar. Hér er
um að ræða skemmtun fyrir
alla þá, er vilja skemmta sér án
áfengis og styðja gott málefni
um leið, þar sem er starfsemi
bindindismanna. Slíkar skemmt
anir eru sannarlega ekki of
margar í Akureyrarkaupstað á
síðustu tímuan. Q
hún í þrjá daga. Menningarsam
tök Héraðsbúa stóðu að vök-
unni undir stjórn Sigurðar
Blöndals á Hallormsstað for-
manns Menningarsamtakanna.
Á föstudaginn var aðalum-
raeðuefnið, verzlunarmál dreif-
býlisins og var Erlendur Einars
son frummælandinn. Á laugar-
daginn var almenn og ákaflega
vel sótt skemmtisamkoma með
söng, ræðuhöldum, skemmti-
þáttum og dansi í lokin. Á
sunnudaginn var skemmti- og
fræðsludagskrá, þar sem helztu
atriðin voru: Erindi Óskars
Halldórssonar magisters um
Pál Ólafsson og samtalsþáttur
Ármanns Halldórssonar kenn-
ara og Sigurbjarnar Snjólfsson-
ar í Gilsárteigi. Þá var kvæða-
lestur og síðast fótamennt.
Enginn drykkj uskapur var né
önnur óreiða og fór allt vel
fram.
í gær var Fagridalur opinn
og umferð sæmilega greið en er
nú lokaður vegna snjóa og sama
er að segja um Fjarðarheiði.
Bleytusnjór er nokkur, illt á
jörð og á sumum stöðum jarð-
laust. V. S.
ALLIR FLUTTIR í LAND
Síðustu Flateyingarnir fluttu í
land á sunnudaginn, tíu að tölu
en hinir vom áður burtu flutt-
ir, flestir til Húsavíkur. Er Flat
ey á Skjálfanda þá komin í eyði.
Sama dag héldu Flateyingar
þeim mönnum hóf í Sjálfstæðis
húsinu á Akureyri, sem unnið
háfa að hafnarframkvæmdum
við eyna. Sú raunasaga er stað-
reynd, að liafnarframkvæmdirn
ar komu of seint og gátu ekki
stöðvað flóttann frá þessari
gömlu og að ýmsu leyti ágætu
byggð.
SAGAN ENDURTEKUR SIG
Um leið og minnst er á brottför
Flateyinga frá heimabyggð
sinni, sem án efa hefur valdið
mörgum sársauka, hefur það
verið rifiað upp, að síðasta liús
freyjan á Flateyjardal fluttist *
alfarin úr sinni sveit — með
mönnuni þeim, sem voru að
mæla fyrir lagningu þess vegar,
sem átti að auðvelda Flateyjar-
dalsbúum samgöngur. í bæði
skiptin kom aðstoð samfélagsins
of seint. En húsfreyjan, sem hér
var nefnd, var Emelía Sigurðar
dóttir og flutti hún árið 1953.
SKRÍTINN PÉSI
í bókabúðum fæst 8 blaðsíðu
ritlingur, dökkur álituni og ber
nafnið „Hinn svarti galdur“.
Höfundur er Jón Thorarensen.
Ritlingurinn kostar 50 krónur
og hefur að geyma dulræna frá
sögn. En formalsorð ritar Jó-
hannes Óli Sæmundsson. Dýr-
ar bókmenntir það, varð mér á
að liugsa. Við athugvn kom í
Ijós, að höfundur kostar útgáf-
una, bóksalar taka ekki sölu-
laun og ágóðinn rennur óskert-
ur til Styrktarfélags vangefiima
á Akureyri. Þessi minnsta bók
ársins, með sinni dularfullu frá
sögn, er e. t. v. ekki 50 króna
virði. En Styrktarfélag vangef-
inna er þess vifði, og þess vegna
hvetur blaðið fólk til áð kaupa
„Hinn svarta galdur“.
SAMVINNUHUGSJÓNIN
Nauniast verður það lirakið
með rökum, að samvinnuhreyf-
ingin hefur verið ein liin happa
drýgsta félagsmálastefna, sem
til landsins liefur borizt. En hitt
er jafn víst, að svo lítið er hún
kynnt almenningi, að margt
uppkomið fólk, bæði karlar og
konur, þekkja ekki ýmsar veiga
miklar grundvallarreglur henn
ar. Slíkt ætti að kenna í skólum
en er ekki gert. Hins vegar
gætu samvinniunenn e. t. v.
bætt nokkuð úr með því að
flytja fræðsluerindi um þessi
mál í skólum, eða efnt til verð-
launaritgerða am samvinniimáL
BL AÐ AM ANN AFUNDIR
Blaðið vill vekja athygli á því,
hversu þýðingarnúkið það er að
kalla blaðamenn saman þegar
kynna þarf menningarmál eða
önnur, sem almenning varðar.
Skilningur á þessu er þó vax-
andi. Á meðan Magnús E. Guð-
jónsson var hér bæjarstjóri
(Framhald á blaðsíðu 5).