Dagur - 22.11.1967, Blaðsíða 4

4
%
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Síniar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
Skipalilboðin
SKIPAÚTGERÐ RÍKISINS bauð
út smíði tveggja 1000 smálesta flutn-
ingastálskipa. 23 tilboð bárust, þar
af 3 innlend. Þetta er sögulegur at-
burður og hefðu fáir trúað því fyrir
einum eða tveimur áratugum, að
innlendar skipasmíðastöðvar yrðu
þess megnugar, að taka slík verkefni
að sér og keppa á þeini vettvangi við
erlenda aðila í opinberu útboði.
Með því að taka þá staðreynd til
greina, að innlend tilboð rnega vera
mun hærri, eða sem svarar a. m. k.
20%, til þess það sé þó þjóðhagsleg-
ur ávinningur að láta slíka nýsmíði
fara fram innanlands — ættu erlend-
ar skipasmíðastöðvar ekki að koma
hér meira við sögu.
Innlendu tilboðin voru frá þrem
skipasmíðastöðvum og það lægsta
47,9 millj. í annað skipið og tilsvar-
andi en nokkru lægra í hvort, ef
bæði væru smíðuð, var frá Slippstöð-
inni á Akureyri, en það hæsta var 55
millj. kr.
Með þessu tilboði Slippstöðvar-
innar hefur hún skipað sér á bekk
með þeim skipasmíðastöðvum, sem
þykja samkeppnisfærar á lieims-
markaðinum. Smíði Sigurbjargar og
Eldborgar vitna ljóslegast um hæfni
stöðvarinnar í smíði stál-fiskiskipa,
sem miklar kröfur eru gerðar til.
Þau skip sýna, að stjórn, verkfærði-
kunnátta og þjálfun og hæfni iðn-
aðarmannanna í þessari skipasmíða-
stöð er lengra á veg kornið en annars
staðar á landinu.
Hin ytri aðstaða, svo sem stórhýsi
það, sem skipin nú eru smíðuð í, er
líka fullkomnari en á öðrum stöð-
um hér á landi. Með þetta í huga
væri það furðulegt, ef Akureyringar
fengju ekki þau skip bæði, sem hér
um ræðir.
Akureyringum er það lífsnauðsyn
nú, að fá þessi verkefni, til mótvæg-
is við stóriðjuframkvæmdir syðra —
enda verður naumast öðru trúað, en
að svo verði.
Lægð þá, sem nú er í smíði fiski-
skipa, verður að brúa að svo miklu
leyti sem hægt er, með því að beina
slíkum verkefnum, sem hér um ræð-
ir, til þeirrar skipasmíðastöðvar, sem
bezt er til þess fallin, en smíði fiski-
skipa til jieirra stöðva innlendra,
sem skemmra eru á veg komnar, eða
einkum hafa búið sig undir þau
verkefni.
Segja má, að hvar sem tveir rnenn
eða fleiri taka tal saman á Akureyri,
beri skipasntíðina á góma. Ölíum
finnst það réttlætismál, að Slippstöð-
in hljóti verkefni þau, sem út voru
boðin og hér hefur verið gert að um-
talsefni. □
SÍÐASTILANDBÚNAÐARRÁÐ
HERRA Á ÍSLANDI?
HÉR fer á eftir niðurlag af jóm.
frúræðu Stefáns Valgeirssonar
alþingismanns, sem hann flutti
í neðri deild Alþingis 15. nóv.
sl. í umræðu um efnahagsmála-
frumvarp ríkisstjórnarinnar.
Þegar hæstvirtur landbúnað-
arráðherra lagði hér fram á
hinu háa Alþingi frumvarp sitt
um breytingu á framleiðsluráðs
lögunum, þá kom það þannig út
í ræðu hans, að það væri nú
fyrst á þessu ári, sem starfrækt
væri hér búreikningaskrifstofa,
og því væri á svo litlu að byggja
um rekstrarkosnað og vinnu-
magn búanna. En það er búið
að reka slíka búreikningaskrif-
stofu í mörg ár, og því fyrir-
. sláttur einn að bera slíku við.
Hitt er svo annað mál, að hún
var endurskipulögð samkvæmt
nýjum lögum um síðustu ára-
mót. Ef 100 úrtök nægja til að
byggja á vísitölugrundvöll, þá
ætti svipuð tala búreikninga
einnig að vera grundvöllur til
að byggja á vinnulið verðlags-
grundvallarins. Mér er það
Ijóst nú, eftir að þetta frumvarp
um breytingu á framleiðsluráðs
lögunum var lagt fram hér á
hinu háa Alþingi, og eftir að
hafa 'hlýtt á röksemdir hæst-
virts landbúnaðarráðherra fyrir
því, að í þetta sinn eigi ekki að
fara eftir lögunum um mat á
vinnumagni grundvallarbúsins,
og verðleggja landbúnaðarvör-
urnar samkvæmt því, að nú á
að slá því föstu, að málið sé
ekki nógu vel rannsakað, ekki
nógu vel undirbyggt. En er ekki
alltaf hægt að segja það? Og er
ekki full ástæða til þess að
álykta af því, hvemig hæstvirt
ríkisstjórn undirbyggjir hinn
nýja vísitölugrundvöll, sem að
hennar sögn er hárréttur, og
þegar hins vegar það er athug-
að, á hvaða grunni vinnuliður
verðlagsgrundvallarins er
byggður, að það sé mikil hætta
á því, að á valdatíma hæstvirt
ríkisstjómar verði ekki verðlag
samkvæmt gildandi lögum. Er
ekki endalaust hægt að segja
að rétt sé rangt, eða þetta og
hitt sé ekki nógu vel undir-
byggt þegar stjómað er út frá
þeirri reglu, að sá, sem ræður
hafi alltaf rétt fyrir sér.
Lögin um framleiðsluráð land
búnaðarins o. fl. bera það með
sér, að tilgangur þessara laga-
setningar hafi verið sá, að
ú'yggja bændastéttinni svipuð
laun, og launastéttirnar hafa á
hverjum tíma. Öll blaðaskrif
um þessa lagasetningu, og ræð-
ur þeirra sem að lagasetning-
unni stóðu sanna þetta líka.
Hver hefur svo reynslan verið?
Meðaltekjur bændastéttarinnar
hafa aldrei náð meðaltekjum
launastéttanna, og þó hefur
þetta bil aldrei verið meira en
einmitt nú. Ef verðstöðvunar-
kaflinn í þessu frv. nær til þess
að hindra, að bændur fái verð-
háekkun vegna aukningar á til-
kostnaði og ekki á að taka neitt
tillit til vinnumagnsins í vinnu-
lið ’ . grundvallarins, eins og
hæstvirtur landbúnaðarráðhr.
gaf til kynna hér á dögunum,
þá mun þetta bil enn aukast og
setjá ýms byggðarlög í mikla
hættu, og að þau verði yfirgefin
og fari í auðn. Hvers virði er
þá þessi lagasetning bænda-
stéttinni í heild, ef á að brjóta
allt þannig niður, eða sniðganga
hana með málaflækjum?
Hvort' er þetta landbúnaðar-v
stefna hæstvirts landbúnaðar-
ráðhema eða hæstvirts við-
skiptamálaráðherra? — Ýmsum
þykir nú þróunin hafa orðið sú
í þessum málum, að það bendi
frekar til þess, að hæstvirtur
viðskiptamálaráðherra ráði orð
ið mestu hvað snertir landbún-
aðarmálin í ríkisstjórninni.
Sennilega vantar hann enn
vinnuafl til að láta byggja
banka og bankaútibú yfir pen-
ingaleysið, og ef til vill ætlar
hann að auka hagræðinguna í
þessum peningastofnunum þjóð
arinnar með því að fjölga þar
enn um nokkra tugi. Því að í
Stefán Valgeirsson alþm.
bönkum og sparisjóðum vinna
ekki nema rúmlega 2000 mauns.
Það er nú allt og sumt. Það
hlýtur því að vera auðvelt að
koma fleirum á jötu. Þjóðin
lifir frekar á því, heldur en á
landlbúnaði.
Fjórði kafli er um farmiða-
gjald. Gert er ráð fyrir, að það
skili ríkissjóðnum 60 milljónum
eða 8% af því, sem talið er að
vanti til að ná saman hallalaus-
um fjárlögum. Segja má, að
þessi skattur sé annars efnis en
flest það, sem hér er gert ráð
fyrir að gera ríkissjóðnum til
bjargar. Þama er að minnsta
kosti ekki seilst upp á matborð
landsmanna. En á hitt ber að
líta, að þessi skattur hittir fyrst
og fremst eitt fyrirtæki í land-
inu, sem til þessa hefur haldið
uppi mjög gagnlegri þjónustu
fyrir landsbyggðina, en þar á
ég við Flugfélag íslands. Það er
kunnara en frá þurfi að segja,
að Flugfélag íslands hefur
haldið uppi föstum áætlunar-
ferðum á alla helztu staði víðs
vegar um land. Þessi þjónusta
hefur ekki staðið undir sér
fjárhagslega, enda mun það fá-
títt erlendis, jafnvel hjá stór-
þjóðum, að innanlandsflug sé
ekki styrkt af almannafé. En
utanlandsflugið hefur skilað
talsverðum hagnaði, og má
segja, að það 'hafi gert Flugfé-
laginu mögulega þá þjónustu,
sem það hefur látið í té hér
innanlands. En kunnugir telja,
að með þessum farmiðaskatti sé
kippt rekstrargrundvellinum
undan Flugfélagi íslands, og
hlýtur slíkt að leiða af sér
annaðhvort stórhækkuð flug-
gjöld hér innanlands, eða mik-
ið verri þjónustu, sérstaklega á
hinum fámennari stöðum, nema
hvort tveggja komi til. Er þá
orðinn hæpinn ávinningurinn
af þessum skatti. Hvað segh-
stjórnarformaður Flugfélags
íslands um þennan skatt, hátt-
virtur þingmaður Reykvíkinga,
Birgir Kjaran? Er hann tilbú-
inn að samþykkja hann, og
verði hann lögfestur eins og
frumvarpið gerir ráð fyrir,
mundi það ekki hafa áhrif á
þjónustu Flugfélagsins við
landsbyggðina annaðhvort með
stórhækkuðum fargjöldum, eða
færri ferðum og lélegri þjón-
ustu?
Fimmti kaflinn er um breyt-
ingu á ýmissi skattheimtu. Þar
er m. a. ákvæði um að sexfalda
fasteignamat á bújörðum, sem
undirstöðu til álagningar eigna-
skatts. Síst mundi ég verða til
þess að átelja skattheimtu eft-
ir efnum og ástæðum, en hér er
því miður ekki stuðst við nein-
ar raunverulegar eignir. Sam-
félagið hefur leikið bændur
landsins þannig undanfarin ár,
að jarðir þeirra eru nær óselj-
anlegar, sem er afleiðing af því
að bændur hafa um árabil ver-
ið lang tekjulægsta stétt lands-
ins. Engin samræming hefur
verið gerð á skráðu fasteigna-
mati jarða, ef til vill nánast til-
viljun ein um mat hverrar ein-
stakrar jarðar, og ósamræmi
ótrúlegt. Ef þessi skattur verð-
ur lögfestur er því hrein til-
viljun hvernig hann leggst á.
Verður því í mörgum tilfellum
tilbúin eign notuð sem undir-
staða um ákvörðun skattsins.
í greinargerð við frumvarpið
segh m. a. (með leyfi forseta):
„Margvíslegar ráðstafanir
geta hér komið til greina. Það
skiptir hins vegar miklu að þær
aðgerðir sem valdar eru, séu í
sefn mestu samræmi við hina
almennu stefnu, sem fylgt hefur
verið, og ætlunin er að fylgja.“
Hér er ekki farið dult með
það, hvers er að vænta af hæst-
virtri ríkisstjórn og hafi ein-
'hver verið í vafa um hina al-
mennu stefnu, þá ætti sá vafi
að vera horfinn við tilkomu
þessa frumvarps og öll vinnu-
brögð í sambandi við það, og
aðrar stjórnarathafnir þessa
haustdaga, þegar aðstæðurnar
gerðu ekki lengur mögulegt að
halda feluleiknum áfram, sem
hófst fyrir rúmlega ári síðan,
enda er nú langt til næstu
kosninga og öllu óhætt. Nú er
það fjármagnið, sem á að deila
og drottna. Það er stefna sem
á að ráða. En er ekki verið að
sigla hraðbyri inn í Efnahags-
bandalag Evrópu leynt og
Ijóst? Er ekki forsendan fyrir
því, að sú sigling takist og
raunar sé möguleg, sú að lama
landbúnaðinn og mikinn hluta
iðnaðarins? Hvert er stefnt í
þessum málum? Hvað segja
iðnaðarmenn? Hvað segja
bændur Iandsins.
Og nú er verið að skattleggja
fátæktina, samariber eignaskatt
inn á verðlausar jarðir. Ég verð
að óska hæstvirtum landbún-
aðarráðherra til hamingju með
þá framkvæmd. Hún mun
verða geymd ásamt fleiri rós-
um í hnappagati hans, ef land-
búnaðarstefna sú sem felst í
þessu frumvarpi og öðrum til-
burðum núverandi valdhafa
nær fram að ganga. En vissu-
lega á hæstvirtur landbúnaðar-
ráðherra annað og betra skilið
en að á minnisvarða hans verði
skráð þegar þar að kemur: Síð-
asti landbúnaðarráðherrann á
íslandi. — Ef við lendum inni í
EBE þá verður stutt í það, að
mest allur landbúnaður leggist
niður, og þá höfum við ekkert
að gera lengur við landbúnað-
arráðherra. Ég er þess fullviss,
að hæstvirtur landbúnaðarráð-
herra ber liag og viðgang
bændastéttarinnar fyrir brjósti,
ekki síður en aðrir, en margt
bendir til þess, að hann skorti
þrek til að standa af sér þau öfl
innan stjómarflokkanna, sem
stefna vilja þjóðarskútunni inn
í Efnahagsbandalagið, og kæra
sig kollótta um afleiðingar þess
fyrir íslenzka atvinnuvegi. Þeir
(Framhald á bláðsíðu 2).
ÆVINTYRI ÓTTANS
eftir Hannes J. Magnús-
son. — Ðrengjasaga. —
Útgefandi: Barnablaðið
Æskan.
MARGIR fullorðnir lesa sér til
mikillar ánægju þær bækur,
sem ætlaðar eru börnum og
unglingum. Þetta er eðlilegt. Ef
vel tekst að segja sögu, er hún
ekki bundin við neitt visst ald-
ursskeið.
Þannig hygg ég að það verði
með þetta síðustu sögu Hannes-
ar- J. Magnússonar. Bæði ung-
lingar og fullorðnir munu lesa
hana sér til ánægju. Höfundin-
um tekst frásögn þessarar sögu
þáð vel, að menn hætta ógjarn-
an við hana fyrr en henni er
lokið.
Ekki þarf að kynna höfund-
inn, svo er hann kunnur fyrir
unglingasögur sínar og önnur
ritstörf.
í sögu þessari er sagt frá
námfúsum dreng frá fátæku
sveitaheimili, sem fer í vist til
stórbónda í sveitinni um ferm-
ingu. Hann á þá einu heitu ósk
að fá að komast í skóla. Sagan
gerist fyrir 40—50 árum, og þá
var ekki auðvelt fyrir félítinn
dreng að fá þekkingarþrá sinni
svalað.
Lýst er vist drengsins þarna
á bænum og margvægislegum
ævintýrum sem hann lendir í
við véiðiskap, í fjallgöngum og
hríðarbyljum vetrarins. Þá er
þarna einnig vel lýst ýmsu
heimilisfólkinu og viðskiptum
þess.
Einkum verður minnisstæð
vinátta Óttars og Þórðar gamla,
sem gætir bókasafnsins. Gæti
það minnt okkur á, að vinátta
sprettur oft af sarneiginlegum
áhugáiriálum, þó að aldurs-
munur sé mikill. Þá eru þeir
Óli og Muggur skemmtilegir fé-
lagar, þó að ólíkir séu.
í lök sögunnar fær Óttar
heitustu ósk sína uppfyllta, en
til þess að fá að vita hvemig
það gerist, þarf að lesa söguna.
Hættir allir og störf eru ólík
nútímanum, og býr' bókin' því
yfir-'talsverðum fróðleik um
liðna tíma, sém eldra fólk man.
Æviritýri Óttars er góð og
heilsteypt bók, sem drengir
munu kunna vel að meta.
KUBBUR OG STUBBUR
eftir Þóri S. Guðbergsson.
Útgefandi: Bamablaðið
Æskan.
í FYRRA VETUR sýndi Leik-
félag Reykjavíkur frumsamið
bamaleikrit eftir Þóri S. Guð-
bergsson, sem bar nafnið
Kubbur og Stubbur. Aðsókn að
því var mjög góð.
Nú hefur höfundurinn gert
úr því sögu og Æskan gefið út.
Það er spá mín, að engum leið-
ist, sem lesa þessa bók. Efnið er
fjölbreytt og skemmtilegt.
En það sem gefur þessari bók
sérstakan svip er það, að hún
er myndskreytt af börnum. Er
gaman að sjá, hvemig þau
hugsa sér þær persónur, sem
þeir Kubbur og Stubbur hitta á
hinu sögulega ferðalagi sínu.
Ekki vil ég taka þá ánægju
af væntanlegum lesendum bók-
arinnar að endursegja efni
hennar. En hún er við hæfi
yngri barná og prentuð með
stóru og skýru letri.
Eiríkur Sigurðsson.
HARMSOGUR OG HETJU-
DÁÐIR.
Ný bók eftir Þorstein Jóseps-
son.
BÓKAÚTGÁFAN Öm og Ör-
lygur h.f. hefur sent á markað
nýja bók eftir Þorstein Jóseps-
son, blaðamann, en sama út-
gáfufyrirtæki annaðist einnig
útgáfu bókarinnar Landið þitt
eftir Þorstein, en hún kom á
markað fyrir síðustu jól.
í hinni nýju bók, sem ber
undirtitilinn I stórhríðum á
fjöllum uppi, birtast 11 mynd-
skreyttir þættir og kemst Þor-
steinn m. a. þannig “að orði í
formála:
„Þessir frásöguþættir eiga það
sammerkt, að þeir draga í höf-
uðatriðum upp myndir úr lífi
fólks, sem lent hefur í harð-
viðrum, villum og hrakningum
að vetri til, eða vori og hausti,
meðan hríðar geisuðu. Segja
má, að þetta sé einskonar slys-
farasaga í vetrarveðrum.“
í hinni nýju bók sinni grefur
Þorsteinn ýmist upp þætti úr
sögu löngu genginna kynslóða
eða hann segir frá atburðum úr
lífi samferðafólks. Má þar til
nefna þáttinn Leit að rjúpna-
skyttu, sem Þorsteinn skráði í
ársbyrjun 1965 eftir söguhetj-
unni sjálfri, Jóhanni Löve, sem
þá lá í kalsárum í sjúkrahúsi í
Reykjavík. Suma þættína skrá-
ir hann vegna einhverra tengsla
við sögufólkið, í öðrum er hann
einn af þátttakendum.
Þættirnir eru skrifaðir á 30
ára blaðamennskuferli Þor-
steins og var viðfangsefnið hon-
um einkar hugleikið. Hann var
frækinn ferðamaður ag fjalla-
garpur, sem gjörþekkti íslenzk-
ar byggðir og óbyggðh. Hann
gerði sér því glögga grein fyr-
ir hrikaleik þeirra atburða, sem
hann valdi í bók þessá, en hún
er raunar sú síðasta, sem hann
bjó sjálfur til prentunar og gef-
ur tvímælalaust nokkra hug-
mynd um svipmikinn blaða-
mennskuferil hans.
Hringur Jóhannesson, list-
málari, skreytti bókina með
blýantsteikningum, sem á skýr-
an og skemmtilegan hátt varpa
ljósi á þá atburði sem bókin
geymir. Hringur.hefur vakið á
sem mikla athygli sem mynd-
listarmaður. Hann hefur tekið
þátt í fjölda samsýninga og
einnig efnt til einkasýninga á
verkum sínum. Þetta er í fyrsta
skipti sem hann myndskreytir
heila bók og munu þeir án efa
margir sem fagna, að mega
einnig njóta snilldar hans á
þessu sviði.
Harmsögur og hetjudáðir er
prentuð á góðan pappír í Prent-
smiðjunni Eddu. Myndamót eru
gerð hjá Litróf h.f. Umbrot og
útlit bókarinnar annaðist Gísli
B. Bj örnsson. Verð bókarinnar
með söluskatti er kr. 398,00.
(Fréttatilkynning).
DAGFINNUR DÝRALÆKNIR
í APALANDI.
Ný barnabók eftir Hugh Loftmg
í þýðingu Andrésar Kristjáns-
sonar, ritstjóra.
BÓKAÚTGÁFAN Örn og Ör-
lygur h.f. hefur sent á markað-
inn nýja barnabók, hina fyrstu
úr 12 bóka flokki, eftir hmn
heimsfræga barnasagnahöfund
Hugh Lofting. Hið íslenzka
heiti bókarinnar er Dagfinnur
dýralæknir í Apalandi, en á
frummálinu nefnist hún The
Story of Doctar Doolittle. Sög-
urnar af Doctor Dolittle og
dýrum hans eru hiklaust komn-
ar í hóp sígildra bamabóka.
Höfundur sagnanna af Dag-
finni dýralækni var liðsforingi
í fyrstu heimsstyrjöldinni og
greip til þess ráðs að skrifa
börnum sínum sögubréf. Þetta
fanst honum milda mjög
grimmdaráhrif stríðsins á huga
sinn. í þessum bréfum sagði
hann börnum sínum frá Dag-
finni, lækninum, sem af til-
viljun lærði dýramál af páfa-
gauknum sínum og eftir það
lagði mannalækningar á hill-
una en sneri sér að dýralækn-
ingum. Hin óvenjulega tungu-
málakunnátta hans verður að
sjálfsögðu til þess að hann
lendir í ótal ævintýrum. —
Lofting myndskreytti sögu-
bréfin, sem voru geymd þar til
hann kom heim úr stríðinu, en
þá voru þau gefin út. Sagan
náði þegar miklum vinsældum
og þegar Lofting sendi aðra bók
sína á markað, árið 1923. fékk
hann Newbury verðlaunin, sem
er ein mesta viðurkenning sem
veitt er í Bandaríkjunum fyrir
barnabækur. Kaflar úr sögun-
um af Dagfinni díralækni eru
nú í mörgum lestrarbókum,
sem gerðar eru til þess að
kynna úrval bókmennta í skól-
um. Kunnur bókmenntamaður í
Bandaríkjunum, Hugh Walpole,
hefur sagt:
„Sannleikurinn er sá, að
þessar sögur eru verk snillings,
og í snilldarverkum er örðugt
að greina og rekja sundur þá
þætti sem lyfta þeim í þann
sess. Þarna er mikill skáld-
skapur, hugmyndaflug, gaman-
semi, viðkvæmni og jafnvel
angurværð, en umfram allt er
það hin djúpa sköpunarlist, sem
hrífur með sér jafnt fjögurra
ára börn, níræða öldunga og
virðulega bankamenn á fimm-
tugsaldri. Ég veit ekki hvernig
Hugh Lofting hefur farið að
þessu, og ég held að hann hafi
ekki einu sinni vitað það sjálf-
ur.“
Bókin er prentuð í Prent-
smiðjunni Eddu, myndamót eru
gerð hjá Litróf h.f. en kápu-
teikningu annaðist Gísli B.
Bjömsson.
Verð bókarinnar með sölu-
skatti er kr. 198,00.
(Fréttatilkynning).
ÆSKULÝÐSBLAÐIÐ, sem hér
var stofnað fyrir 20 árum, flutt-
ist suður og var að lognast þar
útaf. Útgáfan er nú flutt norð-
ur á ný og er Æskulýðsblaðinu
ritstýrt af séra Bolla Gústavs-
syni í Laufási. Útgefandi ÆSK
í Hólastifti og er nýkomið hefti
lífvænlegt. Auk formálsorða rit
stjóra ritar séra Pétur Sigur-
geirsson hvatningarorð, séra
Sigurður Guðmundsson grein-
ina Sólskinsdagur við Vest-
mannsvatn, Kristján Sigur-
bjarnarson skrifar um súrdeig-
ið, séra Ingþór Indriðason grein
ina Biblían og þú og séra Heim
ir Steinsson um guðfræðina,
sem fyrsta þátt starfsfræðslu,
sem eftirleiðis verður í blaðinu.
Minnst er 20 ára starfs ÆFAK,
rætt við Gunnlaug P. Kristins-
son, Jón Þorstginsson á þarna
greinina, Skemmtanir og kristin
trú (áður flutt hjá samtökun-
um) og margt fleira er í þessu
riti, bæði til fróðleiks og
skemmtunar, sem vert er að
líta í.
Rétt er að vekja athygli á
samþykkt 8. aðalfundar ÆSK,
haldinn á Hvammstanga 9.—10.
sept. 1967, þar sem nauðsyn er
talin að íslenzka þjóðkirkjan
tæki ákveðnari afstöðu til
áfengisvandamálsins, en gert
hefur verið til þessa, og að hún
leggi áherzlu á raunhæfa bind-
indisfræðslu í æskulýðsstarfi
sínu. Sé hér um stefnubreyt-
ingu innan klerkastéttarinnar
að ræða, ber að fagna því. Q
Frá þingi ungra Framsóknarmanna í Norðurlandskjördæmi eystra.
(Ljósm.: G. P. K.)
Þing ungra Framsóknðrmanna í NorS-
UNGIR Framsóknarmenn í
Norðurlandskjördæmi eystra
héldu ársþing sitt á Akureyri
10. nóvember sl., og var það vel
sótt. Fráfarandi formaður,
Ingólfur Sverrisson, setti þingið
og bauð gesti velkomna, en
Svavar Ottesen, Akureyri var
kjörinn forseti og varaforseti
Jón Baldvinsson, Rangá. Jónas
Jónsson ráðunautur ávarpaði
þingið.
Ingólfur Sverrisson flutti
skýrslu stjórnar, en gjaldker-
inn, Aðalsteinn Karlsson las og
Rafn Sveinsson.
skýrði reikninga, sem síðan
voru samþykktir. Baldur Ósk-
arsson flutti ávarp. Björn Teits
son hafði framsögu um skipu-
lagsmál en Indriði Ketilsson um
stjórnmál. Umræður voru
miklar.
Rafn Sveinsson, Akureyri,
kjörinn formaður.
Stjórn sambandsins skipa nú:
Rafn Sveinsson form., Jóhann
Halldórsson ritari og Jón Bald-
vinsson gjaldkeri. Varastjórn;
Guðmundur Hallgrímsson,
Grímshúsum, Guðmundur Þór-
arinsson, Vogum og Karl Stein-
grimssop, Akureyri. Q
- Fundur um áfengisvarnarmál
(Framhald af blaðsíðu 8).
fólgið að hlynna að allri hollri
starfsemi ungra manna og
kvenna í hinum ýmsu félögum,
fremur en að stofna ný. Hann
benti á, hvað hægt væri að gera
þegar margir leggðust á eitt og
nefndi í þvf sambandi bindindis
mótin í Vaglaskógi o. fl. Enri-
fremur gerði hann aðstöðuna til
æskulýðsstarfseminnar í bæn-
um að umtalsefni, en lagði
höfuðáherzluna á nauðsyn þess,
(Framhald af blaðsíðu 8).
til hennar var borið og fengið
var í kosningunum í vor á fölsk
um forsendum, efnislega og
með blygðunarlausu skrumi.
Verst af öllu er þó, að í okkar
þjóðfélagi eru allir á móti öll-
um. Fólkið treystir ekki stjórn
sinni, hvorki í efnahagsmálum
eða öðrUm málum og í efna-
hagsmálum yfirleitt heíur sið-
ferðinu farið ört lirakandi, svo
til vandræða horfir.
H-UMFERÐIN
Án árangurs hefur verið reynt
að fá H-umferðarmálið tekið
fyrir á ný á Alþingi. — Hinir
möngu andstæðingar breyting-
arinnar — þeirra á meðal sá
sem þetta ritar — verða nú að
taka henni sem staðreynd, sem
tekur gildi 26. maí í vor. Og
að breyta almenningsálitinu í
betra horf.
Eirrkur Sigurðsson, sem ver-
ið hefur erindreki Stórstúkunn
ar undanfarnar vikur og ferð-
ast mikið, sagði, að heimabrugg
myndi nú fátítt en þess meira
af smygluðu áfengi, einkum á
útkjálkum, svo full þörf væri
betri tollgæzlu. Hann benti á,
að íslendingar drykkju nú sem
svaraði verði góðrar íbúðar á
dag og því miður færðist aldurs
þeir mrniu, eins og aðrir ábyrg-
ir þegnar, vinna eftir getu að
því, að hún takist sem bezt. —
Jafnhliða breytingunni í hægri
umferð fer í vetur fram stór-
lega aukin, almenn umferðar-
fræðsla, sem öllum er nauðsyn-
leg. Hana ber hverjum að til-
einka sér eftir getu.
KANÍNURNAR
Tveim kanínum var stolið í
síðustu viku, fyrst annarri en
hinni tveim nóttum síðar — úr
læstu búri. Sorgmæddur eig-
andi, ung stúíka, sem dýrin
átti og lét sér mjög annt um
þau, grét sáran. Önnur kanínan
var grá en lrin svört. Þjófnaður
af því tagi, sem hér er um að
ræða, er skammarlegur og get-
ur eimiig varðað við lög mn illa
meðferð á dýruni.
takmarkið niður, meðal þeirra
er áfengis neyttu. í Noregi, þar
sem við sama vandamál væri að'
glíma, væri vandanum mætt
með aukinni fræðslu.
Stefán Ágúst ræddi um starf-
semina á Varðborg og þá fyrir-
ætlun bindindismanna að
byggja söngleikahús við Varð-
borg, ásamt nýjum og stærri
kvikmyndasal. Þá leiðrétti hann
algengan misskilning um mikið
opinbert fjármagn til starfsemi
templara, sem margir álíta að
þeir fái.
Sverrir Pálsson taldi áfengis
vandamálið ekki vaxandi meðal
ungmeima á gagnfræðaskóla-
stiginu, samkvæmt sinni
reynslu. Árangursrík taldi hann
störf hinna ýmsu félaga, sem
fylltu þann tómleika ungmenna,
sem væri hættulegastur, ásamt
slæpingjahættinum. Hann taldi,
að þyngja þyrfti til muna refs-
ingu þeirra, sem brotlegir gerð-
ust um, að útvega unglingum
áfengi.
Sveinn Kristjánsson sagði frá
því, hve erfitt væri í vínveit-
ingahúsum, að varna því að ung
menni drykkju áfengi og spunn
ust út af því meiri umræSur.
Hann óskaði góðrar samvinnu
við hinn nýja -bæjarfógeta, svo
sem aðrir ræðumenn höfðu
einnig gert.
Ófeigur Eiriksson ávarpaðl
fundinn og tjáði sig fúsann til
samstarfs við áfengisvamarráð
og önnur bindindissamtök. Q
SMÁTT OG STÓRT