Alþýðublaðið - 10.08.1921, Blaðsíða 2

2
Algr^idisla
biaðsfns er t Alþýðnhúsinn vlð
Ingóifssstrætí og Hverfisgötn
iSlœi 088.
Auglýsingnm sé skilað þangað
«ða í Ontenberg i síðasta iagi ki.
ío árdegis, þann dag, sem þær
«íga að koma l blaðið.
Áskriftargjaið ein kr. i
mánuði.
Anglýsingaverð kr. 1,50 em.
eindálknð.
Útsölnmenn beðnir að, gera skii
tU afgreiðslunnar, að minsta kostl
ársi|órðungslega.
Við megum gera ráð fyrir, að
innan skamms komi fram á svið
stjórnmálanna nýtt afl, sem getur
orðið harla áhrifamikið. Og það
eru nýlendurnar; þær eru að hefj
ast handa og það er ekki ólíklegt
að þær eigi eftir að vekja meiri
en litla undrun stjórnmálamann
anna.
Lenin mintist á rússneska aftur-
haldsmenn, sem væru nú erlendis,
alls 2 miljónir manna. Þeir hafa
um 60 blöðum á að skipa og eru
orðnir mjög samrýmdir í barátt-
unni gegn rússnesku Bolshevikun-
um. Móti þessum afturhaldsmönn
um eru þó Bolshevikar engan
veginn einir. Þar er meiri hluti
bændanna með þeim, enda þótt
þeir séu ekki enn orðnir kommún-
istar. Reynslan, sem rússnesku
bændurnir fengu af innrás gömlu
herforingjanna, kendi þeim að taka
öreigalýðsstjórnina fram yfir stjórn
bægri jafnaðarmanna. Bændurnir
vita að sovjetstjórnin ein getur
rétt Rússland við. Meðan ekki er
búið að reisa okkar nýja skipulag
verður byltiagat flokkurinn að
leggja á sig ótrúlegar þrautir og
sennilega kann sagan ekki að
greina frá neinum flokki manna,
sem gengið hefir gegnum annan
eins eld, og rússnesku verkamenn-
irnir á undanförnum árum. Bændur
hafa þegar haft miklu meiri gróða
en tap af byltingunni. Að vísu
var nokkur óánægja bjá þeim i
vetur sökum þess að uppskeran
var ekki góð síðastliðið haust.
Þess vegna urðum við að Iétta á
þeim byrðina. Umfram alt verða
verkamennirnir að halda völdum,
ALÞYÐUBLAÐIÐ
því þeir eru eina stéttin, sem getur
megnað að leysa mannkynið ursdan
oki auðvaldsins.
Nýja skattakerfið okkar er
ívilnun við auðvaldið og gamla
verzlunarlagið og einkaleyfin, sem
erlendir auðmenn hafa fengið i
Rússlandi eru það í raun og veru
líka. En þetta gerum við að eins
vegna þess að sovjetstjórnin er
ekki nógu öflug enn. Hún heflr
ekki frjilsar hendur. Meö þessu
vex henni þó afl og hún fær
nokkurn frið til undirbúnings undir
frekari aðgerðir. Við kærum okkur
ekki um það hvað hræsnarar og
heimskingjar úti í löndum segja
um þessar athafnir okkar.
En það sem við þurfum að
gera tii þess að fullkomna sigur
socialismans í Rússlandi, er að
koma upp öflugum véliðnaði. Til
þess ætlum við að taka rafmagnið
i okkar þjónustu. Nefnd skipuð
200 beztu verkfræðingum og vél-
fræðingum Rússlands hefír gert
áætlun um að gerbreyta landinu
með rafmagninu á einum áratug.
Meiri hluti nefndarmannanna er
okkur kommúnistum andstæður í
stjórnmálaskoðunum, en þeir ganga
samt í okkar þjónustu þar eð þeir
sjá viljann og máttinn hjá sovjet
stjórninni til þess að reisa Rúss
land við.
Með beinum árásum verður
sovjetskipuiaginu ekki steypt. Þetta
skilja nú andstæðingar okkar, hinir
frjálslyndari þ. á. m Miljukofif
Þess vegna heirata þeir nú #sovjet
án kommúnistanna*. Þeir skiija
að kommúnistarnir eru máttarstoð
þessa skipulags og að það muni
þvf altaf berjast móti öllum til
raunum afturhaldsmanna til þess
að steypa valdi alþýðunnar. Slík
um mönnum véitum við engar
ívilnanir". —
I
jfaesta helmsstyrjSIðin.
Það er nú Iöngu sýnilegt orðið
að nýafstaðni ófriðurinn hefír
hvergi nærri útrýmt vfgbúnaðinum
né ófriðarefnunum í veröldinni
Það eru ekki friðarvinirnir, sem
undanfarið hafa verið sð leggja
Mið Evrópurlkin í rústir og svelta
þær þjóðir, sem þar byggja, Þvert
á móti. Fjárglæframennirnir, sem
einskis svffast er um persónulega
hagsmuni er að ræða, eru alvaldir
sem stendur meðal sigurvegaranna.
Það gat verið nógu gott meðan
styrjöldin stóð yflr, að telja fólk-
inu trú um, að Bandamenn hefðu
vígbúist og lagt til ófriðarins til
að taka að sér málstað friðar og
réttlætis. Nú, er árangurinn er
augljós orðinn, eru harla margir
hættir að trúa þeim fögru orðum.
Til hvers eru Bandamenn að víg-
búast nú, þegar þeir, verndarar
fiiðar og réttlætis, eins og þeir
köiluðu sig, ráða lögum og iofuœ
hér um bil um heira allan? Smn-
leikurinn er sá, að sama baráttan
er nú byrjuð milli Bandamanna
innbyrðis, eins og áður milli þeirra
og Miðveldanna. Miskunnarlaus
verzlunarsamkepni, og vígbúnaðar-
kapphlaup. í því eru England,
Bandariki Norður Ameríku og Jap-
an langt á undan öllum öðrum.
Þessi ríki undirbúa sig af öllum
mætti til þess, að geta orðið al-
völd á sjónum í framtíðinní, tií
þess að bola út verziun annara
og geta lagt aðrar þjóðir undir
hernaðarlegt og verziunarlegt ok
sitt. Deiluefnin eru nóg fyrir hendi.
Japan og Bandaríkin hafa þegar
lengi litið hvort annað illu auga.
Þegar 1908 lá við styrjöld milli
þeirra í Kyrrahafinu. 1 það sinn
leið þó ófriðarhættan hjá. Nú er
hún orðin alvarlegri en nokkru
sinni fyr. Japan hefir notað Vest-
urlandaófriðinn á sfðustu 6 árum
til þess að festa völd sfn og áhrif
í Austur Asíu og Kyrrahafi Og
Bandarfkin sjá ekki önnur ráð en
að hefja vfgbúnað — flottbygg-
ingu upp á líf og dauða. Japan
hefir þegar lengi séð fyrir hvaft
koma myndi. í öilum þessum ó-
sköpum vofir sú hætta yfir Eng-
landi, ( annað sinn á þessari öld,
að verða svift „yfirráðunum á haf-
inu*. Það hefír orðið að leggja á
sig þungar byrðar til að eiga þó
svo stóran flota, að hann standi
ekki að baki flota nokkurs eins
rfkis annars. Þetta getur það þó
bersýnilega ekki til lengdar. Eins
og Bandarfkin hafa flogið fram
úr því í iðnaði og verzlun, eins
munu þau á örskömmum tfma
koma sér upp heiflota, sem stend-
ur enska flotanum og japanska
hvorum í sínu lagi og máske bá ð
um til samans — langt framar.
Engiand stendur ráðþrota á