Dagur - 25.01.1983, Blaðsíða 3

Hart deilt um Iífeyrissjóðs-
greiðslur á Svalbarðsströnd
Sérstætt mál er nú risið vegna eigandanum, Jónasi Hall-
lífeyrissjóðsgreiðslna sem dórssyni, gert að greiða bæði
tengjast kjúklingabúinu í sinn eiginn hlut og hlut starfs-
Sveinbjarnargerði II á Sval- fólks til Lífeyrissjóðsins Sam-
barðsströnd. Forsaga þessa einingar fyrir árin 1974-1976.
máls er sú að ekkcrt var tekið Síðan þetta gerðist hefur Jón-
af starfsfólki kjúklingabúsins í as Halldórsson greitt árið
lífeyrissjóð á fyrstu starfsár- 1981 að öllu leyti, bæði sinn
um búsins, en samkvæmt eigin hlut og svo hlut
hæstaréttardómi sem kveðinn starfsfólks, en tekið var af
var upp í desember 1981 var starfsfólkinu með eðlilegum
hætti frá 1982. Eftir á að
greiða árin 1977-1980 og það
eru þau ár sem deilan stendur
um. Jónas hyggst greiða sinn
hlut í næsta mánuði, en hefur
lýst þvl yfir að hann muni
aldrei greiða hlut starfsfólks-
ins fyrir þessi ár. Það er skoð-
un forráðamanna Sameining-
ar að greiðsluskylda sé fyrir
hendi fyrir þessi ár líkt og árin
’74-'76 og því beri Jónasi
einnig að greiða hlut starfs-
fólksins. Nú hefur það hins
vegar gerst að Jónas er farinn
að innheimta lífeyrissjóðs-
greiðslur af starfsfólkinu aftur
í tímann, með dráttarvöxtum
og nýtur við það aðstoðar lög-
fræðings Sameiningar, Ás-
mundar S. Jóhannssonar.
Þessu vilja einstakir starfs-
menn og forráðamenn Ein-
ingar ekki una og talað er um
lögbrot og brot á siðareglum
lögmanna.
Hér á eftir fara viðtöl við þá
aðila sem tengjast málinu, birt
er yfirlýsing Sameiningar og
afrit af einu þeirra bréfa sem
lögfræðingur Sameiningar
hefur sent út.
„Fólkið vildi ógjarnan
láta taka af sér“
- segir Jónas Halldórsson í Sveinbjarnargerði II
- Þetta mál snerist einfaldlega
um það hvort starfsfólk hjá
bændum ætti að borga í lífeyris-
sjóði. Það hafði aldrei tíðkast
og tíðkast víst ekki enn, nema
þá hér og ætli ég sé ekki eini
bóndinn á Eyjafjarðarsvæðinu
sem hef verið krafinn um slíkar
lífeyrissjóðsgreiðslur fyrir
starfsfólkið, sagði Jónas Hall-
dórsson, bóndi í Sveinbjarn-
argerði II, í samtali við Dag er
hann var beðinn um að gera
grein fyrir því hvernig þetta mál
liti út frá hans bæjardyrum séð.
Jónas sagði að upphaf málsins
mætti rekja ein tíu ár aftur í
tímann, en það hefði verið upp úr
1970 að menn frá lífeyrissjóðnum
hefðu farið að hreyfa þessu máli.
Starfsfólkið, þar á meðal margar
bændakonur sem engin réttindi
hefðu getað fengið varðandi líf-
eyrissjóðsréttindi, hefði ógjarnan
viljað láta reyta þessar greiðslur
af sér og því hefði það farist fyrir í
byrjun. Þetta hefði svo farið í mál
og það væri ástæðan fyrir því hve
lengi þetta hefði dregist.
- Ég vildi ekki veikja stöðuna
með því að fara að inna einhverj-
ar greiðslur af hendi á meðan ég
hafði von um að vinna málið,
sagði Jónas Halldórsson, en sam-
kvæmt upplýsingum hans þá er
fyrirhugað að hann greiði í febrú-
arlok sinn hlut lífeyrissjóðs-
greiðslanna fyrir síðustu van-
goldnu árin, þ.e.a.s. 1977-1980.
Jónas Halldórsson í Sveinbjarnargerði II ásamt tveim starfsmönnum sínum.
A&MUNDUR S JÓl
NNSSON
í'rSinn 3 v«sf 'ár.:inor;,
Akur«:tyrá.
Akureyr i, 10. £9€3.
Sveinfc:j«ö»Tiiaríg€r.ft:i T.T., Svalbarftsr» wanciarla?€tpþá , Yerift «kyl'í-
aftur t.i.l. ö&' grei.fta Líf eyri.söSaíá*3XJ«:irig'sr iftít jölci
til s jóftnöins ai: í&unixst vftúr, meftðXi. þtír vornft utúr-iianoi hj«í.
honuiít.
Greiðsla jiesei byg'gist á iögua nr. /1, 21. aaí. 137 0 utr,
breytingu á 'iögum nr. 'J, 107h «.w, starí'skjÉr launþega, $;xr, og
nr.. 55, 1980.
'Riutur'. yftar se.Ks Jaunþetnt isv xr. 0.0;;,00 -hoft vö>. ■.xíí:I «>g
féicigsgjaidi.
Upphaeft þtíssa bift yftur greifta rr.dr hift f yr-3ta sfta e.vgi
siftúr* en 20. januar 1980.
Tiiíivar'and.\: starf svait.ir- yftur aukin iXfeyrisr'óttinði
i sjóft.i þessuta og iJlluta ö6rur.t <> Imenr.tiw stót tiuivlnum if.fuyris-
sjóðum.
\frit af bréfinu sem Þráinn Stefánsson fékk sent frá Ásmundi S. Jóhannssyni.
„Óánægðir með
dráttarvextina“
— segir Þráinn Stefánsson
- Það kom mér ákaflega mikið
á óvart þegar ég fékk þetta bréf
frá lögfræðingi Sameiningar og
ekki minnkaði undrunin þegar í
Ijós kom að hann var að inn-
heimta þessa lífeyrissjóðs-
greiðslur fyrir Jónas Halldórs-
son í Sveinbjarnargerði en ekki
lífeyrissjóðinn, sagði Þráinn
Stefánsson, sem vann í kjúk-
lingabúinu í Sveinbjarnargerði
II á árunum 1980 og 1981, í
samtali við Dag.
Þráinn sagði að það væri mikil
óánægja meðal þeirra sem unnið
hefðu hjá Jónasi vegna þessarar
málsmeðferðar. Samkvæmt þessu
væri þeim ætlað að greiða lífeyris-
sjóðsgreiðslur aftur í tímann með
fullum dráttarvöxtum og væri því
þarna um verulegar upphæðir að
ræða. Sjálfur sagðist Þráinn hafa
verið krafinn um tæpar níu þús-
und krónur, en hann vissi til þess
að margir hefðu fengið hærri
reikninga, eða upp á 25-30 þús-
und krónur.
- Þó við vitum að Jónas þurfi
sjálfur að greiða til lífeyrissjóðs-
ins, þá finnst okkur ansi hart
hvernig þarna er staðið að verki.
Jónas braut lög með því að taka
ekki af okkur á sínum tíma og það
á ekki að bitna svona hart á okkur
núna, sagði Þráinn, sem bætti því
jafnframt við að þeim hefði verið
ráðlagt af forráðamönnum Sam-
einingar að hunsa þessar kröfur
lögfræðingsins, þar til þessi mál
skýrðust betur.
„Lögbrot hjá Jónasi
og Ásmundi“
- Þessi yfirýsing er gefin út
vegna þess að við höfum orðið
varir við að margir af þeim
sem fengu þessi bréf sem lög-
fræðingur Sameiningar hefur
skrifað fyrir Jónas Halldórs-
son, hafa staðið í þeirri trú að
þau séu skrifuð að undirlagi
Sameiningar, sagði Jón
Helgason, forstöðumaður
Sameiningar, í samtali við
Dag.
Að sögn Jóns Helgasonar eru
skýr ákvæði í lögum um að
atvinnurekanda beri að halda
eftir lífeyrissjóðsgreiðslum af
launum starfsfólks og það væri
því ekki hægt að sakast við fólk-
ið þó að atvinnurekandinn hefði
látið undir höfuð leggjast að
- segir Jón
Helgason hjá
Sameiningu
halda þessu eftir og trassað að
greiða sinn hlut.
- Við höfum því ráðlagt fólki
að ansa ekki þessum bréfum og
eftir að hafa ráðfært mig við
fleiri lögfræðinga þá fæ ég ekki
betur séð en að þetta sé hreint
lögbrot hjá Jónasi og Ásmundi
að reyna að innheimta hlut
starfsfólksins með þessum hætti,
sagði Jón Helgason.
„Sökin lá hjá báðum“
- segir Ásmundur S. Jóhannsson, lögfræðingur
- Mér þykir nú þessi gagnrýni
koma úr hörðustu átt, en það
eina sem fyrir mér hefur vakað í
þessu máli er að leysa það og
koma því frá, sagði Ásmundur
S. Jóhannsson, lögfræðingur
Sameiningar, er yfirlýsing Jóns
Helgasonar, forstöðumanns
lífeyrissjóðsins, var borin undir
hann.
Að sögn Ásmundar er yfirlýs-
ing Sameiningar og Jóns Helga-
sonar byggð á regin misskilningi,
en það hafi verið hans álit að Jón-
as Halldórsson bæri ekki einn alla
sökina í þessu máli. Sagði Ás-
mundur að það stæði skýrt í lög-
unum að atvinnurekanda bæri að
halda eftir hluta af launum starfs-
fólks í lífeyrissjóðs, en það stæði
jafnframt að öllum launþegum
væri rétt og skylt að eiga aðild að
lífeyrissjóðum og þeim bæri því
að ganga úr skugga um að þeir
greiddu í lífeyrissjóð.
- Það var því mitt mat að sökin
lægi hjá báðum aðilum og ég held
að starfsfólkinu hafi ekki þótt
ósanngjarnt að greiða sinn hluta,
en ég veit til þess að það hefur ver-
ið ósátt við dráttarvextina og það
er verið að athuga það mál nú,
sagði Ásmundur S. Jóhannsson.
Lífeyrissjóðurinn Sameining;
Brot á siðareglum lögmanna
Vegna síðustu atburða ( hinu
svokaliaða lífeyrissjóðsmáli sem
tengist kjúklingabúinu í Svein-
bjarnargerði II, hefur Jón
Helgason, forstöðumaður Líf-
eyrissjóðsins Sameiningar, að
höfðu samráði við stjórn sjóðs-
ins sent frá sér eftirfarandi yfir-
lýsingu:
„Af marggefnu tiiefni þykir
mér rétt að taka eftirfarandi
fram: Bréf þau er lögíræðingur
Sameiningar, Ásmundur S. Jó-
hannsson, hefur sent út til ein-
stakra launþega sem unnið hafa
hjá Jónasi Halldórssyni í Svein-
bjarnargerði, eru ekki send út
að ósk Sameiningar, heldur
þveröfugt.
Sameining hefur margsinnis
mótmælt þessari aðferð iögfræð-
ings sjóðsins sem hefur verið
með innheimtuna fyrir sjóðinn
gagnvart kjúklingabúinu í
Sveinbjarnargerði.
Kröfuréttur Sameiningar er
alfarið á kjúklingabúið, því sam-
rýmist það engan veginn að
blanda þessu santan og mun vera
brot á siðaregium lögmanna.
Launþegar eiga enga sök á
þessum vanskilum og bcr því
ekki að sinna slíkum bréfum."
25. janúar 1983 - DAGUR - 3