Dagur - 04.02.1983, Blaðsíða 4
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR DAGS OG AFGREIÐSLU: 24222
ÁSKRIFT KR. 90 Á MÁNUÐI - LAUSASÖLUVERÐ 10 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÓRNSSON
BLAÐAMENN: EIRlKUR ST. EIRlKSSON, GYLFI KRISTJÁNSSON,
ÓLAFUR JÓHANNSSON (SAUÐÁRKRÓKI) OG
ÞORKELL BJÖRNSSON (HÚSAVlK)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Misvísandi skoðanakönnun
Svokölluð samtök áhugamanna um jafnan
kosningarétt hafa nú tekið til starfa í Reykja-
vík. Athyglisvert er að flestir framámenn
þessara samtaka eru fyrrum forgöngumenn
samtakanna sáluðu sem nefndu sig „Varið
land“. Þau samtök gengust fyrir skoðana-
könnun um afstöðu manna til herstöðvamáls-
ins og vakti öll starfsemi samtakanna miklar
deilur og dómsmál risu út af ýmsu því sem
sagt var um samtökin. Nú ætla sömu menn að
gangast fyrir skoðanakönnun um jöfnun kosn-
ingaréttarins. Könnunin nær að sjálfsögðu að-
eins til höfuðborgarsvæðisins, enda vart
ástæða til að kanna hug íbúa landsbyggðar-
innar í þessu máli.
Þetta er sýnishorn af því sem koma skal. Allt
framkvæmdavaldið er í Reykjavík, löggjafar-
valdið er þar staðsett, æðsti dómstóll
landsins, öll æðri menntun og meginið af allri
opinberri þjónustu. Hvað varðar svo lands-
byggðafólkið um það hvernig landinu er
stjórnað? íbúar landsbyggðarinnar hafa það
jú langt umfram íbúa höfuðborgarsvæðisins
að eiga greiðari aðgang að náttúrudásemdum
landsins, eins og ein af röksemdum skeleggs
baráttumanns fyrir jöfnun kosningaréttar
hljóðaði. En hver tekur mark á svona þvaðri?
Einu náttúruundrin sem landsbyggðabúar
umgangast meira en höfuðborgarbúar tengj-
ast brauðstritinu - sjávarútvegi og landbúnaði
- sem ásamt framleiðsluiðnaði leggja til efnin í
bakstur þjóðarkökunnar. Stærstu bitar hennar
eru hins vegar etnir á höfuðborgarsvæðinu.
Einhver jöfnun kosningaréttarins er
sjálfsögð, en á meðan eins mikið misrétti ríkir
á öðrum sviðum þjóðlífsins og raun ber vitni
væri algjör jöfnun kosningaréttarins vísasta
leiðin til að auka enn á þennan órétt. Eða eins
og konan sagði: Við þurfum enga þingmenn ef
við fáum Alþingi.
Uppbygging skíðaaðstöðu
Nú er sá tími kominn þegar landsmenn flykkj-
ast á skíði í skíðalöndin um allt land. Sveitar-
félögin á höfuðborgarsvæðinu hafa sameinast
á myndarlegan hátt um frábæra skíðaaðstöðu
í Bláfjöllum. Stærð þeirra og sameining átaks-
ins gerir þetta tiltölulega auðvelt, auk þess
sem hin ýmsu íþróttafélög á svæðinu hafa tek-
ið þátt í þessari miklu uppbyggingu.
Af eðlilegum ástæðum er uppbygging af
þessu tagi erfiðari þar sem fámennið er meira.
Þó hefur t.d. Akureyringum tekist að byggja
upp aðstöðu í Hlíðarfjalli. Aðstæður í Hlíðar-
fjalli bjóða upp á eitthvert skemmtilegasta
skíðasvæði - á landinu - aðeins örskot frá
bænum. En betur má ef duga skal. Uppbygg-
ing í Hlíðarfjalli hefur setið á hakanum um
skeið. Ekki verður alls krafist af bæjarfélaginu,
en skilningur á nauðsyn uppbyggingar þess-
arar útivistaraðstöðu mætti að ósekju aukast.
Þá vekur athygli að íþróttafélögin skuli ekki
sinna þessu verkefni á sama hátt og gert er
annars staðar.
AKUREYRARROKK
ART talið frá vinstrí: Jakob, Tómas, Sigurður, Hermann.
Fyrir rúmu hálfu ári var stofnuð á Akureyri fyrsta og eina tölvu-
hljómsveit (vélahljómsveit) Norðlendinga, og hlaut hún nafnið
ART. Ætlun mín var að ná tali af þeim og spyrja þá nokkurra
spurninga og lá því leiðin út í Bakkahlíð þar sem þeir stunda æfing-
ar sínar á fullum krafti.
Er ég kom inn sátu þeir allir í
viðamiklum svörtum leðurstólum
með einhverskonar kassa sem
þeir kölluðu HREINSA. Ég
spurði þá hvað „þetta“ væri og
fékk það svar að „þetta“ væri
trommarinn þeirra. Eg var engu
nær, reyndi að beina málinu í
annan farveg og spurði því hvað
þeir hétu. Einn þeirra stóð upp og
sagði:
„Þessi heitir Sigurður Kristins-
son og spilar á hljómgervil og er
uppeldis- og umsjónarmaður
„HREINSA“. Þessi heitirTómas
Finnur Guðmundsson. Hann spil-
ar líka á hljómgervil og er söngv-
arinn. Þessi heitir Hermann Örn
Ingólfsson og spilar, eins og hinir,
á hljómgervil. Ég heiti svo Jakob
Jóhannsson og spila á gítar og
hljómgervil. Já, og svo syng ég
bakraddir."
- Hvernig tónlist spilið þið?
„Við spilum að sjálfsögðu
tölvupopp," segir Hermann hálf-
glottandi.
- Er eitthvað sérstakt á döfinni
hjá ykkur á næstunni?
„Já, á laugardagskvöldið verð-
um við með uppákomu í Dyn-
heimum og munum við kynna al-
gerlega nýtt prógram sem væntan-
lega birtist á plötu næsta sumar?“
fræddi Sigurður mig um og var
eitthvað að fikta í „HREINSA“.
Um þetta leyti kom einhver inn
og benti Jakob mér á að hann héti
Þórir Jóhannsson og væri hljóð-
blandarinn í ART.
Er ég spurði strákana hvort
þeim fyndist eitthvað vanta fyrir
tónlistarlíf Akureyringa sagði
Sigurður um leið: „Það sem vant-
.ar alveg tilfinnanlega í bæinn er
hljóðupptaka (stúdíó) og hljóð-
upptökumaður, svo hægt sé að
festa nokkur lög á band án þess að
þurfa að fara til Reykjavíkur.
Annars væri allt í stakasta lagi.“
Að lokum báðu þeir mig að
koma á framfæri þökkum til
starfsmanna Tónabúðarinnar í
Sunnuhlíð fyrir ómælda aðstoð,
starfsmanna JMJ, Dina í æsku-
lýðsráði og síðast en ekki síst
„mömmu og pabba“ ART í
Bakkahlíðinni. Án þeirra hefði
ART aldrei lifað.
Áður en ég kvaddi spurði ég þá
hvort þeir hefðu skipt á barni.
Eina svarið sem ég fékk var: „Já,
því ættu strákar ekki að gera það
eins og stelpur."
Undanfarin 2-3, ár eÖa frá
því er fyrsta breiðskífa
Bara-flokksins var gefin út,
hefur tónlistarlíf Akureyr-
inga styrkst til muna. Á ár-
unum fyrir þann tíma voru
í Ásgarði 1 hitti ég félagana í
hljómsveitinni V27 í nýju og
glæsilegu æfingarhúsnæði
þeirra.
Ég innti þá félaga að nafni og
svaraði þá hver fyrir sig.
„Kolbeinn Gíslason, ég syng.“
Jón Haukur Brynjarsson, spila
á bassa og sé um raddirnar.“
„G. Ómar Pétursson, spila á
gítar.“
„Jóhann Ingvarsson, spila á
hljómborð."
„Þráinn Brjánsson, trommur."
„í dag mun vera nákvæmlega
eitt ár frá stofnun hljómsveitar-
innar eins og hún er skipuð í dag,“
sagði G. Ómar, er ég spurði um
starfsaldur þeirra. Hélt hann svo
áfram og sagði: „Á þessum tíma
hefur tónlist okkar þróast út í
Að lokum renndi ég mér upp í
Reynilund, þar sem strákarnir í
DES æfa.
Fyrst spurði ég þá að nafni og
sagði einn þeirra mér að hann héti
Jónas Þór Guðmundsson og spil-
aði á bassa, trommarinn þeirra
héti Gunnlaugur Stefánsson og
gítarleikarinn Eiríkur Jóhanns-
son.
- Hvað hafið þið starfað Iengi
saman?
■ „Við höfum æft saman frá því í
maí síðastliðinn, eða í níu mánuði
„Hefur þú
skíptá
bami?“
Sjúlfsagt munu margir vera
hissa á þeirri spurningu minni
„hefur þú skipt á barni*1. Hana
spurði ég aðallega til að vekja
athygli á því að í öllum þessum
hóp hljómlistarmanna finnst
enginn kvenmaður. Þótti mér
það harla undarlegt í landi þar
sem sagt er að ríki algert jafn-
rétti. Ekki svo að skilja að mér
finnist neitt meiri ástæða til að
stelpur geri það, frekar en
strákar, heldur hitt að það hef-
ur alltaf verið talið eðlilegra!!!?
í lokin óska ég þeim svo góðs
gengis, öllum saman, og vona
að framtíðin blasi sem lengst
við akureyrskri tónlist.
SK
4 - DAGUR - 4. febrúar 1983