Dagur - 18.03.1983, Blaðsíða 6
WgÉÉ
„Þessir nemendur sem ég het
nú kennt á þriðju viku í málara-
deild hafa komið mér virkilega
mikið á óvart. Mér finnst þeir
jafnvel betur að sér heldur en
margir aðrir nemendur í
myndlist. Þau hafa öll mjög jafna
getu og miðað við þann litla tíma
sem þeim hefur verið ætlaður í
módeli standa þau ákaflega vel
að vígi. Módelteikningarnar
þeirra eru eins og eftir hörku-
teiknara sem hafa stúderað módel
í 3^t ár.
Skýringarnar geta legið í því að
nemendurnir eru tiltölulega fáir,
eða 7 í málaradeildinni, og kenn-
arinn getur sinnt hverjum og ein-
um nokkuð vel. Nú, svo finnst
mér þessi hópur sem ég er með
sérstaklega vinnusamur og dug-
legur og það er númer eitt þegar
maður er í listnámi. Menn verða
að gangast undir strangan aga.
Nemendurnir búa líklega að góð-
um undirbúningi í fornámsdeild-
inni og mér sýnist gerðar meiri
kröfur hérna heldur en t.d. fyrir
sunnan því mörg hver eru líka í
námi hér á kvöldin, utan hefð-
bundins skólatíma. Þetta er frjálst
fyrir sunnan en þessi hópur leggur
geysilega hart að sér.
Mér sýnist það einnig geta haft
nokkuð að segja að meðalaldur
fotnámsdeiW enr«6 SvavarSdottuí.« rði hun lel* *VLnnarar í vetm nai .ar
si“1 jgSlSS-
einmittmodelmam
A.kureyri-
nemendanna er nokkuð hár hér
eða ríflega 30 ár og ég býst við því
að þegar fólk er komið á ákveðinn
aldur og fer í sérnám þá er það
alveg ákveðið í því hvað það vill
gera og sóar ekki ttmanum. Það
er einkennandi fyrir þennan hóp
hvað hann nýtir tímann vel.“
„Hvað fínnst þér almennt um
þá starfsemi sem fer fram í Mynd-
listarskólanum á Akureyri?“
„Mér finnst þessi skóli fyllilega
sambærilegur við dagskólann í
Reykjavík, Myndlista- og hand-
íðaskólann. Hins vegar finnst mér
það vera svolítil synd að starf-
semin skuli ekki vera orðin fjöl-
breyttari því ég tel möguleika
skólans vera svo mikla og á mörg-
um sviðum. Mér hefur t.d. dottið
í hug, því ég er sjálf svo tengd
leikhúsvinnu, að í þessum skóla
yrði hægt að nema leikmynda-
hönnun. Maður getur séð það
fyrir sér hvað það gæti verið
heilladrjúgt fyrir leiklistarstarf-
semina hér í kring, sem mér skilst
að sé mjög mikil. Mér finnst að
það hljóti að vera töluvert atriði
fyrir Akureyrarkaupstað sem höf-
uðstað Norðurlands að vera sjálf-
um sér nægur með ýmsa svona
hluti, bæði leikmyndahönnun og
reyndar annars konar hönnun ef
út í það er farið.
„Hvers konar hönnun áttu við í
þessu sambandi?“
„Mér dettur t.d. í hug textíl,
hönnun í sambandi við prjóna-
skap og vefnað, tauþrykk og
Iviiíiriiii S
».> liwl Uil i ;
Ég er alveg undrandi á því ef
bæjaryfirvöld sjá ekki þá mögu-
leika sem opnast með myndlistar-
skóla í sambandi við hönnun. Á
því sviði getur hann tengst á bein-
an hátt hagnýtri framleiðslu. Iðn-
aðardeild Sambandsins er t.d. að
flytja hingað inn hönnuði. Það er
að sjálfsögðu gott fyrir hvert
bæjarfélag að fá utanaðkomandi
fólk en samt finnst mér að bæjar-
félagið eigi einnig að reyna að
byggja á þeim starfskrafti sem
fyrir er, byggja jafnframt upp
starfið innan frá.“
allt mögulegt slíkt. Fyrir sunnan
eru fatahönnuðir í leðri og skinni
og ull, við erum með svo stór-
kostlegan efnivið að vinna úr. Þó
að menn beri ekki mikið skyn-
bragð á list ættu þeir að geta skilið
þetta því það skilar beinhörðum
arði.
Þá má nefna auglýsingateikn-
un, skiltahönnun og ég veit ekki
hvort ég má vera svo bjartsýn að
nefna keramik og húsgagnahönn-
un í þessu sambandi en mér hefur
skilist að hér hafi verið mjög
blómlegur húsgagnaiðnaður fyrir
nokkrum árum. Það er alltaf verið
að tala um að það þurfi að auka og
efla fjölbreytnina í iðnaði og
myndlistarnám með hönnun sem
sérgrein getur orðið mjög hagnýtt
í því sambandi. í iðnaðarfram-
leiðslu skiptir hönnun og hugvit
svo gífurlegu máli.
Auk þess held ég að öflugur
listaskóli breyti svo miklu og hafi
mikið áhrif á hvernig fólk t.d. lít-
ur á umhverfi sitt. Eftir því sem
fleiri fá einhverja menntun í sjón-
menntum breytist viðhorf fólks til
hlutanna sem það hefur í kringum
sig, til húsbúnaðar, húsa, garð-
anna, þetta fellur allt undir sjón-
menntir að vissu leyti. Svona skóli
getur víkkað sjóndeildarhring
almennings, margir tengjast þeim
Nemendur að störfum við módelmálun. Þorgeröur nær og hægra megin á myndinni.
Ljósm .: Jón Bjarni.
„Hef alltai
áhuga á myi
-segir Þorgerður
Ámadóttir, hús-
móðir og nemandi
í málaradeUd
Myndlistarskólans
á Akureyri
„Ég hef alltaf haft áhuga á
myndlist. Ég fór í inntökupróf
í fyrrahaust og stóðst það og
var í fornámsdeild í fyrravetur
og nú í málaradeildinni,“
sagði Þorgerður Árnadóttir,
húsmóðir og nemandi í Mynd-
listarskólanum á Akureyri
þegar hún var innt eftir því
hvernig stæði á henni þarna
málandi módel innan um sér
talsvert yngra fólk. Hún var
spurð að því hvort hún hefði
lagt stund á myndgerð áður:
„Já, ég fór á námskeið sem
Einar Helgason hélt í Gagn-
fræðaskólanum fyrir all mörgum
árum, einum 15 árum. Svo hætti
ég þessu alveg í um tíu ár eða
þangað til ég fór í Myndlistar-
skólann."
„Hefðir þú farið í svona nám
ef ekki hefði verið boðið upp á
það hér?“
„Nei, ég hef enga aðstöðu til
að fara til Reykjavíkur. Það var
algjör forsenda fyrir því að ég
fór í skólann að hann var hér og
ég held að svo sé með marga
fleiri sem eru í þessu námi.“
„Hvernig líkar þér svo?“
„Mér finnst þetta mjög
skemmtilegt. Ég gerði mér ekki
mikla grein fyrir því hvernig
þetta yrði áður en ég kom í
skólann, en ég er mjög ánægð
með þetta. Þetta er náttúrlega
mikil vinna. Maður er hér alla
daga frá því fyrir níu á morgn-
ana fram yfir klukkan fjögur síð-
degis nema styttra á föstudög-
um, auk þess sem ég er á kvöld-
6 - DAGUR -18. mars 1983