Dagur - 15.04.1983, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 100 Á MÁNUÐI - LAUSASÖLUVERÐ 12 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÓRNSSON
BLAÐAMENN: EIRlKUR ST. EIRlKSSON, GYLFI KRISTJÁNSSON,
ÓLAFUR JÓHANNSSON (SAUÐÁRKRÓKI) OG
PORKELL BJÖRNSSON (HÚSAVlK)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Alþýðubandalagið
fái viðvörun
„Það er mikil nauðsyn að gefa Alþýðubanda-
laginu viðvörun í þessum kosningum og sjá
hvort alþýðubandalagsmenn verði ekki fúsari
til skynsamlegrar stjórnarsamvinnu ef kjós-
endur sýna þeim fram á að hik þeirra og
áhugaleysi í efnahagsmálum sé þeim ekki til
framdráttar og síst af öllu stuðningur við
launafólkið, sem á sitt undir því að atvinnu-
starfsemin blómstri og atvinnuöryggi sé
tryggt í landinu. Almenningur vill atvinnuör-
yggi og góð lífskjör og veit að slíkt verður ekki
tryggt nema atvinnufyrirtækin geti starfað á
eðlilegum grundvelli. Til þess þarf styrka
efnahagsstjórn og verðbólguhjöðnun. “
Þannig komst Ingvar Gíslason, mennta-
málaráðherra, að orði í grein sem hann skrifaði
í Dag. Þar sagði hann ennfremur.
„Það hefur sýnt sig að undanförnu að Fram-
sóknarflokkurinn stendur að ýmsu leyti einn í
baráttunni gegn verðbólgunni. Alþýðubanda-
lagið er í þeim efnum hrætt og hikandi, ef ekki
beinlínis skeytingarlaust. Sjálfstæðismenn
hafa enga stefnu síðan þeir hrökkluðust
undan með að boða leiftursóknina. Það veit
enginn hvað Sjálfstæðisflokkurinn vill í efna-
hagsmálum. Eða hver getur svarað því?
Niðurtalningarleið Framsóknarflokksins er í
fullu gildi. Hún er eina skýra stefnan sem
stjórnmálaflokkar boða fyrir þessar kosningar.
Niðurtalningin var reynd á árinu 1981 og bar
góðan áranþur. Alþýðubandlagið kom í veg
fyrir þessa leið 1982. Það skyggði ekki aðeins á
stjórnarsamstarfið, heldur hamlaði það því að
gerðar væru nauðsynlegar ráðstafanir til þess
að mæta aðsteðjandi vanda atvinnuveganna
og efnahagslífsins í heild. “
Ingvar Gíslason sagði ennfremur í grein
sinni: „Ástæðan til þess að baráttan við verð-
bólguna dugði ekki betur en raun ber vitni er
fyrst og fremst að kenna áhuga- og skilnings-
leysi Alþýðubandalagsins varðandi almenna
stjórn efnahagsmála."
Að semja vel og sigra
í forkostulegum bæklingi sem Alþýðubanda-
lagið hefur gefið út um álmálið og nefnir „Að
sigra eða semja af sér" gætir furðulegs mál-
flutnings, sem raunar felst í heiti pésans. Þeir
gera því skóna að íslendingar séu slíkir fá-
ráður upp til hópa að þeir hljóti að láta hlunn-
fara sig í öllum vðskiptum við erlenda aðila. Þó
upphaflegi samningurinn við svissneska ál-
hringinn hafi verið illa gerður, enda lögðust
Framsóknarmenn alfarið gegn honum á sínum
tíma, þá verður að ætla að eitthvað hafi lærst.
Fulltrúi Alþýðubandalagsins í samninga-
nefndinni frá 1975, lögfræðingurinn Ingi R.
Helgason, hlýtur að hafa lært það í samninga-
rétti í gegn um árin að hann geti komið Hjör-
leifi í skilning um það að vænlegast er að
semja vel og sigra.
4 -■DAGUR -15. alpríl 1Ö83 '
gengíc) vel“
Það er mikið að gera hjá stjórnmálaflokkiiniim
þessa dagana, enda stutt til kosninga. Frambjóð-
endur þeysa nú um héruð og halda hvern fundinn
af öðrum. Auðvitað eru frambjóðendur í Norður-
landskjördæmi eystra engir eftirbátar annarra í
fundahöldum. í þessari viku halda þeir sameigin-
lega fundi á öllum stærstu stöðunum.
Blaðamaður Dags á Húsavík náði tali af 3ja
manni á lista Framsóknarflokksins, Guðmundi
Bjarnasyni, sl. þriðjudag en hann var þá að undir-
búa sig fyrir Ólafsfjarðarfúndinn sem var haldinn
þá um kvöldið. Þrátt fyrir að tíminn væri naumur
tókst okkur að sjóða saman stutt viðtal, með
dyggri aðstoð tjórða manns á listanum, Níelsar
Lund, sem var í eldhúsinu og sá um að færa okkur
nýhitað kaftl og kökur. Þökk sé honum fyrir það.
Oft hafið þið alþingismenn
veríð gagnrýndir fyrir fyrir-
greiðslupólitík og allskyns snatt
fyrir Pétur og Pál. Er þessi gagn-
rýni á rökum reist?
„Mér fínnst það vera hluti af
störfum þingmanns að fá upplýs-
ingar um hvað er að gerast hjá
sveitarfélögunum í sambandi við
alhliða uppbyggingu þeirra svo
og uppbyggingu atvinnulífsins.
Þingmaður á að styðja við bakið
á slíku. Ef þetta er fyrirgeiðslu-
pólitík þá tel ég það hluta af
starfi þirigmannsins. Fyrir-
greiðslupólitík sem er ofar í hug-
um manna, eins og t.d. að
hlaupa með víxla og annað þess
háttar er ekki til. Hins vegar
kemur það fyrir að þingmaður
verði að annast erindrekstur
fyrir einstaklinga. Ég fæ t.d.
stundum beiðni um að skrifa
upp á skuldabréf til þess að hægt
verði að leysa út peninga, þann-
ig að viðkomandi aðili þurfí ekki
að takast á hendur kostnaðar-
sama ferð til Reykjavíkur til
þess eins að skrifa nafnið sitt.
Aðalsambandið sem þing-
menn hafa við sín kjördæmi er
það samband sem þeir hafa við
viðkomandi sveitarstjórnir. Þeir
fylgjast með þeim málum sem
þar eru að gerast hverju sinni og
fylgja þeim málum eftir gagn-
vart fjárveitingavaldinu.
Það er í höndum Alþingis og
það er fjárveitinganefndar að
gera tillögur um hvernig opin-
beru fjármagni er varið til fram-
kvæmda. Hvað varðar skiptingu
þess innan okkar kjördæmis hef-
ur ávallt verið gott samstarf milli
VISNAÞATTUR
JónBjamason
Aðeins til gamans skal á það
minnt að fyrr í vetur bað Krist-
ján á Húsavík mig að leggja dóm
á vísu er hann lét birta í Degi.
Þóttist ég svara bæði í vinsemd
og af hreinskilni. Húsvíkingur
einhver gerði mér orð í blaðinu
og þótti ég hafa verið „dónskur"
við Kristján. Út af þessu barst
þættinum vísa frá Hjalta Finns-
syni í Ártúni Saurbæjarhreppi:
Áður fékk hann lofhjá lýði
lipra fyrir vísnasmíði,
en nú er hætt að hæla Jóni,
hann er sagður vera dóni.
\rg,,r
Nú gerast pólitískir menn æstir
og hafa allt á hornum sér.
Skömmu áður en Alþingi var
slitið heyrði umsjármaður þátt-
arins á tal tveggja „rauðliða“.
Höfðu þeir uppi stór orð um
Geir Hallgrímsson. Þá varð til
vfsa:
Geir hefur sæti á Alþingi enn
Þótt orðinn sé stóllinn með halla
og því finnst mér ranglátt er
róttækir menn
hann ræningjaforingja kalla.
dói*»
erl"
Jón
Litlu síðar barst vísa af sama til-
efni frá Friðbirni Guðngsyni á
Sunnuhvoli við Grenivík:
Argur dóni ertu Jón
við upprennandi listamann
að senda honum svona tón.
Sárt efþetta drepur hann.
Iðunn Ágústsdóttir sendi næstu
vísurnar þrjár og þurfa þær ekki
skýringa við:
Mundu drottinn lítið land
langt á norðurhjara.
Þar er allt að stíma í strand.
Stefnt til neyðarkjara.
Væri eigott að lýsa leið
landsins stjórnarmanna?
Þeir eru að fremja svartan seið.
Svei, það ætti að banna.
Þú hefur að mérlíst, þeim Ijáð
lítið vit í kollinn.
Gefðu þeim nú guð minn ráð.
Þeirgætu steypst í sollinn.
Árni Haraldsson orti er hann
bjó á Hallfríðarstöðum með
konu sinni sem nú er látin fyrir
mörgum árum:
Áin þýða sönginn syngur.
Sést í hlíð, hvar lækur fer.
Þessi fríði fjallahringur
faðminn býður mér og þér.
Sumarkvöld eitthvert var Árni á
ferð með Hörgdælum, austan
Eyjafjarðar. Frá Laufási blasir
Hörgárdalur við og varð það
Árna að vísu:
Birtist myndin björt og hlý,
bros á varir lokkar.
Sólargeisla sé ég í
sæludalnum okkar.
Árni Haraldsson mælti svo við
mann, á köldum degi:
Þó þér finnist þoka á fold
og þrot á sumarhlýju,
blóm sér munu brátt úr mold
bregða á vori hlýju.
Eitt sinn orti Árni er hann ræddi
við frú er skrafdrjúgt var um
samskipti karls og konu:
Lengi verður lífið svona.
Löngun ræður meira, - banni
og illa færi efengin kona
upp í slæddist rúm hjá manni.
Þá koma vísur eftir Þorbjörn
Kristinsson og er ástarbragð af
báðum:
Yfir fjöllin blíður byr
bræðir mjöll og ísa.
Komdu öllum öðrum fyr
yfirfjöllin Dísa.
Veittu svörin svimahögg
sælukjörum mínum.
Æskufjörið dauðahögg
drakk afvörum þínum.