Dagur - 15.04.1983, Blaðsíða 8

BARNA VAGNINN
..
Heiðdís Norðfjörð
Bréf frá Snodda kettl
Kæri Barnavagn.
Þaö hefur nú dregist lengi að ég
skrifaði þér, en nú læt ég loksins
verða af því þar sem ég sé fram á
fáeinar stundir í ró og næði.
Annars er lítið orðið um næð-
isstundir hér á heimilinu og
ástæðan fyrir því er sú, að nú eru
fósturbræður mínir orðnir tveir
og báðir hundar.
Ég var farinn að venjast og
sætta mig við fósturbróður
minn, þann svarta, en þcssi nýi
sem er hvítur er hreint út sagt
óútreiknanlegur. Honum er
ekkert heilagt. Hann er með
nefið niðri í öllu og er aldrei
kyrr. Matmóðir mín er nú
reyndar búin að segja mér, að
hann muni róast með tímanum,
þar sem hann sé aðeins hvolpur
ennþá.
En miðað við þann tíma, sem
hann er búinn að vera hér og
ekkert batnað, ja þá er ég farinn
að óttast um að hann ætli að
verða eilífðarhvolpur.
En ég get sagt ykkur það, að
þó erilsamt sé hér núna, þá var
það samt verra síðastliðið haust.
Þannig var, að á dagheimili
einu hér í bæ, barnadagheimili.
fundust 4 ósjálfbjarga og móð-
urlausir kettlingar. Eigandi
minn, sem er ung stúlka, fékk
veður af þessu og þar sem hún er
mikill dýravinur þá tók hún að
sér alla kettlingana, til þess að
kenna þeim að borða, þrífa sig
og eins til að finna þeim góð
heimili.
Ekki voru kettlingarnir fyrr
komnir hingað, er þeir áttuðu
sig á þvt' að ég var af samskonar
tegund. Þeir voru linnulaust á
eftir mér, auðvitað stöðugt
mjálmandi og ég hafði varla frið
til að fá mér smáblund, hvað þá
meir.
Mér var sko ekkert um þá
gefið. Ég ætlaði ekki að eyða
dýrmætum tíma mínum í barna-
gæslu fyrir aðra. En eftir tvo
daga brá svo við, að fóstur-
bróður minn auðvitað sá svarti,
var búinn að hæna að sér alla
kettlingana og verð ég honum til
eilífðar þakklátur. Þarna hentist
hann á milli þeirra, þvoði þeim,
lék við þá og gerði sér dælt við
þá. Hann var eins og besta katt-
armóðir.
...,f hvert sinn, er þeir voru bún-
ir að borða og drekka, þá kom
hann þeim að sandkassanum,
þar sem þeir áttu að gera þarfir
sínar.
Þegar þeim var svo leyft að
fara ut á tún, snérist hann eins og
skopparakringla í kringum þá og
mátti hafa sig allan við að gæta
þeirra, því að þeir hlupu í allar
áttir og aldrei tveir og tveir í
sömu átt. Og á kvöldin, þegar
ætla mátti að hann væri alveg
uppgefinn, þá lagði hann sig
aldrei eða lokaði augunum, fyrr
en kettlingarnir voru sofnaðir.
Um leið og þeir vöknuðu, var
hann samstundis búinn að koma
þeim í sandkassann.
Ég verð að viðurkenna, að ég
fann oft til afbrýðisemi gagnvart
honum, aðallega vegna alls
hróssins, sem hann fékk. Þó
myndi ég aldrei taka að mér
kettlingagæslu, ekki einu sinni
fyrir allt heimsins hrós. Mér
þótti þetta lýsa heimsku hjá fóst-
urbróður mínum að láta plata
sig út í þetta, en ég er sjálfsagt
cinn um þá skoðun.
Þegar svo loksins, að kettling-
arnir fóru frá okkur, þá grét sá
svarti saknaðartárum, þótt hann
þyrfti heila viku á eftir til að
hvíla síg, bæði líkamlega og
andlega. Nei, svona lagað myndi
ég aldrei gera.
Mér finnst nóg um að þurfa
alltaf að taka stóran sveig
framhjá hvíta hvolpinum til þess
að losna við skammir, því að ef
ég kem of nálægt honum, þá get
ég alls ekki stillt mig um, að reka
aðeins í hann klærnar og þá fer
hann að góla og ég vesalingurinn
fæ skammir. Nei, þá er nú betra
að Iáta hann í friði, þótt ósköp sé
það erfitt.
Ég verð nú að slá botninn í
þetta bréf. Eigandi minn fór
út að ganga með fósturbræður
mína og það er eins gott að vera Vertu svo blessaður
búinn að setja inn klærnar og kæri þáttur, ég skrifa aftur
koma sér fyrir á góðum stað og seinna,
látast sofa, svo ég freistist nú
ekki til að gera eitthvað af mér Snoddi köttur.
þegar þeir koma heim.
DAGDVELJA
Reíkní-
þraut
Hér kemur ein þraut sem er
kannski dálítið óraunhæf í allri
dýrtíðinni. En skemmtileg er
hún svo ég læt hana bara flakka.
Maður nokkur átti 100
krónur. Hann hafði hugsað sér
að byrja búskap og ætlaði því að
fjárfesta í einhvers konar skepn-
um fyrir þessa peninga. Að við-
skiptunum loknum átti hann
hvorki meira né minna en 100
dýr!
Verðlagning dýranna var sem
hér segir:
Kýr: 10 krónur stykkið.
Svín: 3 krónur stykkið.
Hænsni: 50 aurar stykkið.
Og nú er spurningin, hvernig
lítur nú bústofn mannsins út til
þess að þetta komi nú heim og
saman, 100 dýr á 100 krónur?
001 = 4P 001 :s11V
ip nusuæq pfi
•jj| £ :uias x
•J5| 0S S :usncr|
(ftTh! &fM>U R £ft &R.EÍMftKUftUR > GRÖfWúM ÖCr 'bR£if)lfM S'fRKLjö$oM)
Í ■líS.I r U : W 1 * TL'AT SVWlSHoftA AFUftf) RoK ?>LÓÐ- 5U&AN KoNA SlÍta PLlft. StK HpTA Siul WcViíuMjm
ftj'ANA
x 1 ORí)- Ftftl (MFALL)
y w M 1 .. .T FftFÍW TófAA- RuM (Kxiau) MARk- MlÐrÐ \IÍF HtPPMS'T ítrauhuR
KVfJ- Hi/otjM V \J
Fu&l aumka ■ • V
LA&&- teu! kawmskl ?
LAUMlA froLtMl) : ► \J
/EÉA í/rDUft- &AM&UR ► V
FjoRUTlU ‘m &AMLAR V
TÆKt TiL AO OpMA MCt ENM A/LS
5TATUR- XA/A/ ÓWLÍUW . ■ p-
TAUTA LÍk
Vasinn
Geturðu skipt vasanum hér
að neðan í þrennt og látið
svo þessa þrjá hluta mynda
ferning?
Orðaþraut
Þessi orð fylgja ákveðnu rökfræðilegu ferli:
BAKAR
ATAÐI
RAKAR
ÁRÆÐI
TEKUR
ÓNÁÐA
Hverl þcssara orða á að koma næst?
RÍKUR
AGNAR
BORÐA
EKILL
*si|d;i|s |!) !Qof|quiBS uuio So iQofiqjas UU13
HílMIH :NSflYT
NOFTNIN
I stafakösinni hér að neðan eru kyrfílega falin nöfn á 17 konum. Nöfn-
in eru ýmist rituð lóðrétt, lárétt eða horn í horn, upp eða niður, aftur á
bak eða áfram. Spreyttu þig nú!
K S Ó J K H Y N G A D N N í V
A Y Y S V G R Ö J B R O Þ M P
N Ú F E H I J u B O í s M í Y
Ó Ú N O I Ý P A J G L Y B A P
J U N V N N G U A L R U G I S
Þ N Ú H T I D s H E A L N F Þ
Ó N R B I K B í Á O R M I G P
L Ö G R G T R ó S A N D N Ó U
Ó B I A K K D Y L I D I G R S
F Æ S N U N H R A L í L I Ö G
M T L A I A D L U H S G B P G
O F R E Y J A R G M A D J I Ö
N T X S Æ B O A K G Ú O Ö R D
M L L í B E R G L I N D R E T
R T L Ö U L F R Æ M B E G K O
>ISQ
SneiJnSis Jojq
SjpfqjOtj upjSis euof
sipuiaAS esoy SjofqiSuf
BPInH BfSl^e
efXajj puqSjog
SSoq Snejsy
XuSbq sipujý
8 - PAQMP.r 1,5. ppw'l 1983