Dagur - 29.04.1983, Blaðsíða 3

• •
Oryggið uppmálað
Björgvin Gíslason
Örugglega/Steinar
- Þetta er bölvað streð og það
eru oft bjúgu í matinn á
sunnudögum. Eitthvað á þessa
leið sagðist gamla gítarbrýninu,
Björgvini Gíslasyni, frá í sjón-
varpinu á dögunum er hann var
spurður að því hvernig honum
hefði gengið að lifa af tekjum
sínum sem hljómlistarmaður.
Björgvin Gíslason ætti eigin-
lega að vera óþarfi að kynna.
Hann hefur nú í nærri tvo
áratugi verið einn okkar albesti
rokkgítaristi og framlag hans til
íslenskrar dægurtónlistar verður
seint ofmetið. Björgvin hefur
þó aldrei hreykt sér hátt en
notið sín sem sá fremsti meðal
jafningja í hljómsveitum eins og
Náttúru sem líklega er ein sú
allra besta sem starfað hefur hér
á landi.
Ég hafði ekki mikið álit á
Björgvini Gíslasyni sem sólóista
eftir plötu hans „Glettur“ sem
út kom fyrir rúmu ári enda var
það stykki vægast sagt dapurlegt
að flestu leyti. Nýja platan
„Örugglega" kom mér því
skemmtilega á óvart því þar
kveður algjörlega við nýjan tón
og engu er líkara en að Björgvin
hafi gengið í gegn um tónlistar-
lega endurhæfingu síðan „Glett-
urnar“ grettu landslýð. Á „Ör-
Tölvu hvað?
OMD - Dazzle Ships
Ef þú ert einn/ein þeirra sem
ekki getur verið án tölvutónlist-
ar og ef þú hefur unun af því að
spjalla við „Fröken klukku“
tímunum saman - þá er nýjasta
plata Orchestral Manoeuvres in
the Dark, „Dazzle Ships“ svo
sannarlega eitthvað fyrir þig.
En ef þú þjáist af þunglyndi og
þungum straumum þá ættir þú
að láta þessa plötu fram hjá þér
fara.
Satt að segja þá átti ég ekki til
krónu með gati þegar ég var
búinn að berja þetta nýjasta
framlag OMD til rokkista eyr-
um. Ef þetta hefði ekki verið ég
þá hefði ég ekki vitað hvort ég
ætti að hlæja eða gráta. „Dazzle
Ships“ er nefnilega hellingur af
listilega gerðu tölvurugli sem
hefur nákvæmlega ekkert
skemmti- eða afþreyingargildi.
Endalaus ferð í gegn um einhver
tímabelti með „Fröken klukku“
og félögum - það held ég alla
vega eða var þetta heilaþvotta-
stöð Halla hallinkjamma og
félaga? Hver veit? A.m.k. hef
ég ekki hugrnynd um það.
Þessi plata á a.m.k. tvo
punkta skilið fyrir að leyfa mér
í fyrsta sinni að heyra í Roland
Drumatix Rhythm Unit, Eko
Rhythmaker - Korg Ms 20 -
Korg Micropreset - Roland SH
09 & SH 2 Emulator Synthesizer
- Novratron Prophet 5 - Ober-
heim OBX - að ógleymdu
stuttbylgjuviðtækinu, ritvélinni
og tölvugræjunum frá Sanyo og
Texas Instrument.
úruytjlega
Iridrmm aislasan
ugglega“ eru ein fimm mjög
frambærileg lög og þar af eitt í
stjörnuflokki. Þó hin lögin séu
síðri breytir það engu um þá
staðreynd að „Örugglega" er
örugglega ein skemmtilegasta
íslenska platan sem komið
hefur út lengi. Þau lög sem fylla
framangreindan flokk eru
„L.M. Ericsson", „í takt við
tímann", „Xylophone" og
„Tunglskin í trjánum" og svo
auðvitað „Afi“ sem, í meðförum
þokkadísarinnar Bjarkar
Guðmundsdóttur úr Tappa tík-
arrassi, fer beina leið í stjörnu-
flokkinn. Fram hefur komið
gagnrýni á Björgvin fyrir að
hafa gengið í smiðju til Mike
Oldfield í laginu „L.M. Erics-
son“ og líkt eftir lagi hans „Five
miles out“ og þó sú gagnrýni eigi
e.t.v. að nokkru leyti rétt á sér
þá er „L.M. Ericsson“ hið
ágætasta lag.
Það er annars athyglisvert að
umrædd fimm lög eru fyrstu lög
á báðum hliðum „Örugglega“
og ég hef á tilfinningunni að
afgangnum hafi verið ætlað
uppfyllingarhlutverkið. A.m.k.
eru það lög sem ekki skilja
mikið eftir en þau eru þokkaleg
samt. Það er rétt að nefna svona
í lokin að með Björgvini koma
fram á plötunni þeir Pétur
Hjaltested og Ásgeir Óskarsson
og standa þeir sig listavel.
Flestir textanna eru eftir Bjart-
mar Guðlaugsson og þeir eru
svona la la. Umslagið er snyrti-
lega gert af Sveinbirni Gunnars-
syni - en mikið minnti það mig
á „kjötsúpuglundrið“ sem kom
út hérna um árið.
Texti: ESE
léttir Bárði störfin
Þaö er í mínum verkahring að sjá um að salurinn
sé alltaf búinn stólum og borðum í samræmi við
þörfina hverju sinni. T.d. þegar sýna á börnunum
kvikmynd þarf ég að vera fljótur að skutla inn
svona hundrað stykkjum handa þeim stuttu.
Ef leikfélagið er svo með sýningu um kvöldið
þarf ég að bæta öðru eins við og kræki stólunum
saman á hliðunum svo raðirnar haldist beinar.
Svo þarf auðvitað allt að vera orðið tómt morgun-
inn eftir áður en skólaleikfimin byrjar.
Þetta er ekkert mál með Stacco stólunum sem
við eignuðumst í fyrra. Ég geymi þá eina fjögur
hundruð í litlu áhaldageymslunni okkar, ásamt
þrjátíu Stacco borðum, sem auðvelt er að
smeygja fótunum undan til að spara plássið.
Stólarnir staflast hreint ótrúlega vel, - mér reikn-
ast til að fjörutíu stykkja stafli sé rúmur metri á
hæð!
Þegar þeir héldu ráðstefnuna um daginn gerði
ég mér lítið fyrir og rúllaði þrjúhundruð stykkjum
inn í salinn og lagði síðan skrifplötu í hvern
þeirra þegar ég var búinn að raða upp. Ráð-
stefnugestir smelltu plötunum síðan á með einu
handtaki. Núna er ég svo að undirbúa salinn fyrir
dansleik og þá er auðvitað tilvalið að raða upp
borðunum og svona fimm til sex stólum í kring
um hvert þeirra, - annars eru menn nú ekkert
gefnir fyrir að sitja mikið þegar dansinn dunar á
góðu balli, - annálaðir dansmenn allt saman! En
auðvitað finnst þeim gott að tylla sér niður í
notalegan stól öðru hverju.
Já Stacco stólarnir hafa sparað honum mörg
sporin, enda sniðnir fyrir þessar aðstæður.
Arkitekt: Pétur B. Lúthersson
%
STÁLHÚSGAGNAGERÐ
STEINARS HF.
SKEIFUNNI 6,SÍMAR: 35110,39555,33590
W áþfíl'l 983 -DÁÓtÍR