Dagur - 10.06.1983, Blaðsíða 3

Að gera öllum til hæfis er að
öilum líkindum það erfiöasta
sern nokkurt blað stendur
frammi fyrir. Og iíklega er
það einfaldiega ekki hægt.
Hvað á að skrifa? Dálkur eins
og þessi - hvað á hann að inni-
halda? Menn eru mikið gagn-
rýndir fyrir ómálefnalega um-
fjöllun á flestum sviðum,
hvort sem er í ræöu eða riti -
þó skammist þeir frekar til
þess við ritvélina. í umræðum
hættir þeim endajaust til að
missa sjálfa sig út í samhengis-
lausa og vitlausa langioku um
eitthvað sem kernur málinu
minna en ekkert við. Stjórn-
málamenn eru náttúrlega al-
ræmdir fyrir þetta og jafnvel
við blaðamenn erum ekki al-
veg saklausir af þessum glæp,
verður að viðurkenna þótt
óljúft sé.
Um það má ef til vill deila
hvort hægt sé að ætlast til þess
aö menn séu málefnalcgir upp
á hverja einustu stund dagsins.
Pað er við því að búast að mál-
efnin gleymist öðru hvoru -
sérstaklega þegar við fáunt
voriö svona snögglega í haus-
inn eins og raun bar vitni nú á
undanförnum dögum. Málefn-
in detta upp fyrir í vorgalsa
mannfólksins sem fer jafnvel
að haga sér eins og kýr að
vori. Og því hefur verið haldið
fram að ástin blómstri fallega
um leið og grasið grænkar.
(Skyldu barnsfæðingar vera
tíðari í febrúar en öðrum mán-
uðum? Hvar er nú málefnaleg
tölfræði?) Það skyldi þó aldrei
vera? Ekki að vita hvað við
kynnum að sjá ef við lítum
sem snöggvast upp úr peninga-
veskinu eitt augnablik. Ef til
vill blómstrar lífið hinum meg-
in við bflakösina (málefnaleg
umfjöllun mín verður ekki
dregin í efa). Hafi eitthvað
vcriö að þessu vori, er það
helst að ljóðrænuna hafi vant-
að - málefnin drekktu henni,
stjórn eða ekki stjórn og það-
an af leiðinlegri vangaveltur.
Ég held að flestir geti verið
mér sammáia unt að tíðin hef-
ur verið lítt skáldleg. (Það
minnir á söguna um blaða-
manninn sem sendur var út af
örkinni að taka viðtal við Hall-
dór Laxness. Snápur hugðist
taka Halldór með trompi og
spurði fyrst: Hvernig líst svo
skáldinu á vorið? Halldór
reyndist heldur jarðbundnari
og svaraði að bragði hvort
blaðantaðurinn hefði farið
húsavillt og ætlað á veðurstof-
una).
En þótt skáldskapurinn hafi
farið fyrir ofan garö og neðan
á þessu vori og grösin fengið
að grænka í l'riði íyrir
skáldum, er eins víst að haust-
ið verði Ijóðrænt, það er aldrei
að vita. Þangað til getum við
glaðst yfir gengisfellingum,
minnkandi kaupmætti launa,
uppsögn samninga og verkföll-
um; við getum undið peninga-
veskið örlítið betur.
Það er svo skáldlegt.
Kristján G. Arngrímsson,
blaðamaður.
Föstudagur
10. júní
Opið frá kl. 20.00-03.00.
Veisluréttir framreiddir
til kl. 22.00.
Edward og Grímur
leika Ijúfa dinnertónlist.
Hljómsveitin
Upplyfting
mætir á svæðið, eldhress.
Laugardagur
11. júní
Opið frá kl. 20.00-03.00.
Edward og Grímur
leika dinnermúsik til kl. 22.00.
Opið fyrir mat til kl. 22.00.
Ingimar Eydal og félagar
sjá um fjörið
ásamt diskóteki.
Sunnudagur
12. júní
Diskó frá kl. 21.00-01.00.
Gömlu og nýju dansarnir.
Akureyri. simi 22770-22970
Borðapantanir fyrir matargesti
i síma 22970.
, , Kraftaverk4 6
Dagsönn ferðasaga akureyrskra kraftlyftingamanna
Lyftingamenn frá Akureyri brutu
blað í íslenskri lyftingasögu er
þeir lögðu betri fótinn undir sig
og héldu vel heppnaða sýning-
arkeppni í kraftlyftingum á Seyð-
isfirði. Þetta var gjört til kynning-
ar á íþróttinni. Hún er reyndar
ekki alveg óþekkt fyrirbæri í hug-
um fólks á Austurlandi, því sá
frægi kappi Skúli Óskarsson, er
fæddur á Austfjörðum.
í ferðinni voru eftirtaldir lyft-
ingamenn: Freyr Aðalsteinsson,
Flosi Jónsson, Jóhannes Hjálm-
arsson, Kári Elíson og Garðar
Gíslason, sem fór með sem dóm-
ari og aðstoðarmaður. Hans sér-
grein er að lyfta lóðum upp fyrir
haus, en slíkum kúnstum átti að
sleppa í þessari ferð. Á Seyðis-
firði slóst svo í hópinn Víkingur
Traustason, Heimskautabangsi,
nú oftast kallaður Afdalabangsi,
síðan hann tók sér búsetu á Seyð-
isfirði. Hér á eftir fer lauslegt
ágrip af ferðasögunni og sýning-
arkeppninni.
Laugardaginn 4. júní, í sól-
skinsblíðu klukkan 9.30 árdegis,
var lagt af stað með flugvél hins
ágæta Flugfélags Norðurlands.
Um síðir tókst vélinni að hefja
sig á loft. Sumpart var það
undursamlegt kraftaverk því far-
angur okkar lyftingamanna sam-
anstóð af hátt í 300 kílóa útbún-
aði í lóðum, stöng og ýmsu fleiru.
Nutu menn flugsins með misjöfn-
um hætti eins og gengur. Sumir
störðu sig sadda af stórfenglegri
náttúrufegurð landsins en aðrir
fengu sér ýmist fegrunarblund
eða lásu í tímariti um barngóðar
Grýlur.
Lent var á Egilsstöðum um
klukkan 10.15 að áætluðum tíma.
Óskar Sigurpálsson, sá kunni
lyftingamaður og yfirsakarvald á
Seyðisfirði, hafði ætlað að taka á
móti okkur en komst ekki sökum
embættiserinda. í hans stað
mætti einn kunningja hans og var
sá með yfirráð yfir afar vígaleg-
um langferðabíl. Yfirmáta vel fór
um okkur í bíldreka þessum á
leiðinni til Seyðisfjarðar. Hann
sveif hljóðlaust áfram, eins og
háþróuð Nilfisk ryksuga, með
ótrúlegu öryggi yfir fjöll og firn-
indi. Um klukkan 11.30 komum
við til Seyðisfjarðar.
Við héldum sem leið lá beint til
Samkomuhússins en þar átti sýn-
ingarkeppnin að fara fram. Þar
hittum við síðan Óskar Sigurpáls-
son. Hann átti, ásamt Flosa Jóns-
syni, allan heiður af undirbúningi
fyrir þessa heimsókn. Eftir að
menn höfðu heilsast var gengið
inn í Samkomuhúsið. Þetta
reyndist vera hinn myndarlegasti
hjallur og örugglega ekki mikið
eídri en 100 ára! Komum við nú
útbúnaði okkar fyrir. Héldum við
síðan til næsta matsölustaðar,
sem raunar var sá eini í bænum.
Svo skemmtilega vildi til að hann
var einnig í Samkomuhúsinu.
Ekki gátum við þó fengið mat
þar strax þótt á matmálstíma
væri. Það hafði nefnilega ekki
verið gert ráð fyrir svona mörg-
um óvæntum gestum! Fiskboll-
urnar fengum við síðan nýþíddar
um hálftíma síðar og brögðuðust
þær ágætlega.
Klukkan 13.30 hófst keppnin
með setningarathöfn sem Öskar
sá um með því að kynna kepp-
endur fyrir áhorfendum. Hann
var einnig dómari ásamt Garðari,
sem var yfirdómari. Flosi og
Freyr skiptust síðan á um að
dæma. Viðstöðu- og stangar-
menn voru tveir ungir og þrek-
legir piltar frá Seyðisfirði sem eru
að byrja í kraftlyftingum undir
handíeiðslu Óskars. Hann starf-
rækir nú æfingastöð sem er til
húsa í Lögreglustöðunni. Hefur
það heyrst á skotspónum að fang-
ar á Seyðisfirði þurfi ekki að
vinna venjulega hegningarvinnu
með haka og skóflu, heldur þurfa
þeir aðeins að púla með alls kyns
lyftingatækjum. Ekki er þessi
saga þó seld dýrari en hún var
keypt.
Á ýmsu gekk í keppninni, sem
von var, því lyftingastöngin var
þýsk en lóðin hins vegar blanda af
finnskum og bandarískum
lóðum. Það mátti því segja að
þarna hefðu þrjár stórþjóðir att
kappi við íslenskt norðurhjara
afl. Metin hlutu því að falla hvert
á fætur öðru, sem og þau gerðu.
Alls voru sett 13 ný Ákureyrar-
met og eitt íslandsmet.
íslandsmetið setti Kári Elíson
f bekkpressu, 162,5 kg í 75 kg
flokki. Einnig setti hann 5 Akur-
eyrarmet. Óvenjulegt atvik átti
sér einmitt stað þegar Kári lauk
við eina réttstöðulyftu sína með
því að slaka stönginni niður, þá
brotnaði hluti gólfsins á hinni
glæsilegu senu. Þetta varð til þess
að hinir frísku áhorfendur klöpp-
uðu meira en efni stóðu til! Ósk-
ar setti síðar upp ekta sakarvalds-
svip og sagði við Kára að þetta
væri allt í lagi - hann fengi bara
reikninginn seinna.
Aðrir keppendur voru líka í
hörkuformi. Freyr bætti Akur-
eyrarmetin í hnébeygju og sam-
anlögðu í 82,5 kg flokki og Flosi
setti 5 Akureyrarmet í 90 kg
flokki og margbætti metin sum
hver. Jóhannes lyfti einnig meira
en hann hefur gert að undan-
förnu þótt ekki tækist honum að
setja met. Víkingur Afdalabangsi
stóð sig vonum framar þar sem
hann hefur aðeins trimmað
undanfarna mánuði og 300 kílóa
lyftur hans í hnébeygju og rétt-
stöðulyftu voru sannarlega eitt-
hvað fyrir áhorfendur. - Það
voru þyngdir sem fólk hafði
skilning á að væru hrikalegar.
Annars fara úrslit keppninnar
hér á eftir:
Að vera kynnir á svona móti er
afar vandasamt starf þegar það
þarf jafnhliða keppninni að upp-
lýsa fólk um keppnisgreinarnar
og þær flóknu reglur sem farið er
eftir. Óskar leysti það af hendi
með stakri prýði, eins og hans var
von og vísa. Skömmu eftir síð-
ustu lyftu Víkings sleit Óskar síð-
an þessu vel heppnaða móti með
ræðustúf og þakkaði áhorfendum
fyrir komuna. Verðlaunaafhend-
ing fór síðan fram í umsjón
Garðars, yfirdómara. Um kvöld-
ið sátum við veglegt kvöldverðar-
boð Öskars en heima hjá honum
gistu allir nema Jóhannes og að
sjálfsögðu Víkingur, sem býr ein-
hvers staðar í voldugri verbúð í
bænum. Síðari hluta þessa laug-
ardagskvölds skruppu menn til
Egilsstaða á smá sveitaball og
dönsuðu nokkra létta dansa í
faðmi austfirskra kvenskörunga.
Daginn eftir vöknuðum við
hressir og löbbuðum okkur í
skoðunarferð vítt og breitt um
bæinn í sannkölluðu indælis-
veðri. Ætlunin hafði verið að
fljúga heim klukkan 16.00 en af
því gat ekki orðið þar sem flug-
vélin sem átti að sækja okkur bil-
aði eitthvað skömmu eftir flugtak
og varð að snúa við. Önnur vél
var hins vegar send fljótlega á
vettvang og flugum við heimleið-
is um klukkan 18.00. A Akureyr-
arflugvelli lentum við 50 mínút-
um síðar.
Þar með lauk þessari minnis-
stæðu lyftingaferð til Seyðisfjarð-
ar sem heppnaðist vel í alla staði
og stuðlar vonandi að auknum
samskiptum við Seyðisfjörð á
lyftingasviðinu í framtíðinni.
K-E,
Hnéb. Bekkpr.Rstl. Saml.
75 kg. fl. kg. kg- kg-
Kári Elísson, KA 237,5 162,5 250 650
Akm. íslm. Akm. Akm.
82,5 kg. fl Freyr Aðalsteinsson, Þór 230 135 250 615
Akm. Akm.
90 kg.fl. Flosi Jónsson, KA 240 145 245 630
Akm. Akm. Akm.
100 kg.fl. Jóhannes Hjálmarsson, Þór 210 115 250 575
125 kg.fl. VíkingurTraustason, Þór 300 162,5 300 762,5
10. júní 1983 - DAGUR - 3