Dagur - 13.06.1983, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 120 Á MÁNUÐI - LAUSASÖLUVERÐ 15 KR.
RITSTJÓRIOG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI: GlSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN: EIRlKUR ST. EIRlKSSON, GYLFI KRISTJÁNSSON,
ÓLAFUR JÓHANNSSON (SAUÐÁRKRÓKI) OG
ÞORKELL BJÖRNSSON (HÚSAVlK)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Vandi
byggingariðnaðarins
Ingvar Gíslason alþingismaður gerir að umtalsefni
í grein í Degi nýlega þann atvinnuvanda sem blasir
við byggingariðnaðarmönnum á Akureyri á næst-
unni. í greininni er bent á að markaður fyrir nýsmíði
íbúða sé mettaður og því verði að leita nýrra leiða í
atvinnumálum byggingariðnaðarmanna.
í grein sinni segir Ingvar Gíslason að hugsanlegt
væri að efla aðra byggingarstarfsemi, einkum hvað
varða opinberar byggingar og atvinnuhúsnæði. Á
þessum sviðum eru mörg verkefni óunnin og sjálf-
sagt að nýta þá möguleika sem þar eru fyrir hendi
eftir því sem kostur er. Hins vegar megi ekki ofmeta
þá möguleika sem kunna að felast í slíkum verkefn-
um. Það mun því miður reynast erfitt að ætla að
bæta byggingariðnaðinum upp samdráttinn á
íbúðasviðinu með áherslu á opinberar byggingar
einni saman.
Síðan segir í grein Ingvars Gíslasonar: „Iðnað-
armenn verða því að horfa til fleiri átta og leita ann-
arra möguleika. M.a. ber að hyggja að því hvort ekki
séu ónotaðir mögleikar á sviði viðgerða, endurbóta
og breytinga íbúðarhúsnæðis. Ég tel að möguleikar
á þessu sviði séu svo að segja ókannaðir hér á landi,
ekki síst á Akureyri. Því miður hefur þetta mál oft-
ast verið afgreitt sem sérviska og varla umræðu-
hæft. Slíkt er þó hin mesta skammsýni og iðnaðar-
mönnum lítill greiði gerður með því að vanmeta þá
atvinnumöguleika, sem í þessu felast. Mér er kunn-
ugt um að þessi mál eru í vaxandi mæli rædd á
Norðurlöndum, ekki síst í Danmörku. Þar er greini-
legur áhugi og skilningur ríkjandi hjá fagmönnum
og sérfræðingum sem tengjast byggingariðnaði,
iðnaðarmönnum, verktökum, verkfræðingum,
tæknifræðingum og arkitektum. Lánastofnanir eru
farnar að gefa þessu máli gaum, sérstaklega „Kred-
itforeningen Danmark", sem hefur að eigin frum-
kvæði skipað fjölmenna nefnd til þess að fjalla um
þessa sérstöku möguleika á sviði byggingariðnað-
ar. Ég les það m.a. í blaði danskra tæknifræðinga,
Ingeniören, dags. 13. maí sl., að einn af fram-
kvæmdastjórum Kreditforeningen Danmark, Uffe
Schulz, dragi ekki dul á þá skoðun sína að mikilvæg-
asta verkefni byggingariðnaðarins á þessum áratug
sé “byfornyelsen", sem er að vísu orð með víðtæk-
ari merkingu en ég hef verið að fjalla um, en styður
þó það, sem ég er að benda á varðandi atvinnu-
möguleika iðnaðarmanna, þótt nýsmíði verði að
dragast saman.
Ég tel nauðsynlegt að leggja vinnu í að kanna
þetta mál til hlítar. Ekki má láta neins ófreistað að
finna verkefni fyrir iðnaðarmenn, sem eiga við
óvissu að búa, hvað atvinnu varðar. Atvinnuleysi er
böl og lítil skynsemi í því að nýta ekki starfskunn-
áttu og færni faglærðra manna, þar sem þeirra er
þörf. Hér er vissulega um að ræða málefni, sem fag-
menn og sérfræðingar í byggingariðnaði verða að
fjalla um og átta sig á. En óhjákvæmilegt er að vekja
áhuga lánastofnana í þessu efni, bæði almennra
banka og sparisjóða og Húsnæðismálastofnunar
ríkisins. Síöast en ekki síst er þetta verkefni, sem
ríki og sveitarfélög eiga að láta sig miklu skipta.
Þetta er málefni, sem stjórnmálamenn ættu að hafa
jákvæð afskipti af."
I.
„Ætli maður reyni ekki
að krækja í þann gula“
Hann var kennari á Grenivík
fyrir tveimur tii þremur árum.
En hætti þá kennslu og keypti
sér trillu sem hann var að
sjósetja daginn sem blaða-
maður Dags staldraði við á
staðnum.
Hann heitir Árni Helgason og
er úr Reykjavík. „Munurinn er
ekki ýkja mikill á Grenivík og
Reykjavík," sagði Árni. „Það var
bara stærðin. Hér sýnist mér fólk
ekki síður taka þátt í lífsgæða-
kapphlaupinu en fyrir sunnan."
- Hað ætlar Árni að fara að
veiða?
„Ætli maður reyni ekki að
krækja í þann gula.
- Er þá eitthvað eftir af
honum?
„Það sakar ekki að athuga það
hvort hann sé til staðar því ekki
þýðir að liggja með svona báta
bundna við bryggju, slíkur er
kostnaðurinn."
- En af hverju að hætta
kennslu og fara í fiskinn?
„Mig langaði að reyna, því
þetta hefur alla tíð loðað við mig.
Sem sagt gamal! draumur," sagði
Árni að lokum.
„Snap í kring-
um frystihúsio“
Ásgeir Kristinsson.
Mynd: GEJ
„Þetta er bara snap í kringum
frystihúsið þessa daga enda má
ekkert flytja vegna þungatak-
markana,“ sagði Ásgeir Krist-
insson vörubflstjóri á Grenivík,
er blaðamaður hitti hann þar
fyrir stuttu.
„En útlitið er alveg þokkalegt,
það verður farið í Víkurskarðið
og þá erum við Þingeyingar
sjálfkjörnir til þess starfs, svo það
verður einhver reitingur, en veg-
irnir verða að þorna fyrst.“
Ásgeir sagði líka að „útgerð á
svona tæki væri mjög dýr, þunga-
skatturinn er hár og öll viðgerð og
tölum ekki um dekkin. Það væri
geysilegur peningur sem færi í
þetta.“
»Ef ég
skrepp
á frístundir
ég í bæinn“
«#*#**;
Stefán með son sinn, Kristján.
Mynd: GEJ
„Ég er eini útivinnandi starfs-
maður hreppsins,“ sagði Stefán
Kristjánsson, verkstjóri hjá
Grýtubakkahreppi, þegar
blaðamaður Dags tók hann tali
á Grenivík á dögunum.
„Á veturna sé ég aðallega um
snjóruðning af helstu samgöngu-
leiðum hér á staðnum. Á sumrin
er ég aðallega við undirbúning og
nýlagnir í götur, undirbý fyrir
malbik, sé um hreinsun og fleira.
Svo er sundlaug hreppsins opin
yfir sumartímann og þá sé ég um
hana. Svo náttúrlega er það nýi
skólinn. En í sambandi við hann
er mjög mikið eftir. Svo ef ég á
frístundir þá skrepp ég í bæinn,“
sagði Stefán Kristjánsson.
V í»-v.
4-DAGUR-13. júní 1983