Dagur - 15.06.1983, Blaðsíða 2

Pétur Pétursson:
- Mér líst illa á þessa ríkis-
stjórn. Ég get ekki betur séö
en að þarna sé leiftursóknin
opinberuð í allri sinni nekt.
Spurt á Húsavík.
Hvernig iíst þér á nýju
ríkisstjórnina?
Hlífar Karlsson:
- Ég vii helst ekki svara þess-
ari spurningu, mér líst svo
hræðilega illa á hana.
Stefán Örn Ingvarsson:
- Ef verkalýðshreyfingin situr
á sér til haustsins þá er ég
bjartsýnn.
Erla Hreiðarsdóttir:
- Það er of snemmt að dæma
hana strax, það verður bara að
koma i Ijós.
Fríða Rúnarsdóttir:
- Illa, mjög illa.
„Samkvæmt
áttavita í
norðanátt
og stórhríð"
- Spjallað við Ingólf Tjörva um skíðagöngu o.fl.
Árið 1979 gerði Skíðasamband
íslands áætlun um almennt
skíðatrimm og voru í því sam-
bandi settar reglur um skíða-
merki sem einstaklingar geta
unnið til. Hægt er að vinna til
ákveðinna merkja á einu ári,
5, 10, 15, 20 og allt upp í 25 ár
og eru áfangaverðlaunin á
fimm ára fresti. Fyrstur til að
Ijúka fimm ára áfanga varð
Ingólfur Tjörvi Einarsson, 19
ára menntaskólanemi á Akur-
eyri.
„Ég keypti mér gönguskíði um
páskana ’78, kunni þá náttúru-
lega ekkert á þau,“ segir Ingólf-
ur. En hann hefur verið duglegur
við gönguna og farið margar
skíðaferðir, aðallega í hópi
skáta. „Fyrsta gangan sem ég tók
þátt í var inn í Laugafell 1979,
þetta er líklega um 100 kílómetra
ganga fram og til baka.“ Og Ing-
ólfur sýnir blaðamanni leiðina á
íslandskorti. „Við fengum leið-
indaveður, sunnanátt og rigningu
á leiðinni inneftir. Og ekki var
það skárra á heimleið, norðanátt
og stórhríð, við urðum að ganga
samkvæmt áttavita. Með okkur í
ferðinni var Finni sem var nær
dauða en lífi af kulda, honum
hafði ekki litist meira en svo á
ullarfötin okkar og hafði meiri
trú á eigin nælonfötum. En ég er
ekki frá því að hann sé núna bú-
inn að skipta yfir í föðurland og
lopapeysu." Ingólfur hefur líka
farið í göngur inn að Dyngjufjöll-
um og Bræðrafelli, þá gengu þeir
skátar frá Kröflu yfir Peysta-
reykjabungu og til Húsavíkur.
Og þegar Ingólfur hefur sýnt mér
á kortinu allt sem þeir hafa geng-
ið á undanförnum árum, sýnist
mér helst að þeir eigi fáa metra
Norðurlands ógengna. „Við höf-
um farið um hverja páska 4-5
daga ferðir,“ segir Ingólfur.
- En hvernig komu skíða-
merkin til?
„Við vorum með myndakvöld
eftir ferðina inn að Laugafelli og
Hermann Sigtryggsson kom til
okkar. Hann lét okkur hafa kort
til að fylla út og síðan hef ég gert
það - sennilega sá eini sem hefur
nennt því. Maður skráir þar hjá
sér hversu mikið maður hefur
gengiö, í mínum aldurshópi þurf-
um við að ganga 150 kílómetra á
ári og fáum þá rétt til að kaupa
okkur gullmerki. Maður hefur
nú reyndar gengið rösklega það.
Fyrir það fær maður þrjú stig og
náist 15 stig á 5 árum nær maður
í viðurkenningarskjöld. Pannig
eru áfangaverðlaun á 5 ára
fresti.“
- Og ætlarðu að ná í 25 ára
áfangann?
„Ætli ég reyni það ekki, þó er
ekki að vita hvernig málin snúast
þegar maður verður upptekinn
við annað í framtíðinni."
Ingólfur er fæddur í Skotlandi,
sonur hjónanna Einars Tjörva
Elíassonar og Inge Elíasson.
„Við fluttumst hingað til Akur-
eyrar um áramótin '15-16, þá
kunni ég ekki baun í íslensku. Én
hún lærðist smám saman. Ég lauk
barnaskólanum úti, það var
geysilega strangur agi þar, maður
þurfti að klæðast sérstökum
skólabúningum og hvaðeina. Og
sami aginn ríkti hjá skátunum
þar - ég byrjaði í þeim félagsskap
7 ára - á fundum stóðum við í
flokkum með foringjann
fremstan. Skátastarfið úti er tölu-
vert öðruvísi en hér. Úti gera
þeir mun meira af því að vinna til
ýmiss konar merkja og eru ekki
eins mikið fyrir útilegur og þess
háttar eins og við. Og svo gera
þeir ekkert af því að syngja.“
Ingólfur útskrifast sem stúd-
ent úr eðlisfræðideild frá MA nú
í vor og var að lesa fyrir stjörnu-
fræðipróf þegar ég heimsótti
hann. Og næsta haust ætlar hann
í Háskólann. „Ég ætla í læknis-
fræði, ef þeir hleypa mér inn. Það
eru ekki nema 36 nemendur sem
komast áfram af hverri önn,
þannig að þetta verður geysilega
erfitt. Ég er þegar búinn að
kaupa mér nokkrar námsbækur
og ætla að byrja að lesa í sumar -
ekki veitir af.“
Ingólfur Tjörvi var að lesa undir próf í stjömufræði. Ég ætla í Háskólann í haust, ef þeir hleypa mér inn,“ sagði Ing-
ólfur Tjörvi. Mynd: KGA
„Eg er tryggur
lesandi Dags“
- Bréf frá Steingrími J. Sigfússyni, alþingismanni
Hr. ritstjóri Hermann Svein-
björnsson og annað starfsfólk.
Þar sem kosningar eru nú nokk-
uð að baki og mesti móðurinn af
mönnum ákveð ég að senda ykk-
ur línu. Ég vil byrja með því að
taka fram, til að forða hugsanleg-
um misskilningi, að ég er tryggur
lesandi Dags frá barnsaldri og
sem Norðlendingur stoltur af
stöðu blaðsins sem höfuðblaðs
utan Reykjavíkursvæðisins. Pað
var því með nokkruin semingi
sem ég varð að viðurkenna fyrir
sjálfum mér að ákveðin atriði í
málflutningi ykkar nú fyrir kosn-
ingar gengu nokkuð á skjön við
þá víðsýnu og heiðarlegu blaða-
mennsku sem ég vil gjarnan sjá á
síðum Dags. Ég á hér ekki við
pólitísk skrif undir fullu nafni,
leiðara eða fréttaskýringar á
ábyrgð blaðsins. Slíku eru menn
sammála eða ósammála eftir
atvikum og heyrir allt þetta undir
skoðanaskipti eða margblessað
tjáningafrelsi. Nei, ég á hér við
nafnlausar skreytnisögur í bak-
dálkum þar sem farið er út á þær
hálu brautir, sem það vill oftast
verða, að gera sjálfan sig fyndinn
eða upphefja á kostnað annarra.
Gömul regla-segir að það sé
einfaldast, áhættuminnst og oft-
ast árangursríkast að gera grín að
sjálfum sér og mættu stjórnmála-
menn jafnt sem blaðamenn hafa
þetta í huga. En til þess að skýra
nú hvað ég á við, ágæta
Dagsfólk, og lesendur í leiðinni,
þá er ég einfaldlega ekki sáttur
við það þegar Dagur fer rangt
með aðsókn á fundi eða á ráð-
stefnur á vegum Alþýðubanda-
lagsins, heldur því fram að skipu-
lagt klapplið hafi mætt á okkar
vegum á sameiginlegan fram-
boðsfund á Þórshöfn, nú eða
spáir mér þeim frama helstum á
Alþingi að ég muni reynast þar
liðtækur skemmtikraftur af ódýr-
ara tagi. Pað kann vel að vera að
einhverjir hafi ekki aðrar óskir
mér til handa í nýju starfi en
reynslan mun ólygnust þegar
kemur að því að meta störf
manna og málflutning jafnt á Al-
þingi sem annars staðar.
Ég held gott fólk að það sé sér-
staklega vandmeðfarið að segja
persónulegar gamansögur af
stjórnmálaandstæðingum rétt
fyrir kosningar. Þá er stutt í það
að álykta að sagan sé sett fram,
sögð eða samin í pólitískum til-
gangi, en hafi ekkert sjálfstætt líf
sem gamansaga eða frétt.
Þá er og hægt að draga í efa
pólitískan ávinning af slíkri
blaðamennsku. í því sambandi
má benda á að við í Alþýðu-
bandalaginu, sem stóðum að út-
gáfu Norðurlands í kosningabar-
áttunni, höfðum engan slíkan
bakdálk (smátt og stórt, sand-
kassa eða satt og logið) og merkj-
um þö ekki að það hafi bagað
okkur á nokkurn hátt.
Nú nú, en nóg um þetta, ég er
ekki hörundssárari en það að ég
hafði meira gaman en raun af
því að Dagur skyldi verja dýr-
mætu plássi á síðum sínum rétt
fyrir kosningar til slíkra hluta.
Auk þess treysti ég óhræddur les-
endum Dags til að dæma fyrir sig
sjálfa það sem þeir heyra og sjá.
Á þessu kalda vori þar sem
stjórnmálalegur jafnt sem veður-
farslegur bati lætur á sér standa
mun okkur Norðlendingum ekki
veita af að snúa bökum saman.
Ég óska Degi alls hins besta og
vænti góðs af samskiptum við
blaðið í framtíðinni.
Með ósk um vor í dal.
Steingrímur J. Sigfússon.
2-DAGUR-15.júní 1983
‘ .. ■Ji'.t.' - ’U‘ ri: