Dagur - 15.06.1983, Blaðsíða 10

Högg á fingurinn og þá kom lítið Svona á að saga. Myndir GEJ.
tár.
Og þeir komu að versla, Oddur Rúnar og Valli. Mamma gaf pening.
Siggi bflstjóri keyrir ókeypis og farþegamir bíða.
„Nei nei, það er ekkert erfitt
að fá lóð hérna, við förum
bara inn til umsjónarkon-
unnar og hún lætur okkur fá
lóð og svo byrjum við bara
að byggja.“ Það voru ungir
athafnamenn og konur í
Frábæ, sem höfðu þetta að
segja um lóðaúthlutun í nýj-
asta hverfi bæjarins, sem rís
árlega á athafnasvæði ungra
byggingamanna í Frábæ,
sunnan og vestan Lundar-
skóla.
Það var ekki barlómur í þessu
Þeir byggðu búð, Valdi, Bogi og Jóhann.
- Hvernig gengur svo rekstur-
inn?
„Þetta gengur fínt,“ sögðu þeir
allir, „við seldum frá kl. 9-12
fyrir 300 krónur.“
• Allir til í
„salíbunu“
- Hvað gerið þið við peningana
sem koma inn í búðina?
„Við kaupum auðvitað birgðir
til næsta dags fyrir þá.“
En það var margt fleira en
þessi verslun, sem var forvitnilegt
í Frábæ. Ein aðalgatan í bænum
heitir Aðalstræti og eftir þeirri
götu kom akandi leigubíll bæjar-
ins. Siggi er bílstjóri og var hann
með farþega í bílnum. - Siggi
sagði að það kostaði ekkert að
ferðast með leigubílnum í Frábæ
- enda vantaði ekki farþega. Það
voru allir til í að fá eina „salí-
bunu“ í flotta bílnum hjá Sigga
bílstjóra.
Við eina götuna var verið að
smíða mannvirki sem blaða-
manni varð starsýnt á.
„Ég er að byggja útsýnisturn,"
sagði herramaðurinn sem átti þá
lóðina, „en þessi er í vinnu hjá
mér.“
Að vísu vinnur hann í Frábæ
sá og heitir Kiddi, eins og hann
sagði.
„Það er fjör að vinna hér,“
sagði Kiddi smiður.
Þannig gekk lífið fyrir sig í
Frábæ, hamarshöggin, hlátur,
hróp og köll. En oft kemur grátur
eftir skellihlátur því einn smiður-
inn fékk hamarshögg á fingur og
var ekki vel hress með það. Að
vísu komu bara tvö lítil tár, en
síðan var hann byrjaður að smíða
að nýju, enda veitti ekki af að
halda áfram, ef ljúka átti við höll-
ina fyrir kvöldið.
unga fólki, þar sem það hamaðist
við smíðarnar. Þarna voru alls
konar mannvirki á mismunandi
byggingarstigum. Allt frá uppi-
stöðum, sem síðan verða hús og
upp í glæstar hallir með turnum
og viðbyggingum. Þeir sem lengst
voru komnir voru búnir að smíða
stærðar verslun sem þegar var
tekin til starfa og seldi grimmt.
Viðskiptavinirnir voru flestir af
yngri kynslóðinni. Þó sögðu þeir
félagar, sem sáu um rekstur
verslunarinnar, að fullorðnir
kæmu þarna líka. „Þá reynum
við að selja þeim kaffi, því það er
það helsta fyrir fullorðna. Ann-
ars seljum við tyggjó á 6 kr.
pakkann, brjóstsykur á 11 kr. en
hann kostar 12 kr. út úr búð,“
sagði einn kaupmaðurinn.
0 „Við erum líka
með sleikjó
á 6 krónur“
- Hvernig farið þið að því að
selja brjóstsykur undir búðar-
verði?
„Sko, við seljum líka gos f
búðinni, en það er ekki alvöru-
gos, heídur „Soda stream" sem
við gerum heima. Það er ódýrara
en venjulegt, svo þannig getum
við selt Soda streamið á 7 kr. og
slegið af brjóstsykrinum, ekki
satt?“
Þetta er þó nokkur speki hjá
ungum viðskiptajöfrum framtíð-
arinnar og athugandi fyrir lands-
feðurna.
- En hvað er fleira til sölu í
þessari glæsilegu verslun, sem
ekki tók nema 2 daga að byggja
upp og mála svona skínandi
hvíta?
„Við erum líka með sleikjó á 6
kr., töggur á 70 aura og kúlur á
50 aura og kaffið seljum við á 7
kr.“
Á þessari glæsilegu verslun er
skilti sem á er letrað KFF sem
þýðir víst Kaupfélag Frábæinga.
En hafa þessir ungu verslun-
armenn verslunarleyfi?
„Verslunarleyfi til hvers? Ef
löggan kemur þá bara gefum við
henni kaffi,“ sagði einn kaup-
maðurinn.
10 - DAGUR -15. júní 1983