Dagur - 22.06.1983, Blaðsíða 2
Hólmfriður Pálmadóttir,
8 ára:
Ég held að ég ætli að vinna á
sjúkrahúsinu, það er svo
gaman.
Andri IVfár Sigurðsson, 7 ára:
Ég er ekki búinn að ákveða
það.
Dagur
Hvað ætlar þú að vinna
þegar þú verður stór?
(Spurt á Frábæ)
Ómar Arnarson, 6 ára:
Kannski að verða gröfu-
maður.
Bjarni Már Jóhannesson,
6 ára:
Vinna á beltagröfu.
Tómas Veigar Sigurðsson,
5 ára:
Lögga, það er svo gaman að
veiða bófa.
2 - DAGUR - 22. júní 1983
■ 'iV. ■ - - (V >. > í i U i ... •
„Það hafa allir tekið mér
mjög vel og ég er ánægður“
- segir Guðmundur „Kubbi“ Pétursson, ráðhúsherra
„Ég tel mig nú Innbæing,
enda fæddur og uppalinn í
Fjörunni til 18 ára aldurs er
ég fór að byggja úti í Þorpi
og fluttist þangað tvítugur.
Svo er ég líka KA-maður þó
ég fari ekki hátt með það
norðan við brú. Enda voru
engir Innbæingar í Þór á
þessum árum og eru líklega
engir eða fáir í dag. En þegar
ég er spurður í hvoru félag-
inu ég sé, segi ég alltaf að ég
sé í Skautafélaginu, það hef-
ur reynst vel.“
Það er hann Guðmundur Pét-
ursson, eða Kubbi, eins og marg-
ir þekkja hann sem hefur tekið á
móti blaðamanni á skrifstofu
sinni á efstu hæð Ráðhússins.
„Þetta herbergi tilheyrir starfi
húsvarðar,“ segir Guðmundur er
hann býður blaðamanni sæti.
- Þú segist vera í Skautafélag-
inu?
„Já, ég er búinn að vera við-
loðancfT skautaíþróttina frá barn-
æsku er ég átti heima í Innbæn-
um. Á þeim árum var rennsli
Eyjafjarðarár öðruvísi en það er
nú. Þá rann hún með landinu að
vestan og brást það ekki að það
var góður ís á ánni langtímum
saman á vetrum og vorum við
krakkarnir í Innbænum mikið á
skautum, enda stutt að fara. Við
bundum á okkur skautana í eld-
húsinu heima hjá okkur og skrið-
um svo nokkra metra yfir götuna
og þar vorum við komin á gott
sveli.
En rennsli árinnar breyttist
með byggingu flugvallarins og
þá hvarf svellið að mestu á
vetrum, svell sem við höfðum
haft árum saman."
- Nú hefur farið gott orð af
Innbæingum hvað varðar skaut-
ana.
„Innbæingar hafa alltaf verið
góðiri skautamenn og eru reynd-
ar enn. Síðan farið var að stunda
íshokky á Akureyri hefur uppi-
staðan í liði okkar norðanmanna
verið Innbæingar. Það er ekki
fyrr en á seinni árum sem dreifing
kemur í liðið með breyttri búsetu
manna sem þó vilja halda áfram
í þessu.“
- Stundarðu skautana enn?
„Já, ég er töluvert á skautum
enn þrátt fyrir að ég sé hættur að
keppa í hokký. Ég hef frekar
snúið mér að dómgæslu og fór
ásamt Hallgrími Indriðasyni til
Noregs þeirra erinda að læra
dómarastörf. Hin síðari ár hef ég
frekar snúið mér að skíðaíþrótt-
inni og stunda skíðagöngu
grimmt, en svigskíðin hafa orðið,
kannski allan námstímann annað
hvort við innivinnu, að smíða
eldhúsinnréttingar, eða allan
námstímann við útivinnu, upp-
slátt og slíkt. Þetta hefur breyst,
sem betur fer, með tilkomu
kennslunnar í iðnskólunum og fá
þá nemarnir meiri reynslu, t.d. í
notkun véla sem er eitt það
farinn að hugleiða þann mögu-
leika að fara í annað starf. En
hvað það átti að vera vissi ég ekki
enda ekki farinn að taka þetta
alvarlega þrátt fyrir að læknir var
búinn að ráðleggja mér að fá mér
eitthvað rólegra en smíðavinnu.
Síðan sá ég auglýsinguna varð-
andi þetta starf og sótti um.“
Guðmundur Pétursson.
Mynd: GEJ
útundan að undanförnu. Svo var
ég lengi í stjórn Skautafélags Ak-
ureyrar, en er hættur þar núna.“
- Hvað um starfið?
„Ég byrjaði að læra trésmíði
1957. Þá var ég búinn að ganga
þennan venjulega menntaveg, úr
barnaskóla, gegnum gagnfræða-
skóla og tók að sjálfsögðu iðn-
skóla samhliða trésmíðinni.
Á þeim tíma sem ég var í
trésmíðanáminu var töluvert erf-
itt að komast að í námi. Þá var
þetta sterka meistarakerfi við
lýði sem nú er að ganga sér til
húðar með tilkomu kennslunnar
í Iðnskólanum. Það var líka erfitt
að komast að á þessum árum.
Þetta þóttu þá mjög trygg störf,
en stundum þóttu þau nokkuð
einhæf. Á þessum árum kom það
oft fyrir að nemar í trésmíði voru
nauðsynlegasta í þessu starfi."
- Hvar lærðir þú húsasmíði?
„Ég var einn af þeim heppnu
og komst á samning hjá Einari
Eggertssyni og Guðjóni Guð-
laugssyni en þeir voru saman
með verkstæði á þessum tíma.
Annar þeirra varð að vera skrif-
aður fyrir samningnum og er
varpað var hlutkesti kom upp
hlutur Guðjóns og var hann því
skrifaður fyrir samningnum.“
- Hvar kemur svo nýja starfið
sem húsvörður ráðhússins inn í
dæmið?
„Það er náttúrlega tilviljun,
eins og margt annað í lífinu,"
segir Guðmundur. „Ég var búinn
að berjast í þessari smíðavinnu í
öll þessi ár og er einn af þeim sem
eru með þjóðarsjúkdóm íslend-
inga, sem sagt bakveiki, og var ég
- Hvað um möguleika á að fá
starfið?
„Upphaflega vissi ég ekki frek-
ar en aðrir hversu margir sæktu
um en ég taldi mig eiga jafna
möguleika og aðrir en það hvarfl-
aði ekki að mér að allur þessi
fjöldi sækti um og sýnir það
kannski vel hve slæmt ástand er
í atvinnumálum á þessu landi.“
- Hvernig leggst svo nýja
starfið í þig?
„Það leggst mjög vel í mig, það
hafa allir tekið mér mjög vel hér
og ég er ánægður með það sem
komið er. Starfið virðist bjóða
upp á ýmis verkefni þar sem fyrra
starf mitt sem smiður kemur í
góðar þarfir og það virðist vera
nóg að gera, svo ég er ánægður,"
segir Guðmundur „Kubbi“ Pét-
ursson að lokum.
Vatnið er ekki nema um
60 gráðu heitt
Valdimar Pétursson hringdi:
Mig langar til þess að taka undir
það sem kom fram í bréfi Ólafs
Birgis Árnasonar er hann skrifaði
í Dag um samskipti sín við Hita-
veitu Akureyrar.
Ég bý í Einholti og fæ ekki
nægilega heitt vatn inn til mín.
Vatnið sem ég fæ inn er 61 gráðu
heitt og tel að ég hafi ekki fengið
nema 66 gráðu heitt vatn í vetur.
Ég bý í einbýlishúsi og húsin við
hliðina fá heitara vatn inn.
Þegar ég hef kvartað er þeim
kvörtunum í sjálfu sér ekki illa
tekið, en það er ekkert gert í
málinu. Ég hef verið ákaflega
prúður við þá hjá Hitaveitunni en
Húsmóðir hringdi: Mig langar til
þess að þakka fyrir þá miklu at-
hygli sem vakin hefur verið á erf-
iðleikum okkar gangandi vegfar-
þar sem þeir viðurkenna að vatn-
ið sem ég fæ sé ekki nógu heitt og
að hin húsin fái heitara vatn
enda við að komast yfir merktar
gangbrautir. Þótt þeirri herferð
sem í gangi var á dögunum sé
finnst mér furðulegt að ég skuli
ekki geta fengið þetta lagfært
þrátt fyrir kvartanir mínar.
lokið er það ósk mín að bílstjórar
haldi áfram að sýna aðgæslu við
merktar gangbrautir.
Bílstjórar sýni aðgæslu